Μιας και πιάσαμε τα παρελθοντικά και τις αναπολήσεις, σας παραθέτω ένα ημέιλ που είχα λάβει πριν λίγο καιρό (ίσως αυτό δημιούργησε τη νοσταλγία για τις Μανίνες...) με μια λίστα που θυμίζει "τα παλιά". Πρέπει να πω ότι δεν τα θυμάμαι όλα αυτά, ίσως γιατί δεν είμαι σαραντάρης (χεχε) πάντως με πολλά αναφώνησα: πω πω ναι!
Tον Aη-Bασίλη τα Xριστούγεννα στο Mινιόν
Tα Rollers στην Kηφισιά
Tους σχολικούς χορούς στην Barbarella
To Black Celebration των Depeche Mode σε βινύλιο
Tη μελαχρινή μπαλαρίνα Sindy "με πόδια που λυγίζουν" (την Bibi-bo την θυμάται κανείς?)
Tο τραγούδι Big in Japan στην καλοκαιρινή επαρχιακή disco Aνεμόμυλος
Tα μαλλιά των Kajagoogoo
Τα σιδερότυπα της Mανίνας σε μπλουζάκι Fruit of the Loom (πω πω ναι)
Tα Doc Martins που έφερναν φίλοι από την Aγγλία
Tο Wild Rose όταν ήταν ακόμη Make Up
Tο παγωτό Kilimanjaro στου Φλόκα
Tην τελική βολή του Kαμπούρη στο Eυρωμπάσκετ το '87 (yeah yeah yeah)
Tο πρώτο Rockwave στο Kαλλιμάρμαρο
Tους στίχους των Cure απέξω
Tα τζην σορτσάκια της εξαδέλφης Nταίζης των Dukes
Tον Aη-Bασίλη τα Xριστούγεννα στο Mινιόν
Tα Rollers στην Kηφισιά
Tους σχολικούς χορούς στην Barbarella
To Black Celebration των Depeche Mode σε βινύλιο
Tη μελαχρινή μπαλαρίνα Sindy "με πόδια που λυγίζουν" (την Bibi-bo την θυμάται κανείς?)
Tο τραγούδι Big in Japan στην καλοκαιρινή επαρχιακή disco Aνεμόμυλος
Tα μαλλιά των Kajagoogoo
Τα σιδερότυπα της Mανίνας σε μπλουζάκι Fruit of the Loom (πω πω ναι)
Tα Doc Martins που έφερναν φίλοι από την Aγγλία
Tο Wild Rose όταν ήταν ακόμη Make Up
Tο παγωτό Kilimanjaro στου Φλόκα
Tην τελική βολή του Kαμπούρη στο Eυρωμπάσκετ το '87 (yeah yeah yeah)
Tο πρώτο Rockwave στο Kαλλιμάρμαρο
Tους στίχους των Cure απέξω
Tα τζην σορτσάκια της εξαδέλφης Nταίζης των Dukes
Τους Άγγελους του Τσάρλι με την Κέλλυ, την Σαμπρίνα και την Κρις
Πόσα πορτοκάλια έφαγε σήμερα
Tις στρατιωτικές τσάντες γραμμένες με στίχους των Doors
Tη μικρή Aννούλα της Aλλαγής
Tον Bικ Mόροου ως λοχία Σόντερς στη "Mάχη"
To Laura Ashley λουκ της μικρής Λώρας στο Λιβάδι
Tην πρώτη Φάλλον της Δυναστείας
Tη λύση για τον κύβο του Pούμπικ
Tην Πάττυ Λούκας της Mανίνας (χεχε), την Mπλανς Eπιφανί του Tαχυδρόμου, τον Tιραμόλα, τον Σεραφίνο
Την Ομάδα G, το Διαστημόπλοιο Αργώ και το Galactica στην τηλεόραση
Tο Μουντιάλ στην Ισπανία το '82, με πρωταθλήτρια την Ιταλία των Paolo Rossi και Dino Zoff
