Saturday 28 August 2010

When in Rome... again!

Κάθε χρόνο τον Σεπτέμβριο αναδημοσιεύω μια ανάρτηση που είχα πρωτοκάνει πριν 2-3 χρόνια με οδηγίες για όσους έρχονται στο Λονδίνο ως φοιτητές. Επειδή όμως φέτος τον Σεπτέμβριο θα είμαι διακοπές (yay!!!) είπα να πρωτοτυπήσω και να την ανεβάσω τον Αύγουστο. Άλλωστε όσο νωρίτερα ετοιμαστεί κανείς τόσο καλύτερα. Ελπίζω ότι όλο και σε κάποιον θα φανεί χρήσιμη, ίσως και σε όσους από εσάς σκέφτεστε να επισκευτείτε το Λονδίνο ως τουρίστες.

Υπόδειξη 1η (και σημαντικότατη)
Στην Αγγλία λέμε πολλά ευχαριστώ. Περίπου 5 ανά συναλλαγή. Aν τελειώσετε οποιαδήποτε συναλλαγή έχοντας πει μόνο ένα ευχαριστώ, επιβάλλεται να πείτε 1-2 μαζεμένα στο τέλος για να εξισορροπήστε την κατάσταση. Εκτός από thank you και thanks, μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε τις λέξεις ta και cheers.

Υπόδειξη 2η (και αρκετά σημαντική)
Λέμε επίσης πολλά sorry, είτε φταίμε, είτε όχι. Αν σας πατήσει κάποιος κατά λάθος, ή σας σπρώξει, η σωστή αντίδραση είναι να του πείτε sorry. Το ίδιο θα κάνει κι αυτός. (Σημ: δεν σπρώχνουμε ανθρώπους επίτηδες μόνο και μόνο για να τους ακούσουμε να ζητάνε συγγνώμη - υπάρχει περίπτωση να πέσουμε σε ξένο και αντί για συγγνώμη να μας πει κάτι πολύ χειρότερο).

Υπόδειξη 3η (επίσης αρκετά σημαντική)
Λέμε πολλά please. Ό,τι και να ζητάτε, λέτε please, εκτός αν στην αρχή έχετε πει excuse me (οπότε μπορείτε να παραλείψετε το please). Όταν σας προσφέρουν κάτι και το θέλετε, η σωστή απάντηση είναι "yes, please". Όταν δεν το θέλετε, λέτε "no, thank you". Αν πείτε "yes, thank you" κινδυνεύετε να μην γίνετε κατανοητοί.

Υπόδειξη 4η
Ξεχάστε την καθαριότητα, η ευγένια είναι μισή αρχοντιά. Όπερ σημαίνει: στις κυλιόμενες σκάλες στεκόμαστε πάντα στη δεξιά μεριά, αφήνοντας διάδρομο στα αριστερά μας για να περάσουν όσοι βιάζονται. Στις πλατφόρμες του μετρό και του τρένου, περιμένουμε υπομονετικά να βγουν όλοι από το βαγόνι, και μετά μπαίνουμε εμείς. Εννοείται ότι ποτέ δεν σπρώχνουμε. Όταν μπούμε στο τρένο, δεν στεκόμαστε σαν μπάστακες στην πόρτα, αλλά προχωράμε προς τα μέσα για να αφήσουμε χώρο σε όσους μπαινο-βγαίνουν. Στα μαγαζιά, όταν παίρνουμε ή δίνουμε ρέστα, τα βάζουμε στο χέρι του άλλου, δεν τα αφήνουμε στον πάγκο. Όταν βγαίνουμε από ένα δημόσιο χώρο και ακολουθούν άλλοι πίσω μας (π.χ. σε ένα μαγαζί) κρατάμε την πόρτα ανοιχτή για τον επόμενο από εμάς. Όταν στεκόμαστε σε μια διάβαση και τα αυτοκίνητα σταματήσουν για να περάσουμε, κάνουμε ένα νεύμα με το κεφάλι ή σηκώνουμε το χέρι για να τους ευχαριστήσουμε.

Υπόδειξη 5η
Ρίχνετε το χρησιμοποιημένο χαρτί τουαλέτας *πάντα* μέσα στην λεκάνη και ποτέ στο καλαθάκι, το οποίο είναι μόνο για σερβιέτες, βαμβάκια, και "καθαρά" χαρτιά. Μην φοβάστε, δεν θα βουλώσουν. Οι αποχετευτικοί σωλήνες έχουν μεγαλύτερη διάμετρο από τους δικούς μας (σας) στην Ελλάδα.

