Κίνησε ο εβραίος να πάει για δουλειά...

...και ήταν η μέρα Σάββατο, λέει η λαϊκή ρήση. Κάπως έτσι την πάθαμε κι εμείς σήμερα.

Πριν πέντε μέρες ήρθαμε σε φίλους που μένουν στο Worcestershire για να κάνουμε Χριστούγεννα "στην εξοχή". Το Worcestershire (το οποίο, παρεμπιπτόντως, προφέρεται Γούστερσιρ) είναι μία από τις επαρχίες που έχουν επηρεαστεί σε αρκετά μεγάλο βαθμό από τη βροχή που πέφτει σχεδόν συνέχεια εδώ και ένα μήνα περίπου.

Ευτυχώς οι φίλοι μας μένουν σε σχετικά ψηλό σημείο κι έτσι δεν αντιμετωπίζουμε πρόβλημα μετακινήσεων μέσα στην πόλη. Τα ταξίδια έξω από την πόλη βέβαια είναι άλλο θέμα. Μία φίλη που ταξίδεψε προπαραμονή Χριστουγέννων από μια άλλη πόλη 140 χλμ μακριά, έκανε 5.5 ώρες να έρθει με τρένο. Νομίζω δεν χρειάζεται να σας πω σε τι κατάσταση έφτασε. Έτσι σήμερα που θελήσαμε να πάμε μια επίσκεψη σε φιλικό ζευγάρι που μένουν σε ανάλογη απόσταση (157.2 χλμ για την ακρίβεια) αποφασίσαμε ότι θα ήταν πιο εύκολο να πάμε οδικώς.

Ντυθήκαμε, στολιστήκαμε, εφοδιαστήκαμε με τα απαραίτητα για τον δρόμο, προγραμματίσαμε το GPS και ξεκινήσαμε. Μετά από 15 λεπτά διαδρομής είδαμε πινακίδες που προειδοποιούσαν για πλημμύρες και ROAD AHEAD CLOSED. Συνεχίσαμε με την ελπίδα ότι ο δρόμος θα ήταν κλεισμένος για μηχανάκια και ποδήλατα (ενώ εμείς οδηγούσαμε κοτζάμ 4x4 χαχαχα), μέχρι που είδαμε αυτό και μας κόπηκε το γέλιο:

Πλησιάσαμε πιο κοντά. Όπως βλέπετε, μόνο με βάρκα μπορούσαμε να προχωρήσουμε.

Για να καταλάβετε για τι ποσότητα νερού μιλάμε δείτε τι περισσεύει από μια κανονική πινακίδα οδικής σήμανσης:

Δίπλα στην διασταύρωση που έχει μετατραπεί σε λίμνη ήταν μια ωραία φάρμα ανοιχτή για το κοινό. Δεν σταματήσαμε γιατί είχαμε μπροστά μας δρόμο (χαχαχα) έτσι έβγαλα μόνο μια αναμνηστική φωτογραφία στα γρήγορα πριν επιστρέψω στο αυτοκίνητο.

Το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι, σκεφτήκαμε. Αλλάξαμε κατεύθυνση με σκοπό να παρακάμψουμε την πλημμυρισμένη διασταύρωση. Μισή ώρα αργότερα είδαμε πάλι πινακίδες ROAD AHEAD CLOSED.

Αυτή τη φορά αποφασίσαμε ότι δεν άξιζε τον κόπο να δοκιμάσουμε την τύχη μας και καλύτερα να μην χάνουμε χρόνο άσκοπα. Κάναμε αναστροφή επί τόπου και επιλέξαμε άλλη κατεύθυνση. Να μην σας τα πολυλογώ όμως, κι εκεί φάγαμε πόρτα.

Καθότι στο μεταξύ είχαν περάσει σχεδόν 2 ώρες από τη στιγμή που ξεκινήσαμε και ακόμα βρισκόμασταν 10 χιλιόμετρα από την αφετηρία μας, αποφασίσαμε ότι δεν το έγραφε η μοίρα μας να ταξιδέψουμε σήμερα και πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Κάπου εκεί χάλασε το GPS και τα είδαμε όλα, γιατί πλέον είχε νυχτώσει και χάσαμε τον προσανατολισμό μας με τις τόσες αλλαγές κατεύθυνσης. Ευτυχώς μας έσωσαν τα κινητά.

Από την περιπέτειά μας μας έμειναν μερικές ωραίες εικόνες αγγλικής εξοχής και μια απίστευτη κούραση. Λέγαμε να ξαναδοκιμάσουμε αύριο, αλλά το δελτίο καιρού προειδοποιεί για περισσότερη βροχή μέσα στη νύχτα. Οπότε αύριο μας βλέπω να πηγαίνουμε το πολύ σε καμιά παμπ, κατά προτίμηση κάποια που βρίσκεται σε λόφο, γιατί τόσο νερό πραγματικά δεν παλεύεται.