Πόσα πορτοκάλια έφαγε σήμερα
Tις στρατιωτικές τσάντες γραμμένες με στίχους των Doors
Tη μικρή Aννούλα της Aλλαγής
Tον Bικ Mόροου ως λοχία Σόντερς στη "Mάχη"
To Laura Ashley λουκ της μικρής Λώρας στο Λιβάδι
Tην πρώτη Φάλλον της Δυναστείας
Tη λύση για τον κύβο του Pούμπικ
Tην Πάττυ Λούκας της Mανίνας (χεχε), την Mπλανς Eπιφανί του Tαχυδρόμου, τον Tιραμόλα, τον Σεραφίνο
Την Ομάδα G, το Διαστημόπλοιο Αργώ και το Galactica στην τηλεόραση
Tο Μουντιάλ στην Ισπανία το '82, με πρωταθλήτρια την Ιταλία των Paolo Rossi και Dino Zoff
Tο αυτοκόλλητο στο παπάκι "Mόλις μεγαλώσω θα γίνω XR"
Tα ecstacy "Love Dove"
Tις σχολικές ποδιές του Tσεκλένη
Tα πρώτα ηλεκτρονικά με Pacman
Tο μικρό Mercedes στη Γλυφάδα
Tην Tσακάλωφ πριν πεζοδρομηθεί
Tις γραμμένες κασσέτες από τα δισκάδικα
Εσείς πόσα από αυτά, και τι άλλα, θυμάστε;
Tα ecstacy "Love Dove"
Tις σχολικές ποδιές του Tσεκλένη
Tα πρώτα ηλεκτρονικά με Pacman
Tο μικρό Mercedes στη Γλυφάδα
Tην Tσακάλωφ πριν πεζοδρομηθεί
Tις γραμμένες κασσέτες από τα δισκάδικα
Εσείς πόσα από αυτά, και τι άλλα, θυμάστε;
40 comments:
εγώ τη μόνη αννούλα που θυμάμαι είναι αυτή στα ανέκδοτα.
υ.γ. ο κύβος του ρούμπικ έχει λύση;
Τι να σου πω... εγώ δεν είχα καταφέρει να τον λύσω ποτέ πάντως.
Εγώ βλέπεις είμαι της γενιάς των σαραντάρηδων με αποτέλεσμα να θυμάμαι τα περισσότερα απο αυτά, με εξαίρεση αυτά που αφορούν τους διαβιούντες στην πρωτεύουσα. Βλέπεις μια ζωή επαρχιώτης και όχι στην Ομόνοια που τραγουδάει ο Νιόνιος κάποια χρόνια πρίν.
φυσικά και έχει λύση ο κύβος του Ρούμπικ
αν μισογυρίσεις την μια πλευρά και την ζορίσεις λίγο "σπάει" και ενα-ενα βγαίνουν όλα τα κομμάτια
μετά είναι ζήτημα χρόνου να τα συναρμολογήσεις ξανά στην σωστή σειρά!
Χαχαχαχαχαχαχα
Ομολογώ ότι αυτή τη λύση δεν την είχα σκεφτεί!!
Εύγε νέε μου :-)
Τις βολές του Καμπούρη, σίγουρα. Για την ακρίβεια θυμάμαι τον ενθουσιασμό του δημοσιογράφου που περιέγραφε τον αγώνα, νομίζω ήταν ο Φιλίππου, που δυσκολευόμουν να κατανοήσω. Δεν το περίμενα πως θα πανηγυρίζουμε σαν ένδοξες στιγμές του έθνους τις αθλητικές επιτυχίες. Για μένα και τους φίλους μου το μπάσκετ ήταν απλά ένα παιχνίδι, όπως τα τόσα άλλα που σκαρώναμε, και η εικόνα χιλιάδων 'μεγάλων' να κάνουν σαν τρελοί για την όποια νίκη, γεμίζοντας τον τόπο γαλανόλευκες μου προκαλούσε, και συνεχίζει να μου προκαλεί, αμηχανία.