Υπόδειξη 6η
Στις παμπ και στα περισσότερα καφέ παραγγέλνουμε στο μπαρ, δεν έρχεται σερβιτόρος στο τραπέζι. Αυτό ισχύει είτε παραγγέλνουμε φαγητό είτε ποτό. Τα ποτά συνήθως τα παίρνουμε οι ίδιοι, ενώ το φαγητό θα μας το φέρουν στο τραπέζι όταν ετοιμαστεί.

Υπόδειξη 7η
Στα εστιατόρια, δεν χρειάζεται να αφήσετε πουρμπουάρ. Τις περισσότερες φορές, πουρμπουάρ της τάξεως του 10-12% (ενίοτε παραπάνω) προστίθεται στον λογαριασμό πριν καν φτάσει στο τραπέζι. Αν δεν έχει προστεθεί, στο κάτω μέρος της απόδειξης γράφει με κεφαλαία γράμματα SERVICE NOT INCLUDED. Τότε συνηθίζεται να αφήνουμε 10% αλλά δεν είναι απαραίτητο. Όχι μόνο αυτό, αλλά πολλά εστιατόρια και μαγαζιά κοντά στο πανεπιστήμιό σας ενδέχεται να σας κάνουν έκπτωση στο λογαριασμό με επίδειξη του φοιτητικού σας πάσου (NUS). Αν ισχύει αυτό, συνήθως έχουν ανακοινώσεις είτε πάνω στην τζαμαρία τους είτε κοντά στο ταμείο.

Υπόδειξη 8η
Αν χαθείτε ή δεν ξέρετε πώς να πάτε κάπου, μην φοβάστε να σταματήστε κάποιον και να ρωτήσετε, ακόμα κι αν πρόκειται για κάτι χαζό, π.χ. προς τα πού είναι το ποτάμι (για να προσανατολιστείτε). Δεν πρόκειται να γελάσει κανείς μαζί σας, και ο κόσμος γενικά είναι φιλικός και πρόθυμος να βοηθήσει. Στο Λονδίνο πολλοί δρόμοι δεν έχουν πινακίδες με τις ονομασίες τους, και ο γρηγορότερος τρόπος να βρείτε πού είσαστε είναι να ρωτήσετε κάποιον που ξέρει. Αν δεν θέλετε να σταματήσετε κάποιον άγνωστο, ρωτήστε τους υπαλλήλους του μετρό ή κάποιον αστυνομικό ή community officer. Οι αστυνομικοί στην Αγγλία είναι πολύ εξυπηρετικοί.

Επίσης στις εξόδους του μετρό υπάρχουν πάντα αναλυτικοί χάρτες της περιοχής, με διάφορα σημεία μαρκαρισμένα (ξενοδοχεία, μουσεία, πρεσβείες κ.λπ.) ή πόστερ με οδηγίες για το πώς θα πάτε σε σημαντικά μουσεία ή μνημεία.

Υπόδειξη 9η
Στο Λονδίνο ζουν πάρα πολλοί ξένοι, και οι Άγγλοι γενικώς δεν έχουν κόλλημα με τις ορθές προφορές, ούτε απαιτούν από τους ξένους να μιλάνε με ευφράδεια. Συνεπώς μην διστάσετε να χρησιμοποιείστε τα αγγλικά σας, σε ό,τι κατάσταση και να είναι. Αν δεν σας καταλάβουν με την μία, ίσως είναι επειδή οι ίδιοι είναι ξένοι. Στην ανάγκη γράψτε τι ψάχνετε ή δείξτε τους στο χάρτη. Αν δεν τους καταλαβαίνετε, μην ανησυχείτε. Με τον καιρό θα συνηθίσετε (δείτε και τη λίστα με τις χρήσιμες λέξεις στο τέλος της ανάρτησης).

Υπόδειξη 10η
Όταν εξηγείτε σε κάποιον πού είσαστε ή πού θέλετε να πάτε, μην κόβετε το όνομα, αλλά πείτε το ολόκληρο. Άλλο πράγμα η Oxford και άλλο η Oxford Street. Άλλο πράγμα το Leicester και άλλο η Leicester Square, άλλο το Leeds κι άλλο το Leeds Castle κ.λπ. Αν δεν προσέξετε, μπορείτε να βρεθείτε σε εντελώς άλλο μέρος (ξέρω Έλληνες που την έχουν πατήσει έτσι).

