Tuesday 25 December 2007

Παραμονές Χριστουγέννων

Η παραμονή των Χριστουγέννων είναι περίεργη μέρα στην Αγγλία. Οι περισσότεροι παίρνουν άδεια για να είναι με τις οικογένειές τους, και τα μαγαζιά είναι τίγκα στον κόσμο. Όσοι δεν έχουμε άδεια πάμε στο γραφείο με την ησυχία μας και με σχετική άνεση, και όσο είμαστε εκεί περισσότερο χαζολογάμε παρά δουλεύουμε. Συνήθως αγοράζουμε σοκολάτες, μπισκότα και πατατάκια και τρώμε του σκασμού, άλλοι φέρνουν mince pies και christmas crackers, βάζουμε μουσική ή παίζουμε διάφορα κουίζ για να περάσει η ώρα. Οι Άγγλοι τρελαίνονται για κουίζ κι εγώ ως Ελληνίδα τα πάω ιδιαιτέρως καλά στις δύσκολες ερωτήσεις (χεχε). Χθες απάντησα, μεταξύ άλλων, ποια είναι η πρωτεύουσα της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, ποιο είναι το νόμισμα της Βουλγαρίας, ποιος ήταν ο πιο διάσημος μαθητής του Σωκράτη, για ποια χαμένη πόλη μίλησε ο Πλάτωνας και ποιο φρούτο χρησιμοποιείται στο Grand Marnier. Μάντεψα επίσης ποιος είπε την φράση "I'm the president of the Unites States and I'm not going to eat any more broccoli", το οποίο δεν το ήξερα, αλλά λόγω της υπέρτατης βλακείας της μάντεψα (και έπεσα διάνα) ότι την είπε ο George W. Bush. Δεν θυμόμουν όμως ποιος είπε το Cogito Ergo Sum (τσκ τσκ τσκ). Δεν πειράζει, το βρήκε ένας συνάδελφος ;-)

Έτσι αφού διασκεδάσαμε εν ώρα εργασίας, μας έδιωξαν κατά τις 2 (τρεις ώρες νωρίτερα από το κανονικό) κι βρήκα ευκαιρία να πάω στα μαγαζιά για τα τελευταία ψώνια. Καλά, δεν μπορώ να σας περιγράψω τι γινόταν! Κόσμος παντού σε κατάσταση αλλοφροσύνης και πολλά πολλά παιδάκια. Αφού δεν τσαλαπάτησα κανένα μέσα στο στριμωξίδι πάλι καλά! Άκουσα ότι στο μεγάλο σούπερ μάρκετ της περιοχής, μία ώρα πριν κλείσει είχε σημειωθεί το αδιαχώρητο, κυριολεκτικά όμως: είχε τόσο κόσμο που έκλεισαν τις πόρτες και δεν άφηναν άλλους πελάτες να μπουν μέσα. Ευτυχώς εγώ πήγα σε ένα από τα μικρά σούπερ μάρκετ αφού έτσι κι αλλιώς δεν πήρα πολλά πράγματα: κάτι γιαουρτάκια, περιοδικά, Baileys με γεύση καραμέλα και μια μαρμελάδα κεράσι. Ήδη πολλά ράφια είχαν αδειάσει. Ούτε επιστράτευση να είχαμε (φτου φτου μακριά από εμάς).

