Tuesday 16 September 2008

Off to a good start

Μετά το ποστ για το νεροχύτη, και μην έχοντας ακόμα βρει τις σημειώσεις μου, σκέφτηκα να κάνω άλλη μια ανάρτηση με παρόμοιο θέμα. Αυτή τη φορά θα γράψω για τις ετοιμασίες που μπορεί να κάνει κανείς όσο είναι στην Ελλάδα ώστε να διευκολυνθεί τους πρώτους μήνες μετά την άφιξή του στη Γηραιά Αλβιόνα. Θα προσπαθήσω να σας τα πω όσο το δυνατόν καλύτερα, εννοείται όμως ότι βασίζομαι πολύ στα σχόλια και τις παρατηρήσεις που θα κάνουν όσοι έχουν περάσει από το στάδιο αυτό πιο πρόσφατα από εμένα (Γκρινιάρη, NdN, Αερικό κ.λπ. για σας τα λέω).

Off to a good start = καλή αρχή!

Μια λίστα με διάφορα πράγματα που καλό θα ήταν να κάνετε πριν μπείτε στο αεροπλάνο

1. Μαθήματα Αγγλικών

Όσο κι αν οι Έλληνες πιστεύουμε ότι η γλωσσομάθεια μας περισσεύει, η πικρή αλήθεια είναι ότι τα αγγλικά των περισσότερων που έχουν πάρει ένα Lower ...στα 15 (που λέει και η διαφήμιση) είναι στην καλύτερη περίπτωση μέτρια. Αυτοί που έχουν πάρει Proficiency Cambridge είναι σε λίγο καλύτερη μοίρα, αλλά μην περιμένετε θαύματα. Κυρίως μην περιμένετε να τους καταλαβαίνετε. Όταν πρωτοήρθα στην Αγγλία η πιο συνηθισμένη φράση που άκουγα από Έλληνες φοιτητές στα μαγαζιά γύρω από το πανεπιστήμιο ήταν: "τι λέει αυτή ρε μαλ*κα;" (Σημ: δεν αναφέρονταν σε μένα, αλλά στις πωλήτριες).

Το να σας καταλαβαίνουν είναι πιο εύκολο, ειδικά στο Λονδίνο που υπάρχει κόσμος και κοσμάκης και τα αυτιά όλων είναι συνηθισμένα σε διαφορετικές προφορές. Όσο πιο βόρεια πάτε, τόσο δυσκολεύουν τα πράγματα, γιατί οι πληθυσμοί είναι πιο αμιγείς, λιγότερο συνηθισμένοι στους τουρίστες και τα τοπικά ιδιώματα πιο έντονα.

Η καλύτερη συμβουλή που έχω να σας δώσω είναι να κρατήσετε όσο το δυνατόν μια επαφή με τη γλώσσα - και δεν εννοώ να βλέπετε αμερικάνικες σειρές. Απλά όπου έχετε την ευκαιρία να χρησιμοποιήσετε τα αγγλικά σας, να το κάνετε. Διαβάστε αγγλικά βιβλία, εφημερίδες (π.χ. στο ίντερνετ), ιστολόγια. Μιλήστε με ξένους στις διακοπές σας. Ζητήστε σε φίλους σας που μένουν στην Αγγλία να σας γράψουν στο βίντεο μερικές εκπομπές από την τηλεόραση για να συνηθίζετε την προφορά. Κάντε μερικά μαθήματα σε φροντιστήριο ή (και αυτό είναι το καλύτερο) βρείτε κάποιον Άγγλο ή Αγγλίδα να σας κάνει μερικά ιδιαίτερα για να λυθεί η γλώσσα σας. Αν τα αγγλικά σας είναι ήδη σε καλό επίπεδο, είναι καλύτερα να κάνετε 5 ιδιαίτερα με κάποιον που μιλάει τη γλώσσα ως μητρική και έχει ζήσει πρόσφατα στην Αγγλία, παρά 5 μήνες μαθήματα σε φροντιστήριο με Έλληνα καθηγητή. Αν τα αγγλικά σας είναι μέτρια, παρακολουθήστε μια τάξη Proficiency. Εναλλακτικά, ψάξτε για κάποιο podcast με μαθήματα αγγλικών. Στα iTunes έχει αρκετά, αλλά προσέξτε να μην είναι αμερικάνικα.

