Wednesday 28 May 2008

Διεισδύοντας στο σκανδιναβικό μπλοκ


To περασμένο Σαββατοκύριακο ήταν τριήμερο και το εκμεταλλευτήκαμε κάνοντας ένα ταξιδάκι στη Νορβηγία (την οποία είχα για φτηνό - τρόπος του λέγειν - υποκατάστατο της αγαπημένης μου Σουηδίας, αλλά τελικά οφείλω να παραδεχτώ ότι είναι πολύ ωραία χώρα). Αφού έκλεισα αεροπλάνα, ξενοδοχεία, αυτοκίνητα, συνειδητοποίησα ότι η εκδρομή μας συνέπιπτε με τον τελικό της Eurovision! Αυτά παθαίνει όποιος δεν τσεκάρει ημερολόγιο πριν πατήσει το μαγικό κουμπάκι που λέει Book Flights. Όπως ξέρουμε, μετά την απομάκρυνση από το ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται, και τα εισιτήρια δεν αλλάζονταν, οπότε έκανα την καρδιά μου πέτρα, παράτησα τα σχέδια για διοργάνωση πάρτυ προς τιμήν της Καλομοίρας, και βάλθηκα να ψάχνω τρόπο να μην δω τη Eurovision στο δωμάτιο του ξενοδοχείου (το είχα κάνει άλλη μια χρονιά και δεν είχε καθόλου πλάκα). Κι επειδή όποιος ψάχνει βρίσκει, ανακάλυψα ότι σε κεντρικό ξενοδοχείο του Όσλο διοργανωνόταν Γιουροβιζιονικό πάρτυ και μάλιστα με ελεύθερη είσοδο. Έτσι κι εγώ άδραξα την ευκαιρία να εισέλθω στα άδυτα του σκανδιναβικού μπλοκ, για το οποίο τόσα και τόσα έχουμε ακούσει.


Το πάρτυ είχε απ' όλα: κεφάτο DJ, χαρούμενο κόσμο, μεγάλες οθόνες, αφίσες της Maria Haukaas Storeng, σημαιάκια και μίνι-κοκτέιλ Cosmopolitan στην εξευτελιστική τιμή των 66 kr (8.5 ευρώ - μην μου πείτε ότι στην Αθήνα είναι ακριβότερα, γιατί αυτά δεν ήταν κοκτέιλ, ήταν σφηνάκια)!


Είχαμε επίσης φυλλάδια για να σημειώνουμε τη βαθμολογία κάθε διαγωνιζόμενου και τα προγνωστικά μας για τη νίκη. Τα δικά μου ήταν Σουηδία-Ρωσία-Ελλάδα-Ουκρανία-Αρμενία.


Στο τραπέζι που καθήσαμε ήταν επίσης μια Φινλανδέζα και ένας Νορβηγός, οι οποίοι πρέπει να πω ότι μας καλοδέχτηκαν, παρόλο που εμφανιστήκαμε απροετοίμαστοι (βλ. χωρίς ούτε ένα τόσο δα σημαιάκι). Το προσωπικό μου κασέ ανέβηκε από τη στιγμή που τους είπα ότι έχω δει τελικό της Eurovision ζωντανά, το οποίο εντυπωσίασε κυρίως τη Φινλανδέζα που είχε προσπαθήσει να βρει εισιτήριο για τον περσυνό τελικό στο Ελσίνκι χωρίς να τα καταφέρει. Τσκ τσκ τσκ. Αποδείχτηκαν πάντως πολύ κεφάτη παρέα - όλο το βράδυ δεν βάλαμε γλώσσα μέσα μας!


Οι παρατηρήσεις μου σχετικά με το σκανδιναβικό μπλοκ είναι οι εξής:

Οι Νορβηγοί δεν είχαν καμία πρόθεση να ψηφίσουν τη σχιστομάτα Σουηδέζα που όλοι σχεδόν (εκτός Νορβηγίας) θεωρούσαν φαβορί. Αυτό και μόνο ήταν ένδειξη ότι η Σουηδία θα πάτωνε, γιατί ως γνωστόν για να βγεις πρώτος πρέπει να σε ψηφίσει σύσσωμο το μπλοκ σου και λιγότερο δυναμικά η πλειοψηφία των υπόλοιπων χωρών. Αν δεν σου δώσουν 10-12 οι γείτονές σου, είσαι χαμένος από χέρι.

