Ταξιδιάρικες σκέψεις

Με τάγκαρε πριν καιρό η Wicked Librarian να γράψω 5 αγαπημένους προορισμούς διακοπών, αλλά απ' ό,τι είδα, όσοι παίρνουν μέρος στο παιχνίδι δεν γράφουν μόνο για μέρη που έχουν πάει και αγαπήσει, αλλά και για μέρη που θα ήθελαν να πάνε, ταξίδια που θα ήθελαν να κάνουν (υπερσιβηρικό, interrail, βαρκάδα στο Σαρωνικό) και τόπους που νομίζουν ότι θα αγαπήσουν. Παιδεύτηκα λίγο μέχρι να αποφασίσω πώς θα απαντήσω, γιατί είναι πολλά τα μέρη που θέλω να δω, αλλά δεν τρελαίνομαι για κανένα εκτός ίσως από τη Στοκχόλμη (βλ. 2). Η κοσμοθεωρία μου είναι ότι αν με φέρει ο δρόμος, έχει καλώς - αν όχι, υπάρχει και το Treakearth. Από τα μέρη που έχω δει, μου αρέσουν πολλά, αλλά πώς μπορείς να πεις ότι το ένα είναι πιο αγαπημένο από το άλλο, αφού όλα έχουν την ομορφιά τους;

Τελικά αποφάσισα να αλλάξω τους κανόνες του παιχνιδιού και να απαντήσω σε ένα λίγο διαφορετικό ερώτημα: αν είχα χρόνο και χρήμα, και μπορούσα να πάω ταξίδι την ερχόμενη Δευτέρα, για πού θα ξεκινούσα;

Μετά από ώριμη σκέψη, ορίστε οι δικοί μου τοπ 5 προορισμοί της επόμενης εβδομάδας:

1. Ελλάδα - Χαλκιδική ή Ελαφόνησος

Εδώ και χρόνια ψηφίζω Χαλκιδική, και συγκεκριμένα πρώτο πόδι, και ακόμα πιο συγκεκριμένα Άφυτο, ένα μικρό χωριό χαμηλών τόνων, δίπλα στη θάλασσα. Δεν έχει σχεδόν καθόλου νυχτερινή ζωή (ας όψεται η Καλλιθέα που τραβάει όλους τους γλετζέδες), έχει όμως ένα υπέροχο παγκάκι ψηλά στο βράχο από το οποίο μπορείς να αγναντεύεις τη θάλασσα για ώρες ολόκληρες όταν δεν είσαι στο μπαλκόνι σου ή στην παραλία. Ενδείκνυται για διακοπές μεγάλου δείκτη χαλάρωσης.

Η Ελαφόνησος είναι στην ίδια κατηγορία, αλλά κερδίζει στα σημεία, γιατί έχει καλύτερη θάλασσα και πιο λίγα πράγματα να κάνεις, οπότε προσφέρεται ακόμα περισσότερο για χαλαρωτικές διακοπές. Στην Ελαφόνησο πας 5 μέρες και νομίζεις πως έχεις μείνει 2 βδομάδες. Επιπλέον έχει καλό καιρό και τον Σεπτέμβριο, που στη Χαλκιδική αρχίζει να χειμωνιάζει, το οποίο είναι μεγάλο ατού όταν πας διακοπές στο τέλος της σεζόν, όπως εγώ. Αλλά αν πήγαινα τώρα, θα πήγαινα Χαλκιδική, που μου έχει λείψει.

2. Σκανδιναβία: Στοκχόλμη

Μου αρέσει πάρα πολύ η Σκανδιναβία. Ειδικά με τη Στοκχόλμη έχω μια πιο παθιασμένη σχέση, και όχι μόνο επειδή είναι γεμάτη Σουηδούς (φάτε μάτια ψάρια). Βέβαια φέτος το καλοκαίρι τους είναι ψιλοχάλια, οπότε ίσως αντί για Στοκχόλμη να πήγαινα Ισλανδία, που δεν έχω πάει ακόμα, να δω και τις ατέλειωτες καλοκαιρινές μέρες. Δεν μπορούσα όμως να μην βάλω φωτογραφία της Στοκχόλμης, γιατί κατά τη γνώμη μου είναι από τις πιο όμορφες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Την λένε Βενετία του Βορρά και δεν έχουν άδικο. Είναι μια πόλη μαγική.

3. Λίμνες Βόρειας Ιταλίας - Λομβαρδία

Δεν έχω πάει ποτέ στην Ιταλία, αλλά έχω δει φωτογραφίες από τη Λομβαρδία και ειδικά τις λίμνες Κόμο και Γκάρντα, και μου έχει κολλήσει να πάω. Θα τις συνδίαζα με Μιλάνο-Βερόνα-Βενετία και ίσως να περνούσα και στη Σλοβενία για να δω έναν πολύ καλό φίλο που έχω στη Λουμπλιάνα (η οποία, αν κρίνω από κάτι καρτ-ποστάλ που μου έχει στείλει, λέει πάρα πολύ).

4. Νησιά ειρηνικού ωκεανού - Χαβάη, Γαλλική Πολυνησία, Ταϊτή, Μπόρα-Μπόρα κ.λπ.

Aloha! Από τους εξωτικούς προορισμούς, ψηφίζω τα νησιά του ειρηνικού ωκεανού. Θέλω να δω πώς είναι να είσαι στη μέση του πουθενά. Στη φωτογραφία είναι το νησί Oahu που ανήκει στην Χαβάη. Δεν ξέρω να σας πω περισσότερα, γιατί δεν έχω πάει, αλλά έχω δει καταπληκτικές φωτογραφίες από όλα τα νησιά της "περιοχής" και ειδικά από τα Bora-Bora και από την Γαλλική Πολυνησία. Όποιος θέλει να διαβάσει και να δει περισσότερα, μπορεί να πάει το αφιέρωμα που είχε κάνει πρόσφατα ο Θέμος από το ταξίδι του στο Maui.

5. Athens by night

Μπορεί εσείς που την έχετε να την συχτηρίζετε, αλλά εμένα μου λείπει πολύ. Ειδικά οι καλοκαιρινές νύχτες, οι βόλτες στην Ερμού με την λατέρνα, η Πλάκα, το Μοναστηράκι, η Ακρόπολη, το Θησείο, τα μπαρ στην παραλιακή, τα Goody's, οι ταβέρνες, τα σουβλατζίδικα, η Βάρκιζα, τα θερινά σινεμά, οι πλατείες τίγκα στον κόσμο μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Και όχι μόνο.

Αυτοί λοιπόν είναι οι πέντε προορισμοί που ονειρεύομαι περισσότερο τις κρύες και μουντές αγγλικές νύχτες. Να σημειώσω ότι οι φωτογραφίες, όσες δεν είναι δικές μου, είναι από το Treakearth.

Αν θέλει κανείς να συνεχίσει το παιχνίδι, του πετάω το μπαλάκι!