Βόλτα στο πάρκο

Για να μη νομίζετε ότι στα πάρκα έχει μόνο πρασινάδες, ορίστε τι άλλο είδα την περασμένη Κυριακή στο Hyde Park:

"Τραπεζάκια έξω" στην άκρη της λίμνης...


Παιδάκια που τάιζαν πάπιες και περιστέρια...


Βάρκες και θαλάσσια ποδήλατα στη λίμνη, το χρώμα της οποίας δεν είναι γαλάζιο όπως έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τα νερά στην Ελλάδα, αλλά πρασινωπό (και ενιότε γκρι σουρί ή καφέ μπλιαχ).


Είδα και μπουγελώματα με νερό που είχε μείνει από μια αθλητική εκδήλωση (το οποίο δεν κατάλαβα γιατί δεν το μοίραζαν στον κόσμο αντί να το μπουγελώνονται, αλλά τέλος πάντων).


Είδα κόσμο που έκανε πικ νικ και άλλους που λιάζονταν στις ξαπλώστρες...


Και έναν κύριο που είχε τα φαγητά στη σακούλα και τις μπύρες στο πουκάμισο. Και κάτι άλλο: βλέπετε τον κόσμο που είναι μαζεμένος στο βάθος κάτω από τα δέντρα;

Στο Hyde Park, υπάρχει ένα σημείο που λέγεται Speaker's Corner (Γωνιά του Ρήτορα). Εκεί συνηθίζεται να πηγαίνει όποιος έχει κάτι να πει και θέλει να το πει δημόσια. Δεν έχει σημασία για ποιο θέμα θα μιλήσει, ούτε χρειάζεται άδεια. Απλά παίρνει μια σκαλίτσα, σκαρφαλώνει πάνω, για να είναι πιο ψηλά, και βγάζει λόγο. Γύρω του μαζεύεται κόσμος που ακούει, ρωτάει, σχολιάζει και γενικώς κάνει τζερτζελέ. Άλλοι μιλάνε με πολλή σοβαρότητα, άλλοι με κυνισμό ή χιούμορ. Η όλη φάση θυμίζει μπλόγκερ χωρίς πρόσβαση στο ίντερνετ (ένας λέει, πολλοί σχολιάζουν). Την ώρα που ήμουν εκεί είδα 5 διαφορετικούς να μιλάνε - έναν μουσουλμάνο, έναν αγκαζέ με τη Bίβλο, έναν Εβραίο, έναν γενικού ενδιαφέροντος και έναν που δεν κατάλαβα τι ρόλο έπαιζε, μου φάνηκε εντελώς στον κόσμο του και δεν έκατσα να τον ακούσω. Στην φωτογραφία είναι ο γενικού ενδιαφέροντος, ο οποίος πρέπει να ομολογήσω ότι είχε πολλή πλάκα. Την επόμενη φορά θα πάρω κάμερα μαζί, να τον τραβήξω βίντεο.


Αυτά είδα στο πάρκο Κυριακή πρωί. Όχι τίποτα άλλο, να μην νομίζετε ότι περνάμε όλη μέρα στις παμπ πίνοντας Pimm's ;-)

Τη δροσιά του να έχετε

Επειδή ακούω ότι καίγεστε πάλι, κάνω ένα γρήγορο ποστ με δροσιστικές φωτογραφίες από Λονδρέζικα πάρκα - και τον ακάλυπτο της πολυκατοικίας μου.

Στο Λονδίνο υπάρχουν τρία πάρκα μέσα στο κέντρο που ενώνονται μεταξύ τους, δηλαδή σε κάποιο σημείο μπορείς να περνάς από το ένα πάρκο στο άλλο διασχίζοντας απλά το δρόμο που τα χωρίζει. Τα πάρκα αυτά είναι το St James's Park, το Green Park και το Hyde Park. Το κάθε ένα έχει τη δική του φυσιογνωμία: το St James's Park έχει πολλά λουλούδια και λίμνη με γεφυρούλες, το Green Park έχει πολλά δέντρα, και το Hyde Park έχει μεγάλη λίμνη με βάρκες και πάρα πολλή άπλα (και γι' αυτό χρησιμοποιείται ως συναυλιακός χώρος). Το περασμένο σαββατοκύριακο πέρασα από το St James's Park, κι αυτό το σαββατοκύριακο ο δρόμος με έφερε στα άλλα δύο.

