Thursday 13 August 2009

Αλογάκια από το Dartmoor


Η φίλη μου η Livia που μένει στη νοτιοδυτική Αγγλία μου έστειλε πρόσφατα μερικές φωτογραφίες από μια εκδρομή στο Dartmoor (προφ. Ντάρτμορ). Μου άρεσαν τόσο πολύ που της ζήτησα να με αφήσει να σας τις δείξω, μιας που η χάρη μου δεν έχει φτάσει σε εκείνα τα μέρη κι έτσι δεν έχω δικές μου φωτογραφίες.


Το Dartmoor είναι μια έκταση 950 τετρ. χλμ. (σαν την Κεφαλλονιά ας πούμε) στο νοτιοδυτικό άκρο της Αγγλίας, μεταξύ του Plymouth και του Exeter. Το έδαφος της περιοχής αποτελείται σε μεγάλο ποσοστό από πετρώματα γρανίτη, που δεν φαίνονται με γυμνό μάτι γιατί καλύπτονται από στρώμα τύρφης, γι' αυτό η περιοχή είναι καταπράσινη. Μην σας παραπλανεί η εικόνα όμως - στην πραγματικότητα το έδαφος είναι άγονο, όχι μόνο λόγω της παρουσίας γρανίτη αλλά και γιατί βρέχει πολύ, σε ποσότητες που δεν μπορούν να απορροφηθούν από το (γρανιτένιο) έδαφος, με αποτέλεσμα τα νερά να βαλτώνουν.


Το Dartmoor φημίζεται για τους γρανιτένιους ογκόλιθους που έχουν προκύψει από τη διάβρωση του εδάφους, τα πολλά αρχαιολογικά μνημεία από την νεολιθική ακόμα περίοδο και τα αλογάκια που είναι γνωστά ως Dartmoor ponies. Σε αυτή την ανάρτηση θα σας δείξω μόνο τις φωτογραφίες με τα αλογάκια. Οι υπόλοιπες στην επόμενη.


Λόγω των αντίξοων καιρικών συνθηκών (βροχές και ομίχλες) που επικρατούν στην περιοχή, τα αλογάκια αυτά θεωρούνται ιδιαίτερα σθεναρά. Κι ας μην τους φαίνεται.


Για την περίπτωση που αναρωτιέστε, η Livia ήταν στο Dartmoor πριν δύο εβδομάδες. Το ατέλειωτο φθινόπωρο που λέγαμε...

9 comments:

fvasileiou said...

Λιβάδια κάτω, σύννεφα πάνω, αλογάκι στη μέση -μια χαρά μου φαίνονται όλα!

Να περάσετε τέλεια τον Δεκαπενταύγουστο!

(Είναι αργία;)

Σοφία said...

Επίσης! Όχι, δεν έχουμε αργία :-(

Anonymous said...

…και μόνο να βλέπεις αυτό το τοπίο ταξιδεύεις…φεύγεις…
Πανέμορφες οι φωτογραφίες που φιλοξενείς στο blog σου!
Τι κι αν θυμίζουν φθινόπωρο…καλοκαιριάτικα…

Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα!

kiki said...

Τι όμορφα που είναι! Και το ωραίο περιβάλλον!

Γιάννης Καραμήτρος said...

Πολύ ωραίες φωτογραφίες.

Anonymous said...

αυτά τα αλογάκια είναι ελεύθερα, χύμα; ωραία

Σοφία said...

Ναι, ελεύθερα, γιατί η περιοχή είναι εθνικό πάρκο. Μπορείς να πας πολύ κοντά τους (όσο τολμάς δηλαδή). Εννοείται ότι οι φωτογραφίες έχουν αρκετό ζουμάρισμα γιατί η Livia δεν είναι *τόσο* θαρραλέα ;-)

coolplatanos said...

Πολύ ωραία σελίδα γενικότερα! Μου έχεις ανοίξει δε την όρεξη για τα καλά με τις συνεχείς αναφορές σε φαγητά.
Πολύ ωραίες και οι φωτογραφίες της φίλης σου. Επιβλητικά τοπία που μόνο σε ταινίες έχω δει και σε ένα ταξίδι το 1980 κάτι στην Αγγλία. Μάλλον τότε γεννιόσουν εσύ :-)
Σας ζηλεύω έτσι που ζείτε εκεί και κάνετε παρέα μεταξύ σας Ελληνες σε ένα διεθνές πολιπολιτισμικό περιβάλλον από όσα πρόλαβα να διαβάσω επί τροχάδην. Από την άλλη καταλαβαίνω και τη νοσταλγία για μικροχαρές γεύσεων, τοπίου. Διάβαζα για το κουλούρι - σιμίτι... (κάπου το έχω ακούσει κι εγώ εδώ Ελλάδα ως σιμίτι) για τη θάλασσα και το βρέξιμο των ποδιών... στο τριήμερο.
Πάντως η Αγγλία αν μη τι άλλο έχει "ατμόσφαιρα" ως χώρα.
Κουράγιο στην κούραση της δουλειάς και καλά να περνάτε!

Σοφία said...

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα λόγια σου. Χαίρομαι που σου άρεσαν οι Κόκκινες Νύχτες. Κι εγώ παρακολουθώ εδώ και καιρό την Ώρα Ελλάδας.

Όσο για το 1980, νομίζω πρέπει να τελείωνα την Τρίτη ή Τετάρτη Δημοτικού (το άβαταρ είναι άσχετο και άκρως παραπλανητικό) χεχε.