Thursday 17 April 2008

Τρέξε τρέξε μικρούλη


Όσοι διαβάζετε τον Γκρινιάρη ή την Ελευθεροτυπία θα γνωρίζετε ήδη ότι την περασμένη Κυριακή έγινε ο Μαραθώνιος του Λονδίνου, και ότι συμμετείχαν 6 πολεμιστές Μασάι από την Τανζανία. Ο Μαραθώνιος του Λονδίνου είναι ένας από τους πέντε κορυφαίους μαραθωνίους παγκοσμίως (οι άλλοι 4 είναι οι Μαραθώνιοι της Βοστώνης, του Βερολίνου, του Σικάγο και της Νέας Υόρκης) και συνεπώς αποτελεί ένα σημαντικό αθλητικό γεγονός για επαγγελματίες δρομείς. Είναι επίσης η μεγαλύτερη ετήσια φιλανθρωπική εκδήλωση στον κόσμο, αφού κάθε χρόνο συγκεντρώνονται περί τα 45 εκατομμύρια λίρες (περίπου 56 εκατομμύρια ευρώ ή 19 δις δραχμές - αν έχω κάνει σωστά τους υπολογισμούς) για διάφορες φιλανθρωπικές οργανώσεις και σωματεία.


Ο Μαραθώνιος ξεκίνησε το 1981 και διοργανώνεται κάθε χρόνο τον Απρίλιο. Έχει σπόνσορα την εταιρία Flora, προσελκύει πάνω από 40.000 αθλητές και καλύπτεται σε απευθείας μετάδοση από το BBC. Οι δρομείς είναι είτε επαγγελματίες αθλητές (μερικοί αγωνίζονται για μια θέση στους Ολυμπιακούς), είτε ερασιτέχνες μέλη αθλητικών συλλόγων, είτε απλός κόσμος που συμμετέχει με κάποια φιλανθρωπική οργάνωση προκειμένου να μαζέψει χρήματα για λογαριασμό της. Οι ερασιτέχνες που συμμετέχουν για φιλανθρωπικούς σκοπούς λέγονται fun runners, επειδή οι περισσότεροι τρέχουν μασκαρεμένοι, και αυτοί είναι που προσελκύουν τον μεγαλύτερο αριθμό θεατών.


Τα χρήματα για τις φιλανθρωπικές οργανώσεις μαζεύονται μέσω διάφορων δραστηριοτήτων, όπως χορηγείες, έρανοι, φιλανθρωπικά παζάρια, κληρώσεις, πάρτυ μασκέ ή μέσω ειδικών ιστοσελίδων όπως το Just Giving. Aυτοί που τρέχουν για την κάθε φιλανθρωπική οργάνωση αναλαμβάνουν να οργανώσουν τις δραστηριότητες ή να δημιουργήσουν τις ιστοσελίδες μέσω των οποίων συλλέγονται τα χρήματα. Εκατοντάδες φιλανθρωπικές οργανώσεις συμμετέχουν στον Μαραθώνιο και τουλάχιστον 10.000 αθλητές τρέχουν για λογαριασμό τους. Μερικές οργανώσεις έχουν μεγάλες ομάδες δρομέων, όπως π.χ. η Team MacMillan με 600 δρομείς που μαζεύουν χρήματα για την οργάνωση Macmillan Cancer Support.


Υπάρχουν πολλές τέτοιες ομάδες και κάθε χρόνο έχουν διαφορετική σύνθεση. Μια ομάδα που μένει σταθερή είναι η Everpresent, αποτελούμενη από 22 δρομείς που έχουν λάβει μέρος σε όλους τους Μαραθώνιους από το 1981 μέχρι σήμερα!


Οι διοργανωτές του Μαραθώνιου οργανώνουν επίσης μια ειδική έκθεση αθλητικού περιεχομένου και εκδηλώσεις κατά μήκος της διαδρομής, κυρίως σε παμπ, που στους επίσημους χάρτες συμβολίζονται με - τι άλλο; - ένα ποτήρι μπύρα! Το όλο σκηνικό θυμίζει μια τεράστια γιορτή του δρόμου (αγγλιστί: street party), με μισό εκατομμύριο θεατές στα 42 χιλιόμετρα της διαδρομής, πολλοί από τους οποίους πάνε για να δουν κάποιον φίλο ή γνωστό, και άλλοι απλά για να ενθαρρύνουν τους αθλητές ή να δουν τους μασκαρεμένους. Ακολουθεί ένα πολύ πρόχειρο βιντεάκι που μεταφέρει λίγη από την ατμόσφαιρα της ημέρας.



