Thursday 22 January 2009

Ταϊλανδέζικο


Καλέ πώς περνάει έτσι ο καιρός όταν τρέχεις; Από το ένα σαββατοκύριακο στο άλλο ούτε που κατάλαβα πού πήγαν οι μέρες! Έχω στα σκαριά 2 αναρτήσεις από το περασμένο Σάββατο και ακόμα δεν έχω προλάβει να τις τελειώσω, γι' αυτό θα κάνω ζαβολιά και θα ανεβάσω κάτι εύκολο: θα σας δείξω τι φάγαμε το μεσημέρι που πήγαμε για φαγητό σε ταϊλανδέζικο εστιατόριο.


Η ταϊλανδέζικη κουζίνα είναι αρωματική και ιδιαίτερα καυτερή, πολύ περισσότερο από άλλες ανατολίτικες κουζίνες όπως η κινέζικη, η βιετναμέζικη κ.λπ. (για την ινδική οι γνώμες διίστανται). Στα φαγητά χρησιμοποιούν πολύ καυτερή πιπερίτσα (τσίλι στην απλή ελληνική), γλυκολέμονο (λάιμ), πιπερόριζα (τζίντζερ) και λεμονόχορτο (γνωστό και ως λουίζα ή βερβένα). Xαρακτηριστικά είναι τα κάρυ τους, που είναι πιο νερουλά από τα αντίστοιχα κινέζικα ή ινδικά, και σερβίρονται με άσπρο αρωματικό ρύζι. Τα πιο γνωστά παίρνουν το όνομά τους από το χρώμα τις σάλτσας - κίτρινο, κόκκινο ή (το καυτερότερο) πράσινο. Βέβαια εξαρτάται και από το εστιατόριο: μια φορά ρωτήσαμε έναν σερβιτόρο ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στο κίτρινο, το κόκκινο και το πράσινο (εννοώντας ποιο είναι το πιο καυτερό) και η απάντηση που πήραμε ήταν: το χρώμα!?! Από τότε δεν έχουμε ξαναπάει.


Οι φωτογραφίες δείχνουν μερικά από τα εδέσματα που έφτασαν στο τραπέζι μας. Δεν τα φωτογράφισα όλα γιατί μερικοί έπεσαν με τα μούτρα και δεν πρόλαβα. Πώς τα λένε δεν ξέρω να σας πω, παραγγείλαμε με αριθμούς (εγώ πήρα το 17 με γαρίδες) γιατί τα ταϊλανδέζικα δεν είναι γλώσσα προσιτή στον δυτικοευρωπαίο. Εκείνο που μπορώ να σας πω μετά βεβαιότητας είναι πως ήταν όλα νοστιμότατα, ακόμα και το vegetarian που φαίνεται λίγο αηδιαστικό μες το μαυροζούμι!

27 comments:

fpboy said...

γιάμι- γιάμι !
Άντε τώρα να βρεις καλό Ταυλανδέζικο στην Αθήνα.
Σε λογικές τιμές πάντως,
δεν ξέρω κανένα.
Καλά να περνάς!

υ.γ- Είναι απίστευτο πόσο ελαφριά κουζίνα έχουν. Καμιά σχέση με την Ελληνική!

Tf said...

χχαχαχαχα
το ίδιο είχα πει κι εγώ όταν είχα την ευκαιρία να φάω ταϊλανδέζικο και είδα αυτο το αποκρουστικό μαυροζούμι... που τελικά όντως ήταν νόστιμο.
Επειδή μου αρέσουν τα καυτερά και τα πικάντικα δεν είχα πρόβλημα.

...

τσ... πείνασα

ΠΑΥΛΟΣ said...

Λατρεύω το Ταϊλανδέζικο φαγητό, μου άνοιξες την όρεξη.
Καλημερούδια

υγ ευτυχώς που δεν ήμουνα εκεί, γιατί δεν θα έβγαζες ούτε αυτές τις φωτογραφίες!

Anonymous said...

είναι καυτερά πολύ τα φαγητά τους. στην πρώτη μου εξόρμηση τσάκισα μια πιπερίτσα τόοοοοσο γρήγορα, που δυο ποτήρια παγωμένο νερό δεν μπόρεσαν να με ηρεμήσουν... έκτοτε δεν ξαναπροσπάθησα!

VAD said...

Με τόσα καυτερά και ειναι ελαφριά κουζίνα;Παράδοξο

Anastasios said...

Φαίνονται πολύ ελκυστικά πιάτα. Μου άρεσε η ποικιλία των χρωμάτων. Είμαι σίγουρος πως και η γεύση θα ήταν σπουδαία.

Τελικά το συν- στο φαγητό φέρνει κοντά τους ανθρώπους. Η τράπεζα κρατά και προσφέρει πάντα έναν έντονο συμβολισμό κοινωνίας, συνεργασίας, και αγάπης.

Σοφία said...

@ Fpboy: Στην Αθήνα ούτε κι εγώ έχω να σου προτείνω κάποιο. Αν ποτέ βρεθείς στο Λονδίνο όμως, μπορώ να σε κατατοπίσω ;-)

@ Tf: Είδες το άτιμο; Και δεν του φαίνεται!

@ Pavlos: Τι, θα έτρωγες και το δικό μου;;; Ευτυχώς που το ξέρω να μην σε καλέσω!!

