Friday 27 February 2009

Η Αθήνα από ψηλά


Το καλό του τουριστικού λεωφορείου σε σχέση με το τρενάκι ή το περπάτημα, είναι ότι σου δίνει τη δυνατότητα να δεις την Αθήνα από μια άλλη οπτική γωνία. Όταν κινείσαι σε επίπεδο δρόμου βλέπεις πρώτα το γκράφιτι που "στολίζει" άπειρους αθηναϊκούς τοίχους και μετά όλα τα άλλα. Όταν βρίσκεσαι στον δεύτερο όροφο του λεωφορείου βλέπεις πρώτα ουρανό, και το γκράφιτι μπορεί να μην το προσέξεις καν.


Ε λοιπόν ξέρετε κάτι; Μέσα από το φακό του τουρίστα-φωτογράφου η Αθήνα δεν είναι καθόλου άσχημη. Όχι ότι δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το Παρίσι ή το Λονδίνο (για τη Ρώμη δεν ξέρω, δεν έχω πάει) αλλά έχει σίγουρα τις δικές της ομορφιές. Δεν το πίστευα πόσα όμορφα και πρόσφατα ανακαινισμένα νεοκλασικά υπάρχουν! Δεν προλάβαινα να τραβάω φωτογραφίες. Ο βασικός λόγος που ήθελα να ξανακάνω την διαδρομή την επόμενη μέρα ήταν για να φωτογραφίσω τα υπόλοιπα. Έχω γενικώς ένα θεματάκι με τα κτήρια και ειδικά τα νεοκλασικά.


Δεν θα μιλήσω καν για την Ακρόπολη, τους Στύλους και λοιπά αρχαία μνημεία που ξεπετάγονται πίσω από τοίχους και τσιμεντένιες πολυκατοικίες εκεί που δεν τα περιμένεις.


Ούτε για τον Λυκαβηττό, που τον βλέπεις συνέχεια μπροστά σου, δεξιά σου, αριστερά σου, πίσω σου, μέσα από τα σύρματα των τρόλλεϋ, πίσω από αγάλματα και γενικώς.


Θα σας πω όμως πόσο εντυπωσιακές είναι οι νερατζιές και τα φοινικόδεντρα στις άκρες των δρόμων - τότε που έμενα στην Αθήνα φυσικά δεν μου έκαναν εντύπωση, αλλά τώρα που έρχομαι από τα παγερά βόρεια κλίματα, μου φαίνονται "κάπως". Είδα και άλλους στο λεωφορείο που φωτογράφιζαν τα δέντρα, άρα δεν είμαι παράξενη!


Ξέρω πως όλοι γκρινιάζουν ότι η Αθήνα δεν έχει πράσινο, πάντως αυτό δεν ισχύει, τουλάχιστον στο κέντρο. Ναι, υπάρχει πολύ τσιμέντο, αλλά υπάρχουν και πολλοί ανοιχτοί χώροι με πρασινάδες - ο Εθνικός Κήπος, ο κήπος του Ζαππείου, η περιοχή γύρω από την Ακρόπολη, μικρά παρκάκια γύρω από εκκλησίες, μνημεία, πλατείες κ.λπ. Εκείνο που παρατήρησα είναι ότι όλα ανεξαιρέτως τα πάρκα ήταν άδεια.


Φωτογραφίζοντας από ψηλά τους δρόμους της Αθήνας πρόσεξα επίσης ότι 9 στις 10 φωτογραφίες που τράβηξα έχουν τουλάχιστον έναν πεζό να κυκλοφορεί ανάμεσα στα αυτοκίνητα. Συνήθως πρόκειται για ανθρώπους που προσπαθούν να διασχίσουν το δρόμο σε σημείο που δεν υπάρχει διάβαση, αλλά είναι και κάποιοι που απλά προτιμούν το δρόμο από το πεζοδρόμιο, όπως π.χ. ο κύριος αυτός που ανεβαίνει αμέριμνος την Πατησίων, μαζί με μηχανάκια, αυτοκίνητα, λεωφορεία και τρόλλεϋ.


