Welcome back by T-Mobile

Mήπως θυμόσαστε μια ανάρτηση που είχα κάνει πέρσυ σχετικά με μια πολύ πρωτότυπη διαφήμιση της εταιρίας υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας T-Mobile, που γυρίστηκε σε σιδηροδρομικό σταθμό με τη συμμετοχή 400 χορευτών και του ανυποψίαστου κοινού; Αν δεν τη θυμάστε, μπορείτε να διαβάσετε σχετικά εδώ.

Σχεδόν δύο χρόνια αργότερα, η Τ-Mobile επιστρέφει δυναμικά με ένα καινούριο διαφημιστικό τέχνασμα - αυτή τη φορά είμαστε στις αφίξεις του αεροδρόμιου Heathrow του Λονδίνου και παίρνουν μέρος 300 τραγουδιστές, και (όπως και την προηγούμενη φορά) πολύς απλός κόσμος. Ο τίτλος της καμπάνιας είναι Welcome back, δηλαδή "καλώς ορίσατε".

Τα πολλά λόγια είναι περιττά. Απολαύστε.



Τα τραγούδια που ακούγονται είναι τα εξής:

Αt Last - Etta James
Comin’ Home Baby - Mel Torme
Return of the Mack - Mark Morrison
Τhe Passenger - Iggy Pop
The Boys Are Back in Town - Thin Lizzy
Oh my God - Kaiser Chiefs
I Knew You Were Waiting - George Michael & Aretha Franklin
Welcome Home - Peters And Lee

Όλα τα τραγούδια έχουν ταξιδιωτικό θέμα. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι ότι δεν έχει χρησιμοποιηθεί ούτε ένα μουσικό όργανο, παρά μόνο ανθρώπινες φωνές!

Για τη μαγνητοσκόπηση της διαφήμισης χρησιμοποιήθηκαν 18 κρυφές κάμερες. Το κλιπάκι παίχτηκε στην βρετανική τηλεόραση χθες Παρασκευή 29 Οκτωβρίου, δύο μόλις μέρες μετά τα γυρίσματα.

Να το πάρει το ποτάμι;

Η φωτογραφία του ταξιδιωτικού κουίζ ήταν από την Κύπρο και συγκεκριμένα από την Ακτή του Κυβερνήτη, κοντά στη Λεμεσό. Συγχαρητήρια σε όσους έπαιξαν και διπλά συγχαρητήρια σε όσους το βρήκαν! O KitsosMitsos παίρνει ειδικό βραβείο πρωτότυπης απάντησης.

Εκτός από την ξεραΐλα και τον ασυννέφιαστο ουρανό που κλασικά θυμίζουν νότια Μεσόγειο, τα κλου που παρέπεμπαν ειδικά στο νησί της Αφροδίτης ήταν τα εξής:

• Οι λευκοί βράχοι (υποθέτω ότι πρόκειται για ασβεστολιθικά πετρώματα), χαρακτηριστικοί της γεωμορφολογίας της περιοχής και του νησιού γενικότερα.
• Η γκρίζα άμμος, σήμα κατατεθέν των παραλίων της Λεμεσού.
• Οι κίτρινες ομπρέλες, διαφημιστικές της τοπικής μπύρας Κέο.

Φέτος κάναμε ολιγοήμερες διακοπές σχετικά αργά (μέσα Σεπτεμβρίου) και είπαμε να μην πάρουμε το ρίσκο του άστατου φθινοπωρινού καιρού της Ελλάδας, έτσι πήγαμε πιο νότια. Ο καιρός σίγουρα δεν μας απογοήτευσε: την ημέρα είχε σταθερά 30-35°C, το βράδυ επίσης από 25°C και πάνω. Η απόλυτη απόλαυση μετά το ξενέρωμα του αγγλικού Αύγουστου.

Νοικιάσαμε αυτοκίνητο και γυρίσαμε (σχεδόν) όλο το νησί, παρόλο που οι υψηλές θερμοκρασίες δεν διευκόλυναν τις πολλές περιηγήσεις. Πάντως επιμείναμε και μπορώ να πω ότι σε 8 μέρες είδαμε πολλά πράγματα.