Αν πηγαίνετε για μεταπτυχιακά, διαβάστε βιβλία ή άρθρα πάνω στο αντικείμενο των σπουδών σας για να συνηθίζετε την ορολογία.

2. Ενημερωθείτε για τη χώρα

Αν έρθετε απροετοίμαστοι, θα σας φανούν όλα ανάποδα, και δεν εννοώ μόνο στην οδήγηση. Κακά τα ψέμματα, η Βρετανία είναι διαφορετική από την υπόλοιπη Ευρώπη, και σε πολλά πράγματα εντελώς διαφορετική από την Ελλάδα. Ακόμα κι αν έχετε ξανάρθει για τουρισμό, το πιθανότερο είναι ότι δεν έχετε δει το πραγματικό πρόσωπο της χώρας. Αν περιμένετε να τα ανακαλύψετε όλα αφού φτάσετε εδώ, στην καλύτερη περίπτωση δεν θα βγάζετε νόημα τους πρώτους μήνες, στην χειρότερη δεν θα βγάλετε νόημα ποτέ.

Πώς μπορείτε να ενημερωθείτε; Υπάρχουν πολλοί τρόποι. Ο απλούστερος είναι να διαβάσετε τις σχετικές αναρτήσεις από ιστολόγια Ελλήνων που μένουν στην Αγγλία και γράφουν για τη ζωή εδώ. Στα δεξιά της ανάρτησης αυτής, στο μπλε πλαίσιο, θα δείτε μια λίστα με τίτλο Labels. Επιλέξτε "Αγγλία" και διαβάστε στη σειρά τις 50+ αναρτήσεις (ή όσες αντέξετε τέλος πάντων). Οι περισσότερες αναφέρονται σε πράγματα καθημερινά, που δεν θα τα βρείτε στους τουριστικούς οδηγούς τύπου Rough Guides ή Lonely Planet, και ενδεχομένως δεν θα σας τα πουν ούτε οι φίλοι σας που έχουν έρθει για διακοπές ή έχουν σπουδάσει εδώ. Φυσικά υπάρχουν και άλλα ιστολόγια, πολλά από τα οποία δεν τα γνωρίζω καν οπότε δεν μπορώ να τα αναφέρω ονομαστικά. Ψάξτε και θα βρείτε.

Προσωπικά θα σας συμβούλευα στη φάση αυτή (πριν φύγετε από την Ελλάδα) να προτιμήστε ιστολόγια που βλέπουν τη Βρετανία και τους Βρετανούς με καλό μάτι, γιατί η ουσία είναι να μάθετε κάτι χρήσιμο, όχι να ακούσετε πόσο στραβά και ανάποδα είναι όλα. Η προσαρμογή σε μια ξένη χώρα δεν είναι εύκολο πράγμα και θα μάθετε περισσότερα από αυτούς που έχουν θετική σκέψη παρά από αυτούς που είναι αρνητικοί (αν και οι αρνητικοί πολλές φορές γράφουν πιο αστεία κείμενα). Ξεχωρίζω και κάνω ειδική μνεία στο ιστολόγιο του Γκρινιάρη, το οποίο και συστήνω ανεπιφύλακτα, ειδικά για όσους έρχονται στο Λονδίνο. Μην σας ξεγελά το όνομά του, γκρινιάζει ελάχιστα!

Άλλο ένα ιστολόγιο που ανακάλυψα σχετικά πρόσφατα και φαίνεται αξιόλογο είναι το Panepistimio UK που απευθύνεται αποκλειστικά σε Έλληνες που σπουδάζουν ή σκοπεύουν να σπουδάσουν στη Βρετανία. Εδώ θα βρείτε αναρτήσεις για θέματα περισσότερο φοιτητικά και πρακτικά (π.χ. πώς να βρείτε φτηνά βιβλία, πώς να ανοίξετε λογαριασμό στην τράπεζα κ.λπ.).