Αυτό που με χάλασε πάνω από όλα δεν ήταν τα παλιά σπίτια (αυτά έχουν μια κάποια χάρη), ούτε το τσιμέντο, ούτε η κίνηση στους δρόμους, αλλά το γκράφιτι. Όπου κοιτούσες έβλεπες και μια μουτζούρα, μια βλακεία, μια ηλίθια σκέψη που εκφράστηκε με τη βοήθεια του αεροζόλ. Δυστυχώς όσες ανακαινίσεις κτηρίων και να γίνουν, όσοι πεζόδρομοι και να φτιαχτούν, όσα δέντρα και να φυτευτούν, άμα ο κάθε "επαναστατημένος" νέος παίρνει ένα σπρέυ στο χέρι και καταστρέφει κάθε τοίχο που βρίσκει μπροστά του, η Αθήνα θα συνεχίσει να είναι όμορφη μόνο όταν κοιτάμε ψηλά.


Αν σας άρεσαν αυτές οι φωτογραφίες μπορείτε να δείτε τις υπόλοιπες 113 της συλλογής στο Flickr.

Εύχομαι καλό τριήμερο σε όλους σας και όσοι μείνετε στην Αθήνα, ελπίζω να σας έδωσα μερικές ιδέες για μέρη που μπορείτε να επισκευτείτε :-)

27 comments:

DaNaH said...

Ωραίες οι φωτογραφίες Σοφία. Πάντως εμένα δεν μου αλλάζεις γνώμη για την Αθήνα. Πριν δυο χρόνια που την περπάτησα δεν μου άφησε τις καλύτερες των εντυπώσεων. Πρώτη φορά βρέθηκα σε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα και ένιωσα την ανάγκη να σταματήσω σε περίπτερο και να πάρω νερό γιατί δεν μπορούσα να αναπνεύσω από το πολύ καυσαέριο!!! Και εγώ πάει και στο Λονδίνο και στο Παρίσι και στην Ρώμη. Αυτό το πράγμα δεν το ξαναένιωσα πουθενά! :(

Meropi said...

Ωραίες οι φωτο σου Σοφία μου. Θα δοκιμάσω κι εγώ να την περιδιαβώ με τουριστικό λεωφορείο, μπας και τη δω πιο όμορφη. Χα χα χα!

Σοφία said...

@ Δανάη: Μπούκωμα από το καυσαέριο δεν μπορώ να πω ότι ένιωσα. Ίσως γιατί εκείνη τη μέρα είχε αεράκι. Πάντως όλα είναι σχετικά από το πού θα πας, τι θα δεις, πώς θα νιώσεις για αυτό που θα δεις. Ας πούμε θυμάμαι ότι όταν ήμουν στο σχολείο είχαμε έρθει πενταήμερη στη Θεσσαλονίκη και μας είχε φανεί κάπως σαν παράδεισος. Όταν ξαναήρθα πριν από μερικά χρόνια το μόνο που έβλεπα ήταν μουντάδα, τσιμέντο, κίνηση και βρώμα. Ποια Θεσσαλονίκη είναι η πραγματική; Αυτή που θυμάμαι από την πενταήμερη ή αυτή από το πιο πρόσφατο ταξίδι;

Στο Παρίσι χρειάστηκε να πάω 2-3 φορές για να το εκτιμήσω. Την πρώτη ειδικά έφυγα με τις χειρότερες εντυπώσεις κι έλεγα ότι δεν θα ξαναπατήσω το πόδι μου σε τέτοια μίζερη πόλη.

Πάντως η αλήθεια είναι ότι με την Αθήνα (και με το Λονδίνο) είμαι προκατειλημμένη. Πάντα μου άρεσαν :-)

@ Meropi: Ό,τι βλέπεις σαν τουρίστας δείχνει πάντα πιο όμορφο. Σε όλες τις πόλεις το ίδιο ισχύει, άλλο το Λονδίνο που βλέπω εγώ κάθε μέρα, κι άλλο το Λονδίνο που βλέπει ο τουρίστας που κάνει βόλτα με ανοιχτό λεωφορείο.

ikor said...

