Thursday 22 March 2007

Τσαγιού εγκώμιον





Όταν έγραψα το ποστ για το απογευματινό τσάι, στη συζήτηση που ακολούθησε, ο Rebel εξέφρασε το αιώνιο ερώτημα: γιατί οι Βρετανοί κατέστρεψαν ένα κατά τ' άλλα αρωματικότατο αφέψημα προσθέτοντας γάλα; Αυτό μου θύμισε κάτι που είχα διαβάσει πριν χρόνια, σε ένα βιβλίο του George Mikes με τίτλο How To Be An Alien. O George Mikes ήταν ένας Ούγγρος δημοσιογράφος που ήρθε στη Βρετανία κατά τη διάρκεια του δεύτερου παγκόσμιου πόλεμου και μετά το τέλος του εγκαταστάθηκε μόνιμα εδώ, παντρεύτηκε με αγγλίδα και δούλεψε στο BBC. Έγραψε πολλά χιουμοριστικά βιβλία, με πρώτο (και καλύτερο) το How To Be An Alien που κυκλοφόρησε το 1946. Το βιβλίο αυτό είναι να το διαβάζεις και να δακρίζεις από τα γέλια. Αποτελείται από οδηγίες για το πώς μπορεί ένας ξένος (alien) να διεισδύσει στη βρετανική κοινωνία, και παρόλο που έχει γραφτεί τόσα χρόνια πριν, τα περισσότερα από αυτά που περιγράφει ισχύουν λίγο-πολύ ακόμα. Σας παραθέτω λοιπόν τι λέει για το τσάι:

The trouble with tea is that originally it was quite a good drink. So a group of the most eminent British scientists put their heads together and made complicated biological experiments to find a way of spoiling it. To the eternal glory of British science their labour bore fruit. They suggested that if you do not drink it clear, or with lemon or rum and sugar, but pour a few drops of cold milk into it, and no sugar at all, the desired object is achieved. Once this refreshing, aromatic, oriental beverage was successfully transformed into colourless and tasteless gargling-water, it suddenly became the national drink of Great Britain and Ireland - still retaining, indeed usurping, the high-sounding title of tea.

There are some occasions when you must not refuse a cup of tea; otherwise you are judged an exotic and barbarous bird without any hope of ever being able to take your place in civilised society. If you are invited to an English home, at five o'clock in the morning you get a cup of tea. It is either brought in by a heartily smiling hostess or an almost malevolently silent maid. When you are disturbed in your sweetest morning sleep, you must not say: 'Madame (or Mabel), I think you are a cruel, spiteful and malignant person who deserves to be shot.' On the contrary, you have to declare with your best five o'clock smile: 'Thank you so much. I do adore a cup of early morning tea, especially early in the morning.' If they leave you alone with the liquid, you may pour it down the washbasin.


Then you have tea for breakfast; then you have tea at eleven o'clock inthe morning; then after lunch; then you have tea for tea; then after supper;and again at eleven o'clock at night. You must not refuse any additional cups of tea under the following circumstances: if it is hot; if it is cold;if you are tired; if anybody thinks that you might be tired; if you are nervous; if you are gay; before you go out; if you are out; if you have just returned home; if you feel like it; if you do not feel like it; if you have had no tea for some time; if you have just had a cup. You definitely must not follow my example. I sleep at five o'clock in the morning; I have coffee for breakfast; I drink innumerable cups of black coffee during the day; I have the most unorthodox and exotic teas even at teatime. The other day, for instance - I just mention this as a terrifying example to show you how low some people can sink - I wanted a cup of coffee and a piece of cheese for tea. It was one of those exceptionally hot days and my wife (once a good Englishwoman, now completely and hopelessly led astray by my wicked foreign influence) made some cold coffee and put it in the refrigerator, where it froze and became one solid block. On the other hand, she left the cheese on the kitchen table, where it melted. So I had a piece of coffee and a glass of cheese.

Οι συνοδευτικές φωτογραφίες είναι από το απογευματινό τσάι στο ξενοδοχείο Landmark.

21 comments:

philos said...

