Το νέο Battlestar Galactica

Όσοι είσαστε 35-45 χρονών θα θυμόσαστε σίγουρα τη σειρά Battlestar Galactica που βλέπαμε μικροί. Πρόκειται για σειρά επιστημονικής φαντασίας παραγωγής 1978 με θέμα την προσπάθεια των ανθρώπινων φυλών να ξεφύγουν από τους Κύλωνες, ρομπότ που είχαν εφεύρει οι ίδιοι άνθρωποι και τα οποία επαναστάτησαν εναντίον τους. Μετά από μακρυχρόνιο πόλεμο και με τη βοήθεια του προδότη Μπάλταρ, τα ρομπότ κατέστρεψαν τελείως τους πλανήτες όπου ζούσαν άνθρωποι και οι μόνοι που απέμειναν ήταν οι πολεμιστές του αστρόπλοιου Γκαλάκτικα, και 50.000 σκόρπιοι πολίτες που κατάφεραν να μπουν σε διάφορα διαστημόπλοια πριν καταστραφούν από τους βομβαρδισμούς.


Σύμφωνα με το σενάριο, το ανθρώπινο είδος ξεκίνησε από τον πλανήτη Kobol (Κόμπολ). Υπήρχαν 13 φυλές, 12 από τις οποίες δημιούργησαν 12 αποικίες σε αντίστοιχους πλανήτες. Λέγεται ότι η 13η φυλή ακολούθησε διαφορετικό δρόμο από τις άλλες, εγκαταστάθηκε στον μακρινό πλανήτη "Γη" και έχει χάσει κάθε επαφή με τις υπόλοιπες φυλές. Η ιστορία αυτή σώζεται στο Ιερό Βιβλίο του Kobol, αλλά από πολλούς θεωρείται απλά μύθος. Μετά την καταστροφή των 12 πλανητών, μην έχοντας πού αλλού να στραφούν, οι άνθρωποι αποφασίζουν να ψάξουν για τη μυθική Γη, ελπίζοντας ότι η ανακάλυψή της θα είναι η σωτηρία τους. Η σειρά περιγράφει την πορεία τους μέσα από τους διάφορους γαλαξίες όπου έρχονται σε επαφή με κάθε λογής εξωγήινους και συγκρούονται επανειλημμένα με τους Κύλωνες που τους καταδιώκουν.


Η σειρά απευθυνόταν κυρίως σε νεανικό κοινό και τους βασικούς ρόλους έπαιζαν ο Lorne Green ως Κυβερνήτης Αντάμα (που οι μεγαλύτεροι ίσως τον θυμόσαστε από την Bonanza), ο Richard Hatch ως Apollo και ο Dirk Benedict ως Starbuck. Η σειρά παίχτηκε μόνο για μία σεζόν αλλά είχε αγαπηθεί πάρα πολύ. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι εκείνη την εποχή τα μόνα άλλα έργα επιστημονικής φαντασίας ήταν ο Πόλεμος των Άστρων και ο Μπακ Ρότζερς (το Star Trek τότε περνούσε κρίση).


25 χρόνια αργότερα, το 2003, o Ronald D. Moore, τηλεοπτικός παραγωγός και σεναριογράφος που στο μεταξύ είχε γίνει γνωστός με το Star Trek, γύρισε μια τρίωρη τηλεταινία με τίτλο Battlestar Galactica Miniseries και πρωταγωνιστές τον Edward James Olmos στον ρόλο του Κυβερνήτη Αντάμα (οι παλιοί θα τον θυμόσαστε ως Αστυνόμο Καστίγιο στο Miami Vice), την Mary McDonnell ως Laura Roslin (από το Χορεύοντας με τους Λύκους), τον βρετανό Jamie Bamber ως Apollo, την Katee Sackhoff ως Starbuck, και τον επίσης βρετανό James Callis (από το Ημερολόγιο της Bridget Jones) στο ρόλο του Baltar. H τηλεταινία διηγείται την ιστορία από το σημείο της καταστροφής των 12 πλανητών μέχρι να οργανωθεί ο στόλος και με την καθοδήγηση του Galactica να ξεκινήσει για την αναζήτηση της Γης. Παρότι έχει το ίδιο όνομα με την παλιά σειρά, η τηλεταινία δεν είναι ρεμέικ αλλά reimagining (ανάπλαση), που σημαίνει ότι έχει γραφτεί σχεδόν από την αρχή. Η κεντρική ιδέα έχει μείνει η ίδια, όπως επίσης και αρκετοί από τους χαρακτήρες. Κάποιοι άλλοι έχουν αλλάξει, πολλοί είναι εντελώς καινούριοι και στο σενάριο έχουν ενταχθεί νέες τροπές και διαφοροποιήσεις.