Υπάρχουν επίσης πολλές ιστοσελίδες με χρήσιμες πληροφορίες για επίδοξους και μελλοντικούς φοιτητές. Στα ελληνικά υπάρχουν οι Σπουδές στην Αγγλία, μια ιστοσελίδα με πληροφορίες περισσότερο για αυτούς που σκέφτονται να πάνε στην Αγγλία για σπουδές και όχι τόσο για αυτούς που το έχουν αποφασίσει ή είναι ήδη εδώ. Υπάρχει και φόρουμ για ερωτο-αποκρίσεις. Όταν διαβάζετε τέτοια φόρουμ στα οποία γράφει ο καθένας όχι μόνο για πράγματα που έχει ζήσει αλλά και για αυτά που έχει ακούσει από δεύτερο και τρίτο χέρι, να έχετε πάντα υπόψην σας ότι θα διαβάσετε πολλές χαζομάρες. Π.χ. στην ερώτηση: ποιο είναι το πιο περίεργο ή εξωφρενικό πράγμα που έχετε ακούσει για την Αγγλία και τους Άγγλους; είναι απίστευτο πόσοι έχουν ακούσει ότι όλοι οι Άγγλοι είναι ομοφυλόφιλοι (άποψη που την αφήνω επίτηδες ασχολίαστη ακριβώς επειδή είναι τόσο βλακώδης). Χρυσός κανόνας: αν διαβάσετε κάτι που φαίνεται τελείως χαζό, κατά πάσα πιθανότητα είναι. Διασταυρώστε την πληροφορία με τουλάχιστον άλλα δύο άτομα τα οποία να έχουν ζήσει στην Αγγλία, και όχι με τον Γιάννη που το άκουσε από τον φίλο του τον Λευτέρη, του οποίου η κοπελιά είχε μια ξαδέρφη που η κολλητή της είχε πάει ένα καλοκαίρι στην Αγγλία για να παρακολουθήσει μαθήματα αγγλικών για 2 εβδομάδες σε ένα άγνωστο χωριό στη μέση του πουθενά.

Στα αγγλικά σας προτείνω την ιστοσελίδα UK Student Life η οποία μπορεί να μην είναι τόσο εμφανίσιμη, αλλά το περιεχόμενό της είναι πραγματικό χρυσάφι και ανανεώνεται συνεχώς. Έχει και φόρουμ (στα αγγλικά). Μπορεί να μην βρείτε πληροφορίες ειδικά για Έλληνες φοιτητές, αλλά κερδίζετε την εξάσκηση της γλώσσας.

Εκτός από τα ηλεκτρονικά μέσα, κυκλοφορούν και αρκετά βιβλία που μπορούν να σας φανούν χρήσιμα. Αν πάτε στο Amazon και ψάξτε για βιβλία με τίτλο "Living in London" θα βρείτε πολλά και διαφορετικά. Αν έρχεστε για πρώτη φορά, ψάξτε κάποιο ειδικά για φοιτητές ή τουρίστες. Η σειρά Lonely Planet έχει πολλά βιβλιαράκια που αναφέρονται σε θέματα γλώσσας ή πολιτισμού, όπως το British Phrasebook και το British Language and Culture. Επίσης πολύ καλά είναι τα βιβλία της σειράς Culture Smart! των εκδόσεων Kuperard. Όλα αυτά είναι βιβλιαράκια τσέπης, σχετικά φτηνά και ευκολοδιάβαστα. Δεν χρειάζεστε κάτι παραπάνω, εκτός αν είσαστε μελετητής διαπολιτιστικών διαφορών.

3. Μάθετε να μαγειρεύετε

Αν δεν ξέρετε να βράσετε ούτε αυγό, τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να ζητήσετε από τη μαμά σας να σας δείξει κάποια πράγματα. Με την ευκαιρία ας σας δείξει και λίγο ξεσκόνισμα, χρήση ηλεκτρικής σκούπας, σφουγγάρισμα, πλύσιμο πιάτων.