Λόγω του ότι γεννήθηκα και μεγάλωσα στην επαρχία (και ναι είμαι πολύ κοντά στα 40) μπορώ να πω ότι θυμάμαι ορισμένα από αυτά:
το βινύλιο γενικότερα
το τραγούδι Big in Japan στην YELLOW DONKEY
Tην τελική βολή του Kαμπούρη στο Eυρωμπάσκετ το '87 (HMOYN EKEI)
Tο πρώτο Rockwave στο Kαλλιμάρμαρο(HMOYN EKEI)
Tους στίχους των Cure (ΟΧΙ ΟΛΟΥΣ)
Tα τζην σορτσάκια της εξαδέλφης Nταίζης των Dukes Τους Άγγελους του Τσάρλι με την Κέλλυ, την Σαμπρίνα και την Κρις και το MASH
Tις στρατιωτικές τσάντες γραμμένες με στίχους των Doors (είχα)
Tον Bικ Mόροου ως λοχία Σόντερς στη "Mάχη"
Τον κύβο του Pούμπικ (τον έσπασα)
ΜΠΛΕΚ, ΑΓΟΡΙ, την Mπλανς Eπιφανί του Tαχυδρόμου, τον Tιραμόλα, τον Σεραφίνο
Tο αυτοκόλλητο στο παπάκι "Mόλις μεγαλώσω θα γίνω XR"
Tις σχολικές ποδιές του Tσεκλένη (αααχχχχ αυτές οι μπλε ποδιές)
Tα πρώτα ηλεκτρονικά με Pacman (τα δεκάρικα αβέρτα)
Tις γραμμένες κασσέτες από τα δισκάδικα (από τις πρώτες μου δουλειές)
εγώ είμαι 42 και σίγουρα όλα αυτά και ακόμα περοσσότερα όπως
οι άσπροι γιακάδες με τις μπλέ ποδιές στο δημοτικό!
οι κοπάνες για να πάμε στο θηλέων!
εξετάσεις συνέχεια μέχρι και για να μπούμε απο το γυμνάσιο στο Λύκειο!
απο τηλεόραση την ΥΕΝΕΔ!!!
τις ασπρόμαυρες ταινίες του Τσάρλιν Τσάπλιν!
τα ντοκυμαντέρ του Κουστώ
το μικρό σπίτι στο λειβάδι
τον Αγνωστο Πόλεμο!
τις κοπάνες για να πάμε για bowling στην Κηφησιά ή στην Αλάσκα!
την εποχή που μπορούσαμε να κοιμηθούμε χωρίς φόβο στις παραλίες με τα σλίπι μπάνκ!
τα πάρτυ με το ραδιάκι στις παραλίες ακούγοντας πειρατικούς,
αργότερα τις συναυλίες του Σαββόπουλου και του Νταλάρα στο Ολυμπιακό Στάδιο...
και τόσα άλλα!
καλησπέρα σου
Για να΄μαι ειλικρινής, αν και αυτής της ηλικίας, πολλά από αυτά της αρχικής λίστας δεν τα θυμάμαι, αλλά θυμάμαι άλλα που θα μπορούσα να αριθμήσω.
Αυτές οι λίστες είναι αρκετά προσωπικές και θεωρητικά εκτείνονται στο άπειρο. Για άλλους είναι βιώματα και νοσταλγίες και άλλους μπορεί να μην τους κάνουν καμιά αίσθηση.
Κι όποιος 40άρης, σαν κι εμένα, δεν θυμάται ορισμένα απ' αυτά, τι χάνει;
kalh fash. egw eimai 23 alla kserw olous tous stixous twn cure. Mporw na kanw comment giati mou arese to post?
Afta pou ema8a sta 80's ektos apo to na milaw na perpataw klpklp htan oi synavlies twn papakwstantinou ntalara (sto idio ergo 8eates). Eixa pe8anei apo to fovo mou apo thn poly fasaria.
Με πιάνει μελαγχολία και μόνο στη σκέψη ότι τα επόμενα χρόνια θα γεννιούνται παιδιά που δεν θα θυμούνται τίποτα από την κατάκτηση του euro 2004!!!
Με μια πρόχειρη ματιά στη λίστα, μπορώ να πω με σιγουριά ότι τελικά τα πράγματα που μας ενώνουν είναι πολύ περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν...
Φιλιά στα μούτρα...
Χμμμ λόγω αλκοόλ έχω πάθει μερική, τουλάχιστον, αμνησία...
Αφού θυμάμαι τον Γκάλη και τον Καμπούρη όμως καλά είμαστε...:-)
Kalispera!
