Tuesday 25 September 2007

Amsterdam by night


Σε αντίθεση με τους άλλους ιστολόγους (έτσι δεν θα έπρεπε να λέγονται ελληνιστί οι μπλόγκερς?) που παίρνουν μέρος στο αφιέρωμα αυτό, και οι οποίοι είτε έχουν ζήσει στην Ολλανδία είτε έχουν πάει έστω μερικές μέρες για διακοπές, η συνολική εμπειρία μου από την χώρα τις τουλίπας συνοψίζεται σε μια παραμονή 23 ωρών στην πρωτεύουσα Άμστερνταμ (και δύο ταξίδια με τραίνο κατά μήκος της χώρας από και προς τις Βρυξέλλες) μέσα στο καταχείμωνο.

Το ταξίδι αυτό προέκυψε εντελώς τυχαία. Κανονίζαμε με την κολλητή μου μια περιοδεία στις Χριστουγεννιάτικες αγορές της βόρειας Ευρώπης, και η πρώτη μας στάση ήταν στις Βρυξέλλες, απ' όπου θα συνεχίζαμε για Κολωνία. Ψάχνοντας για εισιτήρια με τα τρένα Thalys, βρήκαμε μια προσφορά για Άμστερνταμ 32€ με επιστροφή και δεν μπορούσαμε παρά να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία. Πήραμε μια μέρα άδεια ακόμα, κλείσαμε εισιτήρια και ξενοδοχεία, και βουρρρρ!

Στο Άμστερνταμ φτάσαμε στις 2 μμ, μετά από ταξίδι σχεδόν τριών ωρών. Από τη διαδρομή δεν θυμάμαι σχεδόν τίποτα. Ήμουν τόσο λιώμα που μετά από κανένα μισάωρο παράτησα το βιβλίο που διάβαζα και αποκοιμήθηκα σαν πουλάκι. Ξύπνησα λίγο πριν φτάσουμε στο Άμστερνταμ, κοίταξα έξω από το παράθυρο και είδα το... απέραντο γκρι του Ολλανδικού χειμώνα. Ούτε τουλίπες, ούτε λουλούδια, ούτε αγελάδες να βοσκάνε αμέριμνα, μόνο τεράστιες επίπεδες εκτάσεις, ποταμάκια και κάτι μύλους στο βάθος. Με το που κατεβήκαμε από το τρένο είδαμε κάποιες περισσότερο χαρακτηριστικές εικόνες: πολλά ποδήλατα, πολλά τραμ και μπυραρίες με το σήμα της Amstel (εντυπωσιακό γιατί στην Αγγλία η Amstel τότε ήταν εντελώς άγνωστη).

Όταν λέω πολλά ποδήλατα, δεν μπορεί να εννοήσει ο νους σας *πόσο* πολλά. Αρκεί να σας πω ότι δίπλα στον σταθμό είχε πολυόροφο πάρκιν μόνο για ποδήλατα. Στους δρόμους, τα ποδήλατα είναι παντού - κι αν είσαι λίγο Έλληνας και δεν είσαι μαθημένος στα πεζοδρόμια, ακούς συνέχεια ανυπόμονα κουδουνίσματα για να κάνεις άκρη. Και ούτε κόβουν ταχύτητα. Μάλιστα μερικοί σου φωνάζουν κιόλας (και με το δίκιο τους φυσικά). Εμένα ειδικά μου φώναζαν πολύ γιατί με το που άκουγα ντριν ντριν κοκκάλωνα εκεί που ήμουν, αντί να παραμερίζω. Εντελώς ανάποδη συμπεριφορά. Τι να πω, προφανώς σε καμιά από τις προηγούμενες ζωές μου δεν έχω υπάρξει Ολλανδέζα...

Το καλό με τις χειμωνιάτικες περιοδείες είναι ότι επειδή έχεις πολύ λίγο χρόνο στη διάθεσή σου, δεν έχεις την πίεση να προλάβεις αυτό ή το άλλο αξιοθέατο, και για μουσεία ούτε λόγος. Το πολύ-πολύ να πάμε καμιά βόλτα στα μαγαζιά. Έτσι, αφού αφήσαμε τα πράγματα στο ξενοδοχείο μας, ένα συμπαθέστατο Sofitel στην οδό Nieuwezijds Voorburgwal (ωραία γλώσσα τα Ολλανδικά, και πολύ εύκολη στο μάτι), πήγαμε πρώτα-πρώτα στο ταχυδρομείο να αγοράσουμε γραμματόσημα, καθότι Άμστερνταμ ήταν αυτό και φυσικά είχαμε σκοπό να στείλουμε κάρτες σε όλους τους φίλους, γνωστούς και συγγενείς που μας είχαν δώσει διευθύνσεις. Μετά πήγαμε στο εμπορικό κέντρο Magna Plaza που είναι πολύ χλιδάτο και είχε ένα τεράστιο Χριστουγεννιάτικο δέντρο στη μέση.