Ένα από τα πρώτα πράγματα που είπα στην παρέα ήταν: "πού λετε να δώσετε το 12άρι φέτος; Στη Σουηδία φαντάζομαι;" αλλά η απάντησή του Νορβηγού ήταν αποστομωτική: "η Σουηδία για μας είναι όπως η Τουρκία για σας - 12 αποκλείεται, κι ας νομίζουν (οι Σουηδοί) ότι θα κερδίσουν". Ουπς! Άκυρη η Σουηδία λοιπόν.

Ό,τι και να λέμε για τον τρόπο ψηφοφορίας, τελικά ο κόσμος ψηφίζει αυτό που του αρέσει. Γιατί στον κάθε λαό αρέσει το ένα και όχι το άλλο, ο Θεός και η ψυχή τους. Σίγουρα πάντως παίζει ρόλο η δημοσιότητα του κάθε τραγουδιού. Αν κρίνω από την απήχηση που είχε ο Δανός όταν τραγούδησε, που όλοι τραγουδούσαν μαζί του και τον καταχειροκρότησαν, το τραγούδι του θα πρέπει να έχει παιχτεί πολύ στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Αφήστε που σχολίαζαν όλοι - και κυρίως όλες - τι ωραίο παιδί είναι (τι να πω, γούστα είναι αυτά). Μετά από τέτοια πλύση εγκεφάλου, κι εγώ που το τραγούδι της Δανίας το είχα από την αρχή κατατάξει στα αδιάφορα, μέχρι το τέλος της βραδιάς το είχα μάθει απέξω.

Το τραγούδι της Νορβηγίας αρχικά δεν με είχε εντυπωσιάσει, μέχρι που το είδα στον ημιτελικό και μου έκανε κλικ η (βαμμένη) ξανθομαλλούσα Maria. Από ένδειξη σεβασμού προς την χώρα που με φιλοξενούσε το μόνο που είπα είναι ότι πιστεύω πως "θα πάει καλά", όταν ανταλλάσαμε φιλοφρονήσεις (το ίδιο είπαν κι αυτοί για την Καλομοίρα, και τελικά είχαμε όλοι δίκιο χεχε). Πάντως οι Νορβηγοί ήταν πολύ ενθουσιασμένοι με τη Maria τους και το τραγούδι το τραγουδήσαμε άπειρες φορές κατά τη διάρκεια της βραδιάς, την τελευταία φορά όλοι όρθιοι και με το απαραίτητο λίκνισμα του χεριού στο σημείο που λέει there's always someone out there who'll be (λίκνισμα) true, true, true (/λίκνισμα). Ευτυχώς είχα φροντίσει να μάθω τα λόγια από πριν.


Όπως καταλαβαίνετε περάσαμε τέλεια. Ίσως και καλύτερα από ό,τι θα περνούσα στο σπίτι με τις φίλες μου, γιατί έχει άλλη χάρη να βλέπεις Eurovision ανάμεσα σε 100 σούπερ-κεφάτα άτομα που γουστάρουν το πανηγυράκι και δεν ντρέπονται να το δείξουν μήπως και τους θεωρήσουν ακαλλιέργητους. Άσε που γλιτώνεις τις ετοιμασίες (συμμάζεμα, ξεσκόνισμα, μαγείρεμα) που θα έκανες στο σπίτι, συν ότι έχεις και DJ που διατηρεί το κέφι αμείωτο στα διαλείμματα. Ένα παράπονο έχω μόνο: όταν βγήκε ο Bregović στην σκηνή, οι Νορβηγοί χαμήλωσαν τον ήχο και έπαιζαν τραγούδια δικά τους, παλιές νορβηγικές συμμετοχές κ.λπ. Τον Bregović απ' ό,τι κατάλαβα δεν τον είχαν ούτε ακουστά. Αλλά δεν πειράζει, ούτε κι εγώ ήξερα τα δικά τους τραγούδια, so there :-p

Eκτός από το συμβάν με τον τιμημένο Goran, ενδεικτικό του διαπολιτιστικού χάσματος που απλώνεται μεταξύ του σκανδιναβικού βορρά και του βαλκανικού νότου, η βραδιά κύλησε πολύ ευχάριστα. Τραγουδήσαμε, χορέψαμε, σχολιάσαμε τα πάντα (από το αισχρό styling των Γερμανίδων μέχρι τα τσαλίμια της Αρμένισας) και μαντέψαμε όλοι μαζί τα 10άρια και τα 12άρια της κάθε χώρας (δεν ήταν και δύσκολο αφού είχαμε δει τους πρώτους 7 βαθμούς και τις χώρες που περίσσευαν). Προσωπικά τις χαίρομαι τις γειτονικές βαθμολογίες. Και γιατί όχι; Μπορεί να τσαντιζόμαστε που όλοι ψηφίζουν τους γείτονές τους (ενώ εμείς... βράχοι ηθικής, ψηφίζουμε πάντα με γνώμονα την ποιότητα του άσματος), αλλά ίσως τελικά η αξία της Eurovision είναι στις συμμαχίες. Έστω για ένα μόνο βράδυ βρίσκουμε κοινό σημείο με τις γειτονικές μας χώρες. Από την πολιτική δεν βλέπουμε χαΐρι, οι αθλητικές οργανώσεις (εκτός ίσως από την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών) συνεχίζουν να μας διχάζουν, και τελικά μόνο στη Eurovision ενώνουμε τις δυνάμεις μας με τους γείτονές μας. Για σκεφτείτε το...