Υπόδειξη 11η
Στην Αγγλία οδηγάμε ανάποδα. Συνεπώς και ως πεζοί πρέπει να προσέχετε διπλά γιατί τα αυτοκίνητα εμφανίζονται από εκεί που δεν τα περιμένετε. Πάντα να κοιτάζετε και δεξιά και αριστερά. Στα δύσκολα σημεία, γράφουν οδηγίες στο δρόμο (LOOK RIGHT ή LOOK LEFT). Αποφύγετε να διασχίζετε το δρόμο όπου να 'ναι. Είναι πολύ επικίνδυνο σπορ. Προτιμήστε τα φανάρια και τις διαβάσεις. Όταν υπάρχει διάβαση χωρίς φανάρια, τα αυτοκίνητα σταματάνε αν σταθείτε στην άκρη της διάβασης. Κατά τ' άλλα, μην ξεχνάτε ότι η θέση των πεζών είναι στο πεζοδρόμιο και όχι πάνω στο δρόμο.

Υπόδειξη 12η
Όλοι οι κοινόχρηστοι χώροι στην Βρετανία είναι αποκλειστικά και δια νόμου χώροι μη καπνιστών. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορείτε να καπνίσετε σε εστιατόρια, καφέ, μουσεία, ξενοδοχεία, αεροδρόμια, αλλά ούτε και μέσα στους σταθμούς των λεωφορείων και των τρένων, παρόλο που είναι υπαίθριοι.

Αν είσαστε σε εστιατόριο, μπαρ κ.λπ. και θέλετε να καπνίσετε, θα πρέπει να βγείτε έξω και να σταθείτε δίπλα από την πόρτα του μαγαζιού. Αν είσαστε σε σταθμό θα πρέπει να βγείτε έξω από το σταθμό. Υπάρχουν ειδικές πινακίδες εκεί που αρχίζει ο χώρος μη καπνιστών. Σε τέτοια μέρη μην πετάτε τα τσιγάρα κάτω, αλλά στους ειδικούς κάδους. Πολλοί τουρίστες νομίζουν ότι οι κάδοι αυτοί είναι για σκουπιδάκια και βάζουν μέσα χαρτάκια και εισιτήρια, αλλά είναι αποκλειστικά για τα αποτσίγαρα.

Υπόδειξη 13η
Από πλευράς εγκληματικότητας, το Λονδίνο είναι αρκετά ασφαλές, αλλά στο μετρό (και σε μέρη που υπάρχουν πολλοί τουρίστες) κυκλοφορούν πορτοφολάδες. Τα πανεπιστήμια και οι εστίες επίσης προσελκύουν κλέφτες. Διαβάστε την σχετική ανάρτηση από το Panepistimio UK η οποία είναι άκρως κατατοπιστική. Όπου και να είσαστε στην Αγγλία να ξέρετε ότι από 11-1 τα βράδια της Παρασκευής και του Σαββάτου είναι οι πιο επικίνδυνες ώρες για να κυκλοφορείτε έξω ανέμελοι και ωραίοι, γιατί τότε κλείνουν οι παμπ και βγαίνουν στο δρόμο όλοι οι μεθυσμένοι καυγατζίδες.

Υπόδειξη 14η
Ο καιρός είναι γενικά ήπιος και ευμετάβλητος. Μπορεί τη μια μέρα να κάνει κρύο και την επόμενη περισσότερο κρύο. Γενικά πάντως όσο πιο πολλή συννεφιά έχει, τόσο περισσότερη ζέστη (λέμε τώρα) κάνει. Οι ηλιόλουστες μέρες, ειδικά τον χειμώνα, είναι πιο κρύες. Χιονίζει σπάνια, και βρέχει συχνά, λίγο και επίμονα. Είναι καλή ιδέα να έχετε πάντα μαζί σας μια ομπρελίτσα ακόμα κι αν φύγετε από το σπίτι με ήλιο. Γαλότσες είναι απίθανο να χρειαστείτε, ειδικά στο Λονδίνο. Για τη βόρεια Αγγλία, την Ουαλία και τη Σκωτία, δεν παίρνω όρκο. Ο καλύτερος τρόπος να καταλάβετε πόσο θα μουλιάσετε είναι να κοιτάξτε γύρω σας: όσο πιο πολλές πρασινάδες δείτε, τόσο χειρότερη η πρόγνωση του καιρού.