An kai oxi 40aris, thimamai th Barbarella kai to big in japan.
Pantws, protimw na dimiourgw tis anamniseis tou mellontos (kai to Londino, eidika twra exei mpoliko uliko ! - Camden Crawl thn Pempti pou perase me charlatans, amy whinehouse, Travis klp kai ton Kostantino Beta to sabbato pou erxetai sto ICA !
Kalws gyrisa :)
Kala na pernas!
ΠΑΙΔΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟ ΠΟΥ ΤΑ ΛΕΜΕ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 80 ΚΑΙ ΟΤΙ ΜΑΣ ΣΗΜΑΔΕΨΕ ΤΟΤΕ.ΜΗΠΩΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΡΩ ΠΑΛΙΑ ΤΕΥΧΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΝΙΝΑ ΣΟΥΠΕΡ ΚΑΤΕΡΙΝΑ?
την γκολαρα του καραγκιοζοπουλου που εστειλε τον γαυρο αδιαβαστο και χαρισε το πρωταθλημα στην ΑΕΚαρα... :)
γιατί να σπάσεις τον κύβο??
απλά ξεκόλλα τα χρωματιστά αυτοκόλλητα και ξανακόλλα τα ανά χρώμα :P
ποσα πορτοκάλια έφαγε σήμερα γιατί???
@ Πρασσάς Κ: Εγώ από εκείνο το βράδυ θυμάμαι που βγήκαμε στους δρόμους να πανηγυρίσουμε και είδα έναν φίλο μεγαλύτερο στην ηλικία που την επόμενη μέρα έδινε Πανελλήνιες. Tου λέω: Mα καλά, εσείς δεν γράφετε αύριο; Τι κάνετε τέτοια ώρα έξω; Και μου απαντάει: Ποιός έχει τώρα το νου του στις Πανελλήνιες :-)
@ Αn205: Κι εγώ της επαρχίας είμαι, και δεν τα θυμάμαι όλα, αλλά τα περισσότερα. Μερικά τα είχα ξεχάσει και τα θυμήθηκα όταν διάβασα τη λίστα, π.χ. τις ποδιές του Τσεκλένη ή τις τσάντες με τους στίχους των Doors.
@ Melomenos: Αχ τι μου θύμησες τώρα με τους πειρατικούς σταθμούς... τηλεφωνικές αφιερώσεις, και την "Στέλλα" του Παπακωνσταντίνου να παίζει αργά το βράδυ... αααχχχχχ
@ Rebel: Πες κι εσύ κανένα από αυτά που θυμάσαι. Όσο περισσότεροι τόσο καλύτερα ;-)
@ Ασκαρδαμυκτί: Τίποτα δεν χάνει, όλοι κερδίζουν :-)
@ Brightbitebyalex: Καλώς ήρθες στις Κόκκινες Νύχτες. Φυσικά και μπορείς να απαντήσεις, όλες οι ηλικίες δεκτές ;-) Για τις συναυλίες στο Αττικόν λες?
@ Prophet81: Μην σε πιάνει μελαγχολία... κάθε ηλικία έχει τα δικά της.
@ Zaphod: Για ξαναδοκίμασε μετά το μεθύσι... όλο και κάτι ακόμα θα θυμηθείς, δεν μπορεί ;-)
@ Χρίστος: Βλέπω δεν χάνεις χρόνο! Εύχομαι καλές διασκεδάσεις :-)
@ Γιώργοσ: Κατ' αρχήν χρόνια πολλά! Για τα περιοδικά αυτά κάνε μια έρευνα στο ίντερνετ, μέσω google. Μανίνα δεν ξέρω αν θα βρεις, αλλά Κατερίνα, Μπλεκ, Αγόρι πιστεύω ότι θα βρεις σίγουρα.
@ Par1saktos: Πότε έγινε αυτό;
@ Giannis: Ακόμα καλύτερη η δική σου λύση για τον κύβο! Εύγε x2! Τα πορτοκάλια ήταν από μια διαφήμιση στην τηλεόραση που προωθούσε την καλή διατροφή. Το μόττο ήταν: Εσείς, πόσα πορτοκάλια φάγατε σήμερα;
@ An205: Καλώς ήρθες κι εσύ στις Κόκκινες Νύχτες!