Πριν πάμε δυσκολεύτηκα να βρω τουριστικές πληροφορίες για το νησί. Όσοι από τους γνωστούς μου έχουν επισκευτεί την Κύπρο, ή έχουν ταξιδέψει με γκρουπ (οι Άγγλοι κυρίως) και έχουν δει επί το πλείστον την Πάφο ή έχουν πάει σε γάμο (οι Έλληνες) και έχουν δει μόνο τη Λεμεσό. Διαπίστωσα ότι υπάρχει τεράστια παραπληροφόρηση και παραφιλολογία για τα πάντα που αφορούν στην Κύπρο - από το αν επιτρέπονται οι φωτογραφίες στο αεροδρόμιο μέχρι το πώς μπορείς να πας στα κατεχόμενα. Δεν είναι υπερβολή αν σας πω ότι τα μισά από αυτά που μου είχαν πει ή είχα διαβάσει αρχικά, αποδείχτηκαν λάθος, ενώ κανείς δεν με είχε προετοιμάσει για τις μικρές εκπλήξεις που με περίμεναν σε κάθε γωνιά του νησιού.

Αν υπάρχει κάτι που πάντα το είχατε απορία για την Κύπρο, γράψτε ένα σχόλιο και αν ξέρω θα σας απαντήσω. Σημειώνω ότι δεν έχω κυπριακή καταγωγή ή άλλη ιδιαίτερη σχέση με την Κύπρο, και συνεπώς θα σχολιάσω αυτά που είδα καθαρά από τουριστικής πλευράς και όχι ως ειδικός αναλυτής. Για πολιτικά και ιστορικά θέματα, σας παραπέμπω στο ιστολόγιο της Μερόπης, που έχει κάνει κατά καιρούς ενδιαφέρουσες αναρτήσεις για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της Κύπρου.

Πάμε διακοπές;

Δηλαδή δεν πάμε, πήγαμε, το θέμα είναι πού. ΟΚ, εγώ προφανώς ξέρω πού, αλλά σκέφτηκα ότι καιρό έχουμε να κάνουμε κουίζ (κάποτε τα μπλογκ ήταν γεμάτα κουίζ, τώρα τα θέματα έχουν βαρύνει). Σκέφτηκα να χαλαρώσουμε λίγο, μιας και πλησιάζει τέλος εβδομάδας, γι' αυτό βάζω μια φωτογραφία από τις διακοπές μου και σας καλώ να μαντέψετε πού πήγαμε. Σημείωση: δεν είναι Ελλάδα.

Μια τσιμπιά και μια μπουνιά

Στην Αγγλία την πρώτη του μήνα λένε την εξής φράση: A pinch and a punch for the first of the month. Pinch σημαίνει τσιμπιά, αλλά επίσης σημαίνει και πρέζα (δηλ. μικροποσότητα) συνήθως αλατιού. Τη μεσαιωνική εποχή, οι Άγγλοι πίστευαν ότι οι μάγισσες και τα δαιμονικά απέφευγαν το αλάτι. Έτσι η ευχή για να πάει καλά ο μήνας ξεκινούσε με μια πρέζα αλάτι ώστε να αποδυναμωθούν οι δαίμονες, και μια μπουνιά για να ισοπεδωθούν κυριολεκτικά!

Βέβαια τα παιδιά στις σχολικές αυλές αντί για πρέζα αλατιού ρίχνουν τσιμπιές και (χαϊδευτικές) μπουνιές, γι' αυτό τα πιο ετοιμόλογα συμπληρώνουν τη μεσαινωνική ρήση με τη φράση: and no returns! Έτσι δεν μπορούν να τους ανταποδώσουν.

Όπως και να 'χει, καλό μήνα να έχουμε χωρίς κλωτσοπατινάδες όσο το δυνατόν, γιατί ας μην ξεχνάμε ότι είμαστε στον 21ο αιώνα πλέον και δεν χρειάζεται να φοβόμαστε τις μάγισσες.

Η εικόνα που συνοδεύει την ανάρτηση αυτή συμβολίζει το φθινόπωρο, που εδώ πλέον έχει μπει για τα καλά (πολλή βροχή λέμεεεεε), και το ιστολόγιο που τον τελευταίο καιρό κοιμάται. Τσιμπήστε το να δούμε αν θα ξυπνήσει....