Ακόμα κι αν μένετε σε εστία με μαγειρείο είναι σίγουρο πως δεν θα αντέξετε να τρώτε συνέχεια έτοιμο φαγητό και αρνίσια κεμπάμπ από τον Τούρκο της γειτονιάς σας. Αν παρόλα αυτά έρθετε στην Αγγλία χωρίς μαγειρικές ικανότητες, φροντίστε να γνωριστείτε με 2-3 άτομα που ξέρουν να φτιάχνουν τα βασικά (μπριάμ, πατάτες φούρνου, γεμιστά). Σας εγγυώμαι ότι θα τους χρειαστείτε.

4. Επισκευτείτε οδοντογιατρό & οφθαλμίατρο

Στην Αγγλία οι οδοντογιατροί είναι δυσεύρετοι και πανάκριβοι. Χρεώνουν δε ακόμα και το τσεκ απ, το οποίο ο οδοντογιατρός σας στην Ελλάδα θα το κάνει δωρεάν. Πολλά πανεπιστήμια έχουν οδοντιατρεία μέσα στις πανεπιστημιουπόλεις (campus). Αν το δικό σας δεν έχει, και χρειαστεί να κάνετε π.χ. απονεύρωση σε ιδιώτη οδοντίατρο, να υπολογίζετε ότι θα ξοδέψετε μίνιμουμ 300 λίρες. Γι' αυτό αν έχετε ενοχλήσεις σε κάποιο δόντι, καλύτερα να μην το αφήσετε. Για κάτι τέτοιες περιπτώσεις ειπώθηκε το carpe diem.

Οι οφθαλμίατροι είναι ακόμα πιο δυσεύρετοι από τους οδοντίατρους, γιατί ο έλεγχος της όρασης γίνεται από οπτομέτρες που δουλεύουν σε μαγαζιά οπτικών. Γενικά το επίπεδο της περίθαλψης δεν είναι άσχημο, αλλά εξαρτάται και σε ποιον θα πέσεις. Αν φοράτε φακούς επαφής φέρτε τους από την Ελλάδα ή τουλάχιστον φέρτε μαζί τη συνταγή του γιατρού. Στην Αγγλία δεν μπορείς να αγοράσεις φακούς χωρίς συνταγή, ακόμα κι αν πρόκειται για τους απλούς της μιας χρήσης.

5. Κάντε δίαιτα

Ξεχάστε τι έχετε ακούσει για το πόσο χάλια είναι το αγγλικό φαγητό. Οι περισσότεροι φοιτητές παχαίνουν αντί να αδυνατίζουν, είτε επειδή ανακαλύπτουν ότι τελικά το φαγητό δεν είναι τόσο χάλια (και ειδικά τα γλυκά είναι αξιοπρεπέστατα) είτε γιατί όντως τους φαίνεται χάλια και έτσι οργανώνουν συνέχεια τσιμπούσια με ελληνικά εδέσματα. Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσο έφαγα τον πρώτο χρόνο που ήμουν στην Αγγλία. Είχα πέσει και στην κατάλληλη παρέα βέβαια, αλλά μπορεί να πέσετε κι εσείς. Γι' αυτό αν έχετε περιττά κιλά, κάντε μια προσπάθεια να τα χάσετε τώρα που μπορείτε, ώστε να έχετε περιθώριο για όλα τα brownies, τα truffles, τα bread & butter puddings, τα tarts, τα pies... και τις μπύρες (γιατί δεν μπορεί, ή από τα γλυκά θα το βρείτε ή από τις μπύρες)!

6. Βγάλτε πιστωτική κάρτα

Για ώρα ανάγκης, καλό είναι να πάρετε μαζί σας μια πιστωτική κάρτα (που θα την πληρώνουν στην Ελλάδα οι γονείς σας). Αν δεν είσαστε καλοί στη διαχείρηση χρημάτων, φροντίστε να έχει μικρό όριο, ώστε να μην μπείτε στον πειρασμό να χαλάσετε τεράστια ποσά από την πρώτη εβδομάδα. Είπαμε, για ώρα ανάγκης την παίρνετε, όχι για να βγείτε στην Oxford Street για ψώνια και να τα σηκώσετε όλα.