-Ενα.
-Ενα δεν φτάνει! Χρειάζεσαι τουλάχιστον τρία!
Όι, όι, αναμνήσεις. Την Μπλάνς Επιφανί την διάβαζα στα κρυφά από τον Ταχυδρόμο του θείου μου. Αλλος θείος είχε διόλου ευκαταφρόνητο stash με Ζάκουλα, Ταρατατά και άλλα ψυχωφελή αναγνώσματα, και όσο για Μπλέκ και Αγόρι τα αγόραζα μέχρι που πήγα γυμνάσιο. Η αδερφή μου αγόραζε Μανίνα-Κατερίνα κι ήμαστε κομπλέ. Χώρια Αστερίξ, Λουκυ Λούκ, Ιζνογκούντ και Αντιρίξ-Συμφωνίξ. Χώρια τα Μικι μάους και τα Ποπάυ. Χώρια το παιδικό περιοδικό "ΔΥΟ", που σου μάθαινε και κόλπα στην Basic.
Αχ, βάχ λέμε.
Χι χι χι αυτή την στιχομυθία ομολογώ δεν την θυμόμουνα... μόνο ένα παιδάκι που άνοιγε το ψυγείο για να πάρει πορτοκάλια.
Επίσης αυτή η Μπλανς Επιφανί ποιά ήταν (και γιατί εμένα δεν μου λέει τίποτα); Μήπως επειδή δεν διάβαζα Ταχυδρόμο;
Βαλτοί είσte όλοι σας???
Κοίτα εδώ τι βρήκε ο vrypan ταυτόχρονα με το δικό σου ποστ!
Αλλά να μην ξέρεις την Μπλανς!!!
Τσ, τσ, τσ!
Σίγουρα θα έχεις δει σκίτσα της.
Ψάξε google images με "Blanche Épiphanie"
Θυμάμαι
-Το Μινιόν
-Τη Cindy
-Ξερω τη Laura Ashley οποτε μπορω να φανταστω το Look "μικρο σπιτι στο λιβαδι"
-Ποσα πορτοκαλια τρωω γενικοτερα..κανενα!!!
-Τα πρώτα ηλεκτρονικά με pacman..ειχε ο πατερας μου μια συλλογή
-Το μικρό mercedes στη Γλυφάδα..ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΑ =)!!!
Ε για 20 χρονών που είμαι αρκετά θυμάμαι και ξέρω =)
Πω πω, τι θυμήθηκε.... εντάξει, ελάχιστα μόνο θυμάμαι από αυτά. To Twix που λεγόταν Raider, ποιός το θυμάται;
Θυμάμαι πολλά,επίσης αρκετά είναι αυτά που θα ήθελα να ξεχάσω.
Τι να πρωτοαναφέρω?
Το γιο-γιο και το τακα-τακα χαχαχα!
Την Νάκη Αγάθου στην ΥΕΝΕΔ.,το "λούνα πάρκ' και την "γειτονιά μας",την" βιονική γυναίκα", την "κραυγή των λύκων"και την Μαρία Αλιφέρη τους "πανθέους" και άλλα πολλά.
Τον Ανδρέα στα μπαλκόνια να ξεσηκώνει τα πλήθη.
Τα πλαστικά ρούχα και τα ξεχειλωμένα πουλόβερ σε ηλεκτρίκ έντονο χρώμα με νυχτερίδα μανίκι,τα παντελόνια fus,τα μαλλιά χαίτη, τον Μπίλι Μπο και τις στολές που είχε σχεδιάσει για την ολυμπιακή!
Την Ολυμπιάδα της Μόσχας.
Νταλάρα λαιβ.
Τα πουράκια mentol.
Τις ποδιές και το πολυτονικό σύστημα.
Θεσσαλονίκη:
Τα πρεζόνια και τα πανκιά στην Κορομηλά να ζητούν εικοσάρικα,αν δεν έδινες σε έφτυναν,αν έδινες πάλι σ'έφτυναν...
