Tuesday 24 July 2007

Εσείς καύσωνα...

...κι εμείς μέσα στη μαύρη μαυρίλα.


Τη φωτογραφία αυτή την τράβηξε μια συνάδελφός μου από το παράθυρο του γραφείου της την περασμένη Παρασκευή. Την αφιερώνω εξαιρετικά σε όλους εσάς τους τσουρουφλισμένους Αθηναίους που μακαρίζετε το αγγλικό καλοκαίρι.

Θα σας έλεγα και στα δικά σας, αλλά ας όψεται που είμαι καλόψυχη ;-)

16 comments:

snikolas said...

Θα ερχόμουν έτσι για μερικές ώρες να πάρω την δροσιά μου και θα την έκανα πάλι για τις παραλίες. :)

Σοφία said...

Εγώ πάλι, αν μπορούσα, θα έφευγα από το Λονδίνο Μάιο και θα επέστρεφα Σεπτέμβριο.
Όνειρα θερινής νυκτός ;-)

Я верю в Сталина said...

Σκέψου όμως ότι αυτό είναι εξαιτίας της βροχής κι όχι του νέφους που τρώνε στη μάπα οι Αθηναίοι...

Σοφία said...

Χμμμμ... γιατί όμως η σκέψη αυτή δεν με καθησυχάζει; Μήπως επειδή είναι Ιούλιος μήνας;

Я верю в Сталина said...

Γιατί μάλλον έχεις καιρό να ζήσεις στο εξωτικό κλίμα της Αθήνα και δεν μιλάω για ΣΚ, ε;

Πίκος Απίκος said...

Τρόπος να ξεκινάς τη μέρα σου κι αυτός... Όπως και να έχει καλή δύναμη και στους μεν και στους δε:)

Nobody said...

Σήμερα ξύπνησα στισ 6 το πρωί και μέχρι τις 8 ο ουρανός της Λευκωσίας ήταν ένα σύννεφο! Νόμιζα πως ήμουν στην Αγγλία!!

Γκρινιάρης said...

Πω πω, με πολύ γκρίνια μας γύρισες μου φαίνεται!!! :)

Αφού είπαμε, η Παρασκευή απόγευμα ήταν χάρμα! Άλλο τώρα που το πρωί ο ήλιος φάνηκε με 10 ώρες καθυστέρηση... Αλλά μετά μας αποζημίωσε.

Δες και την καλή πλευρά! Έχει ένα ενδιαφέρον βρε παιδί μου. Ούτε όλο καύσωνα, ούτε όλο βροχή. Λίγο απ' όλα και με μέτρο!

Έλα να βλέπω αισιοδοξία!

Σοφία said...

@ Dimosthenis: Αντιθέτως, πέρσυ το καλοκαίρι δούλεψα ένα μήνα στην Αθήνα και ευχαρίστως θα καθόμουν περισσότερο.
Κι όταν έμενα Ελλάδα ποτέ δεν με ενοχλούσε η ζέστη. Να φανταστείς ότι όταν ήμουν στο πανεπιστήμιο, περνούσα τα διπλά μαθήματα στην εαρινή εξεταστική απ' ό,τι στη χειμερινή, γιατί διάβαζα καλύτερα όταν είχε ζέστη και ήλιο.

@ Πίκος Απίκος: Άστα να πάνε...

@ Nobody: Ευκαιρία να εγκλιματιστείς πριν έρθεις ;-)

@ Γκρινιάρης: Ήταν να μη θυμηθώ πώς είναι η ζέστη. Τώρα που το ένιωσα, δεν μπορώ να ησυχάσω!

Γκρινιάρης said...

Γι' αυτό κι εγώ δεν το κουνάω! Δεν είμαι για τέτοιες καιρικές και... ψυχικές μεταπτώσεις!

Σοφία said...

Όντως! Καλύτερα να μην ξέρεις ;-)

Dorotheos said...

Κάτι μου λέει ότι δεν τα πιστεύεις και πολύ αυτά που γράφεις...

