Friday 7 December 2007

Ζαλίζεστε;

Για εσάς που σας αρέσει να βλέπετε βιντεάκια, ορίστε άλλο ένα από την βόλτα στο Winter Wonderland το περασμένο Σάββατο. Ανάμεσα στα rides του λούνα παρκ (στοιχειωμένο σπίτι, τάρανδοι, αλογάκια κ.λπ.) είδαμε έναν από αυτούς τους εξομοιωτές που μπαίνεις μέσα και σε κουνάνε πάνω-κάτω-πέρα-δώθε ενώ σε μια οθόνη μπροστά σου βλέπεις πού υποτίθεται ότι βρίσκεσαι (συνήθως πάνω από τις Άλπεις ή κάποιο ανάλογα ψηλό και αγέροχο βουνό). Ο συγκεκριμένος εξομοιωτής είχε σαν θέμα τον Snowman του Raymond Briggs και μέσα στον ενθουσιασμό μας για τον συμπαθή χιονάνθρωπο δώσαμε 4 λίρες (6 ευρώ) έκαστη για το εισιτήριο και μπήκαμε όλο χαρά στο κουβούκλιο.

Καθήσαμε μια σειρά πριν το τέλος, και δίπλα μας έκατσε μια κυρία ενώ πίσω μας ήταν τα δυο παιδάκια της ηλικίας 4-6 χρονών, o Μόντυ και η Μόλλυ. Μπορείτε να μοιραστείτε την εμπειρία μας παρακολουθώντας το παρακάτω βιντεάκι, το οποίο στην αρχή δεν έχει ήχο, αλλά μην βάλετε τα ηχεία στη διαπασών γιατί μόλις αρχίσει η μουσική θα ξαφνιαστείτε.



Καλά, κάναμε τρελά γέλια μέσα στο κουβούκλιο. Με το που ξεκίνησε να κουνιέται, και μετά τα πρώτα ενθουσιώδη επιφωνήματα (γουίιιιιιιι) ακούγεται ο Mόντυ από την πίσω σειρά:

Μόντυ: I feel sick (μου έρχεται εμετός)
Εγώ (από μέσα μου): Τέλεια! Τι τύχη που καθόμαστε μπροστά του!
Η μαμά του: Take deep breaths - don't be sick (πάρε βαθιές ανάσες - μην κάνεις εμετό)
Εγώ (παίρνοντας βαθιές ανάσες): Ναι, Μόντυ, άκου τι σου λέει η μαμά σου. ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΕΜΕΤΟ ΣΚΑΤΟΠΑΙΔΟ ΣΕ ΕΣΚΙΣΑ!!

Στο μεταξύ το κουβούκλιο αρχίζει να σιέται κάπως πιο έντονα.

Ο νεαρός μπροστά μας (με τα "καρφάκια"): Sh&t! (x3)
Εγώ: Ευτυχώς που αυτός κάθεται μπροστά μας, και όχι πίσω μας.
Ο Μόντυ: Ι feel sick.
Η μαμά του Μόντυ: Ι wish I hadn't come in now (Μακάρι να μην είχα μπει μέσα)
Εγώ: Ωχ.
Η μαμά του Μόντυ: Hold on tight! (Κρατηθείτε!)
Εγώ: Και μην κάνετε εμετό!
Ο νεαρός με τα καρφάκια: Sh&t!

Ευτυχώς σε αυτό το σημείο αρχίσαμε το τραγούδι κι έτσι ξεχαστήκαμε λίγο.

Όλοι μαζί: We're walking in the air, we're floating in the moonlit sky....

Η "πτήση" τελείωσε πολύ γρήγορα, μέσα σε 3 λεπτά, και χωρίς "επεισόδια" από μπροστά ή από όπισθεν. Στο σημείο που αρχίζει το διαφημιστικό μήνυμα, ακούγεται το εξής:

Η μαμά του Μόντυ: Well, that was a quick way to spend 4 pounds.
Εγώ: Πέσ' το ψέμματα.

Κι εκεί που νομίζουμε πως το σώσαμε και είμαι έτοιμη να κλείσω την μηχανή, ακούμε τον μαγνητοσκοπημένο κύριο να λέει:

There are many more exciting and educational experiences, so please join us again soon. (κοινώς: να μας ξανάρθετε)

Και η Μόλλυ απαντά, όλο σοβαρότητα:

Yeah, we will, if we can help not being sick. (Ναι, θα το προσπαθήσουμε, αν καταφέρουμε να μην κάνουμε εμετό).