Μέχρι να γυρίσουμε όλα τα μαγαζιά είχε αρχίσει να νυχτώνει και έτσι συνεχίσαμε στην Χριστουγεννιάτικη αγορά, η οποία δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, και σίγουρα καμία σχέση με τις αντίστοιχες της Γερμανίας. Πουλούσαν όμως ζεστά stroopwafels, βάφλες και ντόνατς, τα οποία δοκιμάσαμε ως καλοί τουρίστες. Αφού την γυρίσαμε σε χρόνο ρεκόρ, κοιτάξαμε γύρω μας προσπαθώντας να αποφασίσουμε πού να πάμε μετά, και είδαμε κόσμο και φώτα σε έναν δρόμο στα αριστερά μας, οπότε κατευθυνθήκαμε εκεί. Ήταν η οδός Kalverstraat, ανάλογη της Ερμού αλλά στο πιο φαντασμαγορικό της. Καταπληκτικά μαγαζιά, πολύς κόσμος, πολύ ζωντάνια, φώτα παντού. Η Jasmin, που είναι μέσα στα πράγματα, μου είπε ότι οι νέοι Λονδρέζοι πηγαίνουν πλέον στο Άμστερνταμ για ψώνια, αντί για τη Νέα Υόρκη που είναι η παραδοσιακή αγορά των ευκατάστατων τάξεων (αν και με την πτώση του δολλαρίου και την άνοδο του ευρώ, μάλλον η τάση αυτή έχει ανατραπεί πλέον). Πάντως η Kalverstraat είναι χωρίς αμφιβολία η χαρά του καταναλωτή.

Μετά τα μαγαζιά πήγαμε μια βόλτα στα στενά ανάμεσα στα κανάλια και φυσικά στην φημισμένη περιοχή των κόκκινων φαναριών, η οποία απογοήτευσε εντελώς την Jasmin, που περίμενε να υπάρχουν όχι μόνο γυναίκες, αλλά και άντρες-πόρνες. Προφανώς οι Ολλανδοί είναι μπροστά, αλλά όχι τόσο μπροστά.

Αργότερα το βράδυ συναντηθήκαμε με φίλους και πήγαμε για φαγητό σε ένα πολύ κυριλέ εστιατόριο, όπου δεν σέρβιραν Amstel (!!) αλλά μου έφεραν μια άλλη μπύρα που μου είπαν ότι μοιάζει με την Amstel και είχαν δίκιο, για να μην σας πω ότι ήταν και καλύτερη. Δεν θυμάμαι τι φάγαμε, πάντως το φαγητό ήταν ωραίο, και η παρέα επίσης, οι σερβιτόροι ευγενέστατοι και παιδαράδες, και όλοι μιλούσαν Αγγλικά άνετα και με ευφράδεια, παρόλο που το εστιατόριο δεν ήταν σε τουριστική περιοχή.

Από αυτή την σύντομη περιήγηση στο φωτισμένο Άμστερνταμ, μου έχουν μείνει στη μνήμη:

Tο κρύο και η υγρασία δίπλα στα κανάλια. Μπρρρρρ!

Οι προσπάθειές μας να στηρίξουμε τις φωτογραφικές μηχανές στα κάγκελα των γεφυριών για να βγάλουμε φωτογραφίες στο σκοτάδι, και τα γέλια που κάναμε όταν περνούσαν ποδήλατα και κουνούσαν τα κάγκελα (μισή ώρα στημένες με τις μηχανές ανά χείρας και έχουμε βγάλει 2 φωτογραφίες της προκοπής όλες κι όλες). Γενικώς φωτογραφίες δεν βγάλαμε πολλές πρώτον γιατί ήταν δύσκολα τα πράγματα στο σκοτάδι (δεν είχα και την Canon τότε...) και δεύτερον γιατί ήταν ολόκληρη ταλαιπωρία, βάλε βγάλε γάντια κάθε τρεις και λίγο.

Φωτογραφίσαμε όμως το μαγαζί με τα τυριά, που πραγματικά μας έχει μείνει αξέχαστο.


