Χαλκιδική - Κόρινθος: η επιστροφή

Η επιστροφή από τη Χαλκιδική άρχισε επεισοδιακά, αφού φτάνοντας στη στάση του ΚΤΕΛ, πρόσεξα ότι τα δρομολόγια που ήταν αναρτημένα δεν είχαν καμία σχέση με τις ώρες που μου είχε γράψει η κοπέλα του ΚΤΕΛ Χαλκιδικής στη Θεσσαλονίκη. Και όχι μόνο αυτό, αλλά το λεωφορείο που είχα σκοπό να πάρω δεν υπήρχε καν. Άλλες πληροφορίες δεν υπήρχαν πάνω στη λίστα με τα δρομολόγια, ούτε καν το τηλέφωνο του ΚΤΕΛ. Ρωτώντας στα μαγαζιά που ήταν κοντά στη στάση, βρήκαμε ένα κρεοπωλείο όπου μας έδωσαν το τηλέφωνο του ΚΤΕΛ στην Κασσάνδρεια (23740 22214 για όποιον ενδιαφέται) και έτσι μάθαμε ότι οι ώρες που είχα στο χαρτάκι ήταν οι σωστές και οι ώρες που ήταν αναρτημένες στη στάση λάθος...

Το λεωφορείο-φάντασμα έφτασε στην ώρα του, ήταν καινούριο, κλιματιζόμενο και σχεδόν άδειο, πράγμα διόλου περίεργο αφού δεν υπήρχε τρόπος να πληροφορηθείς την ύπαρξή του κοιτάζοντας τα επίσημα δρομολόγια. Το εισιτήριο για Θεσσαλονίκη είχε 10,70€. Διάλεξα μια θέση στη δεξιά πλευρά ώστε να βλέπω θάλασσα και η πρώτη ώρα της διαδρομής πέρασε πολύ ευχάριστα χαζεύοντας τα χωριά και τις παραλίες της Χαλκιδικής από το παράθυρο του λεωφορείου.


Η δεύτερη ώρα πέρασε ακόμα πιο ευχάριστα και πάρα πολύ γρήγορα, αφού μετά τη Νέα Ποτίδαια αποκοιμήθηκα και ξύπνησα καθώς το λεωφορείο έστριβε στο ΚΤΕΛ Χαλκιδικής. Με το που άνοιξα τα μάτια μου και κοίταξα έξω από το παράθυρο, είδα αυτό. Χμμμ.

Πατήστε πάνω στην φωτογραφία για να τη δείτε σε μεγαλύτερο μέγεθος και να διαβάστε την επιγραφή πάνω στο πούλμαν.

Από το ΚΤΕΛ πήρα το εξπρές λεωφορείο 45Β και μέσα σε 30 λεπτά, καθότι ήταν Σάββατο μεσημέρι και οι δρόμοι της Θεσσαλονίκης είχαν ελάχιστη κίνηση, είχα φτάσει στον σιδηροδρομικό σταθμό. Το τρένο μου έφευγε σε τρεις ώρες οπότε αποφάσισα να κάνω μια βόλτα στην πόλη. Άφησα τη βαλίτσα μου σε θυρίδα φύλαξης αποσκευών (κόστος: 3€) και κατέβηκα στο κέντρο άνετη και ωραία. Τι είδα στη Θεσσαλονίκη θα σας πω σε χωριστή ανάρτηση.


Εκείνο πάντως που δεν είδα ήταν τουαλέτα της προκοπής. Οι τουαλέτες του σιδηροδρομικού σταθμού ήταν άθλιες και δεν αποτόλμησα να τις χρησιμοποιήσω. Σκέφτηκα ότι θα βρω κάπου αλλού μια τουαλέτα, και τελικά μπήκα σε ένα Goody's, για τις τουαλέτες του οποίου το μόνο καλό που έχω να πω ήταν ότι είχαν χαρτί και τρεχούμενο νερό.

