Tuesday 14 August 2007

Οι Νορβηγοί και η τέχνη

Οι Νορβηγοί έχουν μια "άλλη" σχέση με τις εικαστικές τέχνες. Ή ίσως να έχουν περίεργα γούστα. Οι γνώμες διίστανται. Όπως και να 'χει, θα δείτε τι εννοώ από τις φωτογραφίες που ακολουθούν.

Ας ξεκινήσουμε με παρακάτω ...εεε... γλυπτό, το οποίο κοσμεί την είσοδο του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού. Το κοίταζα αρκετή ώρα αλλά αλί κι αν κατάλαβα τι απεικονίζει (έχω κάποιες σκέψεις στο μυαλό μου, αλλά δυσκολεύομαι να τις εκφράσω). Τα συμπεράσματα δικά σας, κι όποιος έχει καμιά καλή ιδέα, ας την πει. Μην ντρέπεστε!


Οι Νορβηγοί ζωγράφοι και γλύπτες έχουν μια ιδιαίτερη αγάπη προς το ανθρώπινο σώμα, και δη το γυμνό. Ο εξπρεσιονιστής Έντβαρντ Μουνκ, του οποίου έργο είναι η Κραυγή, είναι ο γνωστότερος Νορβηγός ζωγράφος. Πολύ ενδιαφέρον το Μουσείο με τα έργα του, το οποίο είναι οχυρωμένο σαν Αμερικάνικη πρεσβεία, μάλλον από τότε που κλάπηκαν η Κραυγή και η Madonna το 2004 (έκτοτε έχουν βρεθεί). Οι πίνακές του παραπέμπουν συστηματικά στην όχι-και-τόσο-αισιόδοξη ψυχολογική του κατάσταση. Προσωπικά μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ο πρώτος πίνακας: καλά η Κραυγή και το υπαρξιακό αδιέξοδο που συμβολίζει, αλλά τέσσερα ακούνητα και ΑΓΕΛΑΣΤΑ κοριτσάκια;


Κάτι άλλο που αξίζει να δει κανείς στο Όσλο είναι το πάρκο Βίγκελαντ το οποίο κοσμούν 212 αγάλματα από μπρούτζο και γρανίτη, του Νορβηγού γλύπτη Γκούσταφ Βίγκελαντ. Τα αγάλματα εκπροσωπούν, λέει, τις καθημερινές δραστηριότητες των ανθρώπων (με έμφαση στη σχέση μεταξύ εραστών και γονιού-παιδιού) αλλά αν κρίνω από κάποια από αυτά, ή η καθημερινότητα των Νορβηγών είναι πολύ εξτρήμ ή εγώ έχω μείνει πίσω. Στο πιο ψηλό σημείο του πάρκου δεσπόζει ένας μονόλιθος ύψους 17 μέτρων που αποτελείται από σώματα στιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο και αναπαριστά τον αγώνα της ζωής. Σε όσους έχω δείξει τις φωτογραφίες από το πάρκο, οι περισσότεροι δεν έχουν ενθουσιαστεί, πάντως εμένα μου άρεσε τόσο πολύ που θα έλεγα ότι είναι το αγαπημένο μου μέρος στο Όσλο.

Και τέλος, τι σας έλεγα για την περίεργη σχέση που έχουν οι Νορβηγοί με την τέχνη; Να και ιπτάμενοι βατραχάνθρωποι. Τουλάχιστον αυτοί δεν χρειάζεται να μαντέψουμε τι είναι ;-)

14 comments:

DaNaH said...

Όντως πολύ περίεργες όλες οι φωτογραφίες σου!

Την πρώτη όταν την είδα βιαστικά νόμιζα ότι ήταν μια πατούσα με τα δάχτυλα, αλλά μετά είδα ότι έχει και κενό στην μέση.