Πάντως η μεγαλύτερη πλάκα ήταν όταν ανακοινώθηκε το 12άρι της Φινλανδίας προς τη Νορβηγία, που ο Νορβηγός σηκώθηκε και ευχαρίστησε δια χειραψίας την Φινλανδέζα και μια φίλη της που είχε έρθει κι αυτή στο τραπέζι μας. Έτσι παιδιά, χωρίς ντροπές, να αλληλοστηριζόματε γιατί η ζωή είναι δύσκολη, και η πρωτιά στη Eurovision ακόμα δυσκολότερη! Στα πλαίσια της ίδιας ευγενούς άμυλλας, χειροκροτήσαμε τον Ρώσο που έβγαλε τον Πούτιν ασπροπρόσωπο, τραγουδήσαμε άλλη μια φορά τον εθνικό ύμνο - σόρρυ το τραγούδι της Νορβηγίας ήθελα να πω - και ανταλλάξαμε ημέιλ για πιθανή επανασύνδεση του χρόνου τέτοιον καιρό :-)

Αν κρίνω από τις αντιδράσεις του κόσμου και τους τίτλους των εφημερίδων, οι Νορβηγοί έμειναν ευχαριστημένοι από το αποτέλεσμα του τελικού, όπως κι εγώ που τους βγήκαμε από πάνω κι ας μην μας ψήφισαν οι παλιο-Σκανδιναβοί (χεχε).


Και τέλος, δύο μικρές λεπτομέρειες, που μπορεί να σας ενδιαφέρουν, μπορεί και όχι. Πρώτον, στα νορβηγικά ο Έλληνας λέγεται greker και τα ελληνικά gresk, αλλά η Ελλάδα λέγεται Hellas. Καλό; Ιδού και το αποδεικτικό στοιχείο:


Δεύτερον, η Eurovision στη Νορβηγία είναι γνωστή με τον τίτλο Grand Prix, και ο Jahn Teigen είναι Νορβηγός μουσικός που έχει εκπροσωπήσει τη χώρα του 3 φορές. Η πρώτη ήταν στο Παρίσι το 1978 με το τραγούδι Mil etter mil, το οποίο ήταν το πρώτο τραγούδι στην ιστορία του θεσμού που δεν ψηφίστηκε από καμία χώρα και έμεινε στο τέλος της κατάταξης με nul points. Παρόλα αυτά, στη Νορβηγία έγινε μεγάλη επιτυχία και έμεινε στο νορβηγικό Top 10 για 19 συνεχόμενες εβδομάδες.


Το συγκεκριμένο CD ήταν δώρο με το εβδομαδιαίο περιοδικό SE και το πήρα ως ενθύμιο. Τo Mil etter mil είναι συμπαθέστατο :-)

42 comments:

Anonymous said...

Είχες ξαναπαει Νορβηγία αν θυμάμαι καλά και δεν σου πολυάρεσε ή κάνω λαθος?
Όσο για τις τιμές ΟΚ.Είπαμε.Ακριβά στην Αθήνα αλλά εκεί είναι η πιο πλούσια χώρα στο κοσμο.Αυτό έλειπε να μην ήταν πιο ακριβή.
Για το υπόλοιπο post σου το αφήνω ασχολίαστο:)

ΠΑΥΛΟΣ said...

Μια χαρά βλέπω ότι πέρασες την βραδιά του τελικού!!!!
Τελικά ότι γίνεται την τελευταία στιγμή είναι και πιο όμορφο...

snikolas said...

Οργανωμένα πράγματα. Το χαρτί για να σημειώνεις είναι μεγάλη υπόθεση και θα το χρησιμοποιήσω την επόμενη χρονιά για να μην αλλάζουν γνώμη και το παίζουν έξυπνοι μερικοί μερικοί!!! :)

Laplace said...

πωπω βρε Σοφακι τι μας κανεις..
αυτα ειναι..

ολο ταξιδακια εισαι!!