Πρώτα περπάτησα στο Green Park, που όπως βλέπετε είναι τίγκα στο δέντρο, εξού και το όνομα.

Μετά πέρασα στο Hyde Park, που κι αυτό έχει δέντρα, αλλά έχει και την μεγάαααααααλη άπλα που λέγαμε. Εδώ έρχονται όσοι πάνε για πικ νικ με εκδρομικό λεωφορείο (καμιά 30αριά άτομα μαζί) και όσοι παίζουν ομαδικά σπορ που θέλουν πολύ χώρο, π.χ. ποδόσφαιρο ή κρίκετ.

Και για όσους σκέφτονται αχ τι ωραία και δροσερά είναι στο Λονδίνο, κοιτάξτε λίγο πιο προσεκτικά τον ουρανό. Έτσι συννεφιά είχε όλη μέρα, μέχρι που το απόγευμα κατά τις 3:00 (και με το που επέστρεψα σπίτι) έπιασε μια μπόρα, μα τι μπόρα!


Παρεμπιπτόντως, χθες ήταν η γιορτή ενός αγίου που λέγεται St Swithin. Σύμφωνα με την παράδοση, ό,τι καιρό κάνει τη μέρα αυτή, θα κάνει για τις επόμενες 40 μέρες. Δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει αυτό, αλλά η μετεωρολογική υπηρεσία ανακοίνωσε σήμερα ότι για τις επόμενες δύο εβδομάδες θα έχουμε βροχές.

Για όποιον ζεσταίνεται στην Αθήνα, ένα έχω να πω: υπάρχει δροσιά μόλις 4 ώρες με το αεροπλάνο και έχουμε αρκετή για όλους (αλλά μην είστε τρελοί, πάτε σε κανένα νησάκι καλύτερα).

Καιρός για Pimm's

Είχα πολλά να γράψω σήμερα και φωτογραφίες να σας δείξω από την Κυριακάτικη βόλτα μου, αλλά τα σχέδια άλλαξαν λόγω καιρού. Από το πρωί είχε μια φοβερή κουφόβραση, το απόγευμα έβρεξε καταρρακτωδώς για κανένα μισάωρο, μετά βγήκε ήλιος, ξανασυννέφιασε και άρχισε να βράζει. Δεν ξέρω πόσο πήγε η θερμοκρασία, σίγουρα όχι πάνω από 25 °C (και πολύ λέω), αλλά σε συνδιασμό με την απόλυτη άπνοια και την υγρασία, ήταν πολύ αποπνηκτικά. Κάποια στιγμή μίλησα μέσω Skype με τους γονείς μου στην Αθήνα. Έτσι που τους είδα, είμασταν το ίδιο αλαλιασμένοι.

Αφού είδαμε ότι δεν δροσίζει, κλείσαμε τον υπολογιστή και όλα τα φώτα, ανοίξαμε διάπλατα όλα τα παράθυρα, και περιορίσαμε τις άσκοπες κινήσεις, δηλαδή όλες εκτός των κινήσεων από και προς το ψυγείο για να προσθέσουμε παγάκια στο Pimm's. Το οποίο είναι ένα κοκτέιλ που γίνεται με τζιν και λεμονάδα, και με προσθήκη κομματιών αγγουριού, φράουλας, λεμονιού, πορτοκαλιού, και φύλλων μέντας. Τα βάζεις όλα σε μια κανάτα μαζί με παγάκια (κάπως σαν σανγκρία) και πίνεις μέχρι να ξεδιψάσεις ή να ζαλιστείς. Αν πίνεις γρήγορα όπως εγώ, ζαλίζεσαι πολύ πριν ξεδιψάσεις.