Στις 4 μμ που έφυγα από το εμπορικό κέντρο, τα μαγαζιά έκλειναν, άκουγες παντού Merry Christmas καθώς οι μαγαζάτορες και οι πωλητές αποχαιρετούσαν τους τελευταίους πελάτες, και γενικά η ατμόσφαιρα ήταν πολύ χαρμόσυνη αλλά και βιαστική. Να πάνε όλοι στα σπίτια τους, να αρχίσουν τις ετοιμασίες. Έρχονται Χριστούγεννα! Στο μεταξύ τα μαγαζιά ετοιμάζονταν για τις εκπτώσεις που θα αρχίσουν στις 26 ή 27 Δεκεμβρίου με πολύ μεγάλες (απ' ό,τι λένε) μειώσεις των τιμών, μιας και η αγορά δεν πήγε καλά την περίοδο πριν τα Χριστούγεννα. Οι εκπτώσεις αυτές είναι οι μεγαλύτερες του χρόνου και τα μαγαζιά ανοίγουν από νωρίς (6-7 το πρωί) ενώ πολύς κόσμος στήνεται στην ουρά 1-2 ώρες πριν για να προλάβει τις καλύτερες ευκαιρίες. Μερικοί μάλιστα παίρνουν υπνόσακους και κοιμούνται έξω από το αγαπημένο τους μαγαζί προκειμένουν να μπουν μέσα πρώτοι. Ή είσαι σοβαρός καταναλωτής ή δεν είσαι ;-)


Ακόμα όμως είναι παραμονή Χριστουγέννων, οι εκπτώσεις αργούν και η ώρα αυτή, που κλείνουν τα μαγαζιά και πάνε όλοι σπίτια τους, έχει μια περίεργη ποιότητα. Σα να κλείνει ένας διακόπτης και μέσα σε μια στιγμή περνάμε από την υπερ-καταναλωτική βαβούρα στην οικογενειακή... χμμμ ηρεμία θα έλεγα, αλλά υποθέτω ότι για όσους έχουν παιδιά ή πολλούς συγγενείς στο σπίτι, η βαβούρα συνεχίζεται και αφού κλείσουν τα μαγαζιά. Τέλος πάντων, εμείς δεν είχαμε ούτε το ένα, ούτε το άλλο, οπότε περάσαμε πολύ ήρεμα το βράδυ. Συνήθως τέτοια μέρα στολίζουμε το σπίτι, αλλά αφού ήταν ήδη έτοιμο, το ρίξαμε στο Star Trek (είχε αφιέρωμα η τηλεόραση) και στον ύπνο.

Στις 11 το βράδυ πήγαμε εκκλησία στην Αγγλικανική της γειτονιάς μας. Η λειτουργία στην Αγγλικανική εκκλησία είναι τελείως διαφορετική από την ορθόδοξη. Κατ' αρχήν στην ενορία μας έχουμε γυναίκα-ιερέα, και χθες έτυχε όλοι οι βοηθοί ιερείς να είναι γυναίκες, οπότε από αυτή την άποψη ήταν διαφορετικά. Οι αγγλικανικές εκκλησίες μέσα είναι πολύ λιτές, με βιτρό στα παράθυρα, αλλά χωρίς πολλές εικόνογραφίες, αγάλματα κ.λπ. Αλλά η βασική διαφορά είναι ότι η λειτουργία γίνεται σε απλή γλώσσα, με συμμετοχή του κόσμου, που παρακολουθεί καθιστός χωρίς να χαζεύει, να πιάνει κουβέντα με τον διπλανό κ.λπ.

Στην αρχή όταν μπαίνεις στην εκκλησία σου δίνουν ένα φυλλάδιο που γράφει όλη τη λειτουργία, εκτός από το κύρηγμα του ιερέα, και ένα βιβλίο με ύμνους. Ψάλτες δεν έχει, αλλά όλοι οι πιστοί μαζί σηκώνονται όρθιοι και ψέλνουν τους ύμνους, όπως όλοι μαζί διαβάζουν το Πάτερ Ημών και όλες τις προσευχές. Στο φυλλάδιο της λειτουργίας, τα έντονα γράμματα (bold) υποδεικνύουν τα σημεία που μιλάνε οι πιστοί.