Anonymous said...

Τι λες τώρα;; Έχω λατρεία με τις Σκανδιναβικές χώρες - μακράν από τα πιο όμορφα τοπία που έχω θαυμάσει! Νορβηγία δεν έχει τύχει να πάω ακόμα, αλλά τη Σουηδία τη λατρεύω!!

Anonymous said...

εγώ θα μείνω στην τελευταία σειρά. Μακάρι να μπορούσαμε να αντικάταστήσουμε το Greece με το Hellas. Η ιστορία της λέξης Greece είναι πολύ παλιά και δεν είναι και πολύ τιμητική για μας

geokalp said...

αυτοί τουλάχιστον ξέρουν πως να διακωμοδήσουν αλλά και να διασκεδάσουν με το "πανηγυράκι"...
μια χαρά πρέπει να ήταν!

Σοφία said...

@ Cursed: Έχω όντως ξαναπάει, και μου άρεσε τόσο που έκανα 6 αναρτήσεις σχετικά :-)

Όσο για τις τιμές στη Νορβηγία, οι άνθρωποι παίζουν σε εντελώς άλλο ταμπλώ: αναφέρω ενδεικτικά ότι η σημαία στο ταξί πέφτει στα 6 ευρώ (46 κορώνες).

@ Pavlos: Δεν έχω παράπονο, μου βγήκε σε καλό τελικά το ταξιδάκι :-)

@ Snikolas: Χαχαχα ναι - η ώρα της αλήθειας!

@ Laplace78: Τώρα που ανοίγει ο καιρός, επιβάλλονται τα ταξίδια.

@ Unclescrooge: Κι εγώ το ίδιο!! Έχω και βάσιμες υποψίες ότι στην προηγούμενη ζωή μου ήμουν Σουηδέζα ;-)

@ Evlahos: Κι εγώ το νόμιζα κάποτε, αλλά μετά άκουσα μια ομιλία της Μαρίας Μαντουβάλου (που είναι καθηγήτρια Νέας Ελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών) η οποία υποστήριζε ότι και τα δύο είναι ισότιμα, και σκέφτηκα ότι για να το λέει αυτή κάτι θα ξέρει.

@ Geokalp: Η μπηχτή είναι για τους Έλληνες; Πάντως και στη Νορβηγία τα ΜΜΕ ασχολούνταν συνέχεια με τη Μαρία πριν & μετά τη Eurovision - μόνο που δεν μπορώ να σου πω τι έλεγαν, γιατί τα Νορβηγικά μου είναι σε νηπιακό επίπεδο.

PN said...

Βρε με πουλάγανε σε coctail 50 κάτι κορόνες;;;; Είδα το VK στον κα΄τάλογο της φωτογραφίας...!!!

Agobooks said...

Για το "μυστικό"( http://agonek.blogspot.com/2008/05/2008-beograd-2008.html )της Καλομοίρας, λένε κάτι οι Νορβηγοί; :)

dr.SeenG said...

Σοφία, κατέληξα στο εξής συμπέρασμα: τους Νορβηγούς δεν τους πολυαπασχολεί η θέση κατάταξης στη eurovision, αρκεί το τραγούδι τους να είναι ωραίο και να το απολαμβάνουν. Σε αντίθεση με μας που καθόμαστε μπροστά στην τηλεόραση όπως οι χρηματιστές και οι οικονομολόγοι μπροστά στους πίνακες με τις μετοχές...
Ώστε πηγαίνεις εκδρομούλες στις γύρω χώρες ε; Ααααχ ζηλεύω... (με την καλή έννοια).
Και κάτι τελευταίο. Κι εγώ λατρεύω τον Goran Bregovic αλλά οι παροικούντες την ΕΡΤ έβαλαν διαφημίσεις και χάσαμε το μεγάλο δημιουργό... Τι να πεις;
Πολύ πολύ καλησπέρα σου!!!

Anonymous said...

«...γιατί έχει άλλη χάρη να βλέπεις Eurovision ανάμεσα σε 100 σούπερ-κεφάτα άτομα που γουστάρουν το πανηγυράκι και δεν ντρέπονται να το δείξουν μήπως και τους θεωρήσουν ακαλλιέργητους».

Ν'αγιάσει ο στόμας σου!!!(έστω, το πληκτρολόγιό σου!)

Οφείλω, πάντως, να ομολογήσω ότι ο Δανός ήταν συμπαθής νέος και το τραγουδάκι του χαριτωμένο (το ψήφισα...)