Πολύ ωραίες οι φωτογραφίες σου Σοφία! Έχεις σταθερό χέρι, καμία δε βγήκε κουνημένη, αν και ήσουν εν κινήσει!

Έχει ομορφιές η Αθήνα. Αν δεν είχε πέσει και η λαίλαπα των μαζικών κατεδαφίσεων του '50, θα είχε ακόμα περισσότερα νεοκλασσικά "διαμαντάκια".

Γενικά, την Αθήνα την αναδεικνύει και ο ...καλός μας ο καιρός!

Καλό τριήμερο να περάσεις. Και να ξεκουραστείς!

Σοφία said...

Κοίτα, η αλήθεια είναι ότι βγήκαν μερικές κουνημένες, αλλά τις χάλασα (χεχε). Επίσης στο θέμα αυτό βοηθάει πάρα πολύ η μηχανή που εστιάζει γρήγορα. Ευτυχώς γιατί ειδικά στο πρώτο μισό της διαδρομής δεν βρήκαμε κίνηση πουθενά (αν είναι δυνατόν!!!) και το λεωφορείο πήγαινε απελπιστικά γρήγορα.

Γενικά νομίζω ότι οι δεκαετίες 50-60 ήταν ό,τι χειρότερο από αρχιτεκτονικής πλευράς. Καταστράφηκαν κι άλλες πόλεις έτσι, π.χ. οι Βρυξέλλες, όπου πλέον οι πιο όμορφες γειτονιές είναι αυτές όπου μένουν μετανάστες - καθώς δεν είχαν χρήμα να "αναβαθμίσουν" τα σπίτια τους (βλέπε να τα μετατρέψουν σε εκτρωματικές πολυκατοικίες).

Ευχαριστώ για τις ευχές και ανταποδίδω, αν κι εμείς εδώ δουλεύουμε κανονικά τη Δευτέρα. Αχ βαχ.

Σοφία said...

Έχει και στην Αθήνα τουριστικά λεωφορεία; Πραγματικά δεν μου έχει τύχει ποτέ να δω!
Ωραίες φωτογραφίες, αλλά εμένα η Αθήνα μου αρέσει μόνο για μερικές μέρες. Μετά παθαίνω κάτι και θέλω την ηρεμία της επαρχίας! Η συνήθεια βλέπεις!!!
Καλό τριήμερο Σοφάκι!

apos said...

Γουάου! Είναι αυτή η Αθήνα;

roadartist said...

Είναι ωραίο να βλέπεις κάθε πόλη με το μάτι του τουρίστα.. Εγώ προσπαθώ να το κάνω και στην Αθήνα αυτό..
Όμως δυστυχώς η Αθήνα δεν έχει πράσινο.. η αναλογία πρασίνου .. είναι μόλις 4% (απελπιστικό ποσοστό..) Δυστυχώς τα πάρκα της είναι σε πολύ κακή κατάσταση.. σαν εγκατελειμένα κ με αρκετή εγκληματικότητα.. ίσως γι'αυτό να είναι και άδεια. Ο Εθνικός κήπος εύχομαι με την ανακαίνιση του (που δυστυχώς έχει κολλήσει σε γραφειοκρατίες και έχει καθυστερήσει) να αλλαχτεί και να γίνει ένας χώρος αναψυχής για τους Αθηναίους.. Πάντως μου άρεσε που διάβασα τόσο ενθουσιασμένο κείμενο για την Αθήνα :)) Αλήθεια δε σου άρεσε καθόλου το Παρίσι?.. Καλό Τριήμερο!

Anonymous said...

Εννοείται ότι δεν είσαι παράξενη. Είναι ότι καλύτερο έχει «απομείνει»...:-)

kiki said...

Χρησιμοποίησες το δίπατο λεωφορειάκι; Το είχα δει το Δεκέμβρη που είχα πάει. Όντως, απ' ό,τι βλέπω από τις φωτό, βλέπεις τα πράγματα διαφορετικά! Η 1η πολύ όμορφη!