7. Αλλάξτε τρόπο σκέψης

Επαναλαμβάνετε κάθε μέρα πρωί-μεσημέρι-βράδυ x10: "η Ελλάδα δεν είναι η γη της επαγγελίας". Εναλλάξ τα απογεύματα τις φράσεις: "στην Αγγλία δεν πεινάνε, άρα ξέρουνε να φάνε" και "η μαμά δεν είναι η μοναδική μαγείρισσα στον κόσμο". Αν έχετε στο μυαλό σας ότι σαν την Ελλάδα δεν είναι πουθενά, ό,τι ετοιμασίες και να κάνετε θα πάνε χαμένες. Θα προσαρμοστείτε πολύ πιο εύκολα και θα περάσετε πολύ καλύτερα αν δεν προσπαθείτε συνέχεια να δημιουργήσετε γύρω σας μια μικρή Ελλάδα, αλλά ανοιχτείτε στον τρόπο σκέψης και ζωής της χώρας όπου θα ζήσετε τα επόμενα 1, 3, 4 ή περισσότερα χρόνια. Μια αγγλική παροιμία λέει: "when in Rome, do as the Romans do" και έχει απόλυτο δίκιο.

26 comments:

Anonymous said...

Εμένα πάντως μ' αρέσει περισσότερο η αμερικάνικη προφορά [ή American English]. Ακόμα με κάνουν να γελάω η προφορά της Elizabeth στην «Περηφάνια και Προκατάληψη [«Mr. Darcy! Mr. Bingley!] και της μητέρας του Marcus στο «About a boy» με τον Hugh Grant [«Marcus» (Μάγκους!)] :}

Σοφία said...

Γούστα είναι αυτά! Δυστυχώς το να σου αρέσει η αμερικάνικη προφορά, δεν σε βοηθάει καθόλου να καταλάβεις τους Άγγλους ;-)

kiki said...

Πολύ μου άρεσαν οι συμβουλές, ειδικά περί μαγειρέματος. Πολύ σοφή συμβουλή αυτή στο τέλος.

Anonymous said...

Πάνω που κόντευα να αρχίζω να βάζω σε τάξη και να εφαρμόζω την προηγούμενη λίστα, πέφτω πανω σ'αυτό... Που να βρεις και τις σημειώσεις σου δλδ!

Νομίζω θα ρίξω μια ματιά σ'αυτά τα βιβλιαράκια που λες, τύπου living in london, πρέπει να είναι χρήσιμα. Και το uk student life φαίνεται να έχει πολύ υλικό. Το κομμάτι με τους γιατρούς λίγο με σκάλωσε... :(

Αύριο βράδυ είναι το goodbye party μου. Είστε όλοι καλεσμένοι εννοείται! :)

Σοφία said...

@ Kiki: Σ' ευχαριστώ! Η τελευταία νομίζω είναι η σοφότερη - και δεν είναι καν δική μου ;-)

@ Writersblokc: Ωωωωχ μήπως είναι καλύτερα να μην με διαβάζεις; Βιβλία living in London θα βρεις και στο Λονδίνο, σε όλα τα μεγάλα βιβλιοπωλεία (επίσης σε αρκετά μικρά και σε όλα που είναι κοντά ή μέσα σε πανεπιστήμια). Οπότε μην βιαστείς να τα πάρεις από τώρα. Καλύτερα να αρχίσεις με τα γενικά περί βρετανικής γλώσσας και κουλτούρας.

Σοφία said...

P.S. Στο πάρτυ θα σερβίρεις λεμονάδα;

Anonymous said...

Πω πω!!αγχωθηκα με αυτο το ποστ!!!παντως εχω τρανες αποδειξεις οτι οσοι πανε στο λονδινο παχαινουν, η ιδια μου η κολλητη που εκατσε ενα χρονο και πηρα καμια 7αρια κιλα. αλλα δεν ξερω αν απο το ελληνικο φαγητο ή απλα απο το πολυ φαγητό (διοτι οταν κανει κρυο, θες συνεχεια να τρως) χεχεχεχε!
οι αναφορες οντως πολυ χρησιμες!!!