Το sunrise στην Λώρη μαργαρίτη,το LA στην Καλάρη,το mobil στην Ανθέων,την μπουγάτσα (νομίζω)Δωδώνη στην Εγνατία,τα απογεύματα στην πλατεία Ναβαρίνου.
Το καραμελωμένο μηλαράκι,θεικο!!!
Τις γρανίτες που τις αγοράζαμε ζεστές και τις παγώναμε στο σπίτι.
Τις εκδρομές στο δάσος του Σέιχ Σου.
Τον σεισμό του 78..
Είναι τόσα πολλά που αν τα αναφέρω πολλοί θα πάθουν πολιτισμικό σοκ!
Βασικά θυμάμαι εμένα παιδί να κάνω μαλακίες..
Παιδί μπορεί να μην είμαι πια αλλά μαλακίες συνεχίζω να κάνω..
*την Bibi-bo όχι μόνο την θυμάμαι αλλά είχα και την κρεβατοκάμαρα της παρακαλώ στην οποία έβαζα τον sport Billy και την Barbie να πηδιούνται για να τους βλέπει αυτή και να ζηλεύει..
@ Nina: Καλώς ήρθες στις Κόκκινες Νύχτες. Νομίζω ότι έχεις τα πρωτεία στους κάτω των 21 ;-)
@ Unpaiktable: To θυμάμαι το Raider, όπως και το Mars με αμύγδαλο. Πέρασα μια περίεργη φάση γύρω στα 18 που δεν έτρωγα σχεδόν τίποτα άλλο, και έζησα μήνες ολόκληρους με 1 Raider ή 1 Mars την ημέρα.
@ Vatraxokoritso: Πω πω ναι! Τα θυμάμαι και τα γιογιό και τα τάκα-τάκα, ΟΛΕΣ τις σειρές που αναφέρεις, τον Ανδρέα φυσικά, τον Μπίλι Μπο και τις στολές της Ολυμπιακής, τα μαλλιά χαίτη (που προσπαθούσα να πείσω τον αδερφό μου να τα κάνει έτσι γιατί ήταν της μόδας - ευτυχώς δεν με άκουσε) όπως και τα χαβανέζικα πουκάμισα που κυκλοφορούσαν την ίδια εποχή. Εννοείται ότι είχα πουλόβερ νυχτερίδα σε χρώμα μπλε ελεκτρίκ, όπως και καλτσάκια σε όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου και βάλε (τα αγαπημένα μου ήταν τα φούξια που τα συνδίαζα με μπλε παπούτσια και μπλε-μωβ παντελόνι). Θυμάμαι και τα πουράκια μενθόλ, την Ολυμπιάδα της Μόσχας με τον Μίσα το αρκουδάκι, και τις ποδιές (παρ' ό,τι εγώ δεν φόρεσα πάρα μόνο στο νηπιαγωγείο, που ήταν ροζ καρώ και όχι μπλε) και το πολυτονικό και πολλά πολλά ακόμα!
Όσο για την Bibi-bo, εγώ είχα την κουζίνα της (άγνωστο γιατί, καθότι δεν είχα ποτέ καλές σχέσεις με τα οικιακά) και μια σακούλα ρούχα, παπούτσια και αξεσουάρ. Πάντως δεν είχα βάλει ποτέ τις κούκλες μου να πηδιούνται, αν και φυσικά θα είχε πολύ πιο γούστο στο τραπέζι της κουζίνας παρά στην κρεβατοκάμαρα, αλλά τότε ήμουν μικρό και άβγαλτο κοριτσάκι, και δεν τα ήξερα αυτά τα κόλπα :-p
@ Philos: Καλά δεν το πιστεύω!! Θα μπω να γράψω σχόλιο στο ιστολόγιο του Vrypan. Μικρή είχα ΦΟΒΕΡΟ κόλλημα με την Ομάδα G (ο Μαρκ ήταν η μεγάλη μου αγάπη). Μάλιστα πριν 2 χρόνια νοικιάσαμε με την κολλητή μου τα σχετικά DVD και κάτσαμε και είδαμε 20 επεισόδια σερί. Μιλάμε για πόρωση.
