Tuesday, 7 April 2009
Ζουμπούλια και άλλα
Σήμερα με πήρε τηλέφωνο μια φίλη μου που έρχεται Αγγλία την ερχόμενη εβδομάδα να με ρωτήσει τι καιρό θα κάνει και τι ρούχα να φέρει. Η ερώτηση αυτή απαντιέται μόνο με κρυστάλλινη σφαίρα. Βασικά είναι σαν να ρωτάς τι φαγητό θα φτιάξει η μάνα του Βασιλάκη Καΐλα την ερχόμενη Τετάρτη. Ούτε η ίδια δεν ξέρει, και πολύ λιγότερο εγώ. Της απάντησα αυτό ακριβώς που δεν ήθελε να ακούσει, δηλαδή ότι μπορεί να κάνει κρύο ή ζέστη, να βρέχει ή να έχει ήλιο, να φυσάει ή να έχει άπνοια, και καλύτερα να φέρει απ' όλα, κοντομάνικα, μακρυμάνικα, ζακέτες, μπουφάν, κασκώλ, σκούφο, για να είναι μέσα.
Το απόγευμα που γύρισα στο σπίτι, μου ήρθε φαεινή ιδέα να πάω στο φυτώριο της περιοχής να αγοράσω ζουμπούλια. Καθώς είχε ήλιο και ζέστη, και βαριόμουν να ντυθώ της προκοπής, φόρεσα ένα μακώ μπλουζάκι, φόρμα και παπούτσια χωρίς κάλτσες, και βγήκα. Σημ: τα παπούτσια χωρίς κάλτσες είναι αγγλική πατέντα. Μην με παρεξηγείτε. Είμαι εδώ τόσα χρόνια, όλο και κάποιο κουσούρι θα μου μείνει.
Η στάση του λεωφορείου είναι σε σημείο που δεν τη βλέπει ο ήλιος αλλά την πιάνει αέρας, και καθώς περίμενα κανένα δεκάλεπτο ένιωσα η αλήθεια είναι μια δροσιά, αλλά ΟΚ, δεν μπορώ να πω ότι κρύωνα κιόλας. Δίπλα μου μια κοπελίτσα που φαινόταν φοιτήτρια, ίσως να ήταν και Ελληνίδα έτσι που την έκοψα από την εμφάνιση, τουρτούριζε. Ήταν ντυμένη με τζην, παλτό, κασκώλ, μπότες ψηλές και με γουνάκι, έλεγες ότι ετοιμαζόταν να πάει στα χιόνια - και με κοιτούσε με μια έκφραση σαν να σκεφτόταν "είναι τρελές αυτές οι Αγγλίδες". Σε λίγο ήρθε στη στάση και ένας νεαρός, σίγουρα Άγγλος. Αυτός φορούσε τζην και κοντομάνικο. Είχε μαζί του ζακέτα αλλά την κρατούσε στο χέρι - μάλλον ζεσταινόταν. Η κοπέλα ήταν έτοιμη να λιποθυμήσει (από το σοκ μάλλον, αλλά μπορεί να ήταν κι από το κρύο). Ίσα που άντεξε μέχρι να έρθει το λεωφορείο (το οποίο άργησε αφού περίμενε τα άλλα δυο που έρχονταν πίσω του να το φτάσουν, γιατί ως γνωστόν τα λεωφορεία προτιμούν να ταξιδεύουν τρία-τρία).
Στο φυτώριο εξυπηρετούσε ένας νεαρός, γύρω στα 22-23, φορούσε σκούφο και κασκώλ και κρατούσε αναμένο τσιγάρο στο χέρι. Μιλούσε αργά και βασανιστικά, και δεν μπορούσα να καταλάβω αν ήταν μαστουρωμένος ή απλά βλάκας. Μπορεί και να τον είχε βαρέσει ο ήλιος γιατί σήμερα είχε λιακάδα όλη μέρα. Πάντως σε ό,τι τον ρωτούσα απαντούσε με διαφορά φάσης. Και να πεις ότι του έκανα απρόσμενες ερωτήσεις; Πόσο πότισμα θέλει - πόσο θα μείνει ανθισμένο - χρειάζεται να το μεταφυτέψω - αυτά δεν ρωτάνε όλοι στα φυτώρια; Με τα πολλά κατάφερε να απαντήσει σε όλα (2-3 φορές την εβδομάδα, παύση, 2-3 μήνες, παύση, όχι, παύση) και μάλιστα με έπεισε να μην πάρω μια μικρή γλάστρα με ένα ζουμπούλι που είχε 4 λίρες, αλλά μια λίγο μεγαλύτερη με τρία που είχε 10 λίρες. Πλην όμως στην τιμή των 10 λιρών υπήρχαν δύο διαφορετικές, μία με τρία χρωματιστά ζουμπούλια, και μία με τρία άσπρα σαν-ζουμπούλια. Μου λέει, διάλεξε ποια από τις δυο θες; Του λέω, τι διαφορά έχουν; Και μου απαντάει: το χρώμα.