Υπόδειξη 15η
Οι ώρες του φαγητού είναι διαφορετικές απ' ό,τι στην Ελλάδα. Το πρωινό είναι στις 8-9 πμ, το μεσημεριανό στις 12-2 μμ και το βραδυνό συνήθως από τις 6-8 μμ. Τα εστιατόρια σερβίρουν ως τις 10 μμ περίπου, αλλά στις παμπ είναι δύσκολο να βρείτε φαγητό μετά τις 8-9 το βράδυ, και τα περισσότερα καφέ και σαντουιτσάδικα κλείνουν κατά τις 6.

Στο κέντρο του Λονδίνου θα βρείτε καφέ και μπαρ που μένουν ανοιχτά ως αργά. Εκτός κέντρου, η μόνη λύση για βραδυνή διασκέδαση είναι οι παμπ. Πολλές παμπ σερβίρουν και καφέ, αλλά κάποιες μόνο μπύρες, κρασί και αναψυκτικά. Παμπ υπάρχουν παντού, σε κάθε γειτονιά, τόσο που όταν παίρνεις ταξί και ο ταξιτζής δεν ξέρει πού είναι ο δρόμος, μπορεί να το βρει αν του πεις την κοντινότερη παμπ (π.χ. it's near the Lion's Head).

Υπόδειξη 16η
Στα μαγαζιά μπορείτε να πληρώσετε με χαρτονομίσματα, ακόμα και για μικρά ποσά. Δεν θα στραβομουτσουνιάσει κανείς, ούτε θα σας ζητήσει ψιλά, εκτός αν πραγματικά δεν έχει ψιλά για τα ρέστα και είναι δύσκολο να βρει. Ούτε θα σας κλέψουν ποτέ στα ρέστα. Αν μπερδεύεστε με τις λίρες και τις πέννες, αντί να ψάχνεστε, απλώστε απλά το χέρι σας για να πάρει ο ταμίας όσα χρειάζονται.

Υπόδειξη 17η
Τα εισιτήρια των μέσων μαζικής συγκοινωνίας στο Λονδίνο είναι πολύ ακριβά και τα ταξί απλησίαστα. Το εισιτήριο των λεωφορείων κοστίζει 2 λίρες (περ. 2,5 ευρώ) για μία διαδρομή, ανεξαρτήτου διάρκειας, ενώ το εισιτήριο στο μετρό κοστίζει 4-7 λίρες (5,5 έως 9 ευρώ περίπου) αναλόγως με την απόσταση. Για να επωφεληθείτε εκπτώσεων στις αστρονομικές αυτές τιμές, θα πάρετε μια κάρτα Oyster. Αυτή είναι μια πλαστική κάρτα σε μέγεθος πιστωτικής, στην οποία βάζετε χρήματα (όσα θέλετε) και από αυτά αφαιρούνται αυτόματα οι τιμές των εισιτηρίων κάθε φορά που χρησιμοποιείτε λεωφορείο ή τρένο. Όταν πληρώνετε με κάρτα Oyster, οι τιμές των εισιτηρίων μειώνονται σχεδόν στο μισό.

Από τη στιγμή που θα εγγραφείτε στο πανεπιστήμιο, θα έχετε δικαίωμα να πάρετε φοιτητική κάρτα Oyster που σας δίνει κάποιες παραπάνω εκπτώσεις.

Υπόδειξη 18η (μαθηματική)
Στη Βρετανία χρησιμοποιούμε κόμμα στους αριθμούς που στην Ελλάδα βάζουμε τελεία και τελεία αντί για κόμμα. Δηλαδή αν θέλετε να πείτε δέκα χιλιάδες, θα γράψετε 10,000 και αν εννοείτε 10 κόμμα 5 θα γράψετε 10.5 (όχι 10,5). Το πρώτο διαβάζεται ten thousand (τεν θάουζεντ) και το δεύτερο ten-point-five (τεν πόιντ φάιβ).

Υπόδειξη 19η (χρηματική)
Αν φέρετε μαζί σας ευρώ από την Ελλάδα, μπορείτε να τα αλλάξετε σε ανταλλακτήρια, τράπεζες και σε μεγάλα ταχυδρομεία, σε ειδικό γκισέ με την ένδειξη Βureau de Change. Γενικά το ταχυδρομείο δίνει καλύτερες τιμές. Δεν χρειάζετε ούτε καν να δείξετε διαβατήριο. Απλά τους δίνετε τα ευρώ και σας δίνουν λίρες.