Όσο για την πλατεία που λες ότι σου αρέσει δεν έχω ξαναδεί τόσα μπερδεμένα αγάλματα μαζεμένα! Kinky οι Νορβηγοί ε; :-p

Προσωπικά περιμένω εναγωνίως post σου και φωτογραφίες από την τελευταία σου εκδρομή στην Γαλλία! :-)

Σοφία said...

Κάνε λίγη υπομονή ακόμα :-)
Λέω να τελειώσω τη Νορβηγία πρώτα πριν πιάσω τη Γαλλία. Αλλιώς μπορεί να μπερδευτώ και να σας λέω άλλα αντί άλλων. Ένα μυαλό χειμώνα-καλοκαίρι, τι να σου κάνει...

Πρασσάς K. said...

Μου άρεσε πολύ ο τελευταίος πίνακας που έχεις αναρτήσει. Αναπαριστά πολύ εύστοχα νομίζω την αμηχανία της κοπέλας και τη συνακόλουθη διστακτικότητα του νέου.

Σοφία said...

Κι εμένα αυτός μου άρεσε πιο πολύ απ' όλους :-)
Ο τίτλος του είναι Amor and Psyche. Δες κι εδώ.

Ασκαρδαμυκτί said...

Πού είναι μωρέ το ... κάμα σούτρα;;;

Σοφία said...

Σεμνά.....

Anonymous said...

Χαίρομαι που σου αρέσουν τα μουσεία και οι τέχνες. Ομολογώ ότι - εκτός του ότι αισθάνομαι πολύ όμορφα όταν ζωγραφίζω - δεν γνωρίζω πολλά πράγματα για τις τέχνες. Τα τελευταία χρόνια προσπαθώ να καλύψω τα κενά μου. Και οι φωτογραφίες σου με βοηθούν αρκετά. Απορία: Σε άφησαν να φωτογραφίσεις τους πίνακες;!

Σοφία said...

Καλημέρα Penny! Κι εγώ ζωγράφιζα παλιά, αλλά μετά τα παράτησα. Δεν έχω την απαραίτητη υπομονή ;-)

Συνήθως στα μουσεία και τις πινακοθήκες που έχω πάει η φωτογράφηση επιτρέπεται, και μάλιστα με φλας. Μόνο στο μουσείο της Ακρόπολης μας είχαν βάλει τις φωνές, αλλά εκεί είναι γενικώς δυσκοίλιοι.

alienlover said...

ναι δεν μπορώ να πω.... ένα ιδιαίτερο feeling για την τέχνη το έχουνε...

Σοφία said...

Χαχαχαχαχα
Tο θέτεις πολύ ωραία ;-)

Roadartist said...

Πολύ όμορφη τέχνη.. Όποτε βλέπω αυτά τα γλυπτά στους δρόμους (που μου αρέσουν πολύ!!) μελαγχολώ με τα αντίστοιχα δικά μας.. Οπως και αν εχει, πραγματικά το Οσλο πρεπει να ειναι υπέροχη πόλη! Ευχαριστώ!!

Σοφία said...

Να 'σαι καλά Roadartist. Κι εμένα μου αρέσουν αυτά τα λίγο περίεργα αγάλματα :-)

KitsosMitsos said...

Για το Όσλο οι οδηγοί αλλά και κάποιοι γνωστοί που έχουνε πάει μου είπανε ότι δεν αξίζει για πάνω από μία μέρα. Χμμμ... Ίσως αναθεωρήσω!

Σοφία said...

Κοίτα, εμένα το Όσλο μου αρέσει, και νομίζω ότι αυτό φαίνεται από τις αναρτήσεις που έχω κάνει. Σαν πόλη δεν είναι τόσο γραφική όσο η Στοκχόλμη, αλλά μόνο τα βασικά μουσεία και μνημεία να δεις, θες σίγουρα πάνω από μια μέρα. Άσε που αν πας για τουλάχιστον 2 (και ο καιρός είναι καλός) θα μπορέσεις να κάνεις και ένα ταξιδάκι στο φιόρδ, τουλάχιστον μέχρι την πόλη Drobak, μια εμπειρία που λέει *πάρα* πολύ!