Mάλλον με είχε πάρει για ξανθιά, δεν εξηγείται αλλιώς. Να μου έκανε πλάκα το αποκλείω.
Του λέω, ναι το χρώμα το βλέπω ότι είναι διαφορετικό, αλλά υπάρχει διαφορά στην ανθεκτικότητα του φυτού ή στην φροντίδα που χρειάζεται; (Προσέξτε ότι δεν είπα: και τι φυτό είναι αυτό το άλλο ωρέ, πρώτον για να μην τον βραχυκυκλώσω - στην περίπτωση που δεν ήταν ζουμπούλι και δεύτερον για να μην με πάρει για χαζή - στην περίπτωση που ήταν). Μου είπε όχι, δεν υπάρχει διαφορά, πήρα λοιπόν τα χρωματιστά, που ήμουν σίγουρη τι ήταν, έδωσα το δεκάλιρο και έφυγα με ελαφρά πηδηματάκια.
Πριν φύγω δεν μπορούσα να μην κάνω άλλη μια δύσκολη ερώτηση: πουλάτε χώμα; Απάντηση (μετά από παύση): όχι τώρα. Περίμενα για περισσότερες διευκρινήσεις, τίποτα. Κάνω δεύτερη ερώτηση: θα πουλάτε κάποια στιγμή στο μέλλον; Παύση. Ναι. Παύση. Κι άλλη παύση. Εγώ δεν έλεγα τίποτα, περίμενα να δω αν θα συνεχίσει. Την ερχόοοοοομενη εβδομάδα θα έχουμε, είπε τελικά (την ερχόοοοοοομενη όπως λέμε "την ερχόμενη και αν").
Άλλη φορά θα του στέλνω τις ερωτήσεις με ταχυδρομικό περιστέρι για να έχει προλάβει αν τις μελετήσει πριν πάω.
Τα ζουμπούλια που κοσμούν την ανάρτηση αυτή είναι τα νεοαποκτηθέντα. Το ηλιοβασίλεμα είναι χθεσινό, άσχετο με την ανάρτηση, και το βάζω μόνο επειδή είναι ωραίο.
Αν ετοιμάζεστε να έρθετε προς τα μέρη μας το Πάσχα, φέρτε τα πάντα από ρούχα, δεν κάνω πλάκα. Φέρτε και ομπρέλα, γιατί μπορεί τον τελευταίο καιρό να έχουμε στεγνώσει, αλλά η λαϊκή σοφία λέει: April showers bring May flowers (οι βροχές του Απρίλη φέρνουν τα λουλούδια του Μάη).
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
23 comments:
Χα χα πολύ πλάκα με τον τύπο στο φυτώριο (μάλλον ήταν και ο ίδιος ... φυτώβιο!).
Έπρεπε να τον ρωτήσεις, Κοίτα λέω να βάλω τις απαντήσεις σου στο blog μου, θες να τις γράψω στα αγγλικά ή στα ελληνικά;
Α πα πα! Κι αν δεν ήξερε τι είναι μπλογκ (ή ελληνικά) και έπρεπε να του εξηγήσω; Μπορεί να είχα νυχτωθεί εκεί!!
Όπως περιέγραψες την κοπέλα ήμουν και γω...Και σκεφτόμουν για τις αγγλίδες ακριβώς τα ίδια πράγματα...
Τέλεια τα ζουμπούλια!
Είναι περίοδος για ζουμπούλια αλλά και η περίοδος που ανθίζουν τα καγκούρια καθώς ακριβώς επειδή δεν ξέρουν τι να φορέσουν, βλέπεις τα χειρότερα συνήθως.
Το καλύτερο είναι να έχει η φίλη σου μαζί της αδιάβροχο ανοιξιάτικο με κουκούλα και καπαρντινάκι, γαλότσα και μπαλαρίνες. Νομίζω έτσι θα 'ναι καλυμένη για κάθε περίπτωση.
όπως πάντα μας περιέγραψες την σκηνή εκπληκτικά. Νόμιζα οτι ήμουν δίπλα και παρακολουθούσα τον τύπο στο φυτώριο. Δεν κρύβω οτι είναι το πιο σπαστικό να βλέπω έναν τόσο νωχελικό τύπο. Μου σπάει τα νεύρα.
Καλημέρα απο Ελλάδα.