Εγώ αισθάνομαι τυχερός που βρίσκομαι εδώ, μακριά από καύσωνες, πυρκαγιές, νέφη, διακοπές ρεύματος και νερού... (αυτά τουλάχιστον με πληροφορούν από Ελλάδα σε καθημερινή βάσς).

Και ας ήταν ο Ιούλης εδώ πιο βροχερός από άλλα καλοκαίρια. Αλλά η τάση να εξιδανικεύουμε την Ελλάδα και να κατηγορούμε την Αγγλία είναι φυσιολογική τα πρώτα χρόνια της ξενιτιάς.

Anonymous said...

Εγώ πάλι νομίζω ότι πάντα μάς λείπει αυτό που δεν έχουμε. Όταν είναι χειμώνας θέλουμε καλοκαίρι και το αντίστροφο. Φυσιολογικό είναι, όλα χρειάζονται με μέτρο. Κάτι που έχει χαθεί τα τελευταία χρόνια σε ό,τι αφορά στο περιβάλλον και στις κλιματικές αλλαγές...

Σοφία said...

@ Rebel: Ε βέβαια, πώς είναι δυνατόν να θέλω ήλιο, φως και ζέστη καλοκαιριάτικα; Προφανώς λέω ψέμματα για να δημιουργήσω εντυπώσεις :-p

A, και για πες μου κάτι άλλο: τα "πρώτα χρόνια" της ξενητιάς, πόσο κρατάνε; Γιατί εγώ διανύω αισίως τη δεύτερη δεκαετία στην Αγγλία και ακόμα μου αρέσουν τα καλοκαιρινά καλοκαίρια. Πόσα χρόνια πρέπει να περάσουν ακόμα για ν'αρχίσει να μ'αρέσει η βροχή;

@ Penny: Μα το χειμώνα δεν μου λείπει το καλοκαίρι. Μόνο το καλοκαίρι μου λείπει το καλοκαίρι.

Dorotheos said...

Σέβομαι τις προσωπικές εμπειρίες του καθένα - από την ξενιτιά και την Ελλάδα. Αλλά δεν γνωρίζω τι εννοείς με "καλοκαιρινό καλοκαίρι".

Για την πλειοψηφία του κόσμου στην Ελλάδα το καλοκαίρι, από το "Μάη μέχρι το Σεπτέμβρη", δεν σημαίνει μπάνια σε μαγευτικές ακρογιαλιές. Υπάρχουν δουλιές, υπάρχει η οικογένεια και η καθημερινότητα και, τουλάχιστον για όσους δεν είναι αρκετά προνομιούχοι ώστε να ζούνε σε κάποια βίλα στα βόρεια προάστια ή στο Πανόραμα ή σε κάποιο εξοχική κατοικία με όλα τα κομφόρ, η διαβίωση τέτοια "καλοκαιρινά καλοκαίρια" (όπως το φετινό) γίνεται καμιά φορά μαρτύριο.

Βρέθηκα στη Θεσσαλονίκη στην περίοδο του πρώτου καύσωνα, τότε με τη μεγάλη πυρκαγιά στην Πάρνηθα, και το γενικό περιβάλλον δεν ήταν καθόλου ευχάριστο, ούτε για δουλιά, ούτε για ψυχαγωγία, ούτε και για άλλα πολλά πράματα.

Σοφία said...

Καλοκαιρινό καλοκαίρι = όταν η θερμοκρασία περνάει συστηματικά τους 28-30 βαθμούς και δεν βρέχει κάθε μέρα.

Δεν ξέρω γιατί σου έχω δώσει την εντύπωση ότι οι εμπειρίες μου από τα Ελληνικά καλοκαίρια συμπεριλαμβάνουν μήνες ολόκληρους σε μαγευτικές ακρογιαλιές ή σε εξοχικές κατοικίες "με όλα τα κομφόρ". Είναι τόσο δύσκολο να δεχτείς ότι μου αρέσει και δεν με ενοχλεί η ζέστη;