Σοφία said...

Καλέ εσύ γιατί αγχώθηκες; Ετοιμάζεσαι να πας για σπουδές στην Αγγλία;

Matrix said...

Το τελευταίο για τον τρόπο σκέψης είναι και το πιο βασικό, είτε πας για σπουδές είτε για δουλειά.

Anonymous said...

πολύ καλό το σημερινό θα το έχω υποψιν μου. Και χρόνια σου πολλά

DaNaH said...

Χαχα χαρά στο κουράγιο σου που τα έγραψες όλα αυτά! Σίγουρα είναι σωστά και εύστοχα και ελπίζω να βοηθήσουν κόσμο!

Εγώ σου γράφω σχόλιο σε αυτό το ποστ μόνο και μόνο γιατί είναι το πιο τελευταίο σου και ήθελα να σου ευχηθώ Χρόνια Πολλά για τη γιορτή σου! Ό,τι επιθυμείς Σοφάκι! Συνέχισε να μας χαρίζεις όμορφα posts! ;)

Φιλιά!

Σοφία said...

@ Matrix: Είναι όντως πολύ βασικό, όπου και να πας, ακόμα και σε άλλη πόλη.

@ Evlahos: Ευχαριστώ x2!

@ Δανάη: Ευχαριστώ Δανάη! Να 'σαι καλά :-)

Πάω να βγάλω τα κεκάκια από τον φούρνο και επανέρχομαι να σας κεράσω!

Anonymous said...

"Μάθετε να μαγειρεύετε"... είναι χρήσιμο, έτσι? Χεχε!! Έχω έναν πολύ καλό φίλο Άγγλο. ΄Οταν πρωτογνωριστήκαμε, είχα μεγάλο πρόβλημα στο να καταλάβω τι έλεγε :) Και τα αγγλικά μου είναι σε πολύ καλό επίπεδο!!!!

Σοφία said...

Το μαγείρεμα είναι ίσως ό,τι πιο χρήσιμο μπορείς να μάθεις. Όσο για τον φίλο σου σκέψου να είσαι στην Αγγλία και να μιλάνε *όλοι* έτσι!!

Anonymous said...

P.S. Έξω στην αυλή, έχουμε ολόκληρη λεμονιά! Οπότε καταλαβαίνεις ποιο θα είναι το επίσημο ποτό της βραδιάς!
Αν πάρεις την βραδυνή της Aegean θα μας προλάβεις στο τσακίρ κέφι. :)

Anonymous said...

P.S.#2: Χρόνια σου πολλά Σοφάκι! Να χαίρεσαι την γιορτή σου, και του χρόνου να'σαι καλά! φιλιά.

Ε.Α. said...

xortastiko & apolaystiko to post, me logia ap'ti zwi bgalmena!!!

XRONIA POLLA Sofia!!!

Apolayse ti mera :)))


*fantasou na aneveis Skotia, na akous radio, kai ston 3o mina telika na katafereis na katalaveis ti lene stis diafimiseis (kai mexri tote na les: ma egw alliws ta ematha stin ellada t'agglika?) :))

Natassa said...

εγώ λοιπόν έχω άθλια προφορά ...θα ήθελα πάντως να είχα καλή ρίαλ αγγλική προφορά ..πάντως θα φροντίσω ο γιος μου να μαθει με αγγλίδα δασκάλα ...τελος πάντων ...το διαβασα μα το α μέρος και αυτό ...θεωρώ σημαντικότερο όλων το 7, και το αυγό θα μάθεις να βράζεις και την πιστωτική μπορούν να σου στείλουν με την κούριερ και όλα γίνονται, αυτό που είναι το πλέον σημαντικό να καταλάβει ο υποψήφιος φοιτητής ότι έχει μπροστά του μια τεράστια ευκαιρία να γνωρίσει μια αλλη χώρα καινούριους ανθρώπους με διαφορετικές κουλτούρες και ναι η Ελλάδα είναι όμορφη και καλή αλλά παντού είναι καλά αρκεί να αφήσουμε τα μάτια μας ανοιχτά και να το δούμε

An-Lu said...