Όσο για το σχόλιό σου περί συμφιλίωσης των γειτονικών λαών, θέλω να προσθέσω το εξής: Οι χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας πριν 15 χρόνια ήταν σε εμπόλεμη κατάσταση και τώρα ανταλάσσουν δωδεκάρια...

Προφανώς, μόνο η μουσική ενώνει!

~~A~~ said...

Εσύ και ο γκρινιάρης μας κάνετε να νιώθουμε κάθε φορά που σας διαβάζουμε χάλια!

Προσωπικά μου άρεσε πολύ το τραγούδι της Νορβηγίας!Το άκουσα στον ημιτελικό και μου κόλλησε και σε το περίμενα η αλήθεια είναι να πάει τόσο καλά!

Φαντάζομαι θα ακολουθήσει ποστ και για την χώρα...

Alitovios said...

Το μαλλί του Νορβηγού είναι μια ιστορία από μόνο του.

Γκρινιάρης said...

Άντε, μια χαρά σου έτυχε λοιπόν, είδες; :)

Πόσους βαθμούς μας έδωσε η Νορβηγία είπαμε;;;

Crazy Tourists said...

Για το ταξίδι στη Νορβηγία σε ζηλεύω...Άλλωστε στο προηγούμενο ταξίδι στην Νορβηγία είχα αρχίσει να πρωτογράφω σχόλια στο ιστολόγιο σου!
Για την Eurovision no comment.
Την καλησπέρα μου!
CrazyTourist1

apos said...

Σοφία, το καλύτερο post για Eurovision. Μπράβο που πέρασες καλά και μπράβο που βγαίνει τελικά αυτό από την όλη ιστορία: για κάποιους η διοργάνωση είναι απλά μια ευχάριστη βραδιά και αντίο σας.
Τώρα για το Hellas, τι να σου πω; Όσο πείθουν οι φινλανδοί με το suomi, τόσο θα καταφέρουμε και εμείς να πείσουμε με το Hellas. Προσωπικά το θεωρώ λάθος. Ξέρουμε όλοι από πού βγαίνει το Greece, αλλά ορισμένα πράγματα έχουν έτσι μείνει.
Έχω ταξιδέψει σε χώρες της Νοτίου Αμερικής και της Ασίας και έχω πέσει πάνω σε ελέγχους διαβατηρίων, όπου προσπαθούν να καταλάβουν τι είναι αυτό το Hellenic Republic (γραμμένο μάλιστα μέχρι και στα κέλτικα!) για να περάσω.
(Μην πέσετε να με φάτε, τη γνώμη μου λέω).
Σόρρυ, για το σεντόνι

Σοφία said...

@ VK: Ναι! Για την ακρίβεια ήσουν βότκα :-)

@ N.Ago: Δεν άκουσα τίποτα. Μάλλον έχουν σοβαρότερα πράγματα να ασχοληθούν :-p

@ Dr.SeenG: Τηλεόραση για να πω την αλήθεια δεν είδα, αλλά αν κρίνω από τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και των περιοδικών (η Μαρία νικήτρια, η Μαρία επιστρέφει ηρωΐδα κ.λπ.) μάλλον είναι αρκετά παθιασμένοι. Εκεί που ίσως διαφέρουμε εμείς είναι στην τηλεοπτική αποχαύνωση - αυτό όμως δεν το έχουμε μόνο με την Eurovision αλλά γενικώς, είτε ασχολούμαστε με την ακρίβεια, είτε με τον Ψωμιάδη.

@ Penny: Τη χρονιά που είχε βγει πρώτη η Παπαρίζου, μια φίλη μου είχε πάει σε έναν τούρκικο γάμο εδώ στο Λονδίνο, και στη δεξίωση έπαιξαν το Number 1. Καλό;

@ ~~a~~: Για τη Νορβηγία έχω γράψει ήδη πάρα πολλά (δες το σχετικό label). Αλλά ίσως κάνω ένα ποστ ακόμα για τα παραλειπόμενα.

Σοφία said...

@ Alitovios: Όντως. Αλλά είπα να μην σας παρακουράσω και γι' αυτό δεν αναφέρθηκα ;-)

@ Γκρινιάρης: A ναι, δεν έχω παράπονο :-)

Τίποτα δεν δώσανε οι άχρηστοι, τζάμπα πήγε η ψήφος μου!!

@ CrazyTourist1: Μήπως είναι καιρός να κάνετε ένα ταξιδάκι προς Σκανδιναβία; Είδα αρκετούς Έλληνες αυτή τη φορά στο Όσλο.

@ Apos: Σε ευχαριστώ πολύ!

