Sunday 4 March 2007

Το κόκκινο φεγγάρι

Χθες το βράδυ είχαμε ολική έκλειψη της σελήνης. Πράγμα που σημαίνει ότι το φεγγάρι κρύφτηκε για κάποιες ώρες στη σκιά της γης , και όσο ήταν κρυμμένο φωτιζόταν μόνο από το διαθλώμενο φως του ήλιου. Αυτό το φως πριν φτάσει στο φεγγάρι φιλτράρεται από τα βαθιά στρώματα της γήινης ατμόσφαιρας, και χάνει την μπλε περιοχή του φάσματος. Έτσι το φεγγάρι εμφανίζεται με κόκκινο-καφέ απόχρωση, αντί με το συνηθισμένο φωτεινό λευκό χρώμα του.

Την αρχή της έκλειψης την έχασα, γιατί επέστρεφα από ταξίδι και ήμουν μεταξύ τρένων και λεωφορείων. Αφού έφτασα σπίτι μου έστειλε μύνημα στο κινητό η φίλη μου η Lu (φανατική φυσιολάτρης) όταν πια κρύφτηκε η σελήνη να μου πει ότι έχουμε έκλειψη. Βγήκα αμέσως στο μπαλκόνι να βγάλω και καμιά φωτογραφία, αλλά δεν έβλεπα τίποτα. Έναστρο ουρανό μεν, άφαντο φεγγάρι δε. Ούτε κόκκινο, ούτε καφέ, ούτε πορτοκαλί. Παντελής απουσία φωτός στο σημείο που θα έπρεπε να βλέπω κόκκινο φεγγάρι. Αναθεματισμένη φωτορύπανση!!

Ξανακοίταξα κατά τις 2 τα ξημερώματα και στο μεταξύ είχε εμφανιστεί ένα λαμπερότατο φεγγάρι εκεί που πριν υπήρχε μαυρίλα. Αν δεν ήξερα ότι είχε γίνει έκλειψη δεν θα είχα καταλάβει τίποτα.

Φωτογραφίες φυσικά δεν έβγαλα, αφού δεν είδα κάτι το διαφορετικό. Ευτυχώς άλλοι στάθηκαν πιο τυχεροί από εμένα. Μπορείτε να δείτε εδώ κάποιες πολύ εντυπωσιακές φωτογραφίες, τραβηγμένες στην Αγγλία αλλά και σε άλλα μέρη του κόσμου, όπου χθες έζησαν, έστω και για λίγο, κόκκινες νύχτες.

16 comments:

Anonymous said...

Καλησπέρα,
Το σχόλιό μου είναι άσχετο, αλλά είναι ανταπόδοση επίσκεψης.
Βλέπω το βιβλίο που διαβάζετε, όπως και το η-μέιλ με το οποίο στείλατε το σχόλιό σας στο μπλόγκ μου και μού δημιουργείται η εξής απορία: είστε από την Κεφαλονιά;

vatraxokoritso said...

ωραίο βιβλίο Σοφία θα το απολαύσεις ...το διάβασα παλιότερα.

George said...

Σου το έχω ξαναπεί βρε Σοφία αλλά μπαίνω στον πειρασμό να σου το ξαναπώ. Γράφεις παρα πολύ όμορφα. Όποιο θέμα σου και να διαβάσω μου αρέσει. Σκέφτηκες ποτέ να το κάνεις επάγγελμα; Για σκέψου το. Και θα έλεγα μάλιστα περισσότερο μου αρέσει η γραφή σου ώς δημοσιογραφικό σχόλιο.
Έδωσες όμορφες πληροφορίες με τα λόγια μα και με την εικόνα που πόσταρες. Όμορφες και οι φωτογραφίες που μας παρέπεμψες.

FuSmOKer said...

Έγινε στο stoke-on-trent μήπως ένα acid techno festival αυτές τις μέρες?
'Hallucinogen' λέγεται και είναι outdoors.
Δεν ξέρω και τι μουσική ακούς..
Έχεις ακούσει κάτι γιατί από το net μαθαίνω πως έγινε αλλά δεν πρέπει να έγινε λόγω πολύ βροχής (όπως αναβλήθηκαν τα creamfields το 2001) και μάλλον το αναβάλουν 4 next week.
Αν γνωρίζεις κάτι plz tell me.
FU

Κέλλυ Μπουσουλοπουλου said...