H Αγγλία θέλει τσάι και καλοπέραση!
Πάντα τέτοια!
Παρεπιπτόντως μου αρέσει πολύ η αναλυτική ενημέρωση που κάνεις με οσα θέματα ασχολείσαι στα posts σου!

Σοφία said...

Καλημέρα κι ευχαριστώ!
Όσο για τις αναλυτικές περιγραφές, δεν το κάνω επίτηδες, έτσι μου βγαίνει, δηλαδή τα γράφω όπως τα σκέφτομαι (μήπως σκέφτομαι πολύ?) χμμμμμμμ
Πάντως αυτός που είπε God is in the detail πρέπει να ήταν σαν εμένα ;-)

ΔemΩΝ said...

Να είμαι ειλικρινής, σας είδα στο blog της σκανδαλιάς και ήρθα μέχρι εδώ χάρη στην όμορφη φωτογραφία...

Χάρηκα που βρήκα ένα ακόμα ομορφο blog και αν και δεν είμαι λάτρης της ανάλυσης μου αρέσουν οι προσεγγίσεις σου.

Την καλημέρα μου

Ασκαρδαμυκτί said...

Σοφούλα, το τσάι εσύ τα γλυκάκια εγώ, έτσι;

avissos said...

ωραίο το τσάι, δε μπορώ να πω..κ η ανάλυση το ίδιο..but, Ι'm a greek-coffee-lover in Paris! τι να κάνουμε?
:(

seaina said...

Σοφάκι, είμαι στη δουλειά και με τις φωτογραφίες μου έχεις ανοίξει την όρεξη!
Τι θα κάνω μέχρι να πάω σπίτι εε;
Φιλιά!

Σοφία said...

@ Diavolikon: Καλησπέρα κι ευχαριστώ :-) Ελπίζω να ξαναπεράσεις από τις Κόκκινες Νύχτες.

@ Ασκαρδαμυκτί: Τα σαντουιτσάκια ποιός;

@ Avissos: Ααααχ να έχεις έναν café crème και να βουτάς μέσα κρουασανάκια μιαμ μιαμ

@ Seaina: Να μην βάζω τέτοιες φωτογραφίες πρωί-πρωί, ε? Σόρρυυυυυυ

Anonymous said...

οπωςειχε πει κι ενας καθηγητης μου "tea is an experience!"...Εγω παντως αν δεν πιω 3-4 κουπες καφε την ημερα εργασια δεν βγαινει!!

Zaphod said...

Ok, όπως είπα και στο προηγούμενο ποστ σου η θρησκεία μου μου απαγορεύει το τσάι και υπαγορεύει τον καφέ...με τις φωτογραφίες όμως μου άνοιξες την όρεξη!!!

Stavros Katsaris said...

Καλημέρα!
Εμένα οι φίλοι πάντως με φωνάζον Εγγλέζο!
Έχω λέει όλα τα χαρακτηριστικά!
ΜΜΜΜμμμμ καλά!
Εγώ είμαι Εγγλέζος ή αυτοί αλιεν?

Dorotheos said...

Ως φανατικός πότης τσαγιού, το κείμενο που παράθεσες, μου επιβεβαίωσε τα προβλήματα του Αγγλικού τρόπου (προετοιμασίας και πόσης): η προσθήκη γάλατος, η αποδυνάμωση κάθε αρώματος και γεύσης, η αδυναμία του από διεγερτική άποψη, το ότι δεν πίνεται εύκολα τις ζεστές μέρες του χρόνου - ενω το σκέτο τσάϊ και μάλιστα το πράσινο, είναι εξαιρετικό ακόμα και χλιαρό ή κρύο.

Τελικά, λέω, δύο εθνικά ποτά έχουν οι Εγγλέζοι (το τσάϊ και τη μπύρα) και μάλλον δεν ξέρουν κανένα από τα δύο να πίνουν προς μέγιστη απόλαυση τους. Εχουν πολλά να διδαχτούν από τον υπόλοιπο κόσμο...

Σοφία said...

