Sunday 16 September 2007

Βόλτα στο Greenwich

Αφού υπομείναμε ένα ολόκληρο καλοκαίρι που έμοιαζε με φθινόπωρο, τώρα διανύουμε ένα φθινόπωρο που μοιάζει με καλοκαίρι. Πριν αρχίσετε να σκέφτεστε κλιματικές αλλαγές και φαινόμενα του θερμοκηπίου, να διευκρινίσω ότι το μοτίβο αυτό δεν είναι καινούριο, αντιθέτως είναι αρκετά συνηθισμένο εδώ στη Γηραιά Αλβιόνα. Μάλιστα αυτή η περίοδος καλοκαιρίας στην αρχή του φθινοπώρου έχει ειδικό όνομα: λέγεται Ιndian summer (άγνωστο γιατί).

Έτσι μετά την επιστροφή μου από την Ελλάδα, κι ενώ περίμενα να βρω τουλάχιστον χαμηλές θερμοκρασίες και συννεφιά, αν όχι βροχές, έχω ξαναβγάλει πέδιλα, κοντομάνικα και γυαλιά ηλίου! Μέχρι και σε υπαίθριο θέατρο πήγα τις προάλλες (αυτό κι αν είναι από τα άγραφα).

Όλη τη βδομάδα είχαμε καλό καιρό, αλλά το Σάββατο ειδικά ήταν πραγματικό καλοκαίρι. Μην φανταστείτε τίποτα τρελές θερμοκρασίες, είπαμε, εδώ είναι βόρεια Ευρώπη, αλλά όταν βλέπεις κατά τις 11 το πρωί καταγάλανο ουρανό, δυνατό ήλιο και την θερμοκρασία να πλησιάζει τους 20 βαθμούς, ξέρεις ότι θα είναι μια πολύ καλή μέρα.

Τη μέρα αυτή εκμεταλλεύτηκα για να κάνω μια βόλτα στο Greenwich (προφ. Γκρένιτς και δεν σας κάνω πλάκα), ένα προάστιο στη ΝΑ πλευρά του Λονδίνου. Το Greenwich είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες περιοχές του Λονδίνου γιατί συνδιάζει μουσεία, ιστορικά μνημεία, γραφικές γειτονιές, μαγαζιά, πάρκα, εστιατόρια και νυχτερινή ζωή. Εγώ δεν είδα τίποτα από όλα αυτά το Σάββατο, γιατί πήγα μόνο στην σκεπαστή αγορά που είναι γνωστή ως Greenwich Market.

Η αγορά αυτή είναι μια από τις μεγαλύτερες στο Λονδίνο για arts & crafts, διαθέτει δηλαδή χειροποιήματα, πρωτότυπες κατασκευές, είδη δώρων, μέχρι και έργα τέχνης (από όχι και τόσο γνωστούς καλλιτέχνες). Είναι κάπως σαν φινετσάτο παζάρι. Υπάρχει αρκετή σαβούρα αλλά και πάρα πολλά όμορφα πράγματα, από αυτά που βρίσκεις συνήθως στα μαγαζάκια με είδη δώρων (όσα δεν έχουν γεμίσει πλαστικούρες made in China). Πουλάνε και φαγητά, από ψωμί και σαλάτες μέχρι λουκάνικα και γλυκά. Η ποικιλία των ψωμιών με χαροποίησε ιδιαίτερα, γιατί στην Αγγλία είναι δύσκολο πλέον να βρεις ψωμί της προκοπής.

Χάζεψα αρκετή ώρα από πάγκο σε πάγκο, έβγαλα φωτογραφίες, ψώνισα (ένα δωράκι, ένα πολύ ωραίο ψωμί με καρύδια, κάτι τυρομπουκίτσες βραζιλιάνικης προέλευσης, σπανακόπιτες) και μετά πέρασα από ένα ανθοπωλείο και πήρα ένα μπουκέτο ηλιοτρόπια για το σπίτι. Έτσι όπως ήμουν ντυμένη με το τζηνάκι μου, άσπρο Τ-shirt, μαύρα γυαλιά και τα ηλιοτρόπια στο χέρι, ένιωθα σαν την προσωποποίηση του καλοκαιριού. Αν μπορούσα, θα με φωτογράφιζα για να με δείτε, αλλά αφού δεν μπορούσα, δείτε τις φωτογραφίες που έβγαλα στην αγορά.

