Οι θρύλοι του Καντέρμπουρι

Παρασκευή πρωί ξεκινήσαμε για το Canterbury με γκρίζα διάθεση, μιας που το δελτίο καιρού που μέχρι την προηγούμενη προέβλεπε βροχούλα (αγγλιστί: light rain) τώρα έδειχνε καταιγίδες. Ντυθήκαμε καλά, πήραμε ομπρέλες, βάλαμε κλειστά παπούτσια και σκεφτήκαμε ότι στην Αγγλία είμαστε, ο καιρός είναι αυτός που είναι, δεν βαριέσαι θα ξαναπάμε, κι άλλα τέτοια της παρηγοριάς.

Η διαδρομή για Canterbury είναι πολύ όμορφη, είτε πας με αυτοκίνητο, είτε με τραίνο, γιατί περνάει μέσα από την περιοχή που λέγεται Kent, και είναι γνωστή ως the garden of England (ο κήπος της Αγγλίας). Πράγμα που σημαίνει πράσινες εκτάσεις όσο φτάνει το μάτι, λοφάκια, δέντρα, λίμνες, αρνάκια που βοσκάνε, κήποι που ξεχυλίζουν λουλούδια, ποταμάκια, γεφυρούλες και ό,τι άλλο γραφικό μπορείτε να φανταστείτε. Μόνο ήλιο δεν είχε, αλλά δεν είχε ούτε βροχή, ούτε καταιγίδες. Και όχι μόνο αυτό, αλλά όσο πλησιάζαμε στο Canterbury, τόσο "άνοιγε" ο καιρός...

Τελικά μέχρι το μεσημεράκι είχε συννεφιά και κουφόβραση, και από το μεσημέρι και μετά ήλιο. Συνεπώς όχι μόνο δεν γίναμε παπιά, αλλά βγάλαμε και την μπέμπελη, καθότι είχαμε ντυθεί για θερμοκρασίες πολύ μικρότερες. Τέλος πάντων. Έτσι είναι ο καιρός στην Αγγλία: ευμετάβλητος. Άλλα κάνει το πρωί, άλλα το βράδυ, και άλλα στο ενδιάμεσο, το δε δελτίο καιρού το βλέπουμε κυρίως για να δούμε τι καιρό έκανε, και κατά δεύτερο λόγο τι καιρό *ίσως* κάνει μέσα στα επόμενα 24ωρα. Με δεδομένη την ευμεταβλητότητα, ό,τι και να προβλέψει η μετεωρολογική υπηρεσία πάλι μέσα είναι, μόνο που το βασικό, δηλαδή να προβλέψει τον καιρό που θα κάνει και όχι τον καιρό που θα μπορούσε να κάνει κάποια δεδομένη στιγμή, σπάνια το καταφέρνει.

Υπάρχουν και μερικοί που υποστηρίζουν ότι οι προβλέψεις γίνονται με βάση τι βλέπει ο κάθε μετεωρολόγος έξω από το παράθυρό του. Eγώ δεν είμαι κυνική για να λέω τέτοια πράγματα, α πα πα πα. Απλά το αναφέρω εντελώς ενημερωτικά, ΟΚ?

Τελικά δεν προλάβαμε να δούμε πολλά πράγματα στο Canterbury, γιατί με το που ξεμπερδέψαμε με τη δουλειά, μας ήρθε η ιδέα να πάμε για μανικιούρ. Ήταν Παρασκευή και είχαμε σαββατοκύριακο μπροστά μας - αλίμονο αν αφήναμε τους καλλωπισμούς για να πάμε να δούμε μνημεία. Καλή φάση ήταν πάντως, ήρθαν και οι άντρες συνάδελφοι που δεν είχαν ξαναδεί μανικιούρ, και γενικώς γελάσαμε πολύ. Ο καθεδρικός ναός, τα μουσεία και τα λοιπά αξιοθέατα μας έμειναν για μια άλλη φορά - κι από μια άποψη καλύτερα, γιατί έχει αρκετά πράγματα να δεις στο Canterbury, και δεν μπορείς να τα προλάβεις σε ένα δίωρο που είχαμε εμείς όλο κι όλο στη διάθεσή μας.

Φωτογραφίες πολλές δεν έβγαλα, γιατί μετά το μανικιούρ (που είχε φτιάξει ο καιρός) έπρεπε να προσέχω μην χαλάσω τα νύχια. Σας βάζω 2 για να πάρετε μια γεύση του τι είδαμε περπατώντας στο κέντρο της πόλης. Ελπίζω την επόμενη φορά που θα με φέρει ο δρόμος από εκεί να δω πιο πολλά και να βγάλω πολύ περισσότερες φωτογραφίες.