Βόλτα στη Νιμ

Από την Αβιβιόν είχαμε δύο επιλογές για τη συνέχεια του ταξιδιού. Ή να προχωρήσουμε ανατολικά στην Προβηγκία και την Κυανή Ακτή (Μασσαλία, Σεν Τροπέ, Κάννες, Νίκαια) ή να κατευθυνθούμε δυτικά στη σχετικά άγνωστη και σαφώς λιγότερο θελκτική περιοχή του Λανγκεντόκ-Ρουσιγιόν. Επιλέξαμε τη δεύτερη, γιατί ο χρόνος που είχαμε στη διάθεσή μας ήταν λίγος (μόνο μια μέρα), τα δρομολόγια των τρένων ήταν πολύ πιο βολικά και οι διαδρομές μικρότερες, πράγμα που σήμαινε ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε επιτέλους ένα μπάνιο στη Μεσόγειο (το πρώτο του καλοκαιριού!), αντί να αγναντεύουμε τη θάλασσα από το παράθυρο του τρένου.

Έτσι, τέταρτη μέρα της πενθήμερης περιπλάνησης στη Γαλλία, το πλάνο περιλαβάνει βόλτα στη Νιμ και στη συνέχεια χαλάρωση στο παραλιακό Αγκντ. Ξυπνήσαμε νωρίς, πακετάραμε μαγιώ, πετσέτες και τα σχετικά, πήραμε πρωινό σε πακέτο από το ξενοδοχείο και στις 9 η ώρα είμασταν στο τρένο με κατεύθυνση τη Νιμ. Η Νιμ είναι μια μικρή και σχετικά άγνωστη πόλη της νότιας Γαλλίας, που είναι γεμάτη εντυπωσιακά Ρωμαϊκά μνημεία. Μάλιστα για το λόγο αυτό αναφέρεται και ως "Ρώμη της Γαλλίας". Χαρακτηριστικά αναφέρω το Maison Carrée με τις Κορινθιακού στυλ κολώνες, που λέγεται ότι είναι ο πιο καλοδιατηρημένος ναός Ρωμαϊκής κατασκευής σε όλο τον κόσμο. Δεν ξέρω αν αυτός ο ισχυρισμός αληθεύει, πάντως σε καμία περίπτωση δεν φαίνεται για κτίσμα που στέκεται εδώ και 21 αιώνες!


Ένα άλλο πολύ εντυπωσιακό μνημείο Ρωμαϊκής κατασκευής είναι το Αμφιθέατρο (Les Arènes). Δεν έχω πάει στη Ρώμη, αλλά κάπως έτσι φαντάζομαι το Κολοσσαίο. Διάβασα κάπου ότι αυτή τη στιγμή σώζονται 75 Ρωμαϊκά αμφιθέατρα, και οι Αρένες της Νιμ είναι το 20ο μεγαλύτερο σε μέγεθος, με εξήντα καμάρες και χωρητικότητα 21.000 θεατών. Φυσικά το Κολοσσαίο είναι πολύ μεγαλύτερο, αλλά για μια μικρή πόλη χαμένη στη νότια Γαλλία, οι Αρένες είναι πραγματικά εντυπωσιακές, ακόμα και στις καρτ-ποστάλ.


Η Νιμ φημίζεται για τα φεστιβάλ της (Férias) και κυρίως για το φεστιβάλ της Πεντηκοστής, που διαρκεί 5 μέρες και προσελκύει 2 εκατομμύρια επισκέπτες. Όντας πολύ κοντά στην Ισπανία, η περιοχή έχει πολλά "ισπανικά" στοιχεία, και ένα από αυτά είναι οι ταυρομαχίες, που αποτελούν το βασικό συστατικό του φεστιβάλ της Πεντηκοστής.


Η παλιά πόλη της Νιμ είναι πολύ όμορφη, με πλακόστωτα δρομάκια, μικρές πλατείες με συντριβάνια, εντυπωσιακά κτήρια με σκαλιστά μπαλκόνια και χαρακτηριστικό διάκοσμο στα παράθυρα, και πολλά μικρά μαγαζιά όχι μόνο με σουβενίρ αλλά και ό,τι άλλο βρίσκει κανείς στην κεντρική αγορά οποιασδήποτε πόλης - βιβλία, παιχνίδια, ρούχα, παπούτσια, καλλυντικά, έπιπλα. Τα περισσότερα μάλιστα ήταν πολύ γουστόζικα.


Ανάμεσα στις πλάκες, πάνω στα κτήρια, στις γωνίες των δρόμων και στα συντριβάνια συναντάς συνέχεια το σύμβολο της πόλης, έναν κροκόδειλο δεμένο σε ένα φοινικόδεντρο. Η Νιμ ιδρύθηκε από βετεράνους Ρωμαίους στρατιώτες που πολέμησαν στην Αίγυπτο την εποχή του Αυτοκράτορα Αύγουστου. Μετά τη νίκη επί της Κλεοπάτρας στο Άκτιο, ο Αύγουστος αντάμειψε στους στρατιώτες του δίνοντάς τους κτήματα στην πεδιάδα της Νιμ, εξού το σύμβολο της πόλης. Η μοντέρνα εκδοχή του συμβόλου είναι έργο του Γάλλου σχεδιαστή Philippe Starck, που είναι γνωστός για τα πρωτοποριακά του σχέδια, όπως π.χ. για τον στύφτη που έχει σχεδιάσει για την εταιρεία Alessi.


Γενικά η Νιμ μας άφησε πολύ καλές εντυπώσεις, παρόλο που ο καιρός ήταν συννεφιασμένος και είχαμε στη διάθεσή μας μόνο μερικές ώρες για να την γυρίσουμε. Σίγουρα αν μας ξαναφέρει προς τα εκεί ο δρόμος, θα την ξαναεπισκευτούμε και ίσως την επόμενη φορά δούμε και την φημισμένη Pont du Gard, μια Ρωμαϊκή γέφυρα ύψους 49 μέτρων, που είναι χτισμένη σε 3 επίπεδα.

Σε ποια χώρα είμαστε είπαμε; Γαλλία, Ιταλία... μπερδεύτηκα!

Συνεχίζεται...