Thursday 29 November 2007

Χριστουγεννιάτικες μουσικές

Σήμερα σκεφτόμουν ότι το πρώτο σημάδι πως πλησιάζουν Χριστούγεννα δεν είναι ούτε τα στολισμένα μαγαζιά, ούτε τα φώτα στους κεντρικούς δρόμους της πόλης, ούτε τα σοκολατο-πορτοκάλια, ούτε οι απανωτές διαφημίσεις για κούκλες και παιχνίδια στην τηλεόραση. Το πρώτο πραγματικό σημάδι είναι όταν ακούς χριστουγεννιάτικα τραγούδια. Δεν είναι περίεργο πως ακόμα και στην Αγγλία, που τα μαγαζιά στολίζονται από τον Οκτώβριο ή κι από τον Σεπτέμβριο, σπάνια ακούς Χριστουγεννιάτικα τραγούδια πριν τα τέλη Νοεμβρίου; Ίσως είναι επειδή κατά περίεργο τρόπο οι ήχοι μας δεσμεύουν περισσότερο από τις εικόνες. Ίσως επειδή το τραγούδι μιλάει κατευθείαν στην καρδιά μας. Ποιος ξέρει;

Το πρώτο Χριστουγεννιάτικο τραγούδι που άκουσα φέτος ήταν το Walking in the Air, από την ταινία The Snowman, βασισμένη στο ομώνυμο παραμύθι του Raymond Briggs, που διηγείται την ιστορία ενός μικρού αγοριού κι ενός χιονανθρώπου που ζωντανεύει την παραμονή των Χριστουγέννων για να πάνε μαζί ταξίδι στο Βόρειο Πόλο. Το τραγούδι που ακούγεται την ώρα που ο χιονάνθρωπος και το αγοράκι αρχίζουν να πετάνε είναι ίσως η πιο γνωστή χριστουγεννιάτικη μελωδία στην Αγγλία εκτός των εκκλησιαστικών (π.χ. Άγια Νύχτα, Oh Come All Ye Faithful) και προσωπικά μια από τις πιο αγαπημένες μου.

Tο βιβλίο, που πρωτοκυκλοφόρησε το 1978, είναι πολύ όμορφα εικονογραφημένο, χωρίς κείμενο, και έτσι "διαβάζεται" εύκολα από μικρά και μεγάλα παιδιά. Η ταινία αποτυπώνει πιστά την ιστορία του βιβλίου και δεν έχει καθόλου λόγια - μόνο εικόνα και μουσική. Είναι σα να ζωντανεύει μπροστά στα μάτια σου το βιβλίο, επενδυμένο με την καταπληκτική μουσική του Howard Blake. Εδώ στην Αγγλία ο Χιονάνθρωπος είναι πάρα πολύ δημοφιλής από το 1982 που πρωτοπαίχτηκε στην τηλεόραση την παραμονή των Χριστουγέννων. Έκτοτε παίζεται κάθε χρόνο την περίοδο των γιορτών.

Αυτό είναι ένα απόσπασμα από την ταινία στο οποίο μπορείτε να ακούσετε την μαγευτική μελωδία του Walking in the Air.



Και για όσους θέλουν να το σιγοτραγουδήσουν, τα λόγια είναι:

We're walking in the air
We're floating in the moonlit sky
The people far below are sleeping as we fly

I'm holding very tight
I'm riding in the midnight blue
I'm finding I can fly so high above with you

Far across the world
The villages go by like trees
the rivers and the hills
The forest and the streams

Children gaze open mouthed
Taken by suprise
Nobody down below believes their eyes

We're surfing in the air
We're swimming in the frozen sky
We're drifting over icy
mountains floating by

Suddenly swooping low on an ocean deep
Rousing up a mighty monster from its sleep

We're walking in the air
We're floating in the midnight sky
And everyone who sees us greets us as we fly


Αν ψάχνετε ένα δώρο κάπως διαφορετικό για το παιδί σας, το ανηψάκι σας ή το βαφτιστήρι σας, ή ακόμα και για σας τους ίδιους, ο Χιονάνθρωπος δεν θα σας απογοητεύσει.

20 comments:

Γκρινιάρης said...

Καλησπέρα!

Έχεις ένα δίκιο σε ότι αφορά τις μουσικές, εκεί είναι που δένει το γλυκό!

Τον Snowman δεν τον ξέρω, κάτι μάθαμε και σήμερα.

