Το ταξίδι στις δύο ριβιέρες

Ζωγραφική της Carol DeBolt Eikenbery

Το ταξίδι στις δύο ριβιέρες (γαλλική και ιταλική) κανονίστηκε χωρίς πολλή σκέψη, μετά από μια σύντομη ανταλλαγή ημέιλ με τη φίλη μου την Jasmin. Με την Jasmin έχουμε κάνει αρκετές περιοδείες με τρένο, κυρίως γύρω στα Χριστούγεννα, για να επισκεφτούμε τα χριστουγεννιάτικα παζάρια στη Γερμανία. Πέρσυ το καλοκαίρι κάναμε το πρώτο μας καλοκαιρινό ταξίδι - απηυδισμένες από την ασταμάτητη βροχή και τις ανοιξιάτικες θερμοκρασίες του αγγλικού "καλοκαιριού", αναζητήσαμε καταφύγιο στη νότια Γαλλία. Πέντε μόνο μέρες, αλλά άξιζαν για 15. Ακόμα θυμάμαι τον ήλιο, τη ζέστη, τα τζιτζίκια και τα υπέροχα ζεστά βράδυα της Αβινιόν!

Φέτος δεν είχαμε κάνει ανάλογα σχέδια, μιας και ο καιρός είναι καλύτερος (πιάνουμε άνετα τους 20 βαθμούς τις περισσότερες μέρες - oh yes) και επίσης επειδή είχαμε μπλέξει με δουλειές και από το Πάσχα δεν είχαμε βρει χρόνο ούτε καφέ να πιούμε, πολύ περισσότερο να κάνουμε πλάνα διακοπών. Λίγο όμως η περίοδος των βροχών στα τέλη Ιουνίου, λίγο η ταξιδιωτική διάθεση του καλοκαιριού, εν μέσω μιας ανταλλαγής ημέιλ για να κανονίσουμε έξοδο με την παρέα έριξα την ιδέα της εκδρομής, η Jasmin είπε ναι, και σε λιγότερο από 3 εβδομάδες αναχωρούσαμε για το Παρίσι :-)

Σχεδιάζοντας το ταξίδι είχαμε δύο πράγματα στο μυαλό μας: εγώ ήθελα να περάσουμε οπωσδήποτε από τη Νίκαια (που την είχα άχτι γιατί δεν προλάβαμε να πάμε πέρσυ) και η Jasmin να πάμε σε μια "νέα" χώρα. Οι πιθανές χώρες ήταν η Ισπανία και η Ιταλία - επιλέξαμε την Ιταλία λόγω εγκύτητας. Πριν αρχίσουμε να προγραμματίζουμε το ταξίδι δεν είχαμε καν ακούσει για την ιταλική ριβιέρα - από το χάρτη είδαμε ότι η πρώτη μεγάλη παραθαλάσσια πόλη είναι η Γένοβα και τη βάλαμε στο πρόγραμμα. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο είδαμε ότι κοντά στη Γένοβα είναι πέντε γραφικά χωριά που λέγονται Cinque Terre, θυμήθηκα κάποιες αναρτήσεις που είχε κάνει προ καιρού ο Sailor, έψαξα, τις βρήκα, διάβασα για τη La Spezia, συνειδητοποίησα ότι εκεί κοντά είναι και η Pisa με τον κεκλιμένο πύργο, και έτσι αποφασίστηκε η διαδρομή. Δυστυχώς ενώ φτάσαμε σε απόσταση (βαθειάς) αναπνοής από την Φλωρεντία, δεν μπορέσαμε να την συμπεριλάβουμε στα σχέδιά μας, κι έτσι μας έμεινε για του χρόνου (χεχε).


Το ταξίδι ακολούθησε λίγο-πολύ το περσυνό πενθήμερο μοτίβο: αναχώρηση για Παρίσι αργά το απόγευμα μετά τη δουλειά, 2 μέρες με σχετικά μικρές διαδρομές, 1 μέρα φουλ ταξίδι, άλλη μια μέρα με μικρές διαδρομές, και τέλος τη μέρα της επιστροφής μεγάλο ταξίδι με διάλειμμα μερικών ωρών στο Παρίσι πριν πάρουμε το τρένο για Λονδίνο. Αναλυτικά οι διαδρομές που κάναμε ήταν οι εξής:

Λονδίνο-Παρίσι (2,5 ώρες)
Παρίσι-Νίκαια (5,5 ώρες)
Νίκαια-Γένοβα (3 ώρες)
Γένοβα-Πίζα-La Spezia-Cinque Terre-Γένοβα (όλη μέρα)
Γένοβα-Νίκαια (4 ώρες με τις καθυστερήσεις)
Νίκαια-Παρίσι-Λονδίνο (8 ώρες με 4 ώρες στάση στο Παρίσι)

Όλα τα ταξίδια ήταν με τρένο, τα περισσότερα στην πρώτη θέση, αναγκαστικά λόγω συγκαιριών. Συγκεκριμένα όταν κανονίσαμε το ταξίδι δεν υπολογίσαμε ότι θα διασχίζαμε τη Γαλλία κατά τη διάρκεια της μεγαλύτερης αργίας της χώρας (κάπως σα να ξεκινάς για διακοπές στα νησιά του Αιγαίου στις 13 Αυγούστου!) με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν εισιτήρια για Νίκαια στην τουριστική θέση ούτε για δείγμα. Αναγκαστικά ταξιδέψαμε κυριλέ. Στο τέλος βέβαια μας βγήκε σε καλό γιατί το ταξίδι ήταν ασύγκριτα πιο ευχάριστο στην πρώτη θέση. Βέβαια ήταν και ασύγκριτα πιο ακριβό (306 ευρώ αλλέ-ρετούρ)!