Υπόδειξη 20η - χρήσιμο λεξιλόγιo
Cheers - λέξη μαϊντανός που χρησιμοποιείται για να πούμε "ευχαριστώ", "γεια μας" (όταν πίνουμε) και "γεια" (όταν φεύγουμε).
Crisps - πατατάκια
Chips ή fries - πατάτες τηγανιτές (chips είναι οι χοντροκομμένες, fries οι λεπτές)
Hamburger - προφέρεται χάμ-μπέργκερ
Pudding (πούντιν) - δεν σημαίνει "πουτίγκα" αλλά "επιδόρπιο" (συνώνυμο του dessert)
Retail therapy (ρίτειλ θέραπι) - έτσι λέγεται στα αγγλικά το shopping therapy που λέτε στην Ελλάδα ;-)
Matrix - προφέρεται Μέιτριξ και όχι Μάτριξ
Leicester Square - προφέρεται Λέστερ Σκουέρ
Derby - προφέρεται ντάρμπι
Quid (κουίντ) - έτσι λέγεται αλλιώς η λίρα. Δεν έχει πληθυντικό (one quid, two quid) ενώ η λέξη pound (πάουντ) έχει κανονικό πληθυντικό (one pound, two pounds)
Penny (πένυ) - πέννα, αλλιώς p (πι). Έχει πληθυντικό κανονικά (λέμε τώρα...) (one penny, two pence), αλλά όχι όταν χρησιμοποιείται συντομευμένα (one p, two p). Spend a penny είναι ιδιωματισμός που σημαίνει ότι πας για πιπί σε δημόσιες τουαλέτες, ενώ have a pee σημαίνει πάω για πιπί (γενικώς).
Παρεμπιπτόντως, ο ευγενικός τρόπος να αναφερθείτε στα κακά είναι η φράση "number two". Μπορείτε να πείτε "I've got to do a number two" (αν το φέρει η κουβέντα....)
Fiver (φάιβερ) - έτσι λέγεται το πεντάλιρο.
Tenner (τένερ) - έτσι λέγεται το δεκάλιρο. Το 20λιρο λέγεται twenty pounds.
Pants - δεν σημαίνει παντελόνι, αλλά εσώρουχο. Επίσης χρησιμοποιείται στην καθομιλούμενη αντί για τη λέξη χάλια (this is pants).
Concession (κονσέσιον) - ειδική έκπτωση (π.χ. για φοιτητές) - πάρα πολύ χρήσιμη λέξη!
Building Society - είδος τράπεζας (καμία σχέση με κατασκευαστικές εταιρίες)
Tea - σημαίνει τσάι, αλλά πολλοί λένε tea το βραδυνό γεύμα, ειδικά όταν είναι ελαφρύ.
Coke (προφ. κόουκ και όχι κοκ, το οποίο είναι κάτι τελείως διαφορετικό γκουχ γκουχ). Η Coca-Cola light λέγεται diet coke (ντάιετ κόουκ).
Black/White coffee - καφές σκέτος/καφές με γάλα.
Mate - είναι αυτό που λέμε εμείς "φίλε" (how are you doing mate? = πώς πάει φίλε). Xρησιμοποιείται και από/για άντρες και από/για γυναίκες, αλλά μόνο από ανθρώπους ίδιας ηλικίας (π.χ. δεν θα το πείτε στους καθηγητές σας).
Love (προφ. λαβ και όχι λοβ) - είναι προσφώνηση που χρησιμοποιείται όταν ο άλλος σου είναι αγνωστος (π.χ. από πωλητή προς πελάτη). Δεν σημαίνει τίποτα, κυρίως δεν σημαίνει ότι σας την πέφτουν. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί από άντρα προς γυναίκα, γυναίκα προς άντρα, ενήλικα προς παιδί, νέο προς γέρο κ.λπ.

Ελπίζω οι οδηγίες αυτές να σας φανούν χρήσιμες. Για ό,τι άλλο θέλετε, μη διστάσετε να ρωτήσετε.

Καλή εγκατάσταση!

Σημείωση: Ο τίτλος της ανάρτησης παραπέμπει στη βρετανική παροιμία που λέει "when in Rome, do as the Romans do", δηλαδή "όταν είσαι στη Ρώμη, να συμπεριφέρεσαι σαν Ρωμαίος".

23 comments:

Estrella is little miss Greeky said...

Πολύ μου άρεσε το άρθρο σου. Θα βοηθήσει πολύ κόσμο. Και άν κάποια στιγμή βρεθώ στο Λονδίνο θα ακολουθήσω τις συμβουλές σου. Μπράβο.

aphtha said...

