Αύριο έχω ρεπό (γιούπιιιιιιιι) κι έχω κανονίσει με τη φίλη μου τη Lu να κάνουμε κάτι πάρα πολύ αγγλικό: πρώτα θα πάμε για ψώνια και μετά για απογευματινό τσάι.
Το απογευματινό τσάι είναι μια συνήθεια που ως εργαζόμενες δεν μπορούμε να απολαύσουμε παρά μόνο τα σαββατοκύριακα, καθώς σερβίρεται μεταξύ 3-5 μμ, δηλαδή σε ώρες που τις καθημερινές είμαστε ακόμα στη δουλειά. Αύριο όμως, μετά από ατέλειωτες ώρες σε βιβλιοπωλεία και μαγαζιά με τσάντες και οικιακά είδη, θα απολαύσουμε το τσάι μας στην ήρεμη ατμόσφαιρα ενός κεντρικού Λονδρέζικου ξενοδοχείου, παριστάνοντας τις ευκατάστατες Αγγλίδες που δεν έχουν ανάγκη να εργαστούν για τα προς το ζην. Πφφφφφ ;-)
Το απογευματινό τσάι είναι μια συνήθεια που ξεκίνησε στις αρχές του 19ου αιώνα, τότε που το τσάι ήταν το αγαπημένο αφέψημα των ανώτερων κοινωνικών τάξεων. Την εποχή εκείνη, λέει, συνηθιζόταν να τρώνε μόνο δύο φορές την ημέρα (πρωϊνό και βραδυνό) και στο ενδιάμεσο έτρωγαν κάτι ελαφρύ, όπως μικρά σάντουιτς και κεκάκια, μαζί με τσάι. Εννοείται οι πλούσιοι μόνο, γιατί οι φτωχοί δούλευαν όλη μέρα στα εργοστάσια και δεν είχαν χρόνο για τέτοιες πολυτέλειες. Σιγά-σιγά επικράτησε η συνήθεια οι κυρίες της καλής κοινωνίας να καλούν άλλες κυρίες και κυρίους "για απογευματινό τσάι" και κουβεντούλα - κάπως όπως εμείς καλούμε τους φίλους μας "για καφέ".
Από τότε έχουν περάσει χρόνια πολλά, όμως τα πράγματα έχουν μείνει λίγο-πολύ τα ίδια. Μπορεί πλέον να πίνουν τσάι οι πάντες, και οι φτωχοί να δικαιούνται διάλειμμα στη δουλειά (20 λεπτά για κάθε 6ωρο εργασίας), αλλά μόνο οι πολύ πλούσιοι έχουν το χρόνο να απολαύσουν την τελετουργία του απογευματινού τσαγιού σε καθημερινή βάση. Οι κοινοί θνητοί το απολαμβάνουν μόνο στις διακοπές τους και σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όπως γενέθλια και άλλες γιορτές.
Μην φανταστείτε ότι το απογευματινό τσάι όπως συνηθίζεται να σερβίρεται στα μεγάλα ξενοδοχεία και στις αίθουσες τσαγιού (tea rooms) είναι απλά μια κούπα τσάι, ένα σάντουιτς κι ένα κομμάτι κέικ. Κατ' αρχήν διαλέγεις από τουλάχιστον 10 διαφορετικά είδη τσαγιού. Οι στάνταρ επιλογές είναι το κλασικό αγγλικό τσάι γνωστό ως English Breakfast, τα κινέζικα Lapsang Souchong ή Earl Grey ή τσάι γιασεμιού, τα ινδικά Assam ή Darjeeling, τσάι Κεϋλάνης, καθώς και διάφορα χαμομήλια, φασκόμηλα κ.λπ. Για αυτούς που δεν τρελαίνονται για τσάι σερβίρεται εναλλακτικά καφές ή ζεστή σοκολάτα, αλλά είναι πολύ κρίμα να είσαι στην Αγγλία και να πίνεις καφέ.