Εκεί έκλεισα την μηχανή γιατί δεν μπορούσα να την κρατήσω σταθερή από τα γέλια :-)))))

Α ρε Μόλλυ, να 'σαι καλά που κρατήθηκες κι εσύ κι ο μικρός. Όχι τίποτ' άλλο, αλλά δεν είχα χαρτομάντηλα μαζί μου και οι ουρές για τις τουαλέτες ήταν τεράστιες.

28 comments:

Anonymous said...

οεο...σας πιάσανε τον κ@λ@..για 3 λεπτά...αλλά οπώς λέει και η γνωστή διαφήμιση
κόστος κινητού με κάμερα 200 euro...
Αξία εισητηρίου για τον εξομιωτή του walking in the air(στον οποίο πιθανότατα θα βάλει στόχο εσένα και όλο τον εξοιμοιωτή κάποιος καλός μπόμπιρας)...priceless...
για όλα τα όλα υπάρχει η Mastercard..lol:)

p.s=και καλό weekend:)

moukelis said...

Καλημέρα και καλό Σαββατοκύριακο!ΚΑλά μιλάμε πέθανα στα γέλια με το τρύπτυχο διαλόγου Μόντυ-Μαμά-Σοφία!Πάλι καλά να λες που δεν πραγματοποίησε την...απειλή του το μικρό... ;@)

the_sailor said...

Δηλαδή στις μυρουδιές που στο μυαλό σου θυμίζουν Χριστούγεννα, παραλίγο να αποκτούσες μία ακόμη... :ΡΡ

Σοφία said...

@ Electronic396: Ω ναι, η εμπειρία ήταν χωρίς αμφιβολία priceless!

@ Moukelis: Αυτό ακριβώς λέω και παρηγοριέμαι: πάλι καλά και δις πάλι καλά!!

@ The_Sailor: Να σου πω, δεν το είχε σκεφτεί έτσι (μπλιαχ και ξανά μπλιαχ).

Καλημέρα και καλό σαββατοκύριακο σε όλους, και κυρίως χωρίς ατυχήματα ;-)

Anonymous said...

σε φανταζομαι να σε εκανε εμετο θα ειχες τρελαθει σιγουρα...αχ τι τραβας για να φιλμαρεις καλα πραγματα...παντως περνας καλα βλεπω και αυτο ειναι ωραιο..besitos...

Laplace said...

Εγώ (παίρνοντας βαθιές ανάσες): Ναι, Μόντυ, άκου τι σου λέει η μαμά σου. ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΕΜΕΤΟ ΣΚΑΤΟΠΑΙΔΟ ΣΕ ΕΣΚΙΣΑ!!


xaxaxa ελιωσα λέμε!

Εξύμνoς said...

6 euros, τρια λεπτα, κι εσυ καθοσουν και το βιντεοσκοπουσες??!! Κοιτουσες την καμερα? Ωραιο παντως! Πολυ γελιο! Ωραια τα περνας παντως. Εγω οταν πρωτοειδα το προφιλ σου (εκανα κλικ απο ενα σχολιο που ειχες κανει σε ενα blog) και ειδα οτι μενεις στη Αγγλια λεω "ωχ παει το κοριτσακι" αλλα δεν ειχα δει ακομα τα χαρουμενα post σου!

Κατι αλλο: τι ψηφιακη εχεις? Τραβας εκπληκτικες φωτογραφειες! (ειναι και ταλεντο)

koulpa said...

χαχα χαλάλι οι 4 λίρες.. καλυψαν και τα δικαιώματα μαγνητοσκόπησης..:):)
Την καλησπέρα μου:):)

Σοφία said...

@ Damian: Κοίτα να δεις, όταν με κουτσούλησαν τα πουλιά είπαμε τύχη, αν με είχαν πάρει τίποτα σκάγια από το παιδάκι δεν ξέρω πώς θα το εξηγούσαμε. Παντυχία ίσως; (όπου πάω βρίσκω τύχη ;-)

@ Laplace78: Πού να ήσουν κι εκεί δηλαδή χαχαχα

@ Eximnos: Με το ένα μάτι την κάμερα και με το άλλο την οθόνη. Γι' αυτό μας τα έδωσε δύο ο Θεός ;-)

Από μηχανή έχω μια Canon Powershot S3 IS που είναι πραγματικά πολύ καλή.