Για κανένα τρίωρο νιώσαμε ότι ήμασταν στην Ελλάδα (εκτός από το Pimm's). Μετά δρόσισε. Τώρα το δελτίο καιρού προβλέπει βροχές μέσα στη νύχτα και όλη μέρα αύριο, και προειδοποιεί για πλημμύρες. Παλιά μου τέχνη κόσκινο.

Πάντως σήμερα βάλαμε το ελαφρό πάπλωμα. Επιτέλους νιώσαμε ότι ήρθε καλοκαίρι (γιούπιιιιιι). Ας ελπίσουμε να μην φύγει πριν προλάβουμε να το ευχαριστηθούμε.

Harry Potter rulz!

Όπως ήταν προγραμματισμένο, είδα απόψε το Harry Potter and the Order of the Phoenix. Ήταν πάρα πάρα πολύ καλό. Μακράν καλύτερο των προηγούμενων ταινιών της σειράς, όχι μόνο γιατί η πλοκή είχε περισσότερο ενδιαφέρον, αλλά και γιατί ήταν πιο δεμένο γενικά. Πάρα πολύ καλή η σκηνοθεσία του David Yates και εξαιρετικές οι ερμηνείες όλων των ηθοποιών, συμπεριλαμβανόμενου και μη εξαιρεταίου του Daniel Radcliffe και των καινούριων Imelda Staunton (στο ρόλο της Dolores Umbridge), Evanna Lynch (Luna Lovegood), Helena Bonham Carter (Bellatrix Lestrange), Natalia Tena (Nymphadora Tonks). Το σινεμά ήταν ασφηκτικά γεμάτο, τα εισιτήρια είχαν εξαντληθεί 24 ώρες πριν, και όλοι έφευγαν ενθουσιασμένοι μεν, μουδιασμένοι δε, αφού η ταινία δεν έχει χάπι εντ.

Τώρα περιμένουμε με ανυπομονησία το έβδομο και τελευταίο βιβλίο της σειράς με τίτλο Harry Potter and the Deathly Hallows (που νομίζω ότι στα ελληνικά θα κυκλοφορήσει με τον τίτλο Ο Χάρι Πότερ και ο Νεκρός Άγιος). Στα αγγλικά θα κυκλοφορήσει το ερχόμενο Σάββατο 21 Ιουλίου, και τα βιβλιοπωλεία ετοιμάζονται να ανοίξουν τα μεσάνυχτα της Παρασκευής για αυτούς που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να περιμένουν, και οι οποίοι αναμένεται να είναι πολλοί. Ήδη το διαδικτυακό βιβλιοπωλείο Amazon έχει δεχτεί παγκοσμίως σχεδόν 2 εκατομμύρια παραγγελίες πριν ακόμα το βιβλίο βγει από τις αποθήκες. Στο μεταξύ, έχουμε αρχίσει να κυριευόμαστε από χαρυποτερομανία. Από την περασμένη εβδομάδα έχω κάνει 3-4 συζητήσεις για το τι μέλλει γενέσθαι στο έβδομο βιβλίο, ποιος θα ζήσει, ποιος θα πεθάνει και αν θα νικήσουν οι καλοί ή οι κακοί. Ποιος περιμένει άλλη μια βδομάδα ρε γμτ;

Παρασκευή και 13

Παρασκευήηηηηηηηηη σήμερα, και δεν πάει να έχει 13, 23 ή 53, αυτά είναι για τους προληπτικούς. Επιτέλους τελειώνει αυτή η ατέλειωτη και μουντή εβδομάδα. Μια μερούλα έμεινε και μετά σ/κ.

Βέβαια η πρόβλεψη του καιρού δίνει βροχούλα και πάλι βροχούλα, αλλά και μέσα στην εβδομάδα έδινε ήλιο και δεν τον είδαμε, οπότε μπορεί να σταθούμε αντιστρόφως τυχεροί το σαββατοκύριακο (πολύ σημαντικό πράγμα να έχεις θετική σκέψη).