Η πιο χαρακτηριστική διαφορά, ή τουλάχιστον αυτή που χτυπάει πιο έντονα, είναι η αλλαγή φύλου του Starbuck, που στο νέο Galactica είναι γυναίκα. Η στενή σχέση μεταξύ Apollo και Starbuck συνεχίζει να υπάρχει, αλλά περιπλέκεται από το γεγονός ότι δεν είναι απλά δύο καρδιακοί φίλοι. Έχουν γίνει κι άλλες τέτοιες "μικρές" αλλαγές, π.χ. ο Μπούμερ από μαύρος άντρας έχει γίνει ασιάτισα γυναίκα, ο Συνταγματάρχης Τάι από μαύρος και συνετός έχει γίνει άσπρος, δύστροπος και αλκοολικός κ.λπ. Οι πιο βασικές αλλαγές στο σενάριο είναι ότι οι Cylons είναι πλέον ανθρωπόμορφοι και ότι η προδοσία του Baltar δεν είναι ηθελημένη αλλά υποσυνείδητη. Γι' αυτούς που θυμούνται το παλιό Galactica, οι αλλαγές αυτές φαίνονται σημαντικές, αλλά πολύ σύντομα τις ξεπερνάς καθώς παρασύρεσαι από την πλοκή της καινούριας ιστορίας. Τόσο που στο τέλος ξεχνάς πόσα κομμάτια της ιστορίας υπήρχαν ήδη στο παλιό Galactica και απλά έχουν ξαναδουλευτεί ή έχουν συμπεριληφθεί στην ιστορία με διαφορετικό τρόπο.


Καθώς η τεχνολογία έχει εξελιχθεί πολύ στα 25 χρόνια που μεσολάβησαν μεταξύ του παλιού και του νέου Galactica, οι σκηνές στο διάστημα και γενικά τα εφφέ είναι πολύ καλύτερης ποιότητας. Παρόλα αυτά, όσοι περιμένουν να δουν απανωτές διαστημικές μάχες και εξωγήινους θα απογοητευτούν. Η καινούρια σειρά εστιάζει περισσότερο στις σχέσεις ανάμεσα στους χαρακτήρες, στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν προσπαθώντας να επιβιώσουν σε αντίξοες συνθήκες και στις κοινωνικές, πολιτικές και μεταφυσικές ανησυχίες των πρωταγωνιστών, ενώ οι μάχες με τους Cylons παίζουν δευτερεύοντα ρόλο. Δεν υπάρχουν λέιζερ, φωτόσπαθα, τηλεμεταφορές, μανδύες και φανταχτερές στολές, όπλα που κάνουν πίου-πίου και κυρίως δεν υπάρχουν εξωγήινοι. Ο Edward James Olmos, βασικός πρωταγωνιστής που επίσης έχει σκηνοθετήσει 4 επεισόδια, είχε πει από την αρχή ότι αν στην πορεία ανακάλυπταν πράσινα ανθρωπάκια με τρία μάτια, θα παραιτούνταν από το ρόλο. Ευτυχώς μέχρι στιγμής δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο.