Κάθε χρόνο, μια από τις φιλανθρωπικές ομάδες γίνεται η μασκώτ του Μαραθώνιου. Φέτος, τον τίτλο της μασκώτ είχε μια ξένη ομάδα 6 Maasai από την Τανζανία (φαίνονται και στο βίντεο), που έτρεξαν με σκοπό να μαζέψουν χρήματα για να κάνουν γεώτρηση και να προμηθεύσουν πόσιμο νερό στο χωριό Elaui, αφού στην περιοχή τους έχει 10 χρόνια να βρέξει! Η ιστορία του πώς βρέθηκαν οι Maasai στο Λονδίνο έχει ως εξής: η ανθρωπιστική οργάνωση Greenforce που δραστηριοποιείται στην περιοχή, προσφέρει, μεταξύ άλλων, μαθήματα Αγγλικών στους Maasai. Σε ένα μάθημα συνάντησαν τη λέξη "μαραθώνιος". Όταν ο δάσκαλός τους τους εξήγησε ότι ο Μαραθώνιος είναι μια εκδήλωση όπου πας και τρέχεις για να μαζέψεις χρήματα, οι έξι Μaasai, που καθημερινά καλύπτουν δεκάδες χιλιόμετρα τρέχοντας, είδαν μια ιδανική ευκαιρία να βοηθήσουν το χωριό τους. Απευθύνθηκαν στους σοφούς του χωριού, οι οποίοι τους έδωσαν την συγκατάθεσή τους με το σκεπτικό ότι αφού καθημερινά τρέχουν τόσα χιλιόμετρα για βιοποριστικούς λόγους, θα μπορέσουν άνετα να τρέξουν τον Μαραθώνιο και να μαζέψουν έτσι τα απαραίτητα χρήματα για την γεώτρηση.


Βέβαια λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο, που δεν ήταν άλλος από τον αγγλικό καιρό. Οι ασυνήθιστοι στα κρύα και τις βροχές Maasai δυσκολεύτηκαν όταν ήρθαν αντιμέτωποι με το κρύο που επικρατεί αυτή την εποχή στην Γηραιά Αλβιόνα, και ακόμα περισσότερο επειδή δεν μπορούσαν να πιουν το αγαπημένο τους ρόφημα, που δεν είναι άλλο από το αίμα (ζώων, φαντάζομαι). Το αίμα, λέει, είναι πολύ δυναμωτικό - μπορείς να επιβιώσεις για μέρες πίνοντας μόνο αίμα. Τελικά βολεύτηκαν με κλασσικό αγγλικό τσάι, το οποίο όμως έπιναν με 10 κουταλιές ζάχαρη για να τους κρατήσει! Eδώ μπορείτε να δείτε ένα βιντεάκι από την εμφάνισή τους στις ειδήσεις του ΒΒC, όπου διηγήθηκαν την ιστορία τους και μίλησαν για τις εντυπώσεις τους.


Στον Μαραθώνιο είδα τους 4 από τους έξι Maasai, που έτρεξαν ντυμένοι με παραδοσιακές φορεσιές, κουβαλώντας δόρατα και ασπίδες βάρους 5,5 κιλών και φορώντας "παπούτσια" από λάστιχο αυτοκινήτου. Έτρεχαν τραγουδώντας και χορεύοντας και φαίνονταν άνετοι, αλλά ο αρχηγός τους κατέρρευσε στα μισά λόγω του ότι είχε παρασφίξει ένα από λουριά στο πόδι του με αποτέλεσμα να κοπεί η κυκλοφορία του αίματος. Κατέληξε στο νοσοκομείο, μαζί με τον πέμπτο από τους 6 που τον συνόδευσε, αλλά συνέχισε τη διαδρομή και τερμάτισε την επόμενη μέρα, αφού βγήκε από το νοσοκομείο.