Ό,τι τσάι διαλέξεις σερβίρεται πάντα σε τσαγιέρα και είναι χύμα (loose leaf) - ποτέ δεν χρησιμοποιούν φακελάκια. Σου δίνουν κι ένα μικρό σουρωτήρι για να σουρώνεις τα φυλλαράκια. Μαζί με το τσάι έρχονται τα σαντουιτσάκια και τα γλυκίσματα, πάνω σε πιάτα τοποθετημένα σε ένα μεταλλικό "κλουβί". Το πάνω-πάνω πιάτο περιέχει κάτι μικρά γλυκά ψωμάκια που λέγονται scones, και τα οποία τα σερβίρουν σκεπασμένα για να διατηρούνται ζεστά (στην φωτογραφία τα έχει ανάποδα, άγνωστο γιατί...). Τα scones είναι άγευστα από μόνα τους, αλλά εντελώς θεϊκά όταν τα φας με clotted cream (ένα είδος πηχτής κρέμας) και μαρμελάδα φράουλα. Αν το εστιατόριο είναι πολυτελείας, μπορεί να σου σερβίρουν 20 διαφορετικά γλυκάκια και πτι-φουρ, αν και συνήθως η ποικιλία είναι πιο περιορισμένη (ίσως 7-8 γλυκά και 2-3 κέικ). Όσο πιο πολλά σερβίρουν, τόσο πιο μικρό είναι το μέγεθός τους και τόσο πιο εκλεπτισμένες οι γεύσεις και οι συνδιασμοί. Αφού σερβιριστούν όλα αυτά αρχίζει η "ιεροτελεστία" της κατανάλωσης τσαγιού και εδεσμάτων, η οποία μπορεί να κρατήσει πάνω από μία ώρα, αφού ό,τι τελειώνει συνηθίζεται να αναπληρώνεται τουλάχιστον μία φορά. Πολλοί μάλιστα πριν ή μετά το τσάι παραγγέλνουν σαμπάνια - όχι ένα ολόκληρο μπουκάλι, αλλά ένα ποτήρι κατ' άτομο, που συνοδεύεται από φράουλες.
Η ατμόσφαιρα στις αίθουσες τσαγιού είναι χαλαρή και ευδιάθετη, συνήθως με συνοδεία πιάνου, άρπας ή φλάουτου (ή συνδιασμό και των τριών). Πάντα υπάρχει τουλάχιστον ένα τραπέζι όπου γιορτάζουν κάτι, π.χ. γενέθλια. Τα τραπέζια είναι στρωμένα με άσπρα τραπεζομάντηλα και πορσελάνινα σερβίτσια, ο χώρος όμορφα διακοσμημένος, σου δημιουργεί την αίσθηση ότι πας έστω και για λίγο πίσω στο χρόνο, τότε που μόνο η αφρόκρεμα της κοινωνίας είχε την ευχέρεια να τρώει με ασημένια μαχαιροπήρουνα και λεπτοκαμωμένα σερβίτσια.
Το απογευματινό τσάι είναι μια συνήθεια που ως εργαζόμενες δεν μπορούμε να απολαύσουμε παρά μόνο τα σαββατοκύριακα, καθώς σερβίρεται μεταξύ 3-5 μμ, δηλαδή σε ώρες που τις καθημερινές είμαστε ακόμα στη δουλειά. Αύριο όμως, μετά από ατέλειωτες ώρες σε βιβλιοπωλεία και μαγαζιά με τσάντες και οικιακά είδη, θα απολαύσουμε το τσάι μας στην ήρεμη ατμόσφαιρα ενός κεντρικού Λονδρέζικου ξενοδοχείου, παριστάνοντας τις ευκατάστατες Αγγλίδες που δεν έχουν ανάγκη να εργαστούν για τα προς το ζην. Πφφφφφ ;-)
Το απογευματινό τσάι είναι μια συνήθεια που ξεκίνησε στις αρχές του 19ου αιώνα, τότε που το τσάι ήταν το αγαπημένο αφέψημα των ανώτερων κοινωνικών τάξεων. Την εποχή εκείνη, λέει, συνηθιζόταν να τρώνε μόνο δύο φορές την ημέρα (πρωϊνό και βραδυνό) και στο ενδιάμεσο έτρωγαν κάτι ελαφρύ, όπως μικρά σάντουιτς και κεκάκια, μαζί με τσάι. Εννοείται οι πλούσιοι μόνο, γιατί οι φτωχοί δούλευαν όλη μέρα στα εργοστάσια και δεν είχαν χρόνο για τέτοιες πολυτέλειες. Σιγά-σιγά επικράτησε η συνήθεια οι κυρίες της καλής κοινωνίας να καλούν άλλες κυρίες και κυρίους "για απογευματινό τσάι" και κουβεντούλα - κάπως όπως εμείς καλούμε τους φίλους μας "για καφέ".