Αλλά και να βρέχει δεν μασάμε, γιατί έχουμε πολλές και καλές κινηματογραφικές επιλογές, όπως:

Shrek The Third
Harry Potter And The Order of The Phoenix
Die Hard 4.0

Το πολύ-πολύ να πάω κάθε μέρα σινεμά ;-)

Εσείς, τι πλάνα έχετε για το σαββατοκύριακο; Πάλι σε καμιά παραλία θα αράξετε; Πφφφφφ :-p

New York, New York

Πάνω που έγραψα το ποστ για τα ταξίδια έπεσε το μάτι μου σ' αυτό το τεστάκι στο ιστολόγιο της An-Lu και είπα να το κάνω, μιας που έχει ταξιδιάρικο θέμα.

You Are New York

Cosmopolitan and sophisticated, you enjoy the newest in food, art, and culture. You also appreciate a good amount of grit - and very little shocks you. You're competitive, driven, and very likely to succeed. Famous people from New York: Sarah Michelle Gellar, Tupac Shakur, Woody Allen

What American City Are You?

Δεν έχω πάει στη Νέα Υόρκη. Μήπως πρέπει να το βάλω στο πρόγραμμα;

Ταξιδιάρικες σκέψεις

Με τάγκαρε πριν καιρό η Wicked Librarian να γράψω 5 αγαπημένους προορισμούς διακοπών, αλλά απ' ό,τι είδα, όσοι παίρνουν μέρος στο παιχνίδι δεν γράφουν μόνο για μέρη που έχουν πάει και αγαπήσει, αλλά και για μέρη που θα ήθελαν να πάνε, ταξίδια που θα ήθελαν να κάνουν (υπερσιβηρικό, interrail, βαρκάδα στο Σαρωνικό) και τόπους που νομίζουν ότι θα αγαπήσουν. Παιδεύτηκα λίγο μέχρι να αποφασίσω πώς θα απαντήσω, γιατί είναι πολλά τα μέρη που θέλω να δω, αλλά δεν τρελαίνομαι για κανένα εκτός ίσως από τη Στοκχόλμη (βλ. 2). Η κοσμοθεωρία μου είναι ότι αν με φέρει ο δρόμος, έχει καλώς - αν όχι, υπάρχει και το Treakearth. Από τα μέρη που έχω δει, μου αρέσουν πολλά, αλλά πώς μπορείς να πεις ότι το ένα είναι πιο αγαπημένο από το άλλο, αφού όλα έχουν την ομορφιά τους;

Τελικά αποφάσισα να αλλάξω τους κανόνες του παιχνιδιού και να απαντήσω σε ένα λίγο διαφορετικό ερώτημα: αν είχα χρόνο και χρήμα, και μπορούσα να πάω ταξίδι την ερχόμενη Δευτέρα, για πού θα ξεκινούσα;

Μετά από ώριμη σκέψη, ορίστε οι δικοί μου τοπ 5 προορισμοί της επόμενης εβδομάδας:

1. Ελλάδα - Χαλκιδική ή Ελαφόνησος

Εδώ και χρόνια ψηφίζω Χαλκιδική, και συγκεκριμένα πρώτο πόδι, και ακόμα πιο συγκεκριμένα Άφυτο, ένα μικρό χωριό χαμηλών τόνων, δίπλα στη θάλασσα. Δεν έχει σχεδόν καθόλου νυχτερινή ζωή (ας όψεται η Καλλιθέα που τραβάει όλους τους γλετζέδες), έχει όμως ένα υπέροχο παγκάκι ψηλά στο βράχο από το οποίο μπορείς να αγναντεύεις τη θάλασσα για ώρες ολόκληρες όταν δεν είσαι στο μπαλκόνι σου ή στην παραλία. Ενδείκνυται για διακοπές μεγάλου δείκτη χαλάρωσης.