Από πολλές απόψεις το νέο Battlestar Galactica έχει περισσότερες ομοιότητες με δραματικές σειρές όπως το 4400, παρά με τις κλασικές σειρές επιστημονικής φαντασίας όπως το Star Trek ή το Star Wars. Το σενάριο είναι πιο σοβαρό, ζοφερό θα έλεγαν κάποιοι, και απευθύνεται αποκλειστικά σε ενήλικο κοινό. Οι χαρακτήρες είναι πολύ ανθρώπινοι, και οι σχέσεις τους περίπλοκες, με πολλά "πώς" και "γιατί" που αρκετές φορές μένουν αναπάντητα για επεισόδια ολόκληρα και ξαφνικά στο άσχετο αρχίζεις να βγάζεις νόημα. Αν σας αρέσουν τα εύπεπτα, μην το προσπαθήστε καν - το νέο Battlestar Galactica είναι η χαρά του επίμονου τηλεθεατή: κάθε επεισόδιο βλέπεται άνετα δύο φορές μέχρι να βγάλεις νόημα. Αν σας αρέσουν τα μεταφυσικά και η έντονη δράση, επίσης μπορεί να απογοητευτείτε - σαν το LOST δεν είναι. Αν σας αρέσει η επιστημονική φαντασία αλλά προτιμάτε τις σειρές με έντονη δόση κοινωνικού προβληματισμού, τότε δείτε το οπωσδήποτε.


Για μένα (και εδώ εκφράζω την απολύτως προσωπική μου άποψη) η σειρά ξεχωρίζει για την πολυπλοκότητα των χαρακτήρων και του σεναρίου, την πραγματικά εξαιρετική ηθοποιία, τους δυνατούς γυναικείους ρόλους, τα φανταστικά cliffhangers στο τέλος της κάθε σεζόν και τα υπέροχα soundtrack του Bear McCreary. Θεωρώ το miniseries την καλύτερη τηλεταινία που έχει κυκλοφορήσει ποτέ, και την έχω δει τουλάχιστον 10 φορές. Οι πρώτες δύο σεζόν ήταν επίσης πάρα πολύ καλές, η τρίτη ήταν λίγο πιο δύσπεπτη γιατί τα επεισόδια ήταν αυτόνομα και δεν είχαν την ίδια ένταση με τα επεισόδια ειδικά της πρώτης σεζόν. Το πρώτο μισό της τέταρτης δεν με ξετρέλανε κυρίως λόγω της στροφής που πήρε η πλοκή (όσοι το έχουν δει θα καταλάβουν τι εννοώ) αλλά το δεύτερο μισό φαίνεται ότι θα είναι πολύ δυνατό και με πολλές εκπλήξεις.


Αν σας κίνησα το ενδιαφέρον, να σας πω ότι μέχρι τώρα έχουν κυκλοφορήσει (και καλό είναι να τα δείτε με τη σειρά) τα εξής επεισόδια:

Miniseries - τηλεταινία διάρκειας 3 ωρών
Season 1 (13 επεισόδια)
Season 2 (20 επεισόδια)
Webisodes - The Resistance (10 σύντομα συμπληρωματικά επεισόδια που δεν θα τα βρείτε σε DVD)
Season 3 (20 επεισοδια)
Razor - τηλεταινία διάρκειας 2 ωρών
Webisodes - The Face of the Enemy (άλλα 10 συμπληρωματικά επεισόδια που δεν υπάρχουν σε DVD)
Season 4.5 (10 επεισόδια)

Αυτή τη στιγμή παίζεται το δεύτερο μισό της τέταρτης σεζόν, που θα είναι και η τελευταία. Ό,τι έχει κυκλορήσει σε DVD θα το βρείτε στο διαδικτυακό βιβλιοπωλείο Amazon, στο iTunes, στο Metropolis και στο βιντεάδικο της γειτονιάς σας. Τα webisodes θα τα βρείτε στο YouTube.

There are those who believe that life here began out there, far across the universe, with tribes of humans who may have been the forefathers of the Egyptians, or the Toltecs, or the Mayans. That they may have been the architects of the great pyramids, or the lost civilisations of Lemuria or Atlantis. Some believe that there may yet be brothers of man who even now fight to survive somewhere beyond the heavens...