Από τότε έχουν περάσει χρόνια πολλά, όμως τα πράγματα έχουν μείνει λίγο-πολύ τα ίδια. Μπορεί πλέον να πίνουν τσάι οι πάντες, και οι φτωχοί να δικαιούνται διάλειμμα στη δουλειά (20 λεπτά για κάθε 6ωρο εργασίας), αλλά μόνο οι πολύ πλούσιοι έχουν το χρόνο να απολαύσουν την τελετουργία του απογευματινού τσαγιού σε καθημερινή βάση. Οι κοινοί θνητοί το απολαμβάνουν μόνο στις διακοπές τους και σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όπως γενέθλια και άλλες γιορτές.
Μην φανταστείτε ότι το απογευματινό τσάι όπως συνηθίζεται να σερβίρεται στα μεγάλα ξενοδοχεία και στις αίθουσες τσαγιού (tea rooms) είναι απλά μια κούπα τσάι, ένα σάντουιτς κι ένα κομμάτι κέικ. Κατ' αρχήν διαλέγεις από τουλάχιστον 10 διαφορετικά είδη τσαγιού. Οι στάνταρ επιλογές είναι το κλασικό αγγλικό τσάι γνωστό ως English Breakfast, τα κινέζικα Lapsang Souchong ή Earl Grey ή τσάι γιασεμιού, τα ινδικά Assam ή Darjeeling, τσάι Κεϋλάνης, καθώς και διάφορα χαμομήλια, φασκόμηλα κ.λπ. Για αυτούς που δεν τρελαίνονται για τσάι σερβίρεται εναλλακτικά καφές ή ζεστή σοκολάτα, αλλά είναι πολύ κρίμα να είσαι στην Αγγλία και να πίνεις καφέ.
Ό,τι τσάι διαλέξεις σερβίρεται πάντα σε τσαγιέρα και είναι χύμα (loose leaf) - ποτέ δεν χρησιμοποιούν φακελάκια. Σου δίνουν κι ένα μικρό σουρωτήρι για να σουρώνεις τα φυλλαράκια. Μαζί με το τσάι έρχονται τα σαντουιτσάκια και τα γλυκίσματα, πάνω σε πιάτα τοποθετημένα σε ένα μεταλλικό "κλουβί". Το πάνω-πάνω πιάτο περιέχει κάτι μικρά γλυκά ψωμάκια που λέγονται scones, και τα οποία τα σερβίρουν σκεπασμένα για να διατηρούνται ζεστά (στην φωτογραφία τα έχει ανάποδα, άγνωστο γιατί...). Τα scones είναι άγευστα από μόνα τους, αλλά εντελώς θεϊκά όταν τα φας με clotted cream (ένα είδος πηχτής κρέμας) και μαρμελάδα φράουλα. Αν το εστιατόριο είναι πολυτελείας, μπορεί να σου σερβίρουν 20 διαφορετικά γλυκάκια και πτι-φουρ, αν και συνήθως η ποικιλία είναι πιο περιορισμένη (ίσως 7-8 γλυκά και 2-3 κέικ). Όσο πιο πολλά σερβίρουν, τόσο πιο μικρό είναι το μέγεθός τους και τόσο πιο εκλεπτισμένες οι γεύσεις και οι συνδιασμοί. Αφού σερβιριστούν όλα αυτά αρχίζει η "ιεροτελεστία" της κατανάλωσης τσαγιού και εδεσμάτων, η οποία μπορεί να κρατήσει πάνω από μία ώρα, αφού ό,τι τελειώνει συνηθίζεται να αναπληρώνεται τουλάχιστον μία φορά. Πολλοί μάλιστα πριν ή μετά το τσάι παραγγέλνουν σαμπάνια - όχι ένα ολόκληρο μπουκάλι, αλλά ένα ποτήρι κατ' άτομο, που συνοδεύεται από φράουλες.