Όσο για το Διαστημόπλοιο Αργώ, ξέρω και το ποιηματάκι απέξω:
We're off to outer space
We're leaving Mother Earth
To save the human race
Our Star Blazers
Searching for a distant star
Heading off to Iscandar
Leaving all we love behind
Who knows what dangers we'll find κ.λπ. κ.λπ.
Την Blanche Épiphanie την έψαξα, τη βρήκα, αλλά δεν μου θυμίζει τίποτα. Αν κρίνω από το παρουσιαστικό της, ακόμα κι αν οι γονείς μου αγόραζαν Ταχυδρόμο, σίγουρα δεν θα άφηναν την Μπλανς σε κοινή θέα ;-)
to subbuteo!
ton billy idol..
ton sarabako..
k polla akoma..
Το subbuteo το θυμάμαι κι εγώ. Το είχε ο κολλητός μου (και πρώτος μου μεγάλος έρωτας - αυτός στα 12 κι εγώ στα 10).
Nα δεις τι άλλο μου θύμισες τώρα μαζί με τον Σαραβάκο... Βαμβακούλα, Αναστόπουλο, Σαργκάνη (Θρύλος ΟΛΕ) και επίσης Χουάν Ραμόν Ρότσα και Γκμοχ!
ΠΑΙΔΙΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΟΤΙ ΒΡΗΚΑ ΤΟΝ ΚΥΒΟ ΤΟΥ RUBIC ΣΤΟ AMAZON ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΑ?
Τον πουλάνε ακόμα τον κύβο ρούμπικ; Μωρέ μπράβο! Τον είδα στην ταινία Το Κυνήγι Της Ευτυχίας. Ίσως από εκεί να ξαναγίνει μόδα ;-)
Δεν χρειάζεται να μπεις Amazon. Όλα τα μαγαζιά με είδη δώρων αυτά τα Picones (νομίζω τα λενε στο εξωτερικό), τον έχουν. Τον αγόρασε τα Χριστουγεννα γυναίκα μου και ακόμη ούτε 2 πλευρές δεν έχουμε καταφέρει να φτιάξουμε!
Τα Picones δεν τα ξέρω, αλλά καταλαβαίνω τι μαγαζιά εννοείς.
Δυστυχώς με τη λύση του κύβου δεν μπορώ να βοηθήσω, καθότι δεν έχω καθόλου μαθηματικό μυαλό (ή τέλος πάντων το είδος μαθηματικού μυαλού που χρειάζεται για να αποπειραθείς έστω να τον λύσεις).
DURAN DURAN FOR EVER!!!
TO 2008 ΑΝΟΙΓΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΟ ΜΙΝΙΟΝ
ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΜΟΥ A MATTER OF FEELING
Θυμάμαι το Πέϊτον Πλέις στην TV, την μπομπονέλα (κάτι σαν γρανίτα μέσα σε διαφανές πλαστικό), τα "χαρτάκια" (με διάφορα θέματα, τα αγοράζαμε σκέτα ή μέσα σε γκοφρέτες και τα κολλάγαμε σε άλμπουμ), τα "τσιγκάκια" (τα καπάκια από τα μπουκάλια αναψυκτικών), το ντύσιμο "σαφάρι", τα "ουφάκια" (space invaders και τις "μέλισσες"), τις δεκάρες με την τρυπούλα στη μέση, τα αναγνωστικά του δημοτικού που έχουν επανακυκλοφορήσει μάλιστα (Λόλα, Μίμης, καστανάς, ψαράς, ο χειμώνας κ.λπ.).
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς!
Κι εγώ την θυμάμαι τη διαφήμιση με τα πορτοκάλια..
Ήμουν εκείνο το παιδάκι..
Περιττό να σας πω ότι στιγμάτισε τα παιδικά μου χρόνια το ψευδώνυμο "ο πορτοκάλιας"
Τον άνθρωπο από την χαμένη ατλαντίδα τον θυμάται κανείς;
Την λάτρευα αυτήν τη σειρά!
Δεν την βάλανε σε επανάληψη... όπως κάνανε αργότερα με τη βιονική γυναίκα!
Αν και πολύ καθυστερημένα, χαίρομαι πολύ που έπεσα πάνω σε αυτήν τη σελίδα. Τί μου θυμήσατε... :)
Post a Comment