Στις Αγγλικανικές εκκλησίες δεν υπάρχει τέμπλο, και η Θεία Κοινωνία ετοιμάζεται μπροστά σε όλους, δηλαδή βλέπεις την ιερέα όταν ευλογεί το ψωμί και το κρασί. Όσοι θέλουν να κοινωνήσουν σηκώνονται με τη σειρά, παίρνουν πρώτα ψωμί και μετά πίνουν μια γουλιά κρασί από ένα μεγάλο ασημένιο ποτήρι. Οι Αγγλικανοί ιερείς καλούν όλους τους Χριστιανούς να κοινωνήσουν, ανεξάρτητα από το δόγμα, και όσοι δεν είναι σίγουροι αν θέλουν να κοινωνήσουν μπορούν να σηκωθούν κρατώντας το φυλλάδιο με τη λειτουργία στο χέρι (για να ξεχωρίζουν) και αντί να τους δώσουν ψωμάκι, τους διαβάζουν μια ειδική ευχή.

Σε κάποιο σημείο της λειτουργίας, σηκωνόμαστε όλοι και "δίνουμε ένα σήμα αγάπης" στους διπλανούς μας, δηλαδή τους χαιρετάμε λέγοντάς τους "peace be with you". Στο τέλος της λειτουργίας τραγουδάμε ένα χριστουγεννιάτικο τραγούδι. Με την παλιά ιερέα που είχαμε (μια τρελή Αμερικανίδα) τραγουδούσαμε το We Wish You a Merry Christmas, ενώ η καινούρια είναι πιο παραδοσιακή και μας έβαλε να πούμε ένα που λέγεται The Virgin Mary had a baby boy. Στο τέλος της λειτουργίας πρόσφερε γλυκά (φυσικά mince pies), τσάι και χυμούς, και μας ευχήθηκε στον καθένα προσωπικά Καλά Χριστούγεννα.

Το καλύτερο απ' όλα (εκτός από τους ύμνους και τα mince pies) ήταν το κύρηγμα, το οποίο είχε σαν κεντρικό θέμα την ελπίδα. Ξεκίνησε λέγοντας πώς όταν πάμε στην εκκλησία πάμε επειδή ελπίζουμε σε κάτι. Όμως ο Θεός δεν εκπληρώνει απλά τις επιθυμίες μας αλλά μας δίνει τη φώτιση και τη δύναμη να τις εκπληρώσουμε μόνοι μας, και κυρίως να βρούμε τρόπους να τις εκπληρώσουμε που να μας είναι προσιτοί. Δηλαδή να μην κοιτάμε μακριά αλλά δίπλα μας, όπως στην ιστορία της γεννήσεως του Χριστού, που σε μια απέραντη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, το σημαντικό γεγονός συνέβη στη μικρή πόλη της Βηθλεέμ, εκεί που δεν το περίμενε κανείς. Σαν παράδειγμα έδωσε την προστασία του περιβάλλοντος, που είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα, και χρειάζεται όχι μόνο τα μεγάλα συνέδρια με τους αρχηγούς των κρατών, αλλά και την προσωπική μας συνδρομή. Βλέπετε η ενορία μας συνεργάζεται με ένα σχολείο και με μια περιβαλλοντική ομάδα για τον καθαρισμό των πάρκων της περιοχής, κάνοντας τα λόγια πράξη.

Να δεις τι δεν μου θυμίζει αυτό το σκηνικό... τι δεν μου θυμίζει...

Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, αφού τελείωσε η λειτουργία, γυρίσαμε σπίτι και φάγαμε σούπα που είχαμε ετοιμάσει από πριν. Αυτό δεν είναι μέρος της παράδοσης, αλλά δικιά μου έμπνευση επειδή χθες είχε πολύ κρύο. Πάντως πρέπει να ομολογήσω ότι το σκηνικό θύμιζε *λίγο* Πάσχα ;-)

21 comments:

Εξύμνoς said...

Το 'πες και το 'κανες! Τι σεντονια ειναι αυτα? Μιλαμε για ρεπορταζ που θα το ζηλευε και ο Παπαχελας!

Σου ευχομαι χρονια πολλα και καλα,
οτι επιθυμεις να το παθεις!! :)

Maria Mikro Analogo said...

Υπέροχο :D
Καλά Χριστούγεννα με υγεία και ό,τι επιθυμείς! Φιλάκια :D

Σοφία said...