Η ατμόσφαιρα στις αίθουσες τσαγιού είναι χαλαρή και ευδιάθετη, συνήθως με συνοδεία πιάνου, άρπας ή φλάουτου (ή συνδιασμό και των τριών). Πάντα υπάρχει τουλάχιστον ένα τραπέζι όπου γιορτάζουν κάτι, π.χ. γενέθλια. Τα τραπέζια είναι στρωμένα με άσπρα τραπεζομάντηλα και πορσελάνινα σερβίτσια, ο χώρος όμορφα διακοσμημένος, σου δημιουργεί την αίσθηση ότι πας έστω και για λίγο πίσω στο χρόνο, τότε που μόνο η αφρόκρεμα της κοινωνίας είχε την ευχέρεια να τρώει με ασημένια μαχαιροπήρουνα και λεπτοκαμωμένα σερβίτσια.
Το καλύτερο όμως απ' όλα είναι τα εδέσματα. Οι ποικιλίες, οι γεύσεις, οι ποσότητες! Μην σας παραπλανεί το όνομα, το απογευματινό τσάι δεν είναι απλά ένα σνακ, αλλά ένα κανονικό γεύμα που αντικαθιστά το βραδυνό και ίσως και το μεσημεριανό. Αν είσαστε ή βρεθείτε ποτέ στην Αγγλία, αξίζει να το δοκιμάσετε.
Πω πω γράφοντας όλα αυτά με έπιασε πείνα!! Άντε τώρα να περιμένω μέχρι αύριο...
Πω πω γράφοντας όλα αυτά με έπιασε πείνα!! Άντε τώρα να περιμένω μέχρι αύριο...
36 comments:
εγώ νόμιζα ότι το τσάι ήταν στις 6. Six o'clock tea.
Επίσης, μεταξύ μας αυτό, άμα ήθελα - ακόμα δηλαδή, να φέρω καμιά κοπέλα σπίτι της έλεγα "έλα σπίτι για τσάι". Λες στην Αγγλία να έχει 100% επιτυχία?
Πολύ ενδιαφέρον! Αντε τώρα να εξηγήσεις στους άγγλους οτι το greek breakfast είναι ένας φραπές σκέτος στις 7 το πρωι σε πλαστικό ποτήρι.
βέβαια, κοστίζει μόνο 1,5€. Το tea πόσο πάει;
Ώραίο άρθρο, αναστατώθηκα... Το "cuppa", που λένε, είναι μια από τις πιο ωραίες συνήθειες-εθισμούς που απόχτησα και καθημερινές μικροαπολαύσεις της ζωής μου στην Αγγλία. Αλλά, επί του θέματος, πάντα έβρισκα ακατανόητο το εξής: γιατί, μα γιατί, αλλοιώνουν το άρωμα ενός τέτοιου εξαιρετικού ροφήματος προσθέτοντας γάλα; Με το English Breakfast πάει κι έρχεται, αλλα με τσάγια όπως το Earl Grey;
Και μια άλλη απορία, που δεν κατάφερα, μετά από 15 χρόνια, παρόλο που ρώτησα πολλούς Εγγλέζους, να λύσω... Ισως μπορείς να βοηθήσεις. Γιατί θεωρείται μη δέον και καμιά φορά απρεπές να ρίχνεις πρώτα το γάλα στο φλυτζάνι, πριν το τσάι ή ακόμη τον καφέ;
@ Κατουρημένη ποδιά: Six o'clock tea; Ή Five o'clock tea (κατά το γαλλικό thé de 5 heures); Το πρόβλημα είναι ότι στην Αγγλία έχει πάρα πολλά teas. Τα δύο βασικά είναι το απογευματινό τσάι με τα σαντουιτσάκια και τα κεκάκια, που σερβίρεται συνήθως μεταξύ 3-5 μμ και σπανίως μέχρι 6 μμ. Το άλλο είναι το σκέτο tea, που στην ουσία είναι το βραδυνό γεύμα και σερβίρεται από τις 5 και μετά. Ακούς ας πούμε τους γονείς να λένε "the children came home and I gave them their tea" και εννοούν fish fingers, chips and peas :-)
Όσο για την κοπέλα, καλύτερα να την καλέσεις για ένα cuppa (σκέτο τσάι, άντε και κανένα συνοδευτικό μπισκοτάκι). Γιατί αν την καλέσεις για afternoon tea χρειάζεσαι μίνιμουμ τσαγιέρα, ωραία φλιτζάνια, μερικά σάντουιτς και 1 κέικ. Δεν συμφέρει.