(Ελληνίδα πρέπει να είναι αυτή)


Στην τελευταία φωτό προσέξτε την τιμή των βιβλίων. Στην Αγγλία ο κόσμος διαβάζει πολύ (όχι απαραίτητα ποιοτικά, αλλά σίγουρα φανατικά). Για πολλούς λόγους δεν μπορούν ή δεν θέλουν να κρατήσουν όλα τα βιβλία που διαβάζουν, οπότε τα δωρίζουν σε παλαιοπωλεία, βιβλιοπωλεία με μεταχειρισμένα βιβλία ή μαγαζιά που συνεργάζονται με φιλανθρωπικά ιδρύματα. Συνεπώς υπάρχει υπερπροσφορά και οι τιμές πέφτουν σε απίστευτα επίπεδα. Τα βιβλία της φωτογραφίας κοστίζουν μόλις 50 πένες (70 λεπτά) τη στιγμή που ένα εισιτήριο λεωφορείου έχει 1 λίρα (1,40€). Ξέρω ανθρώπους που δεν αγοράζουν ποτέ ολοκαίνουρια βιβλία, παρότι οι τιμές τους κυμαίνονται από 3 έως 7 λίρες (5-10 ευρώ), δηλαδή είναι αρκετά προσιτές.

34 comments:

the_sailor said...

Χρόνια σου πολλά Σοφία!!

(και μάλιστα σε ώρα... Γκρένιτς...)

Όσο για αυτά που λες τελειώνοντας, μου κάνει εντύπωση πως 3 βιβλία (έστω και μεταχειρισμένα), ισοδυναμούν με μία μόνο σπανακόπιτα...
Και δε μιλάω για... θερμίδες...

stefanos said...

Ότι ποθείς να το πάθεις Σοφάκι
και όλες σου οι μέρες να είναι όμορφες και δημιουργικές

φιλάκι από την φθινοπωρινή Ελλαδίτσα

Πρασσάς K. said...

Να ζεις πάντα με τέτοια όρεξη τις στιγμές σου, χρόνια σου πολλά!

ΦANTAΣΙόΠΛΗΚΤΟΣ... said...

ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΟΝΟ ΥΓΕΙΑ...ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΕΙΣ...ΚΑΛΑ "ΤΑΞΙΔΙΑ" ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΟΦΙΑ ΜΟΥ...ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΜΕ ΚΑΛΗ "ΘΕΑ"...ΖΗΣ'ΤΕΣ...ΚΙSSES FROM HOME...ΟΙ ΣΥΝΕΠΙΒΑΤΕΣ ΣΟΥ...

Dream_Rider said...

Χρόνια πολλά Σοφία!! Πάντα με υγεία.

Κάλά ταξίδια και πολλές φωτό για να σου τα θυμίζουν..

Μ said...

Χρόνια πολλά Σοφία και καλά!
Σου εύχομαι να γράψεις πολλά χιλιόμετρα και να γεμίσεις πολλά φωτογραφικά άλμπουμ!!!

Γκρινιάρης said...

Χρόνια πολλά Σοφάκι (από τα comments το έμαθα, τς τς τς)!

Με τέτοιο καιρό, όρεξη να έχεις για εκδρομές! Εγώ στο τσακ ανέβαλλα μια, προτίμησα να κάνω βόλτα στο ποτάμι. Την αγορά που επισκέφτηκες θα την έχω κατά νου όταν - επιτέλους - αποφασίσω να πάω Greenwich.
Πως πήγες; Με μετρό ή με καραβάκι; Το μετρό είναι φτηνό, αλλά λέει να πάω και με καραβάκι, ε;

philos said...

Χρόνια σου πολλά Σοφία!
Σου εύχομαι λονγκ λονγκ indian summer με μπόλικες βόλτες!