Το 4 το αναπόλησα σ'αυτό το αχούρι που λέγεται Ελλάδα. Πω πω γαμώτο, πότε θα ξανάρθω εγώ εκεί δηλαδή; :( Στην πρώτη πτήση για Λονδίνο, στο πρώτο έτος, μού λέγανε ότι στο τέλος δε θα θέλω να γυρίσω ποτέ ξανά Ελλάδα και τους κορόιδευα...

KitsosMitsos said...

Χαρά στο κουράγιο σου κάθε φορά να ανανεώνεις τις χρήσιμες συμβουλές σου!
Καλησπέρα και καλό Σεπτέμβρη ;-)

An-Lu said...

- Ομολογω οτι τοσα χρονια εκει το "to do a number 2" δεν το ειχα μαθει!
- Οσο για την Oyster...next time I get there!

Σοφία said...

@ Estrella: Ευχαριστώ! Αν ψάξεις, έχω γράψει κι άλλα άρθρα ειδικά για τουρίστες. Αυτά μπορεί να τα βρεις πιο χρήσιμα.

@ Aphtha: Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι προτιμούν την Ελλαδίτσα. Εξαρτάται από το πόσο καιρό έχεις μείνει στο νησί και γενικά πόσο σου ταιριάζει η αγγλική νοοτροπία. Πάντως το σπρωξίδι, ειδικά στο μετρό, με εκνευρίζει κι εμένα πάρα πολύ.

@ KitsosMitsos: Η αλήθεια είναι ότι μου πήρε αρκετό χρόνο να το ανανεώσω, αλλά σίγουρα λιγότερο απ' ό,τι να το έγραφα από την αρχή :-)

@ An-Lu: Το "number 2" πρώτη φορά το συμπεριλαμβάνω στη λίστα με το χρήσιμο λεξιλόγιο. Διάβασα μια άλλη ανάρτηση που σε κάποιον χρειάστηκε να το πει και δεν ήξερε πώς. Οπότε σκέφτηκα ότι ποτέ δεν ξέρεις τι σου τυχαίνει, ας το σημειώσω για τους καινούριους αφού σίγουρα είναι κάτι που δύσκολα θα το βρει κανείς σε βιβλίο αγγλικών ή σε τουριστικό οδηγό.

harryplusk said...

Εξαιρετικός οδηγός. Δεν έχω βέβαια σκεφτεί για μεταπτυχιακές σπουδές στη Βρετανία αλλά καλό είναι να υπάρχουν τέτοια άρθρα από αυτούς που ζουν/έχουν πάει εκεί και γνωρίζουν. Μπράβο.

Μαρία said...

Αυτό το άρθρο ήταν η αφορμή να ανακαλύψω το ιστολόγιο σου , πρίν δύο χρόνια περίπου!Οι συμβουλές σου θα εξακολουθούν να είναι διαχρόνικες και χρήσιμες για πολλα χρόνια ακόμη.

Καλή εβδομάδα :)

Crazy Tourists said...

Έτοιμη για Λονδίνο!!!
Φιλιά! Καλές διακοπές!

Τρελοτουρίστρια

Giannis said...

παρεπιπτοντως χρησιμοποιουνε πολυ και το darling, οταν μιλανε μεταξυ τους. Αλλα το ειδους τις σχεσης που εχουνε δεν το ξερω! Σοφια help :)

Anonymous said...

Σοφία,
Εξαιρετικό ποστ!
Πολύ χρήσιμο για τα παιδιά που η νέα ακαδημαϊκή χρονιά θα τα βρει στο Λονδίνο!
Να έχεις μια πανέμορφη εβδομάδα!
Καλό φθινόπωρο!

Σοφία said...

@ Harryplusk: Ποτέ δεν ξέρεις πώς έρχονται τα πράγματα. Ούτε εγώ το είχα σκεφτεί πριν έρθω ;-)

@ Μαρία: Αλήθεια; Και είσαι ακόμα εδώ. Πολύ χαίρομαι!

@ Τρελοτουρίστρια: Ευχαριστώ :-)

@ Giannis: Σαν το love είναι και το darling, μόνο που το darling χρησιμοποιείται και από ζευγάρια. Επίσης το darling δε νομίζω να το έλεγε ποτέ άντρας προς άντρα. Πάντως είναι λέξη ουδέτερη και όχι απαραίτητα ερωτικού χαρακτήρα.

@ Zogia: Ευχαριστώ και επίσης!

Crazy Tourists said...