Σοφία said...

@ Σοφία: Εμένα πάλι μου αρέσουν οι μεγάλες πόλεις, και να μένω και να τις επισκέπτομαι. Και οι μικρές μου αρέσουν, αλλά περισσότερο να τις επισκέπτομαι ;-)

@ Apos: Αυτή ακριβώς :-)

@ Roadartist: Για το πράσινο δεν συμφωνώ. Νομίζω ότι έχει αρκετό για το μέγεθός της και το κλίμα της. Δεν μπορείς να συγκρίνεις την Αθήνα με πόλεις πολύ πιο απλωμένες ή πιο βόρειες. Θα ήθελα ας πούμε να ξέρω πόσο πράσινο έχει το Κάιρο ή η Λευκωσία σε σύγκριση με την Αθήνα, και όχι το Λονδίνο ή το Παρίσι. Άσε που νομίζω ότι δεν πρέπει να μιλάμε μόνο για πράσινο, αλλά να συμπεριλαμβάνουμε όλους τους ανοιχτούς χώρους π.χ. πλατείες.

@ Χάρης: Έτσι που μιλάς, θα έλεγε κανείς ότι μένεις στην Καμπούλ, όχι στην Αθήνα (και μην μου πεις ότι η Καμπούλ είναι καλύτερη αν δεν δεις πρώτα φωτογραφίες!!).

@ Kiki: Ευχαριστώ! Όπως βλέπεις, έχει άλλη χάρη το ύψος :-)

Roadartist said...

Από άποψη κλίματος έχουμε αρκετά καλές συνθήκες για να υπάρξει πράσινο (επειδή αναφέρθηκες στο Κάιρο ή στη Κύπρο, που εκεί είναι διαφορετικό το κλίμα, πιο ξηρό).
Ακόμη και να μη θέλουμε να το παραδεχτούμε, δυστυχώς το ποσοστό αυτό είναι από επίσημα στοιχεία..η αναλογία πρασίνου ανά κάτοικο είναι μόλις 2,5 τ.μ. Στο κέντρο ζω, και το βιώνω, το αισθάνομαι. Ανοικτοί χώροι?.. Στο πάρκο που είναι κοντά στο σπίτι μου, φοβάσαι να πας λόγω των αλλοδαπών (δε το γράφω με ρατσισμό) αλλά πραγματικά είναι επικίνδυνα, έχουνε γίνει κ αρκετοί βιασμοί. :( Το πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού θα ήταν μια πολύ μεγάλη ανάσα αν γινόταν πάρκο, θα άλλαζε πραγματικά την Αθήνα, αλλά σαν να ναυάγησε η αρχική αυτή ιδέα. Λοιπόν καλές αποκριές, να περάσεις καλά!

Aspa said...

Καλέ, εδώ μένω; Δεν είναι κι άσχημα! Να ‘ναι καλά ο κύριος στην Πατησίων (αν δεν τον έχουν πατήσει ήδη) κι εσύ με κάνατε να γελάσω! Καλό Σαββατοκύριακο!

Anonymous said...

Ευτυχώς δεν μένω ούτε Αθήνα ούτε... Καμπούλ. Για το καλό μου μένω Πάτρα...

Belbo said...

Σοφία, πραγματικά σε συμπαθώ γιατί είσαι θετικός άνθρωπος και μπορείς και βλέπεις το ωραίο ακόμη κι εκεί που... δεν υπάρχει :-) φιλικά,

Vassilis said...

Σοφία ευχαριστούμε για τη φωτογραφική ξενάγηση. Είδα και τις φωτογραφίες στο flickr. Όλες πολύ ωραίες. Αλήθεια τι μηχανή έχεις;
Αν δεν έχεις πάει, την επόμενη φορά που θα έρθεις αξίζει μία περιπλάνηση και στα Αναφιώτικα στην Πλάκα. Θα μπορέσεις να αποτυπώσεις μία εικόνα Αιγαίου στην καρδιά της Αθήνας.
Άντε καλό τριή...συγνώμη καλό διήμερο ήθελα να πω!