Anonymous said...

Καλημέρα!! Χρόνια πολλά!! Πανέμορφο!! Θέλω μια τσαντούλα μπορώ να την έχω??? loooool (σαν κέρασμα για τη γιορτή σου ;) )

tulipa nera said...

Καλημέρα και χρόνια πολλά, να σε χαιρόμαστε, να είσαι υγιής και να κάνεις πολλά πολλά ταξίδια!

Η αγορά που περιγράφεις είναι απίθανη, θέλω κι εγώ...

φιλιά

kat. said...

ε.. ναι λοιπόν! μπορώ να πω χωρίς φόβο αλλά με πάθος οτι μου άρεσαν πολύ οι φωτογραφίες με τα φαγητά..

χρόνια πάρα πολλά!

Crazy Tourists said...

Χρόνια πολλά γεμάτα ταξίδια!!!
Ωραία περιγραφή και ωραίες φοτογραφίες! Και αυτές οι σπανακόπιτες...μμμμμ!!

CrazyTourist2

katerina said...

Χρόνια Καλά Σοφάκι!!
Ζηλεύω!!!! (με τέτοια ζήλια, δε φοράς καλύτερα ένα μάτι πάνω σου;)
Μ' αρέσει πάντως! Παίρνω πληροφορίες για το τι να δω και που να πάω όταν ανέβω με το καλό! Είσαι ένας σωστός και άκρως ενδιαφέρον ταξιδιωτικός οδηγός!!!
Φιλιά!!!

Anonymous said...

Χρόνια πολλά Σοφία.
Εσύ το Σάββατο ήσουνα στο Γκρένιτς κι εγώ στο μοναστηράκιτς.....:)

itelli said...

Χρόνια πολλά, καλά κ δημιουργικά, με ό,τι κ όποιους επιθυμείς κοντά σου.

Natassa said...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!!!!!!!
με μια μεγάλη αγκαλιά!
----
ωραία βόλτα στο Greenwich :)

DaNaH said...

Αχ αχ τι μου κάνεις!!! Συγκινήθηκα! Από εκεί είχα αγοράσει και εγώ ένα βιβλίο (Sunday lunch το λένε) αλλά δεν το έχω διαβάσει ακόμα. 1-2 λίρες το είχα πάρει θυμάμαι.

Δεν μου το είπες ότι θα πήγαινες να σου πω που να φας! Έχει ένα πολύ ωραίο κινέζικο μπουφέ εκεί με πολύ ποικιλία και νόστιμο και το κυριότερο με στάνταρ τιμή τρως όσο θέλεις ώσπου να σκάσεις χεχε!

Το Cutty Sark τι λέει το αναστηλώσανε; Πολύ στενοχωρέθηκα που είχε κάει!

Δεν είναι πολύ όμορφο το Greenwich; Σαν χωριουδάκι είναι! :)

Στον λόφο και στο αστεροσκοπείο δεν ανέβηκες; Αξίζει πολύ!

Και το πάρκο είναι υπέροχο για βόλτα!

Να πας μια βόλτα και μέσα στον χώρο του πανεπιστημίου την επόμενη φορά να πάθεις την πλάκα σου! Το έτερον ήμισυ εκεί τελείωσε (για αυτό και ξέρω τόσα χεχε) και την πρώτη φορά που πήγα έτριβα τα μάτια μου! Ανάκτορα κανονικά! Μετά πως να μην ένιωθα άθλια που σπούδαζα στο ΑΠΘ-ου (γίτσες: :-p)

DaNaH said...

Ααα! Και χρόνια πολλά και από εμένα! Η πλάκα είναι ότι γιορτάζει και η μαμά μου (Σοφία) και είδα τα comments στο προηγούμενο post σου που σου εύχονται και λέω γεννέθια έχει; Και μετά μου'ρθε έκλαμψη ότι το λέγανε για την γιορτή σου! :)

Ό,τι επιθυμείς! Να περνάς πάντα υπέροχα και να πηγαίνεις εκδρομούλες που τόσο σου αρέσουν!