Για τις διανυκτερεύσεις μας επιλέξαμε φτηνά (αλλά όχι φτηνιάρικα) ξενοδοχεία κοντά στον εκάστοτε σιδηροδρομικό σταθμό για να μην ταλαιπωρούμαστε στις μετακινήσεις μας από και προς τα τρένα. Στη Γαλλία μείναμε σε ξενοδοχεία της εταιρίας Ibis, ενώ στην Ιταλία, που δεν έχει Ibis, σε ξενοδοχείο της εταιρίας Best Western. Τα Ibis είναι σταθερή αξία - μικρά δωμάτια, μικρότερα μπάνια, χαμηλές τιμές. Το μεγαλύτερό τους πλεονέκτημα είναι ότι βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από σιδηροδρομικούς σταθμούς, και είναι ολόιδια το ένα με το άλλο, που σημαίνει ότι ξέρεις τι να περιμένεις. Το φτηνότερο δίκλινο που βρήκαμε ήταν 81 ευρώ (χωρίς πρωινό).

Όλο μαζί το ταξίδι, από την ώρα που φύγαμε από το Λονδίνο Παρασκευή απόγευμα, ως την ώρα που επιστρέψαμε Τετάρτη βράδυ, κόστισε 1.087 ευρώ (κατ' άτομο). Στο ποσό αυτό έχω υπολογίσει όλα τα εισιτήρια, το μισό κόστος διαμονής σε δίκλινο και όλα όσα χάλασα για φαγητό και ψώνια, μέχρι και τα γραμματόσημα που πήρα για να στείλω καρτ ποστάλ. Τα εισιτήρια των τρένων και γενικότερα οι μετακινήσεις κόστισαν 529 ευρώ, τα ξενοδοχεία 237 ευρώ, το φαγητό (με παγωτά, νερά, αναψυκτικά κ.λπ.) 184 ευρώ και τέλος τα έξτρα (ψώνια, σουβενίρ κ.λπ.) 137 ευρώ. Τα έξοδά μας ήταν σχετικά λίγα γιατί τρώγαμε σε φτηνά εστιατόρια ή παίρναμε κάτι ελαφρύ στο χέρι. Ένα βράδυ φάγαμε φρούτα και γιαουρτάκια στο δωμάτιό μας, όχι για λόγους οικονομίας αλλά επειδή ήμασταν λιώμα και δεν είχαμε κουράγιο να βγούμε έξω. Για μπαρ και ξενύχτια ούτε λόγος. Το ακριβότερο γεύμα ήταν στην La Spezia (25.80 € για ορεκτικό, ψάρια και 1 κόκα κόλα) και το φτηνότερο στη Γένοβα (7 € για μακαρονάδα και αναψυκτικό). Κάναμε ελάχιστα ψώνια, κυρίως μικρά αναμνηστικά όπως σφηνακοπότητα, μαγνητάκια και καρτ ποστάλ. Έτσι κι αλλιώς δεν χώραγε τίποτα άλλο στις αποσκευές μας.

Αν είχαμε κάνει το ταξίδι ένα μήνα αργότερα, όπως πέρσυ που πήγαμε Αύγουστο, και σε λιγότερο δημοφιλείς περιοχές, υπολογίζω ότι θα είχαμε χαλάσει περίπου 300 ευρώ λιγότερα, μιας που τον Αύγουστο τα εισιτήρια είναι φτηνότερα και τα ξενοδοχεία στις μη τουριστικές περιοχές πιο προσιτά. Π.χ. πέρσυ στη Λυών είχαμε δώσει 55 ευρώ για τον ίδιο τύπο δίκλινου που φέτος πληρώσαμε 94 ευρώ στη Νίκαια.

Αν σχεδιάζετε κάτι ανάλογο, η συμβουλή μου είναι να ταξιδέψετε Αύγουστο ή τουλάχιστον όχι γύρω στις 14 Ιουλίου. Επίσης να πάτε σε μέρη όχι τόσο κοντά στη θάλασσα, αν και η αλήθεια είναι ότι η θάλασσα έχει άλλη γοητεία, τουλάχιστον για εμάς που ζούμε σε νησί και δεν τη βλέπουμε ποτέ!

Εννοείται ότι θα ακολουθήσουν αναλυτικά ποστ με φωτογραφίες από τις ριβιέρες. Ως τότε σας χαιρετώ και ελπίζω να περνάτε τέλεια όπου κι αν είσαστε, και όσοι είσαστε στη θάλασσα, κάντε μια βουτιά και για μας!!