Καλημέρα Σοφία! Ωραίο ποστ! Πολύ όμορφα τα ζουμπουλάκια! :)
Όσο για τον πωλητή, τι να πω! Μου θύμισε τον Γκιωνάκη στα κίτρινα γάντια! Χαχαχαχα! "Πορτοκαλάδα θέτε; Από πορτοκάλια;" LOL! :P
Και μένα έβγαλε λουλούδι το φυτό που έχω στο σαλόνι και σκόπευα να το βάλω σε ένα ποστ αλλά περίμενα να ανοίξει καλά. Τώρα που μου το θύμισες θα το αναρτήσω όταν βρω χρόνο γιατί αυτή η εβδομάδα είναι τρελή και έπεσε πολλή δουλειά!
Φιλιά!
Αν εξαιρέσεις την όντως ενδιαφέρουσα περιπέτεια, με το χιούμορ και την θυμοσοφία της, ας πω κι εγώ κάτι πρωτότυπο: Κορυφαία τα ζουμπούλια!
:D!
Ο τύπος ήταν όλα τα λεφτά!
Οπότε, την άλλη εβδομάδα είμαστε για αγορά χώματος;!
Ωραία, θα έχει γέλιο ο νέος διάλογος!
Τι τύπος χώματος, από τι υψόμετρο, σύσταση, για ποια φυτά ενδείκνυται! Δε θα τελειώσεις ούτε σε 8 ημέρες!
(το 8 ήταν τυχαίο νούμερο!)
@ ~~A~~: Χεχε μη νομίζεις ότι δεν ξέρουμε τι σκέφτεστε εσείς οι κρυουλιάρες ξένες :-p
@ Drama Queen: Μα καλά αυτά τα καγκούρια, λογικά δεν έπρεπε να είναι ακόμα σε χειμέρια νάρκη;;;
Δεν ξέρω αν θα την καλύψει το καπαρντινάκι. Οι Αθηναίοι θέλουν καπαρντινάκι όταν έρχονται το καλοκαίρι, τώρα χρειάζονται παλτό ακόμα.
@ George: Νομίζω πως αυτό ακριβώς ήταν το πρόβλημα - είμασταν σε διαφορά φάσης. Εγώ ήμουν σε φάση, άντε να πάρω τα λουλούδια και να γυρίσω σπίτι, κι αυτός ήταν σε φάση τα ζα μου αργά - πού 'ναι τα ζα μου;
@ Δανάη: Δεν υπάρχει βιασύνη Δανάη. 2-3 μήνες κρατάνε τα ζουμπούλια είπε ο τύπος, κάτι θα ξέρει (ελπίζουμε δηλαδή). Εκτός αν το δικό σου φυτό δεν είναι ζουμπούλι, οπότε δεν παίρνω ευθύνη!
@ Anastasios: Χαχαχα ευχαριστώ :-)
@ Konstantinos: Α πα πα δεν το ρισκάρω. Χώμα θα πάρω από το σούπερ μάρκετ!!
Looooooooooool
"You can do it, when you B&Q it!"
καλημέρα
πολύ όμορφα τα ζουμπουλάκια και άξιζε σίγουρα ο πανέξυπνος διάλογος που είχες με τον κύριο-φυτώριο.
προσωπικά όταν είχα έρθει (τέλη Φεβρουαρίου) κουβάλησα τη μισή ντουλάπα πουλόβερ και τελικά με κάλυψε το ζεστό μπουφάν και τα γιλεκάκια που είχα από μέσα.
Την προηγούμενη φορά (τέλη Μάρτη) είχα φέρει ένα καπαρντινάκι και ενα πουλόβερ και βρέθηκα να ντύνομαι κρεμμύδι από το κρύο.
Συνεπώς, αν κ δεν έχω μείνει εκεί καιρό, να φέρει καμιά βαλίτσα με διάφορα, καλά της είπες
καλημέρα!
Σοφία, όχι καμιά σχέση με ζουμπούλι. Είναι εκείνο το φυτό που βγάζει ένα άσπρο μεγάλο λουλούδι που νομίζω είχες πει έχετε στο γραφείο, αλλα δεν παίρνω και όρκο. Το είχαμε αναφέρει πάντως κάποτε. Θα το δεις στο ποστ.
Και γω άρχισα να εμπλουτίζω τη βεράντα μου με νέες γλάστρες. Καιρός είναι! Σήμερα πήρα ένα γιασεμί άλλο πράγμα!
Ώστε έρχονται Αγγλία την άλλη βδομάδα, ε; Θα'μαστε πολλοί πασχαλιάτικοι εκδρομείς τελικά!
Καλή συνέχεια!
Εχεις ... Ζούμπι στο LONDON ???