@ Koulpa: Και όχι μόνο αυτά, αλλά και τα δικαιώματα διανομής ;-)

snikolas said...

Έχω μπει σε τέτοιο μηχάνημα και το θεώρησα πολύ μεγάλη βλακεία! Είναι αλήθεια πως αν κάτσεις πολύ μπροστά δεν γίνεται να μην ζαλιστείς.

Σοφία said...

Είναι η δεύτερη φορά που μπαίνω. Η πρώτη ήταν πολύ καλή - νόμιζες πραγματικά ότι πετάς και το στομάχι σου ανακατευόταν. Αυτή τη φορά δεν μου φάνηκε καθόλου ζαλιστικό, αλλά βέβαια ο νεαρός με τα καρφάκια και τα παιδάκια πίσω μου μάλλον διαφωνούν ;-)

cinderella said...

I feel sick!! :))
Ωραίο το βιντεάκι! Κάτι παρόμοιο είχα ζήσει αλλά στο πιο σιχαμερό με ποντίκια που ένιωθες να περνάνε κάτω από τα πόδια σου στο Παρίσι!
Καλό Σ/Κ!!

the BluElephant said...

με έκανες και γέλασα.. :)

Λακων said...

Πολύ "γλυκό" video. Άσχετο αλλά μου φάνηκε πολύ αστείο αυτό που γράφεις: "Τίποτα. Δεν έχω χρόνο και η θεραπεία του Σοπενάουερ δεν με εμπνέει." . Μου θύμισες εμένα...

Σοφία said...

@ Cinderella: Αληθινά ποντίκια?!!

@ The Bluelephant: Εγώ να δεις ;-)

@ Λάκων: Είχα τόσο καιρό την Θεραπεία του Σοπενάουερ αναρτημένη που σκέφτηκα ότι θα αναρωτιέστε αν το διαβάζω γράμμα-γράμμα!

KitsosMitsos said...

Ζωντανή περιγραφή!

Θυμάμαι πρώτη φορά που είχα μπει, αρχίσαμε και σταματήσαμε 4 φορές γιατί κόσμος δεν άντεχε και πατούσε το κουμπί! Τρελό γέλιο λέμε!

Anonymous said...

Τρελό γέλιο!
Μόνο που τα "Shit!" του μπροστινού [με τα καρφάκια] δεν ακούγονταν.
Αλλά και πάλι έτσι όπως τα έγραψες ήταν ξεκαρδιστικά!

Σοφία said...

@ Kitsosmitsos: Κι εμάς μας είπαν ότι υπάρχει το κουμπί, αλλά αφού έσβησαν τα φώτα. Όταν ξανάναψαν, είδαμε ότι ήταν ακριβώς πάνω από τους μπροστινούς μας. Ευτυχώς που δεν το χρειαστήκαμε γιατί αποκλείεται να το βρίσκαμε μες το σκοτάδι.

@ Redhathacker: Ακούγεται αρκετά καθαρά κάποια στιγμή στην αρχή, αλλά πρέπει να ξέρεις πού είναι για να το πιάσεις, γιατί δεν μιλούσε τόσο δυνατά όσο ο Μόντυ από πίσω μας (που ήταν και πιο περιγραφικός χεχε). Πάντως ο καρφάκιας έλεγε συνέχεια shit, shit - ειδικά κάθε φορά που έγερνε το μηχανάκι.

DaNaH said...

Αυτό που είπε η cinderella είναι στην Eurodisney στο Παρίσι και δεν είναι σε τέτοιον μικρό προσομειωτή που μπήκες εσύ αλλά σε κανονική κινηματογραφική αίθουσα που προβάλει ταινίες 3D και κουνιέται ολόκληρη σε κάποια φάση, ανάλογα με την ταινία που προβάλλεται. Εδώ και χρόνια (εγώ την είδα πριν καμιά δεκαριά χρόνια) προβάλλεται η ειδική ταινία "αγάπη μου συρρίκνωσα τα παιδιά". Σε κάποια στιγμή της ταινίας το μηχάνημα που έχει φτιάξει ο γνωστός ηθοποιός με τα γυαλάκια που υποδύεται τον "τρελό" επιστήμονα που έφτιαξε το μηχάνημα που μικραίνει και μεγαλώνει αντικείμενα χαλάει και όταν βάζει μέσα στο μηχάνημα ένα ποντίκι, αντί να το μικρύνει, αυτό πολλαπλασιάζεται. Κάτω από κάθε κάθισμα έχουν τοποθετήσει ένα πλαστικό κομμάτι που τη στιγμή που πολλαπλασιάζεται ο ποντικός κουνιέται με παφλασμό από ειδικά ανεμιστηράκια και ακούγεται ένα έντονο "σσσσσσ" και νιώθεις ότι περνάνε στην πραγματικότητα ποντίκια κάτω από τα πόδια σου. Άμεση αντίδραση είναι να σηκώσεις τα πόδια σου!