Που λες για το ψάρι, έχουμε και ελληνικά μαγειρεμένα ολόκληρα! Και απ'τα χεράκια μας! Αν θες σου στέλνω ότι θες!
Όσο για την άναρτηση, το Μάιο που θα ανέβουμε Λονδίνο θα την ξεσκονίσω!
Φιλιά!
CrazyTourist1

Νάντια said...

Όμορφο και πολύ χρήσιμο το post σου! Καθώς το διάβαζα, θυμήθηκα εκείνη τη διαφήμιση της Aegean με τους Έλληνες που βρίζονταν στο Λονδίνο! Τρελό!

Σοφία said...

@ Crazytourists: Ευχαριστώ για την προσφορά! Μια φωτό θέλει μόνο και αυτή με τις ψητές σαρδελίτσες είναι ιδαντική :-)

@ Nάντια: Ααααχ μην μου τη θυμίζεις εκείνη τη διαφήμιση, ανατριχιάζω!!!

Anonymous said...

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΙΤΣΕΣ ΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΣΤΑ ΜΜΜ???
THANKS!
ΜΑΙΡΗ

J D Rennison said...

Μου τη δίνει βέβαια όταν κάποιος που με σκουντάει κτλ μου λέει "Sorry mate" αντί για σκέτο "sorry". "Mate?" του κάνω καμιά φορά.

Με το πουρμπουάρ αυτό που κάνουμε πολλοί είναι να ζητήσουμε να αφαιρεθεί από το λογαριασμό και να το δώσουμε σε μετρητά. Έτσι ξέρουμε ότι θα το πάρει αυτός/η που μας εξυπηρέτησε. Μάλιστα μια εταιρία το είχε καταλάβει αυτό και απειλούσε τους εργαζόμενούς της με απόλυση αν δεν παρουσίαζαν αρκετές πληρωμές πελατών με το φιλοδώρημα να συμπεριλαμβάνεται στην πληρωμή της κάρτας (το να πληρώνεις σε εστιατόριο με κάρτα εδώ είναι σύνηθες) μέχρι που ξέσπασε σκάνδαλο και άλλαξε τις πολιτικές της. Επίσης μέχρι πέρισυ υπήρχε παράθυρο στο νόμο που επέτρεπε στον εργοδότη να πληρώνει το προσωπικό του με μισθό λιγότερο του βασικού και να δίνει τη διαφορά σε φιλοδωρήματα. Ονόματα δε λέμε αλλά θα δώσω ενα clue: το όνομα της εταιρίας ξεκινάει από Tragus και τελειώνει σε Holdings.

Βγήκε λίγο μεγάλο αυτό αλλά είναι κάτι που θυμάμαι πάντα όταν διαβάζω/ακούω για φιλοδωρήματα.

Για το κάπνισμα: Αν δεν κάνω λάθος και στην Ελλάδα, τουλάχιστον στην Αθήνα, δεν καπνίζεις σε κανέναν αστικό/υπεραστικό σταθμό τρένου και ούτε στα μουσεία και νομίζω από σήμερα το κόβουν και στα υπόλοιπα εκτός από τις στάσεις των λεωφορείων. Θυμήθηκα ένα τσογλανοchav στην London Bridge που θεώρησε ότι εμείς μάλλον είμαστε μαλάκες που περιμένουμε να φτάσουμε στον προορισμό μας ώσπου να ανάψουμε ένα τσιγαράκι και προτίμησε να κάνει ένα στην αποβάθρα. Τον στραβοκοίταξα λίγο αλλά μετά λέω αν πιστεύει ότι είναι τόσο μάγκας ώστε να πιστέψει ότι η νομοθεσία δεν ισχύει γι αυτόν, δεν ξέρεις τι μπορεί να έχει μέσα στην τσέπη του.

To Love ή Dear που σου λένε οι ταμίες δεν το χώνεψα ούτε όταν πρωτοήρθα στην Αγγλία ούτε τώρα. Ειδικά όταν μου το λέει ο μαντραχαλάς στο ψιλικαζίδικο. Αλλά μάλλον πρέπει να γράψω ανάρτηση δική μου γι' αυτό.

Σοφία said...