Πάντως το cuppa έχει εγγυημένη επιτυχία. Μόνο μην της σερβίρεις κανένα Lipton που έχεις φέρει από την Ελλάδα...
@ Civil: Α ναι, αυτό σίγουρα είναι από τα ανεξήγητα. Το έχω προσπαθήσει κιόλας. Σε ρωτάνε αθώα-αθώα: τι τρώτε στην Ελλάδα για πρωϊνό; Εεεε, τίποτα... πίνουμε κανένα καφέ. Και τι άλλο; Εεεε κατά τις 10 τρώμε καμιά τυρόπιτα. Ναι, αλλά πριν τις 10; Εεεεε τον καφέ μόνο και κανένα κουλουράκι. Μόνο; Μόνο. Ζντουπ! Τέλος συζήτησης :-D
Το απογευματινό τσάι σε ξενοδοχείο με ζωντανή μουσική κ.λπ. ξεκινάει από 25 λίρες (35 ευρώ) το άτομο, και μπορεί να φτάσει μέχρι τις 35 λίρες (50 ευρώ). Αλλά άμα πας σε κάποιο μπας-κλας tea room μπορείς να το βρεις και με 10 λίρες (15 ευρώ), ενώ ένα σκέτο τσάι σε πλαστικό κύπελο κάνει £1.10 (1,6 ευρώ).
Αυτές βέβαια είναι τιμές Λονδίνου. Σε άλλα μέρη είναι φθηνότερα.
@ Rebel: Ααααα αυτή είναι μια πολύ καλή ερώτηση. Κάποια στιγμή θα αντιγράψω το σχετικό απόσπασμα από ένα βιβλίο που λέγεται How To Be An Alien και σε κάποιο σημείο του πραγματεύεται ακριβώς το γιατί οι Άγγλοι βάζουν γάλα στο τσάι τους. Το γάλα πάει πολύ στα μαύρα τσάγια εξ Ινδίας (π.χ. Darjeeling, Assam, English Breakfast) και έχουν έντονο άρωμα. Τα τσάγια που προέρχονται από Κίνα-Κεϋλάνη (π.χ. Earl Grey) είναι πιο ελαφρά και πίνονται καλύτερα σκέτα ή με λεμόνι ή με πολύ λίγο γάλα. Προσωπικά μου αρέσει τα γάλα και στο τσάι και στον καφέ, γι' αυτό σπάνια πίνω Earl Grey, που το θεωρώ νερόπλυμα (όπως και πολλοί Άγγλοι).
Για το πότε ρίχνεις το γάλα, δεν έχω υπόψην μου ότι είναι απρεπές να το ρίχνεις πριν, ίσα-ίσα που πολλοί λένε ότι έτσι έχει καλύτερη γεύση το τσάι. Στην ουσία είναι μια παλιά συνήθεια, τότε που έπιναν τσάι σε ντελικάτες πορσελάνες. Επειδή το νερό για το τσάι πρέπει να είναι καυτό, όταν έριχναν το τσάι στο φλιτζάνι υπήρχε κίνδυνος το φλιτζάνι να ραγίσει, οπότε έβαζαν πρώτα μέσα το γάλα, για να μειώνεται η θερμοκρασία του υγρού. Στις μέρες μας φυσικά δεν υπάρχει αυτό το πρόβλημα και πλέον οι μόνοι που βάζουν το γάλα πρώτα είναι αυτοί στις καντίνες και στα greasy spoon, γιατί σερβίρουν το κλασικό tea - μαύρο τσάι με γάλα. Αν όμως σέρβιρες τσάι στο σπίτι, δεν θα ήταν ωραίο να βάλεις το γάλα πρώτα, αλλά να αφήσεις τον καθένα να αποφασίσει πώς θέλει να το φτιάξει, αν θέλει γάλα και πόσο.
