Τα δύο ανέπαφα οπισθόφυλλα είναι αφιερωμένα εξαιρετικά στις μικρές μας φίλες (και στους μικρούς μας φίλους που έχουν αδερφές).
Αααααχ τα παλιά καλά χρόνια...
Monday, 8 October 2007
Για τις μικρές μας φίλες
Μιας που το προηγούμενο ποστ είχε τέτοια υποδοχή, σκάναρα δύο οπισθόφυλλα από κάτι Μανίνες που έχω εδώ. Το τρίτο οπισθόφυλλο είχε μια διαφήμιση για αρωματική κόλλα Logo (αυτή με το παιδάκι που πετάει στα σύννεφα πάνω σε ένα σωληνάριο κόλλα, αν θυμάστε) αλλά είναι μισοσκισμένο.
Τα δύο ανέπαφα οπισθόφυλλα είναι αφιερωμένα εξαιρετικά στις μικρές μας φίλες (και στους μικρούς μας φίλους που έχουν αδερφές).
Αααααχ τα παλιά καλά χρόνια...
Τα δύο ανέπαφα οπισθόφυλλα είναι αφιερωμένα εξαιρετικά στις μικρές μας φίλες (και στους μικρούς μας φίλους που έχουν αδερφές).
Αααααχ τα παλιά καλά χρόνια...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
23 comments:
Δεν πρόλαβα να σχολιάσω στο προηγούμενο post σου και σχολιάζω εδώ. Βουτιά στο παρελθόν έκανα και μάλιστα χωρίς ανάσα! Θυμήθηκα απίστευτα πράγματα.
Είδες; Είναι φοβερό πόσα πράγματα ξεχνάμε, που στην ουσία είναι κρυμένα σ'ένα σκοτεινό σημείο του μυαλού μας και περιμένουν ευκαιρία να βγουν στην επιφάνεια :-)
Νανά! Που τις θυμήθηκες;;; Φοβερό πράγμα οι αναμνήσεις τελικά. Και μετά τα πρώτα -άντα σε πλημμυρίζουν...
Τις βρήκα στο οπισθόφυλλο της Μανίνας, τεύχος 642, 9 Οκτωβρίου 1984, με εξώφυλλο τον John Stamos. Τιμή τεύχους Δρχ. 30.
Η Νανά ήταν επανάσταση, όχι αστεία!
Οι Μανίνες και δη τόσο παλιές πως βρέθηκαν στην Αγγλία; Μη μου πεις ότι τις είχες κουβαλήσει μαζί σου όταν πρωτοπήγες! :-p
Πω πω εξώφυλλο τον John Stamos ε! Τι ωραία σειρούλα που ήταν το Full House! :)
ΥΓ. Νομίζω στην αρχή του post σου το σωστό θα ήταν να γράψεις "αποδοχή" και όχι "υποδοχή". ;-)
Εγώ θυμάμαι την Μανίνα ...7 δρχ.
Καλέ μήπως είμαι πολύ μεγάλη ???
ΔΕΝ θέλω απάντηση ...μονολογώ ...
αλήθεια τις Μανίνες τις έχεις μαζί σου??
Η χαρτοκοπτική ήταν από τα Νο1 κριτήριά μου για να αγοράσω καποιο περιοδικό. Το εκτυπώνω αμέσως!!
@ Δανάη & Νatassa: Η απάντηση για το πώς βρέθηκαν οι Μανίνες στην Αγγλία είναι εδώ. Δεν τις έφερα όλες όμως, μόνο τρεις, ενδεικτικά για να σκανάρω ιστορίες και εξώφυλλα. Τσεκάρετε τα labels Μανίνα για ιστορίες Πάττυ και EMMA που είχα βάλει παλιότερα :-)
@ Δανάη: Νομίζω ότι υποδοχή εννοώ όμως, μεταφράζοντας από τα αγγλικά το received, όχι το accepted. Δηλαδή αν το έλεγα στα Αγγλικά θα έλεγα "since the previous post was so well received". Δεν είναι σωστότερο το υποδοχή;
@ Natassa: Από τις Μανίνες που βρήκα στο υπόγειο της μαμάς μου, η φθηνότερη είναι 30 Δραχμές, αλλά σίγουρα την αγόραζα και πολύ πριν το 1984, όταν είχε λιγότερο. Πόσο λίγο δεν θυμάμαι. Η μικρότερη τιμή που θυμάμαι από την παιδική μου ηλικία είναι το σάντουιτς στο σχολείο 5 Δραχμές και η μικρή σοκολάτα 3 Δραχμές. Α, και κάτι τσίχλες που είχαν ένα πενηνταράκι (πάμε πολύυυυ πίσω τώρα).
@ GGK: Πάνω απ' όλα το περιεχόμενο, ε; Χιχι ;-)
Kι εμένα μ' άρεσαν οι χαρτοκοπτικές, όπως επίσης οι αφίσες και τα σιδερότυπα (το τι μπλουζάκια είχα καταστρέψει, δεν περιγράφεται)!