Οι Maasai ήταν κάτι το διαφορετικό, αλλά και οι υπόλοιποι fun runners ήταν αξιόλογοι. Τα πιο συνηθισμένα κουστούμια είναι οι κάθε λογής περούκες και στολές μπαλαρίνας (στις γυναίκες αλλά κυρίως στους άντρες), όπως και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε - κλόουν, Ρωμαίοι στρατιώτες, αρχαίοι Έλληνες, ινδιάνοι, καουμπόηδες, κουνέλια, καμήλες, μπουκάλια μπύρας, υπερμεγέθεις νοσοκόμες, ρομπότ, δράκουλες, Jedi, μήλα, μπανάνες, καρότα, μελισσούλες, πεταλούδες, εθνικές ενδυμασίες κ.λπ. Ένας έτρεξε φορώντας το γνωστό μαγιώ του Mπόρατ ενώ στα οπίσθιά του έγραφε FREE TIBET. Δυστυχώς δεν πρόλαβα να τον φωτογραφήσω γιατί μέχρι να σταματήσω να γελάω και να πιάσω τη μηχανή με είχε προσπεράσει. Μια κοπέλα έτρεξε πάνω σε ξυλοπόδαρα, ένας πυροσβέστης έτρεξε φορώντας τη στολή του με όλα τα συμπράγκαλα, μια ομάδα 25 αστυνομικών έτρεξαν αλυσοδεμένοι μεταξύ τους, ενώ ο Lloyd Scott που παλιότερα "έτρεξε" φορώντας σκάφανδρο φέτος τρέχει (γιατί τρέχει ακόμα - αύριο αναμένεται να τερματίσει) με τη στολή του Iron Giant που έχει ύψος σχεδόν 3 μέτρα, φάρδος πάνω από 1 μέτρο και ζυγίζει 32 κιλά!


Με τόσους μασκαρεμένους, ο Μαραθώνιος είναι χάρμα οφθαλμών, πάντως είναι αξιοθαύμαστο το ότι αυτή την Κυριακή βγήκε τόσος κόσμος να δει τον αγώνα. Ο καιρός ήταν ιδιαίτερα ανάποδος, με συνεχείς εναλλαγές ήλιου, συννεφιάς και δυνατής βροχής σε συνδιασμό με αέρα, που ταλαιπώρησαν τους αθλητές (ειδικά αυτούς που είχαν περίτεχνα κουστούμια) αλλά και εμάς τους θεατές αφού αναγκαζόμασταν να ψάχνουμε για στέγαστρο κάθε φορά που έπιανε δυνατή μπόρα. Αλλά ως γνωστόν... ο επιμένων νικά!


Εκτός από τους fun runners, υπάρχουν και οι επαγγελματίες δρομείς, άνδρες και γυναίκες, αυτοί που τρέχουν με αναπηρικά καροτσάκια και o Mini Marathon για τους κάτω των 18, με σπόνσορα την Adidas. Οι συμμετοχές των επαγγελματιών, γνωστών ως elite runners, είναι σημαντικές, αφού αν κάνεις καλό χρόνο μπορείς να κερδίσεις μια θέση στους Ολυμπιακούς. Η Βρετανίδα Paula Radcliffe που είναι από τις πιο γνωστές μαραθωνοδρόμους παγκοσμίως, ξεκίνησε την καριέρα της από τον Μαραθώνιο του Λονδίνου το 2002.


Φέτος, ο Κενυάτης Μάρτιν Λελ κάλυψε την απόσταση σε 2 ώρες, 15 λεπτά και 15 δευτερόλεπτα και βγήκε πρώτος, κάνοντας μάλιστα νέο ρεκόρ αγώνων, ενώ η Γερμανίδα Ιρίνα Μικιτένκο επικράτησε των γυναικών καλύπτοντας την απόσταση σε 2 ώρες, 24 λεπτά και 14 δευτερόλεπτα. Ο Λελ θεωρείται από πολλούς φαβορί για τους Ολυμπιακούς του Πεκίνου. Η Paula Radcliffe δεν έτρεξε λόγω τραυματισμού. Απ' ό,τι διαβάζω σε ελληνικές ιστοσελίδες, η Ελένη Δόντα έπιασε το χαμηλό όριο (2:42.00) για τους Ολυμπιακούς, τερματίζοντας 16η σε 2:41:10. Η Δόντα στην ίδια διοργάνωση πέρυσι ήταν 11η και είχε σημειώσει ατομικό ρεκόρ με 2:40:42. Μάλλον πέρσυ την ευνόησαν οι καιρικές συνθήκες, αφού είχε απίστευτη ζέστη που κατέβαλε όσους αθλητές δεν ήταν συνηθισμένοι σε εύκρατα κλίματα.