Θυμάμαι στην καντίνα του πανεπιστημίου ποτέ δεν σε ρωτούσαν αν θες γάλα, με το που παράγγελνες τσάι, παίρναν το πλαστικό κουπάκι, έριχναν γάλα, μετά έβαζαν το φακελάκι, έριχναν νερό και στο έδιναν. Ενώ τελευταία στο Λονδίνο έχω προσέξει ότι σε ρωτάνε αν θες γάλα, ακόμα και στις καντίνες (αλλά όχι στα greasy spoon) - προφανώς λόγω των τόσων αλλοδαπών που έχουν μαζευτεί και έχουν φέρει τις δικές τους αλλότριες συνήθειες (άκου σκέτο τσάι!!! πφφφφφ). Γεμίσαμε ξένους - πάτε πίσω στην Ευρώπη ρεεεεεε που θα μας πείτε πώς πίνεται το τσάι :-p
Α και κάτι άλλο που θυμήθηκα με την συζήτηση...
Όταν ήμουν μικρή (12-13 χρονών) είχα ακούσει στο Φροντιστήριο και στα βιβλία που διάβαζα (Μυστικοί Εφτά, Πέντε Λαγωνικά κ.λπ.) για το Αγγλικό τσάι και ότι πίνεται με γάλα και λεμόνι. Εγώ τότε δεν έπινα ποτέ τσάι, ούτε του βουνού. Άντε κανένα χαμομηλάκι όταν ήμουν άρρωστη. Μια μέρα λοιπόν είπα να δω πώς είναι αυτό το Αγγλικό τσάι. Πήρα ένα φακελάκι Lipton, έφτιαξα τσάι όπως έλεγαν οι οδηγίες, πήρα το Νουνού από το ψυγείο, έριξα μέσα αρκετό (όπως όταν έφτιαχνα καφέ), και μετά πρόσθεσα ζάχαρη και λεμόνι.
Το δοκίμασα, πέταξα το υπόλοιπο στο νεροχύτη και αποφάσισα ότι είχαν δίκιο αυτοί που έλεγαν ότι οι Άγγλοι είναι τρελλοί :-)
Δεν γνωρίζω αν αυτή η θεωρία της πορσελάνης ευσταθεί. Το σίγουρο είναι ότι στους αριστοκρατικούς κύκλους το γάλα ΠΡΕΠΕΙ να προστίθεται ΠΑΝΤΑ μετά το τσάι, αλλιώς σε κοιτούν με στραβό μάτι. Μπορεί να πρόκειται για καποιο κόλλημα της Αγγλικής κουλτούρας και έχουν πολλά τέτοια... Στην προηγούμενη μου δουλιά, σε κανα δυο περιπτώσεις προκάλεσα έκπληξη σε συναδέρφους που με είδαν να βάζω γάλα πριν το τσάι ή τον καφέ, κανεις όμως δεν μου έδωσε κάποια λογική εξήγηση για το γιατί πρέπει να γίνεται το αντίθετο. Αλλά, τώρα μάλλον φλυαρώ για δευτερεύοντα ζητήματα...
Ούτε κι εγώ ξέρω αν ευσταθεί, αλλά μου φαίνεται πιο λογική από τη θεωρία της γευστικότητας (δηλαδή ότι βάζεις το γάλα πριν για να έχει καλύτερη γεύση το τσάι λόγω της χημικής ένωσης των μορίων του ζεστού τσαγιού με το κρύο γάλα μπλου μπλου μπλου). Παρεπιπτόντως είχαμε ακριβώς αυτή τη συζήτηση με συναδέλφους πριν από 2 εβδομάδες, κι εκεί άκουσα την θεωρία της πορσελάνης για πρώτη φορά. Δεν είμαι σίγουρη τι γίνεται στους αριστοκρατικούς κύκλους (εγώ κινούμαι περισσότερο στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα) πάντως θεωρώ βέβαιο ότι σε στραβοκοιτάζουν επειδή έχουν συνδιάσει τη συνήθεια να μπαίνει το γάλα πρώτο με τις καντίνες και τα greasy spoon. Ή μπορεί να το θεωρούν άσχημο επειδή δεν είσαι γκουρμέ, δηλ. προσθέτεις γάλα στην τύχη.