Για το Greece/Hellas ούτε κι εγώ τραβάω ζόρι, απλά το ανέφερα γιατί μου έκανε εντύπωση. Μια φορά και μένα με είχαν σταματήσει στη Φινλανδία γιατί δεν καταλάβαιναν από ποια χώρα είμαι και ήθελαν να με στείλουν εκεί που πάνε "όλα τα διαβατήρια". Έπεσα σε βλάκα βέβαια, γιατί το διαβατήριο ήταν το κλασικό ευρωπαϊκό μπορντώ, δηλαδή έκανε μπαμ, αλλά ο νεαρός δεν μιλούσε αγγλικά και η συνεννόηση ήταν δύσκολη. Ευτυχώς θυμήθηκα πώς λέγεται η Ελλάδα στα φινλανδικά και του το είπα (Κρέικα), και μόνο τότε έκανε ααα μου άνοιξε την πύλη να περάσω.

Αυτό έγινε γύρω στο 1990 και η αλήθεια είναι ότι έκτοτε δεν μου έχει ξανασυμβεί κάτι ανάλογο.

Ηλιας....Just me! said...

Eurovisioniπανζουρλισμός!!!!!! Αφού πέρασες καλά όλα τα άλλα δεν μετράνε! Μου άρεσε πολύ το σχόλιό σου ότι την Ελλάδα την αποκαλούν Hellas και όχι Greece! Αντε, και του χρόνου τώρα! Καλημέρα σου!

Jordan said...

Πολυ μερακλιδικο ποστ!!!

Οσο για το θεμα Hellas vs Greece νομιζω οτι υπαρχει μια παρεξηγηση που προερχεται απο λανθασμενη μεταφραση του Γραικος(=Greek).
To Γραικος δεν ειναι καθολου υποτιμητικο για μας και για την αποδειξη αυτου αρκει να δειτε την ετυμολογια της λεξης στο βικιπαιδια.

Αλλωστε το Hellas δεν θα κολλαγε στο cult κομματι απο το
"Ελα ν αγαπηθουμε νταρλινγ" :
"Come to me για να την βρεις,
ας γλεντησουμε together,
η αναμνηση απ το Greece
θα μας μεινει για forever!" ☺
ΥΓ ετσι...

marionettie said...

Τι ωραία πράγματα! Τι ωραία, τι ωραία! Όντως πολύ ενδιαφέρον να παρακολουθείς eurovision με αλλοεθνείς! Φιλιά πολλάααααα!!!!

civil said...

όπως θα γραψω και στο μπλογκ μου (όταν βρω χρόνο) οι γείτονες δεν αλληλοψηφίζονται επειδή αγαπιούνται παράφορα (δυστυχώς), αλλά επειδή υπάρχουν μειονότητες με διαφορετική εθνική συνείδηση που ψηφίζουν το τραγούδι τους.
πχ Σέρβοι στη Βοσνία, έλληνες και τούρκοι στη Γερμανία, αλβανοί στην Ελλάδα, ρώσοι στην Εσθονία κλπ

itelli said...

Πού την βρίσκεις πού την χάνεις (την Σοφία), στη Νορβηγία στάνταρ :Ρ

Anonymous said...

Καλά το είπες, Σοφία, οι περισσότεροι από αυτούς που ασχολούνται με τη Eurovision είναι "ακαλλιέργητοι".

Anonymous said...

Και να προσθέσω ότι, γενικά, όσο πιο χαμηλό το πολιτιστικό επίπεδο μιας χώρας, τόσο σοβαρότερα παίρνουν το πανηγύρι.

Σοφία said...

@ Ηλίας: Σ' ευχαριστώ!

@ Jordan: Το cult κομμάτι δεν το γνωρίζω (χαχα), πάντως για το Γκραικός συμφωνώ απόλυτα.

@ Marionettie: Κοίτα δεις, εγώ εκ των πραγμάτων πάντα με αλλοεθνείς την παρακολουθώ, αλλά είναι ωραία να την παρακολουθείς με αλλοεθνείς που είναι Γιουροβιζιονόφιλοι :-)

@ Civil: Νομίζω ότι αλληλοψηφίζονται για πολλούς και διαφορετικούς λόγους, ένας από τους οποίους είναι σίγουρα ο πληθυσμιακός.

@ Itelli: Χι χι χι ζηλεύεις;

Σοφία said...

@ Anonymous: To πόσο καλλιεργημένος είναι ο καθένας δεν φαίνεται από τη μουσική που ακούει αλλά από τον τρόπο που εκφράζεται. Δυστυχώς.

