Βόλτα στο Greenwich

Αφού υπομείναμε ένα ολόκληρο καλοκαίρι που έμοιαζε με φθινόπωρο, τώρα διανύουμε ένα φθινόπωρο που μοιάζει με καλοκαίρι. Πριν αρχίσετε να σκέφτεστε κλιματικές αλλαγές και φαινόμενα του θερμοκηπίου, να διευκρινίσω ότι το μοτίβο αυτό δεν είναι καινούριο, αντιθέτως είναι αρκετά συνηθισμένο εδώ στη Γηραιά Αλβιόνα. Μάλιστα αυτή η περίοδος καλοκαιρίας στην αρχή του φθινοπώρου έχει ειδικό όνομα: λέγεται Ιndian summer (άγνωστο γιατί).

Έτσι μετά την επιστροφή μου από την Ελλάδα, κι ενώ περίμενα να βρω τουλάχιστον χαμηλές θερμοκρασίες και συννεφιά, αν όχι βροχές, έχω ξαναβγάλει πέδιλα, κοντομάνικα και γυαλιά ηλίου! Μέχρι και σε υπαίθριο θέατρο πήγα τις προάλλες (αυτό κι αν είναι από τα άγραφα).

Όλη τη βδομάδα είχαμε καλό καιρό, αλλά το Σάββατο ειδικά ήταν πραγματικό καλοκαίρι. Μην φανταστείτε τίποτα τρελές θερμοκρασίες, είπαμε, εδώ είναι βόρεια Ευρώπη, αλλά όταν βλέπεις κατά τις 11 το πρωί καταγάλανο ουρανό, δυνατό ήλιο και την θερμοκρασία να πλησιάζει τους 20 βαθμούς, ξέρεις ότι θα είναι μια πολύ καλή μέρα.

Τη μέρα αυτή εκμεταλλεύτηκα για να κάνω μια βόλτα στο Greenwich (προφ. Γκρένιτς και δεν σας κάνω πλάκα), ένα προάστιο στη ΝΑ πλευρά του Λονδίνου. Το Greenwich είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες περιοχές του Λονδίνου γιατί συνδιάζει μουσεία, ιστορικά μνημεία, γραφικές γειτονιές, μαγαζιά, πάρκα, εστιατόρια και νυχτερινή ζωή. Εγώ δεν είδα τίποτα από όλα αυτά το Σάββατο, γιατί πήγα μόνο στην σκεπαστή αγορά που είναι γνωστή ως Greenwich Market.

Η αγορά αυτή είναι μια από τις μεγαλύτερες στο Λονδίνο για arts & crafts, διαθέτει δηλαδή χειροποιήματα, πρωτότυπες κατασκευές, είδη δώρων, μέχρι και έργα τέχνης (από όχι και τόσο γνωστούς καλλιτέχνες). Είναι κάπως σαν φινετσάτο παζάρι. Υπάρχει αρκετή σαβούρα αλλά και πάρα πολλά όμορφα πράγματα, από αυτά που βρίσκεις συνήθως στα μαγαζάκια με είδη δώρων (όσα δεν έχουν γεμίσει πλαστικούρες made in China). Πουλάνε και φαγητά, από ψωμί και σαλάτες μέχρι λουκάνικα και γλυκά. Η ποικιλία των ψωμιών με χαροποίησε ιδιαίτερα, γιατί στην Αγγλία είναι δύσκολο πλέον να βρεις ψωμί της προκοπής.

Χάζεψα αρκετή ώρα από πάγκο σε πάγκο, έβγαλα φωτογραφίες, ψώνισα (ένα δωράκι, ένα πολύ ωραίο ψωμί με καρύδια, κάτι τυρομπουκίτσες βραζιλιάνικης προέλευσης, σπανακόπιτες) και μετά πέρασα από ένα ανθοπωλείο και πήρα ένα μπουκέτο ηλιοτρόπια για το σπίτι. Έτσι όπως ήμουν ντυμένη με το τζηνάκι μου, άσπρο Τ-shirt, μαύρα γυαλιά και τα ηλιοτρόπια στο χέρι, ένιωθα σαν την προσωποποίηση του καλοκαιριού. Αν μπορούσα, θα με φωτογράφιζα για να με δείτε, αλλά αφού δεν μπορούσα, δείτε τις φωτογραφίες που έβγαλα στην αγορά.

(Ελληνίδα πρέπει να είναι αυτή)

Στην τελευταία φωτό προσέξτε την τιμή των βιβλίων. Στην Αγγλία ο κόσμος διαβάζει πολύ (όχι απαραίτητα ποιοτικά, αλλά σίγουρα φανατικά). Για πολλούς λόγους δεν μπορούν ή δεν θέλουν να κρατήσουν όλα τα βιβλία που διαβάζουν, οπότε τα δωρίζουν σε παλαιοπωλεία, βιβλιοπωλεία με μεταχειρισμένα βιβλία ή μαγαζιά που συνεργάζονται με φιλανθρωπικά ιδρύματα. Συνεπώς υπάρχει υπερπροσφορά και οι τιμές πέφτουν σε απίστευτα επίπεδα. Τα βιβλία της φωτογραφίας κοστίζουν μόλις 50 πένες (70 λεπτά) τη στιγμή που ένα εισιτήριο λεωφορείου έχει 1 λίρα (1,40€). Ξέρω ανθρώπους που δεν αγοράζουν ποτέ ολοκαίνουρια βιβλία, παρότι οι τιμές τους κυμαίνονται από 3 έως 7 λίρες (5-10 ευρώ), δηλαδή είναι αρκετά προσιτές.