Θυμάμαι ακόμα τα μαγαζιά με τα σουβενίρ τίγκα στις ξύλινες τουλίπες και στα ξύλινα σαμπώ όλων των ειδών, από μαγνητάκια για το ψυγείο μέχρι υπερμεγέθη μπωλ. Αυτά δεν τα φωτογράφησα και το έχω μετανιώσει, αγόρασα όμως ένα μαγνητάκι για το ψυγείο μου και το βλέπω κάθε μέρα.

Και τέλος, μια υπέροχη Χριστουγεννιάτικη βιτρίνα με ρώσικες κούκλες.


Συνεχίζεται...

35 comments:

KitsosMitsos said...

Με Thalys ταξίδεψα από Ρότερνταμ για Παρίσι. 3,5 ώρες έκανε τότε. Γρήγορο, άνετο.
Όσο για τα γλυκίσματα και ειδικά για τις stroopwafels έφερα ολόκληρα πακέτα πίσω.

Σοφία said...

Είναι ωραίο τρενάκι το Thalys. Βρυξέλλες-Άμστερνταμ το κάναμε 2 ώρες και 45 λεπτά, μια χαρά.

Τα γλυκά ήταν αμαρτία!

Anonymous said...

Η πρώτη φωτογραφία πολύ ωραία.....αλλά το μαγαζί με τα τυριά με μπέρδεψε....δεν ξέρω τώρα ποια είναι πιο όμορφη! :P :) :P

Τώρα για την περιοχή των κόκκινων φαναριών......τι να πω; όλος ο κόσμος έτσι είναι! (μόνο τα φανάρια αλλάζουν χρώμα!)

the_sailor said...

Με τον όμορφο τρόπο που παρουσιάζεις το ταξίδι σου στο Άμστερνταμ, τελικά ήμασταν και εμείς μαζί σας... :)

Κορκόδειλας said...

Α παρα πολύ ωραία, με ξαναπήγες στο Αμστερνταμ μετα απο αρκετά χρονια. Σοφία δε μας είπες τίποτα για κανα μουσείο.

Πάντως η αλήθεια είναι αυτή, οτι κινδυνεύεις πρωτα απο τα τραμ, μετά απο τα ποδήλατα και στο τέλος απο αυτοκίνητα.

Ενα ποδήλατο στην Ολλανδία κοστίζει 30 γκιλντερς περίπου 10 ευρω) μιας και κλέβουν ενα ποδήλατο κάθε 30". Καλό ε? ¨οντως χιλιάδες ποδήλατα. ολοι πάνε παντού ΜΟΝΟ με ποδήλατα. Το βράδυ βγαίνουν να πάνε στα clubs κλπ, με τα συνολάκια πάνω στα ποδήλατα και έχει πλάκα.

Πάντως μπράβο τους.

katerina said...

Καλημέρα!
Ρε Σοφάκι, δεν γράφεις κανά ταξιδιωτικό βιβλίο; Σοβαρά τώρα!
Με τόσα post και τόσες φωτογραφίες για / από ταξίδια μην πάνε χαμένα!
Αφού το "έχεις"...!!!
Keep up...
Με εντυπωσιάζεις κάθε φορά!
Φιλιά!

Σοφία said...

@ Ηλιογράφος: Κι εγώ διχάζομαι ανάμεσα σ' αυτές τις δύο ;-)

@ The_Sailor: Χαρά μου να σας έχω συνταξιδιώτες!

@ Κορκόδειλας: Ένα απόγευμα είχα όλο κι όλο, πού να προλάβω να πάω σε μουσεία;

@ River: Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ. Ελπίζω να συνεχίσω να σε εντυπωσιάζω :-)

Anonymous said...

Είναι υπέροχες αυτές οι χώρες ειδικά τα Χριστούγεννα... Τα μαγαζιά αυτά με τα τυριά είναι χαρακτηριστικά των κεντρικών και βόρειων χωρών???? Και στο Βρολίνο που πήγα είχε πολλά τέτοια :)

kat. said...

δεν έχω πάει!!

πρέπει;

για μαδρίτη ψήνομαι..

Γκρινιάρης said...

Για 23 ώρες, καλά τα πήγες! Χαχα! Αν και προτιμώ τις περιηγήσεις by day κι όχι by night, εσύ κατάφερες να γυρίσεις αρκετά! Καλά, τι ώρα κλείνει η αγορά εκεί, 2 το πρωί;

Ασκαρδαμυκτί said...

Εκεί στα "κόκκινα φανάρια" πολύ γουστάρω να βλέπω το εμπόρευμα να σπαρταράει στη βιτρίνα!