Επειδή έχω κάνει ήδη παράκληση σε όσους διαφωνούν με τη Eurovision γενικώς & καθολικώς να μην σχολιάσουν τα σχετικά ποστ, κι επειδή η Eurovision δεν ανήκει στα θέματα για τα οποία αξίζει να τσακωθεί κανείς, σε παρακαλώ να μην κάνεις τον κόπο να συνεχίσεις. Από εδώ και στο εξής τα εριστικά σχόλια θα τα σβήνω χωρίς να απαντώ.

Σοφία said...

Α, και καλή διασκέδαση στη Λυρική απόψε :-p

cinderella said...

Moυ άρεσε πάρα μα πάρα πολύ αυτό το πόστ!! Λες και ήμουν εκεί! Στο διπλανό τραπεζάκι με τους Δανούς!! ;)
Μου άρεσε η οργάνωση, τα προγνωστικά που βγάλατε, ο τζερτζελές που αποπνέει όλο το κείμενο!!
Αααα και μην ακούς τους ανώνυμους. Έχουμε πήξει στους σοβαροφανείς τύπους!! Τουλάχιστον εμείς έχουμε την ανάλαφρη - επώνυμη γραφή μας και το μπλογκάκια μας για να μπαίνουν και να μας κράζουν με την κουκούλα πάντα!!
Και κλασσικα: Παρασκευή σήμεραααα!!! Καλό Σουκού πολλά φιλιά και υπέροχες βόλτες εύχομαι!! :))))

Σοφία said...

Βρε Cinderella εσύ ήσουν αυτή η μελαχρινή στο διπλανό τραπέζι που έλεγα ότι μοιάζει με Ελληνίδα; Κοίτα να δεις κάτι συμπτώσεις :-)))

Όχι μόνο σοβαροφανείς, αλλά και κουλτουριάρηδες βεβαίως βεβαίως. Το σωστό να λέγεται! Και που καταδέχονται να σχολιάσουν τις αναρτήσεις μας πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι, γιατί ένας άνθρωπος με επίπεδο έχει τόσες ασχολίες (να πάει Λυρική, να διαβάσει τα άπαντα του Τολστόι κ.λπ.) που είναι θαύμα το πώς βρίσκει χρόνο να ασχοληθεί με μπλογκ κατωτάτου επιπέδου.

Καλό σου-κου και σε σένα και πολλά φιλιά xxx

Anonymous said...

Ε, οι Νορβηγοί το αντιμετώπισαν ως έχει: Μια γορτή/ένα πανηγύρι. Εδώ έχεις να συζητάνε 6 μήνες για το ποιοι θα μας εκπροσωπήσουν, και άλλους 6 μήνες για τους άδικους ξένους που αλληλοψηφίζονται, και δε μας δίνουν 12αρια που τα αξίζουμε πάντα...

Όσο για το αν θα έβλεπες τη Eurovision στο ξενοδοχείο, εγώ είχα δει τον τελικό του Eurobasket το 2005 (Ελλάδα-Γερμανία) στο ξενοδοχείο, στη Θεσσαλονίκη :/ Τουλάστιχον τότε το πήραμε :P

Dream_Rider said...

Η μουσική ενώνει, ακόμη και αν προέρχεται από ένα παιδί που χτυπά έναν αναποδογυρισμένο κουβαδάκι σην παραλία (το καλοκαίρι που έρχεται βλέπεις!!). Σ' αυτό θα πρέπει να μείνουμε και όχι στα πλαίσια που την περιβάλλουν κάθε φορά.

ΥΓ. Όλο ταξίδάκια είσαι! Δύο τινά συμβαίνουν: Ή εχεις πολλές μέρες άδεια διαθέσιμές ή έχετε ανακαλύψει τον τρόπο να διακτινίζεσται εκεί στην Αγγλία και τα περίχωρα..

Σοφία said...

@ Deninho: Για να πω την αλήθεια, δεν μου δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι οι Νορβηγοί αντιμετωπίζουν τη Eurovision με *τόσο* μεγάλη ωριμότητα. Αυτό που περνάει ίσως από το κείμενο είναι η δική μου φλου στάση απέναντι στο πανηγύρι, και δεν έχει καμία σχέση με τη στάση των νορβηγικών ΜΜΕ και τα MARIA VINNER! που έβλεπες στα εξώφυλλα των εφημερίδων και των περιοδικών.