Επίσης για το κομμάτι της γλώσσας, κυκλοφορούν στα DVDάδικα και ωραιότατες σειρές του BBC. Μπορείτε να κάνετε εξάσκηση στην προφορά, παρακολουθώντας τα ΧΩΡΙΣ υποτίτλους!

ΥΓ Χρόνια Πολλά!

~~A~~ said...

Μπράβο βρε Σοφία.Πολύ χρήσιμος και αυτός ο οδηγός για όσους φεύγουν.

Γκρινιάρης said...

Πολύ χρήσιμο και αναλυτικό post! Δεν ξέρω αν έχω να προσθέσω κάτι... Ευχαριστώ για την αναφορά! Η γκρίνια έχει καταντήσει μειοψηφούσα οντότητα στο blog μου πλέον. Αλλά που θα πάει, θα επανέλθει!

KitsosMitsos said...

Καταρχάς χρόνια πολλά για τη σημερινή γιορτή αν και απ'ό,τι ξέρω στην Αγγλία δε γιορτάζουν τις name-days ;-)
Εξ'όσων έχω ακούσει, το κλασικότερο λάθος που κάνουν οι περισσότεροι Έλληνες είναι ότι κάνουν παρέα σχεδόν αποκλειστικά με άλλους Έλληνες. Έτσι δεν έχουν την ευκαιρία να δουν και να κάνουν αυτά που λες, με αποτέλεσμα να μιζεριάζουν στο τέλος καταλήγοντας στο ότι μόνο στην Ελλάδα κτλ κτλ.
Ο οδηγός σου πολύ καλός και απλός. Χαρά στο κουράγιο σου!
Φιλιά!

Pixel Sprite said...

To Panepistimio UK se eyxaristei poly gia ta kala sou logia!
Ean exete idees/apories gia tin foititiki zwh kai thelete na grapsoume kati, rixte mas ena email
panepistimioDOTuk ATgmailDOTcom
(sto katw katw gia sas doulevoume)

filika

Pixelsprite

Σοφία said...

@ Writersblokc: Ευχαριστώ για τις ευχές! Πώς περάσατε στο farewell party; Το κάψατε φαντάζομαι!

@ The espressionist: Ευχαριστώ για τις ευχές! Την φαντάζομαι την περίπτωση που περιγράφεις και την καταλαβαίνω απόλυτα :-)

@ Natassa: Έχεις απόλυτο δίκιο και συμφωνώ 100%. Τα είπες καλύτερα από μένα!

@ An-Lu: Πολύ σωστό και αυτό για τις σειρές. Ευχαριστώ για τις ευχές!

@ ~~A~~: Να 'σαι καλά :-)

@ Γκρινιάρης: Χαχα! Ελπίζω εκτός από γκρινιάρης να μην είσαι και γρουσούζης :-p

@ Kitsosmitsos: Έτσι είναι. Κολλάνε μεταξύ τους και δεν πλησιάζουν κανέναν άλλο. Θα τα γράψω και σε ειδικό ποστ, γιατί είναι ό,τι χειρότερο μπορείς να κάνεις, ειδικά τον πρώτο χρόνο. Ευχαριστώ για τις ευχές.

@ Pixel Sprite: You are very welcome! Τα αξίζετε για τη δουλειά που κάνετε :-)

Jordan said...

Σοφη χαρα στο κουραγιο σου! Εκπληκτικο ποστ!
Ειδικα στο θεμα της γλωσσας υπεφερα κι εγω πολυ, Και νομιζα μεχρι τοτε οτι ηξερα Αγγλικα.. Η κλασσικη μου ατακα, οταν ημουν με καποιο φιλο Ελληνα και μας μιλαγαν Αγγλοι, ηταν:
"Καταλαβες εστω και μια λεξη απο αυτα που μας ειπε;;..."

Σοφία said...

Χαχα οι περισσότεροι έτσι είναι, σίγουρα δεν είσασταν οι μόνοι!!