@ Μαίρη: Για τους τουρίστες είναι καλύτερη και βολικότερη η κάρτα απεριορίστων διαδρομών. Εξαρτάται βέβαια τι θέλεις να κάνεις και πού θέλεις να πας. Ετοιμάζεσαι για Λονδίνο;

@ J D Rennison: Δεν με έχει ενοχλήσει ποτέ το mate, το love ή το darling, όπως δεν με ενοχλεί όταν στην Ελλάδα με λένε κοπελιά. Γενικά δεν με ενοχλούν τα έθιμα του κάθε τόπου, τα θεωρώ φυσιολογικά και όμορφα. Κρίμα δεν είναι να σου ανεβαίνει η πίεση κάθε φορά που πας στο ψιλικατζίδικο;

Το θέμα με το φιλοδώρημα είναι μεγάλο και πολύπλοκο. Το Time Out από χρόνια πρέσβευε ότι το καλύτερο είναι να μη δίνει κανείς φιλοδώρημα αν δεν ξέρει 100% ότι πάει στον σερβιτόρο, ακριβώς για να αποτραπούν οι επιτήδιοι εστιάτορες που το χρησιμοποιούσαν για να πληρώνουν τους μισθούς.

Όσο για την TH, όλως παραδόξως σπάνια τρώω σε εστιατόρια της εταιρίας αυτής, όχι γιατί την μποϋκοτάρω, αλλά απλά γιατί δεν μου αρέσουν οι αλυσίδες της. Πριν από καμιά 10ετία περίπου είχα πάει στο Belgo Centraal και μας είχαν χρεώσει στο λογαριασμό 25 λίρες φιλοδώρημα για 5 άτομα, ενώ σέρβις και φαγητό ήταν κάτω του μετρίου. Καλέσαμε το σερβιτόρο και ζητήσαμε να το αφαιρέσει. Από τότε δεν ξαναπάτησα στο Belgo.

Anonymous said...

ετοιμαζομαι να κλεισω εισητηρια.γυρω στις 20λεω ειναι καλη περιοδος???για 5 μερες ειναι καλα??θελω να παρω μαι καλη κ μεγαλη δοση απο την πολη σας:
εχεις να προτεινεις μερη καφε εστιατορια η ξενοδοχειο??κ η καρτα που λες βολευει πιτευεις??σε κουρασα ε?
αλλα δεν εχω καποιον που να μεινει η να εχει παει κ εχω λιγο μπερδευτει.
ευχαριστω και σορυ για τις πολλες ερωτησεις
ΜΑΙΡΗ

Σοφία said...

Ναι, η κάρτα απεριορίστων διαδρομών για ζώνες 1&2 θα σε βολέψει μια χαρά. Συμφέρει καλύτερα η εβδομαδιαία, που κοστίζει £25.80 (περίπου 32 ευρώ).

Τέλη Σεπτεμβρίου νομίζω είναι καλά, ειδικά φέτος που ο καιρός είναι κάπως πιο σταθερός από άλλα χρόνια. Εννοείται ότι θα έρθεις προετοιμασμένη για κρύο και βροχή. Πέντε μέρες είναι πολύ καλά για πρώτο ταξίδι.

Αν θέλεις περισσότερες πληροφορίες για Λονδίνο, πήγαινε στη λίστα με τίτλο Θέματα (με αλφαβητική σειρά) και δες τις αναρτήσεις που έχω κάνει κατά καιρούς για το Λονδίνο. Υπάρχουν αρκετές που απευθύνονται αποκλειστικά σε τουρίστες. Αν έχεις ερωτήσεις, κάνε ένα σχόλιο κάτω από την σχετική ανάρτηση - θα το δω και θα σου απαντήσω. Διάβασε και τα σχόλια των άλλων γιατί πολλές φορές είναι συμπληρωματικά των αναρτήσεων.

Anonymous said...

Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΑΑΑΡΑ ΠΟΛΥ!
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ!!!
ΜΑΙΡΗ

aeriko said...

Μου εχει λειψει να κανω σχολιο εδω...γενικως το εχω αφησει σαν σπορ, και πολυ περισσοτερο να ακουω, βλεπω και νοιωθω ολες αυτες τις συμβουλες στην ζωη μου. Εχει περασει σχεδον ενας χρονος και μου εχει λειψει.

υγ...χαρη...οποτε βρεις χρονο να μου στειλεις με μαιλ τα link απο "την συλλογη αυτων των post".
υγ1...μπραβο που το θυμασαι και το επιμελεισαι καθε χρονο.

Cheers!

Σοφία said...

Αν σου έχει λείψει... μήπως πρέπει να το ξαναπιάσεις; Λέω εγώ τώρα ;-)

Δεν είμαι σίγουρη τι ζητάς να σου στείλω. Πλίιζ εξπλέιν!

xristiana xristodoulou said...

Πολύ ενδιαφέρον άρθρο! Να είσαι καλά, καλή συνέχεια!