Crazy Tourists said...

Ωραία ιδέα για ταξίδι!!!
Άυτά τα ποδηλατοπάρκινγκ είναι εντυπωσιακά, δεν είναι;
Τα stroopwafels με σοκολατίτσα είναι άπαιχτα!! Τι μου τα θύμησες!!
Στην περιοχή των κόκκινων φαναριών πήγαμε κι εμείς...Ήταν από τα χειρότερα πράγματα που έχω δει στη ζωή μου...
Περιμένω τη συνέχεια!!

CrazyTourist2

Κορκόδειλας said...

καλά ντε, μη βαράς, παρεξηγησις...αμέσως να κοπανήσεις.

Πάντως καλή φάση ε?

Anonymous said...

Ταξίδια, μπλόγκιν, ταξίδια... Δεν πρέπει να μένει και πολύς καιρός για δουλιά. Κάπου υπάρχουν εύκολα ή έτοιμα λεφτά και δεν ξέρω που να τα βρώ και γω που λιώνω στο κουρμπέτι.

KitsosMitsos said...

@θανάσης Ούτε πολλά λεφτά, ούτε λίγη δουλειά. Υπάρχει όμως διάθεση και ο χρόνος βρίσκεται. Άμα ψάξεις στο διαδίκτυο μπορείς να ταξιδέψεις οικονομικά παντού. Διάθεση και θέληση.

@κορκόδειλας Υπήρξα κι εγώ τρελός με ποδήλατο που βγαίναμε για κλάμπινγκ. Μεγάλη παρέα, είκοσι άτομα ορισμένες φορές. Πολύ γέλιο, ευτυχώς που δεν είχε αλκοτέστ!

Juanita La Quejica said...

Πολύ γεμάτο 24ωρο! Περιμένουμε τη συνέχεια!

Σοφία said...

@ Laxanaki: Τα κίτρινα τυριά γενικώς είναι χαρακτηριστικά των βόρειων χωρών, ή μάλλον των χωρών που έχουν πολλές αγελάδες. Τέτοια τυροκατάσταση προσωπικά μόνο στην Ολλανδία έχω συναντήσει!

@ Kat: Πρέπει και επιβάλλεται. Για Μαδρίτη δεν ξέρω, γιατί δεν έχω πάει.

@ Γκρινιάρης: Η αγορά κλείνει νωρίς, απλά εμείς είμαστε γρήγορες ;-)
Για να καταλάβεις, τα μεσάνυχτα είχαμε ήδη επιστρέψει στο ξενοδοχείο και πίναμε κοκτέιλ στο μπαρ.

@ Άσκαρ: Να σου πω την αλήθεια, δεν σπαρτάραγε τίποτα. Σαν αποβλακωμένες κάθονταν όλες και περίμεναν τους λυσσάρες.

@ CrazyTourist2: Χωρίς αμφιβολία, τα ποδηλατοπάρκιν είναι από τα πιο απίστευτα πράγματα που είδαμε!

@ Κορκόδειλας: Πολύ καλή :-))))

@ Θανάσης: Άμα τα βρεις, ενδιαφέρομαι!!!

@ Kitsosmitsos: Η αλήθεια είναι ότι χρειάζεται ή πολλή δουλειά (για να υπάρχουν λεφτά) ή πολύς χρόνος (για να μπορείς να επωφεληθείς των φτηνών προσφορών). Όπως και να 'ναι, το σημαντικό είναι να υπάρχει διάθεση και θέληση, γιατί τα έτοιμα λεφτά πολλοί επόθησαν αλλά λίγοι βρήκαν.

@ Juanita: Ευχαριστώ πολύ! Καλώς ήρθες στις Κόκκινες Νύχτες :-)

Ασκαρδαμυκτί said...

Yπονοείς κάτι για μένα;

Σοφία said...

Ποιος, εγώ?!!

George said...

Σου έχω πεί οτι γράφεις υπέροχα;

moukelis said...

Μόλις ανακάλυψα το blog σου και στ'αλήθεια με μετέφερες στην Ολλανδία με το κείμενό σου.Σχεδόν μύριζα τα γλύκάκια...

Crazy Tourists said...

kat και σοφία να πάτε Μαδρίτη! Υπέροχη πόλη, φιλικοί άνθρωποι (σπάνια βρίσκεις κάποιον να ξέρει αγγλικά!), πολλή έντονη βραδινή ζωή!! Αν έχετε και παρέα που ξέρει ισπανικά θα περάσετε τέλεια!!