Από τη Θεσσαλονίκη πήγα στα Τρίκαλα, όπου έμεινα το βράδυ σε φίλους. Η διαδρομή είναι κάτι παραπάνω από 2.5 ώρες και το εισιτήριο έχει μόνο 8€. Η τιμή είναι στάνταρ και υπάρχει μόνο δεύτερη θέση. Ομολογώ ότι το εισιτήριο μου φάνηκε υπερβολικά φτηνό και σκέφτηκα ότι μάλλον θα ταξιδέψω με κανένα μουτζούρη. Ανακάλυψα όμως ότι τα τρένα που κάνουν τη διαδρομή αυτή είναι τα ίδια Intercity που κάνουν τη διαδρομή Αθήνα-Θεσσαλονίκη. Αν είσαι από τους πρώτους που θα ανέβουν στο τρένο, μπορείς να καθίσεις στο βαγόνι της πρώτης θέσης, και να ταξιδέψεις με άνεση πρώτης θέσης έχοντας πληρώσει για δεύτερη. Σημειωτέον ότι για να πας από τη Θεσσαλονίκη στα Τρίκαλα με λεωφορείο κάνεις περισσότερη ώρα και το εισιτήριο έχει τα διπλάσια χρήματα (16.5€), υπάρχουν όμως περισσότερα δρομολόγια. Η θέα από το τρένο είναι βεβαίως πολύ πιο εντυπωσιακή.


Την επόμενη μέρα το πρωί έφυγα για Αθήνα. Η διαδρομή ήταν όπως σας την έχω περιγράψει στην προηγούμενη ανάρτηση και χωρίς να συμβεί κάτι αναπάντεχο. Ακόμα και η καθυστέρηση στην άφιξη ήταν η αναμενόμενη, δηλαδή μισή ώρα. Φωτογραφίες δεν τράβηξα γιατί την περισσότερη ώρα κοιμόμουν (είχα ξυπνήσει μέσα στο μαύρο χάραμα για να πάρω το τρένο στις 7 πμ). Η φωτογραφία που ακολουθεί είναι από τον σιδηροδρομικό σταθμό της Αθήνας. Μπορεί οι εγκαταστάσεις να είναι μιας α ηλικίας, πάντως το σωστό να λέγεται, ο χώρος ήταν πεντακάθαρος. Το τρένο είναι ένα άσχετο.


Από την Αθήνα πήρα τον Προαστιακό για Κόρινθο. Από τις 9 το πρωί ως τις 11 το βράδυ υπάρχει τρένο κάθε μία ώρα, η διαδρομή είναι 1 ώρα, 7 λεπτά και το εισιτήριο έχει 6 ευρώ. Ήταν μόλις η δεύτερη φορά που είχα ταξιδέψει με τον Προαστιακό και πρέπει να πω ότι έμεινα πολύ ικανοποιημένη. Τα τρένο αναχώρησε στην ώρα του, ήταν κλιματιζόμενο, βρήκα άνετα θέση και φτάσαμε στην Κόρινθο λίγα λεπτά πριν (!) την καθορισμένη ώρα. Ο σταθμός της Κορίνθου είναι ωραίος, μεγάλος, ευάερος, ευήλιος, αλλά δεν έχει κυλιόμενες σκάλες (μόνο ασανσέρ που δεν λειτουργούσε) και οι τουαλέτες ήταν βρωμερές. Περιττό να σας πω ότι το χαρτί υγείας είναι είδος πολυτελείας *και* στην Κόρινθο...

Μισή ώρα μετά την άφιξή μου στην Κόρινθο, βουτούσα στην υπέροχη θάλασσα του Λουτρακίου. Εντάξει, δεν είναι Χαλκιδική, αλλά αν σας αρέσουν οι βαθειές θάλασσες και οι παραλίες με βοτσαλάκι, το Λουτράκι λέει πολύ.