Παρότι δεν είναι εύκολο να τρέξεις - ή ακόμα και να περπατήσεις - έναν Μαραθώνιο, είναι απίστευτο το πόσοι άνθρωποι θέλουν να συμμετάσχουν. Ήδη 80.000 αθλητές και μη έχουν υποβάλει υποψηφιότητα για τον Μαραθώνιο του 2009!!

Περισσότερες φωτογραφίες μπορείτε να δείτε στον λογαριασμό μου στο Flickr.

27 comments:

Maria Mikro Analogo said...

Κοίτα να δεις τι μαθαίνει κανείς... :D Να 'σαι καλά για το ποστ, Σοφάκι. Φοβερό!
Φιλιά και καλημέρα :)

Σοφία said...

Καλημέρα, Μαρία! Ευχαριστώ :-)

Meropi said...

Σοφάκι μου,
σήμερα έμαθα πολλά και ενδιαφέροντα από την ανάρτηση σου.
Βρε τους καϋμένους τους Μασσάι που δεν τους έφτανε να τρέχουν, ήθελαν να κουβαλούν και βάρος (δόρατα κλπ) και να τραγουδούν και από πάνω!!

Σοφία said...

Μην τους λυπάσαι Μερόπη, μες την τρελλή χαρά ήταν! Όλο σκέρτσα και ελαφρά πηδηματάκια :-)

Γκρινιάρης said...

Χορταστικότατο post!!! Όμορφες φωτογραφίες και πολλές πληροφορίες! Άψογη!

Άντε, και του χρόνου fun runner! :)

geokalp said...

τρομερό ποστ!
τι κρίμα που η κλασσική διαδρομή δεν έχει την ίδια απήχηση...

DaNaH said...

Πολύ ενδιαφέρον. Εντελώς διαφορετική εικόνα αποκτάς έχοντας απλά διαβάσει για αυτό σε κάποιο site ειδήσεων και βλέποντας εικόνες και βιντεάκια από κάποιον που το έχει δει από κοντά! :)

Anonymous said...

Παρατηρώ ότι κάποιοι δεν χάνουν ευκαιρία να βάλουν την φουστίτσα...
Σχετικά με τα δόρατα να υπενθυμίσω ότι ο πρώτος μαραθωνοδρόμος είχε τρέξει με πλήρη εξάρτυση (και μετά ξεψύχησε ο έρμος).

Meropi said...

SOS
ΜΗΝ ΑΝΟΙΞΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ Dumuro ΕΙΝΑΙ ΑΠ' ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΕΤΑΔΙΔΟΥΝ ΙΟΥΣ.
Σοφάκι μου εσύ που είσαι η διαχειρίστρια του μπλογκ σβήσε το ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΑΝΟΙΞΕΙΣ.

~~A~~ said...

Πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τον μαραθώνιο που δεν τις ήξερα.Τι θα κάναμε χωρίς εσένα και τον γκρινιάρη!!!

alienlover said...

κοίτα να δεις τι μαθαίνει κανείς!!! Ενημερωτικότατο το ποστ αυτό, και χάρμα οφθαλμών με τόσες ωραίεςφωτογραφίες!

Cinderelen said...

A, Πολύ ωραία! Το κίτρινο κοτόπουλο ήταν το καλύτερο κατά τη γνώμη μου.
Επίσης η κυρία Χαχανούλα φοβερή!


:*

Γκρινιάρης said...