Διασκεδαστική η ιστοριούλα σου Σοφία μου με τον τύπο στο φυτώριο. Και τα ζουμπούλια σου όμορφα. Να τα χαίρεσαι. Τώρα που θυμήθηκα ίσως πάρω κι εγώ
"Μιλούσε αργά και βασανιστικά, και δεν μπορούσα να καταλάβω αν ήταν μαστουρωμένος ή απλά βλάκας"
:p
Κατά τα άλλα, τι μου θύμισες τώρα... Πρέπει να πάω να πάρω κι εγώ φυτά, γιατί τα προηγούμενα κοντεύουν να ξεραθούν, και θα με κυνηγάνε τα αφεντικά όταν γυρίσουν από Κεφαλονιά :P
Ανυπομονώ να πας για χώμα την ερχόοοομενη εβδομάδα! Πολύ γέλασα με τον νεαρό και θέλω να μάθω τι άλλο θα γίνει!
Πανέμορφα τα ζουμπούλια, καλή επιλογή!
Α, έναν τέτοιο είδα σήμερα στα iceland, ταμίας.. Τον παρατηρούσα ενώ εξυπηρετούσε τον μπροστινό μου και είπα ακριβώς το ίδιο πράγμα, ή μαστουρωμένος ή βλάκας. Χτύπαγε τα προϊόντα και κοίταγε την οθόνη λες και του'λεγε κι εγω δε ξέρω τι, ένα βλέμμα, τι κάνω εγώ εδώ.. Τα ρέστα του ανθρώπου του τα'δωσε σε 3 δώσεις. Κοίταζε το χαρτάκι, το ξανακοίταζε.. Μπορεί να το'χε κι η μέρα, τι να πω..
Εν τω μεταξύ έχω κι εγω φιλους που έρχονται τελος του μήνα, οπότε αν με ρωτήσουν το ίδιο θα τους παραπέμψω σε'σένα.
Φιλιά.
@ Itelli: Και πέρασα από B&Q εκείνη τη μέρα, αλλά είπα να στηρίξω την τοπική οικονομία...
@ Mermyblue: Ναι, ο καιρός είναι τελείως απρόβλεπτος και ασταθής. Μπορεί τον ίδιο καιρό που βρήκες τον Φεβρουάριο να τον βρεις τον Μάιο ή τον Μάιο να βρεις χειρότερο. Για να μην σου πω και τον Ιούνιο, και τον Ιούλιο, και τον Αύγουστο...
@ Δανάη: Νομίζω ξέρω ποιο λες: το peace lily, που είναι σαν λευκό ανθούριο. Μόλις δω τις φωτογραφίες, θα σου πω σίγουρα.
@ KitsosMitsos: Οι πάντες έρχονται στην Αγγλία την ερχόμενη εβδομάδα - δεν κάνω πλάκα! Τρεις φίλοι μου έχουν κανονίσει ταξίδια και έχω ακούσει και για αρκετούς άλλους. Ενώ αντίθετα όλοι οι μόνιμοι κάτοικοι φεύγουν. Το Λονδίνο στους τουρίστες ΤΩΡΑ!
@ Trellos_tou_xoriou: Όχι μόνο το λουλούδι, αλλά και το όνομα (Hyacinth = Ζουμπουλία). Αμέ!
@ Meropi: Να πάρεις! Είναι πολύ όμορφα και μυρίζουν υπέροχα :-)
@ Deninho: Άφησες τα φυτά να ξεραθούν! Ντροπή σου!!! Άμα θες έχω να σου συστήσω ένα καλό ...φυτώριο :-p
@ Aspa: Χώμα έλεγα να πάρω από το σούπερ μάρκετ, αλλά τώρα που το σκέφτομαι, ίσως έχει πιο πολλή πλάκα να πάω πίσω στον νεαρό. Χμμμμ....
@ Writersblokc: Πρόσεξα σήμερα ότι έχουμε πανσέληνο. Λες να έχει κάποια σχέση;;;
Ρε συ Σοφάκι πέθανα με τη περιγραφή σου για το φυτώριο.Μου έφτιαξες τη μέρα..να σαι καλά.Και μια ερώτηση.Τελικά πόσο έζησε το ζουμπούλη?Γιατί η κοπέλλα μου πήρε σε μια φίλη της ένα ζουμπούλι δώρο (το οποίο βαφτίσανε Μπούλη) και σε κανά μήνα κλάταρε το καημένο.Εσένα βαστάει ακόμα?
Κοίτα, αυτή τη στιγμή είμαι Ελλάδα και τα ζουμπούλια είναι στην Αγγλία. Σε μερικές μέρες που θα επιστρέψω, θα σου πω πώς θα τα βρω :-)
Προγειώθηκα με συννεφιά, έφαγα μεσημεριανό με λιακάδα και όταν το βράδυ βγήκα από το θέατρο είχε βρέξει! Όλα αυτά σε μία ημέρα (13 Απριλίου) στο Λονδίνο!
Πολύ καλό το κείμενο!
Ευχαριστώ! Μην μου πεις ότι ήσουν *και* εσύ στο Λονδίνο φέτος το Πάσχα!! Μα καλά, κανείς δεν έμεινε στην Ελλάδα;;;
Post a Comment