Σοφία said...

Χεχεχε τώρα που τον έμαθες να δεις που τη μουσική του θα την ακούσεις πολλές φορές μέχρι τα Χριστούγεννα ;-)

Σπύρος said...

Καλησπέρα αγαπητή Σοφία, με συγκίνησε πολύ το τραγούδι ειναι απο τα αγαπημένα μου και ιδιαίτερα απο το συγκρότημα NIGHWISH με την φωνή της ΤΑRJA. Βρήκα αυτό εύχομαι να σου αρέσει http://www.youtube.com/watch?v=1ZYawcRv73g

Καλο σου βράδυ :)

alienlover said...

ούτε εγώ το ήξερα, αλλά μου φάνηκε πολύ γλυκό και διαφορετικό, όπως θα έπρεπε να είναι τα καρτούν και τα παραμύθια και όχι όπως είναι σήμερα.
Θα ψάξω να βρω το βιβλιαράκι για την βαφτηστήρα μου οπωσδήποτε!

Γκρινιάρης said...

Ωχ ναι, το τραγούδι το ξέρω κι εγώ από τους Nightwish! Άψογο είναι, πολύ αγαπημένο (φταίει βέβαια και η εκτέλεση, όπως είπε κι ο lockheart)! Δεν ήξερα οτι είναι Χριστουγεννιάτικο πάντως.

Σοφία said...

@ Lockheart: Καλησπέρα και καλώς ήρθες στις Κόκκινες Νύχτες.
Το ήξερα ότι το είχαν τραγουδήσει και οι Nightwish αλλά δεν είχε τύχει να ακούσω την εκτέλεσή τους. Είναι ωραία, αν και μάλλον προτιμώ την original του Peter Auty. Πάντως κι εγώ συγκινούμαι όποτε ακούω αυτό το κομμάτι. Δεν ξέρω γιατί.

@ Alienlover: Κι εγώ αγόρασα βιβλίο και dvd για την βαφτιστήρα μου φέτος. Πριν χρόνια το είχα κάνει δώρο στην κόρη μιας φίλης μου, η οποία είχε ξετρελαθεί. Ελπίζω να αρέσει το ίδιο και στην βαφτιστήρα.

@ Γκρινιάρης: Ω ναι, ακούγεται πολύ αυτή την εποχή. Μάλιστα την ταινία μπορείς να την βρεις σε διπλό dvd με μια άλλη χριστουγεννιάτικη ιστορία του Briggs που λέγεται Father Christmas.

Anonymous said...

Τα Χριστούγεννα είναι η πιο μελαγχολική γιορτη.. Γι αυτό βιαζόμαστε να ρθεί, ώστε τελικά ν αφύγει γρήγορα... :(

Σοφία said...

Έχω ακούσει κι άλλους να το λένε αυτό. Προσωπικά δεν την βρίσκω καθόλου μελαγχολική.

Το μόνο που με εκνευρίζει είναι ότι στην Αγγλία την γιορτάζουμε σχεδόν επί 3 μήνες. Σε άλλους όμως αρέσει. Γούστα είναι αυτά ;-)

electronic396 said...

christmas christmas christmas σοφάκι:)
αν και μετά απο αυτά που είπε ο ibit.....για τα κουλούγεννα....:)
και να επιδωθώ λίγο στο hobby του γκρινιάρη...ρε γκρινιάρη τι έχεις κλειδωμένο το blog σου και δεν μπορεί να σχολιάσει κανείς...
πάντως τα λές ωραιά...lol;)
.....
και στο θέμα μας τώρα οραίο το song....
Πολύ super duper oouaaaou το songi....αν και η tarja ειναι και γ@μώ της φωνές....προτιμώ την έκδοση "Σοφία";)...σε ταξιδεύει...

Σοφία said...

Τις σκέψεις μου για το κουλούγεννα τις εξέθεσα (nuff said) :-p

Όσο για το Walking in the Air... είδες τελικά είναι αλήθεια αυτό που λένε, ότι ο παλιός είναι αλλιώς :-)

Γκρινιάρης said...

Με φώναξε κανείς;

Τι κλειδωμένο καλέ; Α, μάλλον επειδή επιτρέπω μόνο σε blogger users, ε; Λες να το αλλάξω; Θα το δοκιμάσω...

Γκρινιάρης said...