Εξαιρετικό κείμενο. Βέβαια θα μπορούσες να το συντάξεις καlύτερα. Θα επιθυμούσα να επισκεφθείς και το Μπλογκ μου στο www.antiviosi.blogspot.com
μια νέα πύλη σκέψης και διαλογισμού για υπαρξιακά θέματα...
Μην ανησυχείς... Θα το δώσω για φιλολογική επιμέλεια πριν πάει στο τυπογραφείο ;-)
mi milate gia tea time prices please:p
ex-girlfriend's wish to have tea at Claridges. which was very nice de lew. but the issue is not really the money but the fact that it is a rip off for a beverage i'm not even really that fond of (unless i'm ill). If you guess the bill amount sto kernaw! :p
And the irony was...
we went there again...and again...and again:p
Σε σιχαίνομαι φιλενάδα, έχω πρασινίσει από τη ζήλια μου!
Εχουμε ενα tea room εδώ κοντά, αλλά δεν ξέρω τί σόι είναι...
ρε είναι "τρελλοί" αυτοί εκεί πάνω. Μια φορα είχα πάει Αγγλία και είχα μείνει σε μια οικογένεια για αρκετές μέρες. Από το απόγευμα μέχρι που να παν να κοιμηθούν (1 με 2 το βράδυ) πίνανε συνέχεια τσάι ή καφέ.. Πολύ γέλιο. "Θες και συ?" ρωτούσανε. Εγώ ήμουν 12 τότε. Τι είναι το τσάι ρε παιδιά?? Αυτή η οικογένεια έπρεπε να ήταν νεόπλουτη, δεν εξηγείτε αλλιώς.. Του δίνε και καταλάβαινε.
σοφία για αυτά τα πόστ ζούμε..που αναφέρονται στον αγγλικό τρόπο ζωής..
οχι πως δεν ξέρουμε ΑΛΛΑ οι λεπτομερειες είναι πάντα το κάτι άλλο..
Καλό ποστ καλογραμμένο και.... νόστιμο αλλά, ειδικά το πρωί, το δικό μου μάτι για να ανοίξει θέλει 2 φραπέδες σκέτους και ένα χωράφι τσιγάρα....
Για το afternoon τα ίδια και το βραδυ τεκίλα! Τσάι; Άρρρρρρωστοι είμεθα!?;
Τελευταία φόρά που ήπια ζεστό ρόφημα γενικώς είχα 40 πυρετό....
(Πάντως πλάκα πλάκα αυτό το πράγμα που πίνουμε για καφέ μόνο καφές δεν είναι σύμφωνα με τα διεθνή στάνταρ but who cares...)
Zaphod με τόσο καφέ και τσιγάρο πρεπει να μένεις 2 ώρες τουαλέτα κάθε πρωί.. :P
ΑΑΑΑΑ! Ζήλεψα όπως τα διάβασα με τόση λεπτομέρεια... στην επόμενη επίσκεψή μου στο Λονδίνο δε θα το παραλείψω!
Λίγο αργοπορημένος αλλά, ας όψεται η μέση και το ...μασάζ.
Καλή Κυριακή εύχομαι και προπάντων, υγεία.
Για την γραφή σου το έχω πεί κι' άλλη φορά οτι είναι εξαιρετική.
Πάντως γενικά απο τα πόστ μαθαίνω τόσες πολλές λεπτομέρειες του αγγλικού τρόπου ζωής.
Σήμερα το μάθημα ήταν το Τσάϊ. Σε ευχαριστώ. Δεν ήξερα τίποτα απ' όλα αυτά, καθώς βλέπεις είμαι του Ελληνικού τρόπου ζωής. Καφές πρωί μεσημέρι.
