Δύο θεατρικά, ένα βαρύ, ένα ελαφρύ

Τα δύο θεατρικά που είδα στην Αθήνα ήταν το Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι και το Φούστα-Μπλούζα. Οι επιλογές ήταν λίγο-πολύ τυχαίες. Το πρώτο το διάλεξα γιατί ήταν το μόνο που είχε θέσεις στην απογευματινή παράσταση τη μέρα που σκέφτηκα να πάω θέατρο, και το δεύτερο γιατί ήταν η μόνη κωμωδία από αυτές που είχαμε στα υπ' όψιν που 1. είχε εισιτήρια και 2. σου έκαναν κράτηση από το τηλέφωνο (με το αζημείωτο φυσικά). Τελικά για εντελώς διαφορετικούς λόγους, με ικανοποίησαν και τα δύο, οπότε όλα καλά.

ΞΑΦΝΙΚΑ ΠΕΡΣΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ του Τενεσί Ουίλιαμς, σε μετάφραση Μάριου Πλωρίτη και σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου


Η υπόθεση έχει ως εξής: o ομοφυλόφιλος γιος της κυρίας Βέναμπλ, Σεμπάστιαν, πέθανε ξαφνικά το περασμένο καλοκαίρι, ενώ παραθέριζε στο Μεξικό με την ξαδέλφη του Κάθριν. Η κυρία Βέναμπλ ήταν παθολογικά ερωτευμένη με τον γιο της, και θεωρεί την Κάθριν υπεύθυνη για το θάνατό του. Η αλήθεια είναι ότι ο Σεμπάστιαν κατασπαράχθηκε από μια παρέα πεινασμένους πιτσιρικάδες-επιβήτορες, όμως η κυρία Βέναμπλ αρνείται να το πιστέψει, όπως αρνείται να παραδεχτεί την ομοφυλοφιλία του γιου της. Στόχος της είναι να κλείσει την Κάθριν σε δημόσιο ψυχιατρείο και να πείσει τον γιατρό Κούκροβιτς να την υποβάλει σε λοβοτομή ώστε να πάψει να μιλά για τα συμβάντα του προηγούμενου καλοκαιριού. Όμως ο γιατρός δεν φαίνεται να συμφωνεί με τη λύση που προτείνει η κυρία Βέναμπλ.

Αν η υπόθεση σας φαίνεται αποκρουστική, φανταστείτε τι αντίκτυπο είχε στο αμερικάνικο κοινό όταν πρωτοπαίχτηκε το 1958! Το έργο είναι βαρύ, με μεγάλους μονόλογους, αλλά τουλάχιστον είναι σύντομο και οι ερμηνείες θα σας παρασύρουν. Και οι τρεις βασικοί ηθοποιοί είναι εξαιρετικοί: η Κατερίνα Χέλμη στο ρόλο της κυρίας Βέναμπλ, η Μαρίνα Ασλάνογλου στο ρόλο της Κάθριν και ο Θανάσης Κουρλαμπάς στο ρόλο του γιατρού Κούκροβιτς. Προφανώς αν ψάχνετε κάτι ανάλαφρο, δεν κάνει για σας. Αλλά αν η ιδέα ενός "δύσκολου" έργου δεν σας απωθεί, σας διαβεβαιώνω ότι τα 90 λεπτά της παράστασης θα περάσουν χωρίς να το καταλάβετε.

Το θέατρο είναι μικρό, αλλά δεν θα δυσκολευτείτε να βρείτε εισιτήρια. Εγώ έκανα κράτηση μόλις 2 ώρες πριν. Στην παράσταση γέμισε βέβαια και έβαλαν έξτρα καρέκλες για να μας εξυπηρετήσουν όλους. Πολύ φιλικοί και ευγενικοί οι άνθρωποι στο ταμείο και στον έλεγχο των εισιτηρίων.

Αμφι-θέατρο Σπύρου Ευαγγελάτου, Αδριανού 111, Πλάκα (στάση μετρό: Ακρόπολη).

ΦΟΥΣΤΑ-ΜΠΛΟΥΖΑ των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα σε σκηνοθεσία των ίδιων.


Δεν θα σας πω την υπόθεση, για να μην σας το χαλάσω. Άλλωστε φαρσοκωμωδία είναι, δεν θα μπερδευτείτε πουθενά. Θα σας πω όμως ότι θα γελάσετε πάρα πολύ. Μου είχαν πει ότι έχει γέλιο και ότι παίζεται για δεύτερη χρονιά, αλλά δεν είχα φανταστεί ότι θα γελάω σχεδόν συνέχεια επί δύο ώρες! Πολύ καλή σκηνοθεσία, φανταχτερά σκηνικά, ωραία κουστούμια, έξυπνη μουσική επένδυση, δεν έχω να κριτικάρω τίποτα. Εξαιρετική η Σόφη Ζαννίνου στον διπλό ρόλο του Θανάση που έγινε Φλορίντα. Πολύ καλοί όλοι οι υπόλοιποι ηθοποιοί. Δεν τους αναφέρω ονομαστικά γιατί σίγουρα τους περισσότερους θα τους αναγνωρίσετε από την φωτογραφία. Μου άρεσε πάρα πολύ ο Πάνος Σταθακόπουλος, που προσωπικά τον έβλεπα πρώτη φορά (αλλά οι υπόλοιποι της παρέας τον ήξεραν, άρα πρέπει να είναι γνωστός στο ευρύ κοινό).

Το θέατρο μου έκανε επίσης πολύ καλή εντύπωση. Ευχάριστος χώρος, με πλήρως εξοπλισμένο κυλικείο, άνετα καθίσματα μέσα στην αίθουσα, γενικώς καμία σχέση με κάποια άλλα θέατρα που έχω πάει. Το έργο ήταν μια διαμετρικά αντίθετη εμπειρία από το Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι, αλλά εξίσου ικανοποιητική. Θα πήγαινα άνετα να το δω δεύτερη (και τρίτη) φορά.

Βρήκαμε εισιτήρια σχετικά εύκολα την Παρασκευή το πρωί για την παράσταση του Σάββατου, αλλά οι κρατήσεις με πιστωτική κάρτα χρεώνονται με 2€ ανά εισιτήριο, που μου φάνηκε υπερβολικό.

Θέατρο Πειραιώς 131, Γκάζι (στάση μετρό: Κεραμεικός, στάση ΗΣΑΠ: Θησείο).