Δυστυχώς όμως δεν έχω φωτογραφικό υλικό από την εκκλησία :-(

Είπα να ρωτήσω αν μπορώ να βγάλω φωτογραφίες ή να τραβήξω φιλμ την ώρα της λειτουργίας, αλλά φοβήθηκα μην με κράξουνε.

Χρόνια πολλά και στους δυο σας!

DaNaH said...

Πολύ ωραία η ατμόσφαιρα που περιγράφεις! Σαν ταινία! Κρίμα που δεν πήρες φωτογραφίες, αλλά δεν πειράζει. Είναι τόσο περιγραφικά τα λόγια σου που είναι σαν να το βλέπει κάποιος μπροστά του!

Έχεις πάει πολλές φορές σε τέτοιες λειτουργίες; Από πού έχεις μάθει όλες αυτές τις λεπτομέρειες; :)

Σοφία said...

Ευχαριστώ Δανάη! Προσπάθησα να τα περιγράψω λίγο πιο αναλυτικά λόγω ελλείψεως φωτογραφικού υλικού.

Στην εκκλησία πάω σχεδόν κάθε Χριστούγεννα τα τελευταία 12-13 χρόνια, οπότε όσο να 'ναι έχω μάθει τα κατατόπια. Μου αρέσει πάρα πολύ η Χριστουγεννιάτικη λειτουργία των Αγγλικανών και μου λείπει αν κάποιο χρόνο τύχει να είμαι Ελλάδα και δεν πάω.

desa said...

Οι ερωτήσεις που απάντησες είναι σχετικά εύκολες. Μα πόσο αγραμματοι είναι αυτοί οι αγγλοι? Πάντως περάσατε ωραία και αυτό έχει σημασία.

Καλές Γιορτές και Καλή Χριονιά.

Σοφία said...

Είναι εύκολες επειδή είμαστε Έλληνες. Οι δικές τους εύκολες είναι δύσκολες για εμάς. Π.χ. πολύ αμφιβάλλω αν ξέρεις ποιος μονάρχης διαδέχτηκε τον Ερρίκο τον 8ο ή πόσες εβδομάδες έχει ο χρόνος (ερωτήσεις που θεωρούνται όχι απλώς εύκολες αλλά και γελοίες για τον μέσο Άγγλο).

Γκρινιάρης said...

Έλα βρε Σοφία, 52 εβδομάδες έχει! :)

Εγώ προχτές πήγα στην St Martin in the fields, στην Trafalgar. Είδα και το cafe που είχες πει, ωραίο είναι!

Η λειτουργία ήταν πολύ λιτή, με τη συμμετοχή των πιστών, όπως την περιέγραψες. Έχοντας όμως πάει και σε 1-2 σε καθολική εκκλησία, νομίζω είναι πιο βαριές (μπορείς να το πεις και κατανυκτικές), ίσως από τις ψαλμωδίες και τον έντονο διάκοσμο. Για παράδειγμα η συγκεκριμένη εκκλησία μέσα είναι απλά ένα άσπρο κτήριο με ένα μικρό touch χρυσού ή επίχρυσου. Anyway.

Χρόνια πολλά!

Γκρινιάρης said...

ΥΓ. Τα Next ανοίγουν 5!
Εγώ σκέφτομαι να κατέβω αύριο στην αγορά, αλλά μια πιο λογική ώρα. Ελπίζω βέβαια πως σε ολόκληρο το Λονδίνο τα αποθέματα δε θα εξαντλθούν μονομιάς! :)

Σοφία said...

Εγώ το ξέρω ότι έχει 52, ο μέσος Έλληνας το ξέρει; Γιατί Άγγλο δεν υπάρχει περίπτωση να βρεις που να μην το ξέρει, ακόμα κι αν είναι μπαμπουίνος.

Για τον Ερρίκο τον 8ο τι απαντάς; Ή εκεί τα βρίσκουμε δύσκολα; Χεχε ;-)

Σοφία said...