Καλημέρα Σοφία!
Πέρνα μια βόλτα απο τη "Κλειδαρότρυπα" να δεις κάτι που έχω για σένα.
ωραίο ποστάκι. βίβλίο τσάι και συμπάθεια.
@laplace: Κανείς δεν είναι τέλειος!!!!! :-)
@ BathTub Is/land: Να μαντέψω 40-45 λίρες; Ή ακόμα παραπάνω;
Πάντως εκεί που πάω συνήθως το είχαν 25 λίρες, αλλά είδα ότι το έχουν ανεβάσει στις 30 (!!) οπότε υποθέτω ότι το ίδιο έχουν κάνει και τα υπόλοιπα ξενοδοχεία.
Στο Claridges είναι καλά τουλάχιστον; Δεν έχω πάει ποτέ.
@ Κατουρημένη ποδιά: Μπαααα μην το λες, όλοι έτσι είναι εδώ. Πίνουν *συνέχεια* τσάι, όπως εμείς πίνουμε νερό.
@ Φαίδρα, Zaphod, Laplace78, N.Ago, George, Lazinio: Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας. Πραγματικά χαίρομαι που σας άρεσε το ποστ.
@ Φαίδρα: Πού να δεις τις φωτογραφίες που θα βάλω σε επόμενο ποστ. Καταπράσινη θα γίνεις χε χε
@ Nikolakis: Καλώς ήρθες στις Κόκκινες Νύχτες! Όποτε είσαι έτοιμος για ταξίδι, let me know και θα σου πω περισσότερες λεπτομέρειες ;-)
@ Rebel: Ρώτησα πολλούς για το τσάι και το γάλα, αλλά κανείς δεν ήξερε να μου πει τι είναι σωστό και γιατί. Βρήκα όμως την εξής εξήγηση σε μια ιστοσελίδα του BBC:
Τhe socially correct way of pouring tea is to put the milk in after the tea. Social correctness has traditionally had nothing whatever to do with reason, logic or physics. In fact, in England it is generally considered socially incorrect to know stuff or think about things. It's worth bearing this in mind when visiting.
H αυτοκριτική είναι πάντως ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση... ;)
Δεν φτάνει όμως αν αυτό είναι το *μόνο* βήμα που κάνεις ;-)
μιας και άρχισες τα ποστ με βρετανικές συνήθειες, δεν πας και σε κανά γήπεδο να μάθουμε τι παίζεται εκεί μέσα κι εμείς οι άρρωστοι;
Ρε Civil, μου βάζεις δύσκολα, γιατί δεν ξέρω κανέναν ποδοσφαιρόφιλο... Θα δω τι μπορώ να κάνω όμως.
Έχεις καμιά προτίμηση σε ομάδα?
τη Λιβερπουλ, αλλά που να σε τρέχω τώρα...
Χμμμμ θέλω πολύ να πάω στο Liverpool (γενικώς, όχι για το ποδόσφαιρο) αλλά δεν με φέρνει ο δρόμος. Μήπως βολευόσουν με καμιά Charlton ή Millwall που τις έχω πιο κοντά;
Κοίτα να δεις τι μαθαίνεις από κάποιον που ζει στα Λονδίνα!!! Με τους ημιάγριους εκεί στο Μάντσεστερ που ζούσα δεν άκουσα κανέναν να ασχολείται με το τελετουργικό του τσαγιού. Μη σου πω πως μερικοί πίνανε και καφέ! :p
Επίσης μην πας στη Millwall!!! Είναι τελείως ζωάδια! Απο τους χειρότερους στο νησί. Θα σου πρότεινα να δεις το Green Street Hooligans, το οποίο είναι πολύ ωραία ταινία.
Παιδί μου, αυτοί οι βόρειοι είναι τελείως μπας-κλας. Τι να ξέρουν απο τελετουργικά τσαγιού οι χωριάτες; Εδώ στα Λονδίνα είναι ο πολιτισμός :-p
Οπότε λες Millwall δεν παίζει, ε;
Post a Comment