Φώτα, βιτρίνες, εκπτώσεις

Ο χριστουγεννιάτικος στολισμός των κεντρικών εμπορικών δρόμων του Λονδίνου είναι ένας από τους θεσμούς της εορταστικής περιόδου, τόσο που πολλοί πάνε στο κέντρο όχι για να ψωνίσουν αλλά για να "δουν τα φώτα". Ο διάκοσμος ανανεώνεται κάθε χρόνο χωρίς όμως να αλλάζει ολοκληρωτικά, αφού το κόστος είναι μεγάλο. Τα φώτα δεν πληρώνονται από το δήμο, όπως νομίζουν πολλοί, αλλά από τα μαγαζιά του εκάστοτε δρόμου με σπόνσορες από το χώρο του θεάματος και όχι μόνο.

Στην Oxford Street, οι σκερτσόζικες ομπρελίτσες α λα Μαίρη Πόπινς κάνουν την εμφάνισή τους για τρίτη συνεχή χρονιά. Η μοναδική αλλαγή φέτος είναι τα μεγάλα αστέρια που έχουν τοποθετηθεί αντί για τα δώρα που είχαμε πρόπερσυ και πέρσυ. Λίγο άσχετος ο συνδιασμός ομπρέλα-δώρο-αστέρι, αλλά τέτοιες εποχές δεν είναι να έχεις πολλές απαιτήσεις.

Στη διπλανή Regent Street, τα φώτα είναι ένας αχταρμάς από αιωρούμενα αστέρια και κάτι άχαρα πράσινα πανώ που διαφημίζουν τον φετινό σπόνσορα, δηλαδή την κινηματογραφική ταινία Arthur Christmas. Να πω ότι ενθουσιάστηκα, θα πω ψέμματα.

Η Carnaby Street έχει ολοκαίνουριο στολισμό φέτος, όπως κάθε χρόνο. Προσωπικά είναι σταθερά ο αγαπημένος μου δρόμος γιατί τα φώτα της είναι πάντα τα πιο πρωτότυπα. Φέτος το ντεκόρ αποτελείται από γκυ με διαδραστικές μπάλλες που αλλάζουν χρώμα ανάλογα με το ρυθμό διάφορων τραγουδιών. Στη φωτογραφία δεν φαίνεται τόσο ωραία (έπεσα και σε κοιμισιάρικο άσμα) αλλά από κοντά ο στολισμός ήταν πολύ εντυπωσιακός.





Αυτή είναι η St Christopher's Place, ένας μικρός δρόμος κοντά στην Oxford Street. Βασικά έψαχνα την Bond Street, αλλά με τις παρακάμψεις και τα εμπόδια λόγω έργων (εξ αιτίας των Ολυμπιακών βεβαίως βεβαίως) βρέθηκα από την αντίθετη πλευρά. Αρκετά συμπαθής στολισμός χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο. Έβγαλα μια φωτογραφία για το καλό.

Εκτός από τον στολισμό των δρόμων, ο κόσμος πάει στο κέντρο για να δει τις βιτρίνες των μαγαζιών, που είναι αξιοθέατο από μόνες τους. Φέτος αυτό που φαίνεται να κυριαρχεί είναι η πολυ-πολυχρωμία...

...ενώ το φημισμένο πολυκατάστημα Selfridges με τις 27 βιτρίνες πρωτοτυπεί επιλέγοντας τις αποχρώσεις του άσπρου και του κρεμ, με λίγο γκρι για να σπάει η μονοτονία. Απ' όσο θυμάμαι, είναι η πρώτη φορά που το Selfridges κάνει μονοχρωματικές χριστουγεννιάτικες βιτρίνες (τουλάχιστον) από το 2006 και μετά.

Οφείλω να ομολογήσω ότι κάποιες βιτρίνες με ρούχα τις βρήκα λίγο ανησυχητικές. Λέτε να έχουμε επιστρέψει στη δεκαετία του 80 και να μην το έχουμε καταλάβει;

Όπως κάθε χρόνο από το 2008 που άρχισε η γκαντέμα η κρίση, μαζί με τους στολισμούς έχουμε και τις προσφορές, οι οποίες παλιότερα ήταν ανήκουστες τέτοια εποχή. Βέβαια περισσότερο για εκπτωσούλες πρόκειται, και προσφορές του στυλ "αγοράζοντας τρία, παίρνετε το ένα δώρο" (το φθηνότερο εννοείται). Αρχικά χαίρεσαι βλέποντας τα βαρύγδουπα -50% και μετά προσγειώνεσαι όταν προσέχεις τη μαγική φράση "up to" γραμμένη με λιλιπούτεια γράμματα στη γωνία. Κάτι άλλο που πρόσεξα είναι ότι με εξαίρεση τα μεγάλα πολυκαταστήματα (Selfridges, Marks & Spencer, Debenhams κ.λπ.) τα περισσότερα μικρότερα μαγαζιά έχουν στολίσει από ελάχιστα ως καθόλου και με μεγάλη φειδώ ως προς λαμπάκια, φωτάκια και γενικότερα ό,τι γυαλίζει πολύ και καίει ρεύμα.

Σε γενικές γραμμές, ο φετινός στολισμός είναι λίγο πιο χύμα, λίγο πιο σκέτος, λίγο πιο οικονομικός από άλλες χρονιές. Ο ενθουσιασμός των μικρών παιδιών όμως είναι ακριβώς ο ίδιος. Και όπως λέει η φίλη μου η Sal, δεν είναι ανάγκη τα φώτα να φαίνονται από τη στρατόσφαιρα για να καταλάβουμε ότι έχουμε γιορτές.