Στα Next δεν αξίζει να πας μετά την πρώτη μέρα. Μπαίνουν μέσα τις πρώτες ώρες και το σαρώνουν στην κυριολεξία. Να φανταστείς αντί για καλαθάκι σου δίνουν σάκους μεγέθους σακούλας σκουπιδιών για να βάζεις μέσα τα ψώνια. Άσε που το Νext τις πρώτες μέρες έχει έλεγχο ροής - μπαίνεις μόνο αν βγει άλλος από μέσα.

Εγώ πάντως δεν πρόκειται να κατέβω κέντρο αύριο, οπότε περιμένω το δικό σου ρεπορτάζ. Καλή τύχη :-)

Σοφία said...

Πλάκα-πλάκα, σε καθολική λειτουργία δεν έχω πάει ποτέ. Μόνο σε γάμους, που δεν είναι το ίδιο. Αλλά φαντάζομαι ότι ακολουθούν περισσότερο με το δικό μας τυπικό. Είναι όντως έτσι;

Γκρινιάρης said...

Στο Next δεν είχα σκοπό να πάω, ειδικά τώρα που μου είπες για τον... έλεγχο ροή (what???)! Αν και δεν ξέρεις, όλα εκεί κοντά είναι!

Εγώ θα κατέβω, περισσότερο για την πλάκα. Πέρσι πάντως που πάλι είχα κατέβει, αν και είχε πολύ κόσμο, στα μαγαζιά που πήγα (και μιλάω για κεντρικά) ήταν ok τα πράγματα, αν εξαιρέσεις τις τεράστιες ουρές στα ταμεία.

Γκρινιάρης said...

Α! Το Next ανοίγει μεθαύριο, όχι αύριο. Ένα μαγαζί λιγότερο λοιπόν...

Σοφία said...

Μην ξεχάσεις να πάρεις μαζί φωτογραφική μηχανή ;-)

Πιστεύω πάντως ότι αύριο-μεθαύριο θα έχει κόσμο, λόγω που δεν είχε πολλή κίνηση πριν τις γιορτές, ειδικά αν έχει και καλό καιρό (αφού σήμερα μας μούντζωσε)!

Σύμφωνα με την εφημερίδα, αύριο θα ανοίξει το Selfridges, το House of Fraser και το Mulberry. Για τα υπόλοιπα δεν ξέρω.

Γκρινιάρης said...

... και το Debenhams απ' ότι είδα μόλι.

Μην ανησυχείς, θα είμαι πλήρως εξοπλισμένος. Να δω αν θέλω να ψωνίσω τι θα κάνω με τόσα συμπράγκαλα!

Anonymous said...

σοφια και γκρινιαρη


μου λετε λιγο ποτε τελιωνουν οι εκπτωσεις μπας και προλαβω τιποτις;;

Σοφία said...

Συνήθως τελειώνουν γύρω στις 14-15 Ιανουαρίου, αλλά μερικά μαγαζιά τις κρατάνε μέχρι τα τέλη του μήνα.

philos said...

"Δεν θυμόμουν όμως ποιος είπε το Cogito Ergo Sum"

Τωρα τι να σου πω?
:p
Να σε βάλω για τιμωρία να αντιγράψεις 100 φορές το head του blog μου?
;pp

philos said...

Παρεπιπτόντως, το ποστ σου αυτό είναι από τα καλύτερα που έγραψες το τελευταίο διάστημα. Και όλα τα τελευταία που γράφεις τώρα που κλείστηκες επιτέλους σπίτι!

Σοφία said...

@ Philos: Μα θυμόμουν ότι ήταν στον τίτλο του μπλογκ σου, αλλά δεν ήμουν μπροστά στο κομπιούτερ όταν κάναμε το κουίζ! Άσε που παίζαμε 5 άτομα, και μέχρι να το καλοσκεφτώ το είχε βρει άλλος!

Τι να πω, είμαι κατάπτυστη :-(

Ευχαριστώ για τα καλά λόγια σχετικά με το ποστ. Ελπίζω να μπορέσω να γράψω κι άλλα ανάλογης ποιότητας.