Μαλιστααααααα!!!!Πολυ ομορφο το φεγγαρι ...μενεις Αγγλια και εχεις μπαλκονι!!!Με αφηνεις αφωνη!:D Σπουδαζεις εδω?

Σοφία said...

@ Nτροπαλός: ευχαριστώ για την επίσκεψή σας :-) Όσο για την καταγωγή, καμία σχέση. Μάλλον πρόκειται περί απλής συνωνυμίας.

@ Vatraxokoritso: καλώς ήρθες στις κόκκινες νύχτες! Το παλεύω το βιβλίο... με παιδεύει λίγο γιατί είναι μεγάλο, αλλά πού θα μου πάει, θα το τελειώσω.

@ George: Δεν πειράζει που μου το έχεις ξαναπεί. Μ' αρέσει να το (ξαν)ακούω ;-) Δεν έχω σκεφτεί να γράψω επαγγελματικά, και ούτε είχα ποτέ τέτοιες βλέψεις. Τα μόνα πράγματα που έχω γράψει, εκτός από εκθέσεις στο σχολείο, είναι ένα ημερολόγιο όταν ήμουν 14 χρονών για κάτι μήνες (δεν άντεξα παραπάνω) και αυτό το ιστολόγιο. Λες να έχω χάσει μια καλή επαγγελματική ευκαιρία; Χμμμμμμ

@ Fusmoker: Δυστυχώς δεν έχω ιδέα... Δεν ακούω τέτοια μουσική και δεν παρακολουθώ τα σχετικά φεστιβάλ. Σόρρυ :-(

@ Ανατολή: Μένω μόνιμα και ναι, έχω μπαλκόνι :-) Φοβερό, ε;

George said...

Πιστεύω πως ποτέ δεν είναι αργά. Άλλωστε νεαρή είσαι ακόμα οπότε προλαβαίνεις. Στείλε κανένα βιογραφικό με δείγμα σε καμμιά εφημερίδα. Ίσως ;

seaina said...

εγώ το έχασα γιατί το ξέχασα τελείως ..
όσο για το βιβλίο το διάβασα όπως και όλος ο κόσμος πριν 3-4 χρόνι που είχε βγει και έκανε πάταγο ..
παρόλη την εμπορική του επιτυχία το απόλαυσα ένα περασμένο καλοκαίρι και θέλω να το ξαναδιαβάσω!
Καλή εβδομάδα

akis said...

Τα κοκκινα φεγγαρια του ερωτα...

Ασκαρδαμυκτί said...

Εγώ Σοφούλα μου θα προτιμούσα να σε είχα καθηγήτρια της κοσμογραφίας!
Άκου τι θυμήθηκα τώρα: όταν ήμουν στη δευτέρα Λυκείου είχα καψουρευτεί την καθηγήτρια των μαθηματικών! Έγραφα που λες σε μικρά χαρτάκια το τηλέφωνο του σπιτιού μου και κάθε φορά που εκείνη πέρναγε δίπλα απ' το θρανείο μου της τα έβαζα κρυφά στην τσέπη του τζιν!

lazinio said...

την έχασα γαμωτο.

Κατουρημένη ποδιά said...

τελικά δε συμβαίνει μόνο στους ανθρώπους να θέλουν να κρυφτούν σε κάποια φάση της ζωής τους..

Σοφία said...

@ Akis: Καλώς ήρθες! Λες να ήταν ερωτικό το κόκκινο φεγγάρι και να έχασα την ευκαιρία; Φτου....

@ Aσκαρδαμυκτί: Τότε που ήμουν στο σχολείο την Κοσμογραφία τη βαριόμουν αφάνταστα. Μετά άνοιξαν τα μάτια μου...
Α, και στη Δευτέρα Λυκείου είχα πάθει φοβερό κόλλημα με τον καθηγητή της Φυσικής, αλλά δεν είχα καταφύγει σε τόσο extreme λύσεις ;-)

@ Lazinio: Την επόμενη φορά περισσότερη προσοχή!!

@ Katourimeni_Podia: Είδες τελικά που όλοι και όλα μοιάζουμε;

Φαίδρα said...

Τίποτε απολύτως δεν είδα. Ούτε νύχτα ούτε και καθαρό ουρανό είχαμε...

Δε πειράζει, πάμε γι άλλα!

civil said...

αυτό είναι που λέμε "Red Nights";

Σοφία said...

@ Φαίδρα: Την επόμενη φορά, περισσότερη προσοχή κι εσύ!

@ Civil: Προφανώς ;-)