@geokalp όταν απουσιάζει η πρωτοβουλία, η φαντασία και η οργάνωση, τι περιμένεις;
Εδώ έχουμε έναν Γύρο της Αθήνας, που όμως δεν έχει κανεναν φιλανθρωπικό προσανατολισμό απ' όσο γνωρίζω, αφού εξάλλου το fundraising είναι ψιλά γράμματα στην Ελλάδα (με την εξαίρεση των τηλε/ραδιο-μαραθωνίων)! Γιατί ενα τέτοιο γεγονός, που έτσι κι αλλιώς διοργανώνεται, να μην χρησιμοποιείτι λίγο διαφορετικά, να μην διαφημίζεται μόνο με αφίσες μια εβδομάδα πριν, και στις ειδήσεις το προηγούμενο βράδυ; Γιατί; Όπως γράφει η Σοφία, ήδη άρχισαν οι δηλώσεις συμμετοχής στον London Marathon του 2009!

Αρκεί να σκεφτούμε μόνο τι προβολή έχει η πόλη που φιλοξενεί ένα τόσο προβεβλημένο γεγονός και βέβαια τι ποσά μαζεύονται προς διάθεση σε φιλανθρωπικές οργανώσεις "απλά" και μόνο οργανώνοντας έναν μαραθώνιο, μία μέρα του χρόνου! Αλλά βέβαια, με μαραθώνιους θα ασχολούμαστε τώρα;

Γκρίνιαξα και σήμερα...

Anonymous said...

Πολύ ωραίο ποστ με αφθονες πληροφορίες! Τελικά είναι πολύ καλή ιδέα η συγκέντρωση χρημάτων μέσα από τον μαραθώνιο, κρίμα που στην Ελλάδα δεν συνδυάζουμε τον μαραθώνιο με κάτι τέτοιο!

CitizenMac said...

Αυτοί οι Άγγλοι και ο μοναδικός τρόπος που έχουν να τα κάνουν όλα γιορτή με παράξενα κοστούμια! :P

Kudos πάντως αφού έχει φιλανθρωπικό χαρακτήρα - η ιστορία των Masai κάλλιστα θα μπορούσε να γίνει ταινία!

Εγώ λυπάμαι τον τυπά που έτρεξε όλη τη διαδρομή ντυμένος κοτόπουλο :D

Σοφία said...

@ Γκρινιάρης: Επίσης :-p

Πλάκα-πλάκα στρουμφάκια δεν είδα στον Μαραθώνιο. Μήπως να το σκεφτόσουν;

@ Geokalp: Χρειάζεται χρήμα, οργάνωση και πολύ κέφι για να οργανωθεί αυτού του είδους ο Μαραθώνιος. Στην Ελλάδα μας λείπουν και τα τρία. Γιατί κακά τα ψέμματα, αν δεν ήταν οι fun runners δεν θα έβγαινε μισό εκατομμύριο κόσμος στους δρόμους να φωνάζει και να χειροκροτάει με τις ώρες.

@ Δανάη, ~~a~~ & Alienlover: Nα είσαστε καλά, κορίτσια! Χαίρομαι που σας άρεσε :-)

@ Μανώλης: Aπό όοοοολα αυτά που έγραψα σου έμειναν μόνο οι φουστίτσες και τα δόρατα; Κάτι θα είχε να πει επ' αυτού ο κ. Freud χεχε ;-)

@ Meropi: Πάντα τα σβήνω με την πρώτη ευκαιρία, αλλά ευχαριστώ για την υπενθύμιση :-)

Σοφία said...

@ Cinderelen: Κι εμένα μου άρεσαν αυτοί οι δύο :-)

@ Γκρινιάρης: Έτσι είναι. Δεν ξέρω σε μια ανάλογη περίπτωση πόσοι Αθηναίοι θα έβγαιναν να τρέξουν μασκαρεμένοι, πόσοι θα έβγαιναν να επευφημίσουν τους μασκαρεμένους και εν τέλη πόσοι θα παρακινούνταν από ένα τέτοιο γεγονός για να δώσουν χρήματα σε κοινωφελείς και φιλανθρωπικούς σκοπούς χωρίς να έχει προηγηθεί μια καταστροφή (σεισμός, φωτιά κ.λπ.). Άσε που χρειάζεται φοβερή οργάνωση και ένας καλός σπόνσορας για να πετύχει το εγχείρημα.

Πάντως διαβάζω ότι ο ΣΕΓΑΣ ευελπιστεί να προσελκύσει 10.000 δρομείς στον Μαραθώνιο της Αθήνας και για τον σκοπό αυτό έχει στείλει αποστολές στους Μαραθώνιους του Λονδίνου και του Παρισιού. Βέβαια όλα την τελευταία στιγμή - ο Μαραθώνιος της Αθήνας είναι στις 9 Νοεμβρίου αλλά η σχετική ιστοσελίδα www.athensclassicmarathon.gr δεν λειτουργεί ακόμα.

