7 + 1 (κι άλλη 1) ταινίες

Με τάγκαραν οι: Seaina, Ανατολή, Red Hat Hacker, Lazinio, Alitovios και BathTub Is/land να γράψω τις 7 αγαπημένες μου ταινίες. Δυσκολεύτηκα λίγο μέχρι να αποφασίσω το κριτήριο επιλογής, γιατί τι να πρωτοδιαλέξεις; Αυτές που έχουν πάρει βραβεία; Αυτές που έχουν τους καλύτερους ηθοποιούς/σεναριογράφους/σκηνοθέτες; Αυτές που θα αντέξουν στο χρόνο; Αυτές που με συγκίνησαν πιο πολύ ή αυτές με τις οποίες γέλασα μέχρι δακρύων;

Τελικά αποφάσισα να επιλέξω ταινίες που απλά μου έχουν κάνει "κλικ". Δεν είναι οι καλύτερες ή εντυπωσιακότερες ή πιο αξιόλογες ταινίες που έχω δει, αλλά είναι αυτές που τις έχω δει περισσότερες από μία φορά και ευχαρίστως θα τις ξανάβλεπα.

Και ξεκινώ:

1. Flashdance Ταινία-σταθμός. Την πρώτη φορά που την είδα στο σινεμά μου άρεσε τόσο πολύ που στο τέλος της παράστασης δεν έφυγα, αλλά έμεινα και την είδα δεύτερη φορά στο καπάκι. Αυτή η ταινία με έχει σημαδέψει. Για χρόνια ονειρευόμουνα μεγαλώνοντας να γίνω σαν την Alex. Δεν έγινα φυσικά, αλλά το όνειρο παραμένει...

2. When Harry Met Sally Δεύτερη ταινία-σταθμός. Εκτός του ότι λέει φοβερά πράγματα για τον έρωτα και τη φιλία, έχει και την ΚΛΑΣΙΚΗ πλέον σκηνή στο εστιατόριο (I'll have what she's having χε χε). Για αυτή τη σκηνή και μόνο, αξίζει μια θέση στις "επτά".

3. The Joy Luck Club Κάθε φορά που τη βλέπω χύνω μαύρο δάκρυ. Η απόλυτη ταινία για τη σχέση μάνας-κόρης και όχι μόνο. Η μόνη ταινία βασισμένη σε βιβλίο (εκτός ίσως από τα Χάρυ Πόττερ) που είναι 100% πιστή στην αρχική ιστορία, ώστε βλέποντας την ταινία να νομίζεις ότι ζωντανεύει μπροστά στα μάτια σου το βιβλίο.

4. The Usual Suspects Η μοναδική φορά που στο τέλος μιας ταινίας έχω μείνει μαλάκας. Εντελώς όμως. Θα μου άρεσε ακόμα κι αν δεν έπαιζε ο Kevin Spacey.

5. Love Actually Η καλύτερη ρομαντική κομεντί των τελευταίων χρόνων. Συνδιάζει την αφρόκρεμα του βρετανικού εμπορικού σινεμά (Liam Neeson, Emma Thompson, Hugh Grant, Colin Firth, Keira Knightley, Rowan Atkinson, Martin Freeman, Alan Rickman κ.λπ.) με πολύ συναίσθημα, πολύ χιούμορ και χολυγουντιανή γκλαμουριά. Πήγα και την είδα 2 φορές στο σινεμά. Στο DVD έχω πάψει πλέον να τις μετράω.

6. Bride & Prejudice Η κλασική αγγλική λογοτεχνία συνδιάζεται με τη σύγχρονη βρετανική πραγματικότητα και αποδίδεται σε στυλ Bollywood. Από μόνο του το πείραμα έχει ενδιαφέρον, αλλά ο Martin Henderson το κάνει ακόμα πιο συναρπαστικό (πώς λέμε, φάτε μάτια ψάρια ;-)

7. Δεν μπορούσα να αποφασίσω μεταξύ American Pie και American Beauty. Bέβαια δεν έχουν καμία σχέση, αλλά και οι δύο αξίζουν μια θέση στο δικό μου Top Seven. Το American Pie γιατί πήγα να το δω στα γενέθλιά μου με τη σκέψη "πόσο χάλια μπορεί να είναι" και ξεσκίστηκα στο γέλιο, και το American Beauty γιατί είναι μια ταινία που πραγματικά αξίζει (και στην οποία παίζει ο Kevin Spacey).

Τώρα που είπα για γέλιο, μπορώ να προσθέσω και το The Full Monty; Κι αυτή πήγα να την δω χωρίς όρεξη, αλλά γέλασα πάρα πολύ - κι ακόμα γελάω όταν την θυμάμαι και κάθε φορά που την ξαναβλέπω.

Αυτά είναι τα δικά μου 7 (8/9) σινε-βραβεία. Ευχαριστώ αυτούς που μου πέταξαν το μπαλάκι, και ταγκάρω με τη σειρά μου τους: Χρίστο, Zaphod, Vatraxokoritso, Dark Tyler, και όσους άλλους δεν έχουν παίξει ακόμα.

Υ.Γ. Πολύ μου αρέσουν αυτές οι μπλογκοσκυταλοδρομίες. Μου θυμίζουν τότε που γράφαμε σε λευκώματα :-)