Η Ελαφόνησος είναι στην ίδια κατηγορία, αλλά κερδίζει στα σημεία, γιατί έχει καλύτερη θάλασσα και πιο λίγα πράγματα να κάνεις, οπότε προσφέρεται ακόμα περισσότερο για χαλαρωτικές διακοπές. Στην Ελαφόνησο πας 5 μέρες και νομίζεις πως έχεις μείνει 2 βδομάδες. Επιπλέον έχει καλό καιρό και τον Σεπτέμβριο, που στη Χαλκιδική αρχίζει να χειμωνιάζει, το οποίο είναι μεγάλο ατού όταν πας διακοπές στο τέλος της σεζόν, όπως εγώ. Αλλά αν πήγαινα τώρα, θα πήγαινα Χαλκιδική, που μου έχει λείψει.

2. Σκανδιναβία: Στοκχόλμη

Μου αρέσει πάρα πολύ η Σκανδιναβία. Ειδικά με τη Στοκχόλμη έχω μια πιο παθιασμένη σχέση, και όχι μόνο επειδή είναι γεμάτη Σουηδούς (φάτε μάτια ψάρια). Βέβαια φέτος το καλοκαίρι τους είναι ψιλοχάλια, οπότε ίσως αντί για Στοκχόλμη να πήγαινα Ισλανδία, που δεν έχω πάει ακόμα, να δω και τις ατέλειωτες καλοκαιρινές μέρες. Δεν μπορούσα όμως να μην βάλω φωτογραφία της Στοκχόλμης, γιατί κατά τη γνώμη μου είναι από τις πιο όμορφες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Την λένε Βενετία του Βορρά και δεν έχουν άδικο. Είναι μια πόλη μαγική.

3. Λίμνες Βόρειας Ιταλίας - Λομβαρδία

Δεν έχω πάει ποτέ στην Ιταλία, αλλά έχω δει φωτογραφίες από τη Λομβαρδία και ειδικά τις λίμνες Κόμο και Γκάρντα, και μου έχει κολλήσει να πάω. Θα τις συνδίαζα με Μιλάνο-Βερόνα-Βενετία και ίσως να περνούσα και στη Σλοβενία για να δω έναν πολύ καλό φίλο που έχω στη Λουμπλιάνα (η οποία, αν κρίνω από κάτι καρτ-ποστάλ που μου έχει στείλει, λέει πάρα πολύ).

4. Νησιά ειρηνικού ωκεανού - Χαβάη, Γαλλική Πολυνησία, Ταϊτή, Μπόρα-Μπόρα κ.λπ.

Aloha! Από τους εξωτικούς προορισμούς, ψηφίζω τα νησιά του ειρηνικού ωκεανού. Θέλω να δω πώς είναι να είσαι στη μέση του πουθενά. Στη φωτογραφία είναι το νησί Oahu που ανήκει στην Χαβάη. Δεν ξέρω να σας πω περισσότερα, γιατί δεν έχω πάει, αλλά έχω δει καταπληκτικές φωτογραφίες από όλα τα νησιά της "περιοχής" και ειδικά από τα Bora-Bora και από την Γαλλική Πολυνησία. Όποιος θέλει να διαβάσει και να δει περισσότερα, μπορεί να πάει το αφιέρωμα που είχε κάνει πρόσφατα ο Θέμος από το ταξίδι του στο Maui.

5. Athens by night

Μπορεί εσείς που την έχετε να την συχτηρίζετε, αλλά εμένα μου λείπει πολύ. Ειδικά οι καλοκαιρινές νύχτες, οι βόλτες στην Ερμού με την λατέρνα, η Πλάκα, το Μοναστηράκι, η Ακρόπολη, το Θησείο, τα μπαρ στην παραλιακή, τα Goody's, οι ταβέρνες, τα σουβλατζίδικα, η Βάρκιζα, τα θερινά σινεμά, οι πλατείες τίγκα στον κόσμο μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Και όχι μόνο.

Αυτοί λοιπόν είναι οι πέντε προορισμοί που ονειρεύομαι περισσότερο τις κρύες και μουντές αγγλικές νύχτες. Να σημειώσω ότι οι φωτογραφίες, όσες δεν είναι δικές μου, είναι από το Treakearth.

Αν θέλει κανείς να συνεχίσει το παιχνίδι, του πετάω το μπαλάκι!