Χρόνια πολλά επίσης σε όλες όσες ακούν στο όνομα Σοφία, Αγάπη και Ελπίδα! :)

Σπύρος Σεραφείμ said...

οι μάσκες, όλα τα λεφτά... Τέχνη...

snikolas said...

Χρόνια σου πολλά. :)))))))))))
Α… και για το post… μα πολύ άθλια τα ρολόγια!!!

Ασκαρδαμυκτί said...

Χρόνια πολλά σε σένα και στη Σοφία Αυξεντίου!

George said...

Πολύ τις ζηλεύω αυτές τις υπαίθριες Λονδρέζικες αγορές. Είναι από τα μέρη που πάντα επισκέφτομαι όταν βρίσκομαι στο Λονδίνο.

Πολλές πολλες ευχές για όμορφα ταξίδια του μυαλού, της ψυχής και του ...σώματος !!!
Χρόνια Πολλά και από εμένα...

Πίκος Απίκος said...

Χρόνια Πολλά Σοφία!

Να έχεις υγεία και να ομορφαίνεις τη ζωή μας με ωραίες αφηγήσεις και πολύχρωμες φωτογραφίες για πολύ καιρό ακόμα.

(Άντε, άντε σε φλομώσαμε στα κοπλιμέντα σήμερα, "σού φέξε" ,χαχαχα).

Klearchos said...

Χρόνια πολλά!!

Σοφία said...

Σας ευχαριστώ πολύ όλους! Στο επόμενο ποστ έχει κέρασμα ;-)

@ The_Sailor: Είναι ο νόμος της αγοράς. Τα βιβλία έχουν περισσότερη πέραση, και έτσι η τιμή τους πέφτει. Άσε που δεν μπορείς να πουλήσεις μεταχειρισμένη σπανακόπιτα ;-)

@ Γκρινιάρης: Το μετρό δεν πηγαίνει στο Greenwich, πρέπει να πας New Cross κι από εκεί να πάρεις λεωφορείο, οπότε δεν λέει. Καλύτερα με τρένο, DLR ή καραβάκι. Το καραβάκι είναι το πιο γραφικό, αλλά το πιο εύκολο είναι το τρένο - μόλις 15 λεπτά από Charing Cross ή 7 λεπτά από London Bridge. Το Greenwich είναι στη ζώνη 2 (κι ας φαίνεται μακριά) οπότε με μια zone 1&2 travelcard καλύπτεσαι για τα εισιτήρια. Να πας οπωσδήποτε, και καλύτερα ένα Σάββατο ή Κυριακή πρωί, γιατί από το μεσημέρι και μετά γίνεται χαμός από τουρίστες. Τις καθημερινές η αγορά υπολειτουργεί.

@ Laxanaki: Εγώ κερνάω, εγώ θα πάρω το δώρο?!! Τσκ τσκ τσκ!
Καλώς ήρθες στις Κόκκινες Νύχτες.

@ River: Φτύσε με σε παρακαλώ, γιατί έχει πέσει πολλή γκαντεμιά τελευταία.

@ Ηλιογράφος: Έχω πάρα πολλά χρόνια να πάω στο Μοναστηράκιτς. Δεν βγάζεις καμιά φωτό να μας δείξεις;

@ Δανάη: Δεν πειράζει κοριτσάκι, το ξέρω αρκετά καλά το Greenwich. Μάλιστα κάποια στιγμή έμενα εκεί για ένα διάστημα έξι μηνών περίπου και ακόμα και τώρα πάω αρκετά συχνά. Για το Πανεπιστήμιο έχεις δίκιο, σπουδάζει μια φίλη μου εκεί και το έχω δει από κοντά. Πάντως μην τρελαίνεσαι, πριν μεταφερθούν στα κτήρια αυτά ήταν σε κάτι αποθήκες τις κακιάς ώρας που νόμιζες ότι θα πεταχτούν ποντίκια να σε φάνε αν σταθείς ακίνητος πάνω από 10 λεπτά.
Κινέζικα ξέρω δύο, το Noodle Time και το Tai Won Mein, αλλά κανένα από τα δύο δεν είναι μπουφές. Λες κάποιο από αυτά ή υπάρχει κι άλλο και δεν το ξέρω;
Το Cutty Sark είναι ακόμα υπό διόρθωση (όπως ήταν από πριν πιάσει φωτιά). Στο σημείο που ήταν το πλοίο υπάρχει μόνο ένα άσπρο σκέπαστρο με σχήμα κάπως σαν αστέρι.