@ Par1saktos: Ο καθηγητής σου είχε απόλυτο δίκιο :-)

@ Zaphod: Το καλό είναι ότι πλέον μπορείς να πιεις *και* καφέ στο απογευματινό τσάι.

@ Stavros: Βασικά αν εσύ είσαι Εγγλέζος, αυτοί είναι σίγουρα alien ;-)

@ Rebel: Θα συμφωνήσω μαζί σου για την μπύρα, αλλά θα διαφωνήσεω για το τσάι. Όσο για το αν πίνεται καλοκαίρι, στην Αγγλία σίγουρα πίνεται, γιατί οι μέσες θερμοκρασίες είναι μεταξύ 12-20 C (καμία σχέση με ελληνικά καλοκαίρια).
Τώρα μου έδωσες ιδέα... μήπως να κάνω κάποια στιγμή ένα ποστ για τις pub και τις μπύρες;

Σοφία said...

Καλημέρα σε όλους!
Kαι μην ξεχνάτε... σήμερα είναι Παρασκευήηηηηηηηηηη

arxiereas said...

Κάθε Παρασκευή σερβίρουμε τέϊον σε κυρίες και κορασίδες εις το ναό μας. Περάστε κι εσείς του είδους η τόσο καλώς καταρτισμένη.

Την ευλογία μου τεκνόν μου...

Σοφία said...

Ναι, αλλά το τέιον το σερβίρετε με γάλα ή χωρίς, κι αν με, βάζετε πρώτα το γάλα ή μετά;
Υ.Γ. Το τεκνόν είναι όπως λέμε, το τεκνόν μετά του ωφελήμου;

arxiereas said...

Περάστε, περάστε εσείς και θα λύσουμε όλες σας τις απορίες...

Φαίδρα said...

Κάαααθαρμα, σκοτοδίνη και υπογλυκαιμία ταυτόχρονα μούδωσες!

Σοφία said...

Σε είχα προειδοποιήσει όμως ;-)

Σοφία said...

@ Titanas: Καλώς ήρθες στις Κόκκινες Νύχτες!
Στην έρημο δεν έχω πάει να δω πώς πίνουν το τσάι, υποθέτω όμως ότι δεν το πίνουν καυτό όπως οι Βρετανοί. Tεσπά... το θέμα δεν είναι τι κάνουν οι Βεδουίνοι γιατί νομίζω ότι ο Rebel, που έκανε το αρχικό σχόλιο, αναφερόταν στις συνήθειες Ελλήνων, Βρετανών και λοιπών δυτικοευρωπαίων.
Στην Αγγλία τουλάχιστον όταν κάνει πολύ ζέστη δεν πίνουμε τσάι, αλλά Pimms (για το οποίο θα κάνω ειδικό ποστ όταν με το καλό μυρίσει καλοκαίρι ;-)

Anonymous said...

@Σοφία: Πότε αρχίζει (τι θεωρούν) το καλοκαίρι για τους Άγγλους; Φαντάζομαι ότι Pimm's εννοείς αυτό εδώ, ε;

Σοφία said...

Λίγο-πολύ ναι. Είναι ένα ποτό με βάση το gin, που το αναμιγνύεις με λεμονάδα σε μεγάλη κανάτα και βάζεις μέσα κομματάκια αγγούρι, φράουλα, πορτοκάλι, λεμόνι και φύλλα μέντας.
Τώρα για το καλοκαίρι, αυτό είναι μια πικρή ιστορία, γιατί θεωρητικά αρχίζει τον Ιούνιο αλλά πρακτικά μπορεί να μην έρθει ποτέ. Ή να έρθει και να κρατήσει 2 βδομάδες. Έχω περάσει καλοκαίρια με τη θερμοκρασία να παίζει μεταξύ 13-18 C (οπότε το τσαγάκι πίνεται πολύ ευχάριστα). Στο Λονδίνο συνήθως οι θερινές θερμοκρασίες είναι γύρω στους 20-25 C και τις *πολύ* ζεστές μέρες φτάνει τους 30-32 C. Μια-δυο φορές έχει φτάσει 38-39 και είχε γίνει πρώτο θέμα στις ειδήσεις.