Giannis said...

πωπω ρε Σοφια!

πρεπει επιγόντως να παρω καμια άδεια και να κατεβω προς τα κάτω...

τι μου θυμισες πάλι.

Σοφία said...

@ Roadartist: Τι να σου πω, όσο και να το σκέφτομαι δεν μπορώ να φανταστώ ότι με θερμοκρασία πάνω από 20 βαθμούς και τον ήλιο ντάλα (δηλαδή 6-8 μήνες το χρόνο) ο μέσος Αθηναίος θα πάει βόλτα στο πάρκο και όχι στη θάλασσα. Άσε που σκέφτομαι το νερό που θα πρέπει να δαπανηθεί για τα γρασίδια και με πιάνει η καρδιά μου. Εδώ κάνει μια βδομάδα να βρέξει και το γρασίδι κιτρινίζει, στην Αθήνα θα πρέπει να το ποτίζουν κάθε μέρα για να διατηρηθεί...

@ Aspa: Καλά, ο κύριος στην Πατησίων ήταν όλα τα λεφτά, γιατί ήταν εντελώς αμέριμνος. Λες και είχε βγει βόλτα στην πλατεία!

@ Χάρης: Για την Πάτρα δεν έχω σχόλια, έχω πάρα πολλά χρόνια να πάω. Όχι ότι έχω πάει στην Καμπούλ ;-)

@ Belbo: Κοίτα, παίζει να έχω το σύνδρομο της Πολυάννας, αλλά μην μου πεις ότι αυτές οι φωτογραφίες δεν είναι αντικειμενικά όμορφες (εκτός από το γκράφιτι και την Πατησίων φυσικά).

@ Vassilis: Έχω μια Canon Powershot S3 IS. Είναι πάρα πολύ καλή και σχετικά ευκολόχρηστη. Την συστήνω ανεπιφύλακτα! Στα Αναφιώτικα είχα πάει μια φορά πολύ παλιά, οπότε επιβάλλεται να ξαναπάω σύντομα. Το έχω στα υπόψην :-)

@ Giannis: Σου έκανα ζημιά, ε; Τut mir leid! (καλά το είπα;)

Anastasios said...

Kαλή Σαρακοστή!

Σοφία said...

Επίσης!

KitsosMitsos said...

Το έχω ξαναπεί και το πιστεύω. Η Αθήνα είναι όμορφη πόλη, οι κάτοικοί της την ασχημαίνουν δυστυχώς...

Anonymous said...

Η Αθήνα είναι πολύ γοητευτική πόλη, με πάρα πολλά ενδιαφέροντα πράγματα να κάνεις σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής.

Το μόνο πρόβλημά της είναι οι ψυχοπαθείς και αγενείς κάτοικοί της!!!

Η δε DaNaH είναι από τη Θεσσαλονίκη για αυτό δεν είδε με καλό μάτι την Αθήνα.

Anonymous said...

Κιτσεμήτσε, τώρα είδα ότι έχουμε γράψει παρόμοιο σχόλιο!

Σοφία said...

Χαχαχαχα τι πειράζει που δεν αρέσει στους Θεσσαλονικείς; Αρκεί που αρέσει στους Αθηναίους ;-)

geokalp said...

ευτυχώς Σοφία υπενθυμίζεις τα όμορφα!

Σοφία said...

Αναφέρω όλα όσα είδα και δεν ξεχωρίζω ειδικά τα όμορφα. Δεν φταίω εγώ αν έχω το σύνδρομο της Πολυάννας ;-)

Κλεῖτος said...

Ωραίες οι φωτογραφίες σου. Συμφωνώ και με τα σχόλια σου εκτός από την άποψη σου για τα γκράφιτι. Σίγουρα υπάρχουν και κάποια σαχλά αλλά σε γενική εικόνα κάποιος βλέπει αριστουργήματα και έξυπνα αποφθεύγματα.