Χριστουγεννιάτικο λούνα παρκ

(Συνέχεια από το προηγούμενο)

Μετά την τελετή φωταγώγησης του δέντρου αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της Δανάης και να πάμε για βάφλες στην Leicester (Λέστερ) Sq, εκεί που είναι όλα τα φαγάδικα, οι μεγάλοι κινηματογράφοι και τα κλαμπ. Στο κέντρο της πλατείας έχει στηθεί λούνα παρκ για την περίοδο των γιορτών, με αλογάκια, τρενάκια, συγκρουόμενα κ.λπ.


Στην Αγγλία, όπως και στην Ελλάδα, δεν υπάρχει η παράδοση των χριστουγεννιάτικων παζαριών, κι έτσι όπου μπορούμε κλέβουμε ιδέες από τους κεντροευρωπαίους γείτονές μας. Μόνο που, ως γνωστόν, το κλεμμένο φαίνεται. Δείτε μερικές φωτογραφίες από το παζάρι της Κολωνίας στη Γερμανία που έχω ανεβάσει στο Flickr, και συγκρίνετέ τες με αυτές που τράβηξα στην Leicester Sq. Νομίζω η διαφορά είναι εμφανής.


Τέλος πάντων, εμείς για το καλό πήραμε ένα σουβλάκι με φράουλες και marshmallows περιχυμένο με (χθεσινή) σοκολάτα. Εδώ η φίλη μου η Ros με το λάφυρο ανά χείρας:


Μπορεί το λούνα παρκ να μην είχε ωραία χριστουγεννιάτικα στολίδια, είχε όμως συμπαθέστατα αρκούδια.


Αφού χαζέψαμε στο παζάρι και στα γύρω μαγαζιά, πήγαμε στο καφέ της τιμημένης Haagen Dazs για βάφλες και παγωτό. Ως συνήθως περιμέναμε στην ουρά μέχρι να αδειάσει τραπέζι, και για να περάσει η ώρα απασχοληθήκαμε φωτογραφίζοντας τους δύο νεαρούς που περίμεναν μπροστά από εμάς και τον κατάλογο που μας έδωσαν για να διαλέξουμε τι θα πάρουμε. Μμμμμ βάφλες; Ή μήπως brownies; Ή κρέπες; Με σοκολάτα και φράουλα ή με μπανάνα και καραμέλα;


Τελικά όταν καθίσαμε και ήρθε η κοπέλα για την παραγγελία είχαμε καταλήξει στις κρέπες, αλλά δυστυχώς είχαν τελειώσει (προφανώς είχαν κι άλλοι την ίδια φαεινή ιδέα). Δεν πειράζει λέμε, θα πάρουμε βάφλες. Α, ούτε βάφλες έχουν. Κι αυτές είχαν τελειώσει (μπα μπαρούτι). Τελικά καταλήξαμε να πάρουμε ένα φοντύ σοκολάτας, δηλαδή λιωμένη σοκολάτα που μέσα βουτούσες μπαλίτσες παγωτού, κομμάτια φρούτων, brownies και μπισκότα. Δεν ήταν άσχημο :-)


Για όσους προτιμούν την κινητή εικόνα, ιδού το σχετικό βίντεο από το λούνα παρκ, το καφέ χωρίς κρέπες-χωρίς βάφλες, και τον γύρω χώρο. Οι κραυγές που ακούγονται στο βιντεάκι είναι από αυτούς που είχαν ανέβει στο σφυρί του τρόμου, ενώ το βου-βου στο τέλος είναι ο αέρας που είχε αρχίσει να μας παίρνει και να μας σηκώνει.