Πάμε Zonar's;

Την τελευταία φορά που ήμουν Αθήνα πήγα για καφέ στο ανακαινισμένο Zonar's ή όπως λέγεται πλέον Café d’Athènes. Το Zonar's βρίσκεται στη γωνία των οδών Πανεπιστημίου (Ελ. Βενιζέλου) & Βουκουρεστίου, κοντά στο Σύνταγμα, στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο με το Attica, και είναι ίσως το ιστορικότερο καφε-ζαχαροπλαστείο της Αθήνας. Για πρώτη φορά άνοιξε το 1934 από τον Κάρλο Ζωναρά, έναν ομογενή από την Αμερική, που μαζί με δύο συνεταίρους του έφεραν νέες ιδέες στη ζαχαροπλαστική, όπως το παγωτό Σικάγο (αμέ). Γνώρισε τις μεγάλες δόξες του από το 1950-1970 αλλά έκλεισε το 2001. Προς μεγάλη χαρά των Αθηναίων, θαμώνων και μη, ξανάνοιξε επιτέλους πέρσυ τον Νοέμβριο.


Τι μου άρεσε:

Είναι το Zonar's κι ας του έχουν αλλάξει όνομα. Εσωτερικά η διαρρύθμιση και το στυλ δεν διαφέρουν πολύ από το παλιό καλό Zonar's. Tο βλέπεις απέξω και μοιάζει με το Zonar's. Μπαίνεις μέσα, και ο χώρος έχει την ίδια αίσθηση.

Η ανακαίνιση είναι πολύ πετυχημένη. Το παλιό Zonar's ήταν λίγο γερασμένο. Το καινούριο είναι αστραφτερό και κοσμοπολίτικο. Η βιτρίνα με τα γλυκά είναι χάρμα οφθαλμών, ενώ τα μικρά τραπεζάκια τοποθετημένα πολύ κοντά το ένα στο άλλο του δίνουν αέρα Παρισινού μπιστρό, χωρίς να σε πιάνει κλειστοφοβία, λόγω του μεγέθους του χώρου και της μεγάλης μπροστινής τζαμαρίας.

Η πελατεία. Όπως και παλιά το Zonar's μαζεύει όλες τις ηλικίες. Μπαίνοντας μέσα έχεις μόνο την αίσθηση ότι μπαίνεις σε μαγαζί του κέντρου μιας μεγάλης πόλης και όχι σε καφέ "για νέους" ή ζαχαροπλαστείο "για γέρους". Στο διπλανό τραπέζι μπορεί να κάθονται δυο κοπέλες, στο παραδίπλα ένα ηλικιωμένο ζευγάρι, πιο κει στον πάγκο ένας μεσήλικας πίνει τον καφέ του και διαβάζει εφημερίδα.

Η ποικιλία των προϊόντων. Χαίρεσαι να διαβάζεις τον κατάλογο! Έχει μεγάλη ποικιλία καφέδων, γλυκών, σάντουιτς που ξεφεύγουν από τα συνηθισμένα π.χ. πάστα μαστίχα (εξαιρετική), σάντουιτς μπριός. Άλλωστε αυτό είναι το ζαχαροπλαστείο που έφερε το παγωτό Σικάγο στην Ελλάδα ;-)

Οι χριστουγεννιάτικες διακοσμήσεις του Attica. Δεν ήταν μόνο οι βιτρίνες πρωτότυπες, αλλά και η υπόλοιπη διασκόσμηση, με φωτάκια που σπινθίριζαν σε όλη την πρόσοψη και φωτισμένα δεντράκια να κρέμονταν πάνω από την είσοδο. Κάτι διαφορετικό που ίσως δεν είναι για όλα τα γούστα, αλλά σίγουρα σε κάνει να το προσέξεις.


Τι δεν μου άρεσε:

Οι τιμές. Για μία πάστα (αυτή με τη μαστίχα που λέγαμε), 1 ανθρακούχο νερό, 1 γιαούρτι με τριμμένο μπισκότο και 1 *μίνι* σάντουιτς (δύο δαγκωνιές ακριβώς) δώσαμε 22 ευρώ! Η πάστα μόνο είχε 7,70€ που μου φάνηκε υπερβολική τιμή. Καφέδες δεν πήραμε γιατί τους σέρβιραν με φρέσκο γάλα που το σιχαίνομαι, αλλά απ' ό,τι θυμάμαι οι τιμές και στους καφέδες ήταν τσιμπιμένες. Πάντως δύο φορές που πήγα στο Zonar's και άλλες δυο φορές που πέρασα απέξω, ήταν συνεχώς γεμάτο, οπότε μάλλον ο κόσμος έχει και τα δίνει (ή δεν έχει και τα δίνει, πάντως τα δίνει). Από αυτή την άποψη καλά κάνουν και φουσκώνουν τις τιμές τους, αφού προφανώς η πελατεία το αντέχει.

Το γάλα. Είναι δυνατόν ένα τόσο μεγάλο καφέζαχαροπλαστείο να μην έχει δυο κουτιά γάλα εβαπορέ για όσους δεν πίνουν το φρέσκο; Ή βάλθηκε ντε και καλά να μας εκπολιτίσει τους γευστικούς κάλυκες;

Τι δεν με εντυπωσίασε:

Η εξυπηρέτηση. Δεν ήταν άσχημη αλλά δεν ήταν και να μένεις εντυπωσιασμένος. Και με τέτοιες τιμές θα πρέπει να μένεις εντυπωσιασμένος. Θα ξαναπάω άλλη μια φορά πριν αποφασίσω αν θα τη βάλω στα θετικά ή στα αρνητικά.


Γενικά πάντως, πιστεύω ότι το Zonar's είναι αναμφίβολα ένα στολίδι στο κέντρο της Αθήνας και χαίρομαι που ξανάνοιξε ως καφε-ζαχαροπλαστείο και όχι ως εστιατόριο ή κατάστημα ρούχων ή καλλυντικών. Κι ας μην μπορώ να πιω έναν καφέ της προκοπής...

Όσοι έχετε πάει, τι γνώμη σχηματίσατε;