Κι εμένα μου άρεσε πολύ αυτή η χαρτοκοπτική και ας μη διάβαζα Μανίνες. Να 'σαι καλά σοφάκι που μας θυμήζεις τις ωραίες εποχές
Καλέ!...η ΝΑΝΑ! Που την ξέθαψες βρε θηρίο;!
Θυμαμαι ενα σωρο Μανινες να κυκλοφορουν στο σπιτι σε τετοιο βαθμο που οταν ημουν πολυ μικρος φωναζα την αδερφη μου Μανινα! Τρομερη συγχυση σου λεω!
Καλα, διαφημιση σερβιετας σε παιδικο περιοδικο;;; Αυτο θα ηταν σκανδαλωδες και την σημερον νομιζω...!
Η αδελφή μου μάζευε μανιωδώς τις Μανίνες, εγώ διάβαζα ένα περιοδικό το "καλημέρα παιδιά" θυμάμαι έβγαινε κάθε Πέμπτη και επίσης θυμάμαι την αγωνία που είχα να γυρίσει ο πατέρας μου στο σπίτι για να μου το κρατά ...:)
αχ Σοφία όλα αυτα τα ποστ που ανεβάζεις με γυρίζουν σε πολύ γλυκά χρόνια, όχι ότι τώρα είναι κακά αλλά ....αλλά ...
Τώρα... κατασυγκινήθηκα!
Το επόμενο αφιέρωμα θέλω να είναι στα γαριδάκια "Κατσουλίνος" και στο παγωτάκι "Μπομπονέλα" :)
Η Νανά συνοδευόταν (ηλικιακά) κ με Νουνού;
@ Nobody: Να είσαστε καλά να τις θυμάστε και να αναπολείτε μαζί μου :-)
@ An-Lu: Εντελώς κατά τύχη!
@ Θεραπευτής: Η Μανίνα ήταν "νεανικό" (και όχι παιδικό) περιοδικό, άσε που μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι δεν υπάρχει τίποτα σκανδαλώδες σε μια διαφήμιση σερβιέτας, εκτός ίσως αν είσαι αγόρι :-p
@ Natassa: Μήπως λες το "Παιδιά Γεια Χαρά"; Το διάβαζα κι εγώ, πριν αρχίσω την Μανίνα.
@ Άσκαρ: Να σου πετάξω το μαντήλι μου, ή έχεις φέρει χαρτομάντηλα;
@ Ηλιογράφος: Δεν τα ξέρω αυτά όμως :-(
Τα μόνα γαριδάκια που θυμάμαι είναι τα Μπόζο, με τον κλόουν.
@ Itelli: Μάλλον.
Αυτά δεν τα πρόλαβα... Πλάκα έχουν!!
Καλημέρα Λαχανάκι. Προφανώς δεν έχεις πατήσει τα πρώτα -άντα ;-)
απίστευτο!!
θυμάμαι οτι εγώ ως κατερίνα αγόραζα πάντα το ομότιτλο περιοδικό ενώ η αδελφή μου ως ματίνα, αγόραζε την μανίνα!!
τι εποχές!!
Αααα τι μας κάνεις! Μανίνα!
Δεν υπήρχε βδομάδα να μην την αγοράσω.
Πέμπτη ή Παρασκευή κυκλοφορούσε αν θυμάμαι καλά.
Και να μην έχω κρατήσει ούτε ένα τεύχος.
Η χαρτοκοπτική σου με έστειλε σε πολύ όμορφο ταξείδι, τότε που η μαμά με έπαιρνε μαζί της στη μοδίστρα και εκεί μου έδιναν τέτοια χαρτάκια να τα κόβω και να ντύνω λυγερές χαρτινες κυρίες που στέκονταν...
Αχ! τι χρόνια όμορφα και δημιουργικά.
Σε ευχαριστώ
δεν έχω πατήσει τα 25 ακόμα... (σε 2 μήνες θα τα πατήσω ;) )
@ Kat: Κι εγώ έπαιρνα την Κατερίνα *και* την Σούπερ Κατερίνα :-) Μάλιστα έχω κρατήσει μερικά τεύχη, αλλά είναι στην Ελλάδα. Κάποια στιγμή θα τα φέρω να τα σκανάρω.
@ Amo: Κι εγώ το ίδιο ήμουνα. Δεν έχανα τεύχος, κι ας φώναζε ο πατέρας μου που ασχολιόμουν με τα περιοδικά αντί για τα μαθήματα!
@ Marina: Τις επισκέψεις στη μοδίστρα τις θυμάμαι κι εγώ πολύ έντονα. Κρίμα που πλέον αγοράζουμε έτοιμα τα ρούχα μας...
@ Laxanaki: Να τα εκατοστήσεις ;-)
@ Amo & Marina: Καλώς ήρθατε στις Κόκκινες Νύχτες!
Post a Comment