Έλα ρε μαμά...

Διαβάζοντας τα σχόλιά σας στο προηγούμενο ποστ για τις υπέροχες μαμάδες, και συγκεκριμένα για τις συζητήσεις μεταξύ γυναικών και των μαμάδων τους, θυμήθηκα ένα πρόσφατο περιστατικό στο αεροδρόμιο της Αθήνας.

Είμαι στο επίπεδο των αναχωρήσεων, στον Παπασωτηρίου που είναι δίπλα στα φαγάδικα, και χαζεύω βιβλία και περιοδικά μέχρι να περάσει η ώρα για να πάω στην έξοδο της πτήσης μου. Γύρω μου αρκετός κόσμος, κυρίως ταξιδιώτες, κάνουν τα ψώνια της τελευταίας στιγμής. Δίπλα μου μια κοπέλα γύρω στα 35, καλοφτιαγμένη, καλοντυμένη, μιλάει στο κινητό της.

Ναι, μαμά...
...
Αφού σου είπα, στο αεροδρόμιο, στις αναχωρήσεις.
...
Όχι, δεν μας έχουν καλέσει ακόμα.
....
Σε κανένα μισάωρο.
...
Ναι, μαμά...

Λέω, αχ καμιά Ελληνίδα του εξωτερικού θα είναι που επιστρέφει μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων και η μαμά της έχει νταλκά. Δικαιολογημένο, αλλά πάλι καλά που η δικιά μου είναι πιο συγκρατημένη και δεν με πρήζει με τηλέφωνα κάθε τρεις και λίγο (σκεφτόμουν και ευλογούσα τα γένια μου).

Η κοπέλα συνεχίζει την κουβέντα στο τηλέφωνο.

Έλα ρε μαμά, μην κλαις, τέσσερις μέρες θα λείψω μόνο.

Ζντουπ.

Έβαλα και γκαλοπάκι, εντελώς ανώνυμο, για το θέμα της προσωπικής φροντίδας. Για να δούμε τι θα δείξουν τα αποτελέσματα....

Ενημέρωση 9/3/08

Ποιος πλένει και σιδερώνει τα ρούχα σας;

Εγώ ο ίδιος/α: 46%
Ο/η σύντροφός μου: 4%
Η μαμά μου: 35%
Η οικιακή βοηθός: 7%
Η καλή νεράιδα: 8%