CrazyTourist2

KitsosMitsos said...

Τέλη Οκτώβρη θα είμαι για 5 ημέρες στη Μαδρίτη. Ας είναι καλά η vueling! Για να δούμε τι θα δούμε.

YO!Reeka's said...

α δεν έχω πάει... αλλά αυτές οι βορειοευρωπαϊκές χριστουγεννιάτικες αγορές δεν παίζονται. πας μετά την αθήνα και νομίζεις ότι είσαι διακοπες στην Καμπούλ :)

Σοφία said...

@ George: Χμμμ... τώρα που το λες, σαν κάτι να θυμάμαι ;-)
Ευχαριστώ πολύ, όπως πάντα.

@ Moukelis: Καλώς ήρθες στις Κόκκινες Νύχτες!

@ CrazyTourist2: Βαρκελώνη ή Μαδρίτη είναι καλύτερα;

@ Kitsosmitsos: Περιμένουμε ρεπορτάζ!

@ Yo!reeka's: Οι Χριστουγεννιάτικες αγορές είναι το καλύτερό μου! Κρίμα που δεν τις έχουμε εδώ στην Αγγλία.

Dream_Rider said...

Ήθελα να 'μουν ποντικός, να έτρωγα τυράκι, στο Άμστερνταμ να ήμουνα, σ' αυτό το μαγαζάκι!!!

Εκτός αν έχουν και γάτα οπότε αλλάζει..

Σοφία, δε σε προλαβαίνω. Κάθε φορά που ανοίγω τον υπολογιστή έχεις 2-3 αναρτήσεις...

Υ.Γ Βαρκελώνη με κλειστά μάτια!!

Anonymous said...

Βλέποντας όλες αυτές τις ομορφιές αναρωτιέμαι πόσο εγωιστές ,υπερόπτες και προφανέστατα αδαής είμαστε(αυτό ισχύει και και τους λαϊκιστές πολιτικάντηδες) όταν λέμε ότι η Ελλάδα είναι η πιο όμορφη και ευλογημένη χώρα στον κόσμο...

Σοφία said...

@ Dream_Rider: Ε μα κι εσύ μην τον ανοίγεις μια φορά την εβδομάδα!!

Υ.Γ. Η Βαρκελώνη είναι καλύτερη λες, ε; Χμμμμ...

@ Cursed: Δεν είναι κακό να τα λες αυτά για να τονώνεται λίγο το ηθικό σου. Το πρόβλημα είναι όταν αρχίζεις να τα πιστεύεις ;-)

Plakakis said...

Sofia mou ti apolaystikes pou einai panta oi afigiseis sou !
kai oi fotos sou panta katapliktikes !

George said...

Ωραία περιγραφή (όπως πάντα) και ένα πολύ γεμάτο 24ωρο. Και σίγουρα πολύ πιο σύγχρονο από το δικό μου ! Και με περισσότερες φωτογραφίες! Την επόμενη φορά σού εύχομαι να κάτσεις για περισσότερες ημέρες και πολλά ψώνια....

Σοφία said...

@ Natassa & George: Σας ευχαριστώ πολύ και τους δύο :-)

Anonymous said...

@ Αγαπητέ Θανάση. Μπες easyjet.com ή ryanair.com για να βγάλεις εισιτήρια. Κλείσε δωμάτιο από το octopus.com και όταν με το καλό πας στον προορισμό σου, στούμπωσε το στομάχι σου με το πρωινό και φάε μια σαλάτα για βραδυνό. Αυτά είναι τα... έτοιμα λεφτά των travelers!

Σοφία said...

Έτσι ακριβώς είναι Penny! Αν περιμένεις να πλουτίσεις για να ταξιδέψεις, μπορεί να μην ταξιδέψεις ποτέ.

alienlover said...

δε μου λες πουλάκι μου, τι μισθό παίρνεις και μπορείς κάθε σαββατοκύριακο να είσαι ταξιδάκι; δε μας λυπάσαι καθόλου κι εμάς τους φοιτητάς; :ρ

τέλειες οι φωτογραφίες,και όσο για τα ποδήλατα, ίδια κατάσταση επικρατεί και στο (λατρεμένο) Βέλγιο :)

Σοφία said...

@ Alienlover: Η αλήθεια είναι ότι βγάζω πολύ περισσότερα από έναν φοιτητή ;-)

Και *φυσικά* δεν σας λυπάμαι, γιατί κάποτε ήμουν στη θέση σας (και σε λίγα χρόνια μπορεί κάλλιστα να είσαστε εσείς στη δική μου :-)