Για τις αναλύσεις στην Ελληνική τηλεόραση έχεις δίκιο, αλλά δεν έχουν να κάνουν μόνο με τη Eurovision. Η υπερβολή είναι χαρακτηριστικό της φυλής και εμφανίζεται σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας. Όλα τα θέματα στην ελληνική τηλεόραση, ελαφρά και μη, αντιμετωπίζονται σαν τη συντέλεια του κόσμου. Συν του ότι το επίπεδο των δημοσιογράφων είναι πολλές φορές υπό του μηδενός. Π.χ. μετά τη Eurovision της Αθήνας, συζητούσαν *επί ώρες* γιατί η Nανά Μούσχουρη δεν μίλησε ελληνικά όταν ανέβηκε στη σκηνή (ντροπή και αίσχος!) και δεν βρέθηκε 1 άνθρωπος να πει ότι η EBU έχει επίσημες γλώσσες τα Αγγλικά-Γαλλικά και δεν μπορεί ο καθένας να μιλάει ό,τι γλώσσα θέλει.

H μπορεί και να το ήξεραν, αλλά προκειμένου να χάσουν την ευκαιρία να συζητήσουν μείζον εθνικό θέμα (και η ακροαματικότητα στα ύψη βεβαίως βεβαίως) δεν είπαν τίποτα.

@ Dream rider: Έτσι είναι! Και αν ποτέ πας σε τελικό της Eurovision τότε καταλαβαίνεις πόσο πραγματικά ενωτικός είναι ο θεσμός αυτός.

Για τα πολλά ταξιδάκια η λύση είναι μία: το σαββατοκύριακο :-) Δυστυχώς αυτά που ακούγονται για τελειοποίηση των διακτινίσεων είναι απλά φήμες...

Anonymous said...

Χαχα ωραία πέρασες στη Νορβηγία! Ευτυχώς και η Καλομοίρα μας έβγαλε ασπροπρόσωπους!
Φωτογραφίες έβγαλες; Τυχερή, σε ζηλεύω για το ταξίδι σου. Εγώ "πήζω" στη δουλεία!!

Σοφία said...

Έβγαλα μόλις 385 φωτογραφίες, ήτοι 163 λιγότερες από την προηγούμενη φορά που πήγα στο Όσλο. Όλο και κάποια θα δημοσιεύσω ;-)

Καλό κουράγιο και ελπίζω σύντομα να πάρεις ανάσα!

Anonymous said...

Αντικειμένικα το τραγούδι της Νορβηγίας ήταν το καλύτερο στην φετινή Eurovision. Αντικειμενικά η τραγουδίστρια της Νορβηγίας ήταν πιο καυτή από την shady lady της Ουκρανίας!

Σοφία, περιμένουμε περισσότερες φωτό...

Σοφία said...

Καλέεεεε από πού εμφανίστηκες εσύ; Είσαι καλά; Πώς πάνε οι εξετάσεις;

Διακρίνω μια προτίμηση προς το σκανδιναβικό ιδεώδες ή μου φαίνεται; Χιχι ;-)

Anonymous said...

Οι εξετάσεις τελειώσαν (επιτέλους!) και είχαν πιστεύω αίσιο τέλος. Αλλά ας μην χαλάω την εικόνα του blog σου με τις κ****εξετάσεις! Θα τα πω όλα το Σεπτέμβρη με νέο blog. Έκπληξη!

Δεν είναι ότι έχω προτίμηση στο Σκανδιναβικό ιδεώδες, απλώς μου άρεσε η τραγουδίστρια και τα κορίτσια με τα φωνητικά που την πλαισίωναν (very hot ladies!). Αυτό είναι όλο!

Σοφία said...

Ε ναι, αυτό λέω κι εγώ, τα κορίτσια είχαν προσόντα... σκανδιναβικού τύπου (μακριά ξανθά μαλλιά, 2μετρα πόδια, ψηλά ζυγωματικά) αααα και ωραίες φωνές ;-)

Καλά αποτελέσματα!!

PN said...

"Αυτό έγινε γύρω στο 1990 και η αλήθεια είναι ότι έκτοτε δεν μου έχει ξανασυμβεί κάτι ανάλογο.".

Δηλαδή πόσο ήσουν τότε!! Βρέφος;;!!! Και μίλαγες και άπταιστα ξένες γλώσσες;;!!

Ποια είσαι στα αλήθεια Red Nights Σοφία....;;;;;

Σοφία said...

Χαχαχα τώρα που το ανέφερες το ξανασκέφτηκα και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι το περιστατικό δεν έγινε το 1990 αλλά το 1998. Ουπς!

Ποτέ δεν ήμουν καλή στην αριθμητική και να που το αποδεικνύω έμπρακτα :-o

Πάντως το 1990 είχα ήδη πάρει το Proficiency, οπότε μια συζήτηση στα αγγλικά την κατάφερνα χωρίς μεγάλη δυσκολία. Ειδικά όταν ο άλλος δεν μιλούσε γρι ;-)