Εμένα εξακολουθεί να μου αρέσει η version των Nightwish. Το link του lockheart την αδικεί πάρα πολύ, αν την ακούσεις κανονικά θα ενθουσιαστείς.

the_sailor said...

Πάντως απ' ό,τι έχω ακούσει τα Χριστούγεννα στη βόρεια και κεντρική Ευρώπη δεν έχουν καμία σχέση με τα δικά μας. Τα καταλαβαίνεις δηλαδή πολύ περισσότερο εκεί. Ισχύει αυτό;

Laplace said...

Kαλημέρα Σοφάκι..
Πολυ νωρις ομως εκανς αυτο το αφιέρωμα..Εχουμε ακόμα 26 ημέρες :(

DaNaH said...

Ούτε και εγώ γνώριζα την ιστορία αυτή. Πάντως όντως η εικόνα που έβαλες από το βιβλίο έχει πολύ ωραία εικονογράφηση! Οι κοκκινοκαφέ αποχρώσεις σου δημιουργούν ένα έντονο αίσθημα θαλπωρής.

Όσο για το τραγούδι, άκουσα λίγο από την αρχή και το σταμάτησα. Μου αρέσουν τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια, αλλά προτιμώ - πέρα από τα κλασσικά (μικρός τυμπανιστής κλπ) - αυτά που δίνουν κέφι (πχ All I want for Christmas της Mariah) ή τα πιο μελωδικά/τρυφερά (πχ I have a dream των Westlife).

Σοφία said...

@ Γκρινιάρης: Άκουσα απόσπασμα στο iTunes και έχεις δίκιο. Επιμένω ότι η εκτέλεση του Auty είναι μοναδική, αλλά και η διασκευή των Nightwish έχει "κάτι". Θα την κατεβάσω, θα την ακούσω όλη και θα σου πω :-)

@ The_Sailor: Όντως, έτσι είναι. Τα Χριστούγεννα στις βόρειες χώρες γιορτάζονται πάρα πολύ. Ενώ αντιθέτως το Πάσχα περνάει λίγο στο άσχετο.

@ Laplace78: Εδώ στις βόρειες χώρες που λέγαμε, από τα τέλη Νοεμβρίου είμαστε εντελώς μέσα στο εορταστικό κλίμα. 26 μέρες δεν είναι τίποτα.

@ Δανάη: Αν σου πω ότι δεν ξέρω κανένα απ' αυτά (εκτός από τον Μικρό Τυμπανιστή);

DaNaH said...

Ε δεν σε πιστεύω! Αποκλείεται! Είναι σαν να λες ότι δεν ξέρεις το Last Christmas!!! Ψάξτα στο youtube! Το I Have a dream είναι το original των ABBA, αλλά οι Westlife το έχουν διασκευάσει και έχει κάνει μεγάλη επιτυχία τα τελευταία χρόνια, είχε γίνει μάλιστα νούμερο ένα στην Βρετανία τα Χριστούγεννα πριν κάποια χρόνια και είχε μείνει αρκετές εβδομάδες στην κορυφή - 11 αν θυμάμαι καλά!!

Της Mariah Carey είναι παλιότερο, αλλά εξίσου all time classic με το Last Christmas! :)

Σοφία said...

Για να είμαι ειλικρινής δεν δίνω ιδιαίτερη σημασία στα charts, γι' αυτό ίσως δεν τα ξέρω. Θα τα ψάξω στο iTunes κάποια στιγμή.

cortlinux said...

Το ζήλεψα αυτό το post. Η μουσική , η μελωδία είναι τόσο όμορφες, τόσο ταξιδιάρικες. Ζηλεύω γιατί εμπεριέχει κι ένα από τα πιο όμορφα κινούμενα σχέδια. Μου αρέσουν πολύ τα κινούμενα σχέδια και ειδικά αυτής της τεχνικής είναι σαν παιχνίδι με ξυλομπογιές. Χρώμα που λες και ξεπήδησε από παιδικό όνειρο...

Η ίδια ομάδα έχει κάνει το When the wind blows... με μουσική από τους Pink Floyd. Αν δεν την έχεις δει σου την προτείνω...
Όχι παραμύθι όπως αυτό αλλά αρκετά δυνατό...

Χαίρομαι που σας ανακάλυψα... :-)

Σοφία said...

Να 'σαι καλά! Κι εγώ με τη σειρά μου χαίρομαι που μπόρεσα να σε ταξιδέψω :-)