@ Σπύρος: Νομίζω ότι τις φτιάχνει επί τόπου, είναι πολύ μαέστρος.

@ Snikolas: ...λέει ο Ελβετός που σέβεται τον εαυτό του ;-)

@ George: Τρελαίνομαι ειδικά για αγορές με arts & crafts!

Anonymous said...

Μεγάλες δόξες έχει πάντως η φέτα στο... Γκρένιτς! Μία από τις φορές που είχα έρθει στο Λονδίνο, είχα φτάσει στο Greenwich με το καραβάκι που κάνει τουρ στον Τάμεση και δεν είχα κατέβει, πήρα απευθείας τον δρόμο της επιστροφής. Μάλλον βλακεία έκανα. Μου αρέσουν και εμένα πολύ αυτά τα... παζαροειδή. Και μου αρέσει να ψωνίζω τα πάντα από εκεί. Όσο για τα βιβλία, η φίλη μου που μένει στο Λονδίνο, φοβάται μήπως από αυτά τα μεταχειρισμένα λείπουν σελίδες. Δε νομίζω ότι συμμερίζομαι το φόβο της...

Σοφία said...

Καλά δεν το πιστεύω ότι έφτασες μέχρι το Greenwich και δεν κατέβηκες! Αλλά θα μου πεις, πού να το ξέρεις?
Όσο για τα βιβλία, όσες φορές έχω πάρει μεταχειρισμένα δεν είχα κανένα πρόβλημα. Και εννοείται ότι όσες φορές έχω δώσει δικά μου, ποτέ δεν τους λείπει ούτε μια σελιδούλα.

DaNaH said...

Shangai το λένε Σοφία απ'ό,τι μου είπε το έτερον ήμισυ (εγώ δεν το θυμόμουν). Όταν ξαναβρεθείς προς Greenwich μεριά να πας και θα με θυμηθείς!!! ;)

Σοφία said...

Αυτό λες μήπως; http://www.shanghaibar.co.uk/

DaNaH said...

Όχι Σοφία μου, δεν είναι αυτό! Καμία σχέση! :)

Αυτό που σου λέω είναι μόνο buffet, δεν έχει τίποτε άλλο μέσα.

Σοφία said...

Είναι σίγουρα στο Greenwich και λέγεται σίγουρα Shanghai? Ψάχνω στο ίντερνετ και δεν βρίσκω τίποτα.

DaNaH said...

Μωρέ στο Greenwich είναι αλλά ίσως να μην θυμόμαστε σωστά το όνομα του εστιατορίου! Μπήκα στο http://local.live.com/ βρήκα τον δρόμο που βρίσκεται: Nelson Road λέγεται και είναι ανεβαίνοντας στο δεξί σου χέρι το 3ο μαγαζάκι. You can't miss it! ;)

Καλή μάσα! ;-) Γενικώς δεν μου αρέσουν τα κινέζικα αλλά εκεί είχε ωραίες γεύσεις και πολύ ποικιλία, για όλα τα γούστα! Κρίμα που δεν υπάρχουν τέτοια μαγαζάκια στην Ελλάδα!

Σοφία said...

Μήπως λες το Saigon Buffet?

DaNaH said...

Μάλλον αυτό πρέπει να είναι. Το βρήκα και εγώ χθες σε διάφορα sites, αλλά δεν έβρισκα φωτογραφία για να σιγουρευτώ, για αυτό και έσβυσα το προηγούμενο comment. :)

Θα το δείξω και στον Γιάννη που το έχει ζήσει περισσότερο και θα σου πω στα σίγουρα το βραδάκι.