Όπως και σε άλλο σημείο της ταινίας, στο τέλος, ο σκύλος της οικογένειας γίνεται τεράστιος και εμφανίζεται το πρόσωπό του στην οθόνη (και νιώθεις εσύ μικρός, ουσιαστικά ο επιστήμονας έχει σμικρύνει όλον τον κινηματογράφο) και φταρνίζεται. Στο σημείο αυτό πετάγονται σταγονίδια από την οροφή της αίθουσας και όλοι σκουπίζουν το πρόσωπό τους από το "φτάρνισμα" του σκύλου!

Πάντως εγώ πολύ γουστάρω τις αίθουσες που κουνιούνται και ειδικά τις μικρές. Επίσης στην Eurodisney έχει μια σαν αυτήν που περιγράφεις - λίγο μεγαλύτερη - και είσαι μέσα σε διαστημόπλοιο. Μέχρι να φτάσεις να μπεις στον προσομοιωτή συναντάς πολλά ρομπότ και φιγούρες από το Star Wars όπως τον C3P0 και τον R2D2! :)

Σοφία said...

Καλά ρε γμτ, εγώ σε ποια Eurodisney πήγα και δεν είδα τίποτα από όλα αυτά?!

Natassa said...

αφού δεν ξέρασαν πάνω σας πάλι καλά :-) θυμάμαι μια φορά είχα μπει σε ένα μαγικό χαλί στο λούνα παρκ
και θυμάμαι εμετούς να φεύγουν προς πάσα κατευθυνση ... υπήρξα και γω τυχερή ... την είχα γλυτώσει΄:)
...γέλασα πολύ ... σε καλό μας !

DaNaH said...

Καλά ρε γμτ, εγώ σε ποια Eurodisney πήγα και δεν είδα τίποτα από όλα αυτά?!

Έλα μου ντε!!!! Μου φαίνεται πρέπει λίαν συντόμως να οργανώσεις ένα νέο ταξιδάκι για την Eurodisney και αυτή τη φορά να κατανείμεις καλύτερα τον χρόνο σου. Απαραίτητη προϋπόθεση να πάρεις χάρτη στην είσοδο και να τον έχεις πάντα μαζί σου ώστε να τα δεις ΟΛΑ!!!! ;-)

cinderella said...

@ Danah

Έτσι ακριβώς!! Καλά ρε θηρίο θυμάσαι με τόσες λεπτομέρειες το σκηνικό;; Εμένα μόνο τα ποντίκια μου είχαν μείνει και ο σκύλος!!Πριν 10 χρόνια είχες πάει; Εγώ νομίζω πριν 8 αλλά και πάλι ούτε το 1/10 δεν θυμάμαι!
Σοφία, όντως η αίθουσα ήταν θεάτρου!

Anonymous said...

Frosty the snowman lalalalalala... :)

Εξύμνoς said...

Τουμπανο η Canon!!

Σοφία said...

@ Natassa: Καλά που μου το είπες, να αποφεύγω τα μαγικά χαλιά ;-)

@ Δανάη: Θα το διοργάνωνα πολύ ευχαρίστως, αλλά δεν ξέρω κανέναν που να θέλει να πάει, και δεν μου κάνει κέφι να πάω μόνη μου :-(

@ Doremi: Καλησπέρα!

@ Eximnos: Δεν έχω παράπονο, με έχει βγάλει ασπροπρόσωπη μέχρι στιγμής.

Μ said...

Και μένα το όλο σκηνικό μου θύμισε αυτό που λέει η Δανάη για την Disneyland. Ήταν τέλειο πάντως! Ο άντρας μου (τότε boyfriend) δεν κρατήθηκε και σήκωσε τα πόδια του εκεί που βγαίνουν τα ποντίκια...

Σοφία said...

Χαχαχα αν κρίνω από την αντίδρασή μου μια φορά που βρήκα ένα ποντικάκι στην κουζίνα, εγώ θα τα σήκωνα και θα τσίριζα κιόλας!!