@ Lemonita: Όντως κρίμα. Aλλά εντάξει, ο κάθε λαός με τα καλά του και τα κακά του.

@ Citinenmac: Η αλήθεια είναι ότι δεν θέλουν πολύ να βγουν στους δρόμους, και δη μασκαρεμένοι. Όπου γάμος και χαρά... που λέει και η παροιμία ;-)

Γκρινιάρης said...

Thanks για το link, σκέφτομαι να γράψω ένα post. Ο κλασικός μαραθώνιος μάλλον είναι άλλος από τον Γύρος της Αθήνας, ο δεύτερος οργανώνεται από τον Δήμο Αθηναίων Μάιο - Ιούνιο. Και βέβαια δεν βρίσκω τίποτα στο internet....

Σοφία said...

Ο Γύρος της Αθήνας δεν είναι μαραθώνιος. Είναι απλά μια διαδρομή 8 χιλιομέτρων (νομίζω) που περνάει από τους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας. Δεν είναι αθλητικό γεγονός και από αυτή την άποψη δεν μπορεί να συγκριθεί με τον Μαραθώνιο του Λονδίνου.

Γκρινιάρης said...

Σίγουρα όχι, πάντως ακόμα και ένα τέτοιο γεγονός θα μπορούσαν να το διαχειρηστούν καλύτερα, και γιατί όχι να χρησιμοποιηθεί για fundraising. Μιλάμε οτι δεν υπάρχει ανακοίνωση για κάτι που θα γίνει σε 1-2 μήνες...

Anonymous said...

"@ Μανώλης: Aπό όοοοολα αυτά που έγραψα σου έμειναν μόνο οι φουστίτσες και τα δόρατα; Κάτι θα είχε να πει επ' αυτού ο κ. Freud χεχε ;-)"

Η αλήθεια είναι ότι ήθελα να γράψω επίσης ότι οι φιλάνθρωποι θα φάνε καλά πάλι, αλλά είπα να μη χαλάσω την ομορφιά του ποστ... Άντε αμόλα τον Φρόυντ τώρα...;-)

Σοφία said...

@ Γκρινιάρης: Αααα για δυο μήνες μιλάμε; Έχει ο Θεός μέχρι τότε... :-p

@ Μανώλης: Οι φιλάνθρωποι πάντα τρώνε. You've got to spend money to make money ;-)

Anonymous said...

Δεν... μασάει ο Μασάι! Μα, καλά μόνος του έτρεχε την επομένη???

Σκεφτείτε ότι δεν πρόκειται απλώς για τον Μαραθώνιο της Αθήνας, αλλά τον Κλασικό Μαραθώνιο, στη φυσική και ιστορική διαδρομή του... Και πόσα χρόνια τους πήρε για να αρχίσουν την προσπάθεια καθιερωσής του... Και τονίζω το προσπάθεια, για κάτι που θα έπρεπε να έχει ήδη καθιερωθεί...

Σοφία said...

Την επόμενη τρέξαν οι δύο Μασάι μαζί, αλλά κατά τ' άλλα μόνοι τους. Σκέψου όμως και τον άλλο με τη στολή του ρομπότ που περπατούσε πέντε μέρες!!

marionettie said...

Den eixa idea gia auto ton marathonio! Poso xairomai pou pane ta xrimata se kalo! Na sai kala kopela mou! Kai me sygxoris gia ta athlia ta greeklish, alla apo edo pou grafo den exi ellinika. :-*

Σοφία said...

Δεν πειράζει για τα greeklish, όπως βολεύεσαι :-)

Anonymous said...

Ένα θα σου... γράψω! Ψάχνω να βρω στοιχεία για τους αθλητές της Ολυμπιακής ομάδας, για το αφιέρωμα που φτιάχνουμε στη δουλειά, μεταξύ των οποίων είναι και η Δοντά. Γράφω το όνομά της στο google και τσουπ το κείμενο σου!!!!
Μήπως έχεις και την ημερομηνία γέννησής της??? ΧΕΧΕΧΕ!!!