@ Unclescrooge: Μα κι εσύ αμέσως στην πιπερίτσα πήγες; Τσκ τσκ τσκ! Πάντως το νερό δεν βοηθάει όταν τρως καυτερό φαγητό - καλύτερα είναι να πιεις μπύρα, ζεστό τσάι ή κάποιο χυμό, και ακόμα καλύτερα γάλα (γι' αυτό οι Ινδοί συνοδεύουν τα καυτερά φαγητά τους με γιαούρτι).

@ VAD: Είναι ελαφριά από την άποψη ότι δεν έχει λάδια και πολλά λιπαρά, τα φαγητά είναι ελαφρά ψημένα, τα λαχανικά κριτσανιστά και πολλές από τις σάλτσες τους νερουλές.

@ Anastasios: Έτσι είναι - υπάρχει μια τελετουργία στο μοίρασμα του τραπεζιού που σε φέρνει πιο κοντά με τους συνδετήμονές σου :-)

Όσο για την ποικιλία των χρωμάτων, συμφωνώ απόλυτα. Αυτό το πιάτο το παραγγέλνω πάντα στο συγκεκριμένο εστιατόριο και κάθε φορά που το βάζουν μπροστά μου φτιάχνει η διάθεσή μου - πριν ακόμα φάω την πρώτη πηρουνιά.

KitsosMitsos said...

Από τα αγαπημένα μου. Πέτυχες διάνα. Και είχα την τύχη να τα δοκιμάσω και από κοντά ;-)
Στην αθήνα όμως δύσκολο!

CitizenMac said...

μια φορά ρωτήσαμε έναν σερβιτόρο ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στο κίτρινο, το κόκκινο και το πράσινο (εννοώντας ποιο είναι το πιο καυτερό) και η απάντηση που πήραμε ήταν: το χρώμα!?!

LOL! Aχ, Άγγλοι. :P

Giannis said...

xm, ek proswpikhs apopshs...

to indiko faghto, kai idiaitera auto ths boreia Indias...apla einai apisteuta kautero!!!

toso kautero, pou me epiasan ta klamata :)

opoios exei faei pragmatika kautero me katalabainei!

by the way, gia pes mou sofia, eseis exete sto engalnd, pswmi ftiagmeno me curry? emeis edw to lene Carrybrot?

snikolas said...

Μήπως μπορείς να μου στείλεις ένα mail; Θέλω να σε ρωτήσω κάτι που είμαι σίγουρος μπορείς να βοηθήσεις.

NdN said...

Κι εμένα μου αρέσει το Ταυλανδέζικο αρκετά. Εντάξει δεν πετάω τη σκούφια μου, αλλά το τρώω με ευχαριστηση. Πάντως μου αρεσουν πολύ τα πικάντικα φαγητά!

rvagos said...

Είδα και τους Σουηδούς στο Γκέτεμποργκ να πέφτουν με τα μούτρα και να τρώνε ενώ εγώ έτρεχα να βγω από τη στοά γιατί , βρομούσε ο τόπος.
Γιακ!!!

Matrix said...

Το πρώτο πιάτο θα μπορούσε να είναι και ελληνικό νομίζω.
Τα άλλα δυο βέβαια όχι.

Δεν έχω δοκιμάσει ακόμα. Κάποια στιγμή θα "κάτσει' και ας μην το επιδιώκω, ως λάτρης της ελληνικής κουζίνας-ταβέρνας.

kiki said...

Ευχαρίστως θα δοκίμαζα κι εγώ. Μιαμ!

Anonymous said...

Το πόσο μ'αρέσουν αυτά τα αφιερώματα σου στο φαγητό δεν λέγεται!!! Αυτό το μαυροζούμι μοιάζει όντως εκφοβιστικό πάντως... Από την άλλη, είμαι περίεργη πώς 8α φαινόταν στους Ταϋλανδούς ένα δικό μας...παστίτσιο για παράδειγμα! Και...καμμιά 10ρια Έλληνες μπουκωμένους πάνω από το ταψί φυσικά!!
Έχω "γαστρονομική" ερώτηση : Προβάλλεται αυτή την περίοδο το "Hell's Kitchen" στην τηλεόραση σας; Το ανακάλυψε πρόσφατα μια φίλη και έχουμε κολλήσει με τον τρομαχτικό του σεφ τον Marco Pierre White! Σαν τον Χάνιμπαλ κυκλοφορεί μες στην κουζίνα...Πολύ γέλιο!
Μαρία

Σοφία said...

@ KitsosMitsos: Για τους Αθηναίους υπάρχει πάντα το Λονδίνο. Δυο τσιγάρα δρόμος είναι, ένα που θα κάνεις πριν μπεις στον Ελ. Βενιζέλο και ένα αφού βγεις από το Heathrow ;-)

@ CitizenMac: Δεν θυμάμαι αν ήταν Άγγλος. Μάλλον όχι, γιατί οι περισσότεροι σερβιτόροι στο Λονδίνο είναι ξένοι.

@ Giannis: Προσωπικά θεωρώ το ινδικό εξίσου ωραίο με το ταϊλανδέζικο. Είναι οι δύο πιο αγαπημένες μου διεθνείς κουζίνες.

Ψωμί με κάρυ, όχι δεν έχουμε. Είναι καλό;

@ Snikolas: Σου έστειλα πριν λίγο.

@ NdN: Κι εμένα :-)

Σοφία said...

@ Rvagos: Τι έτρωγαν;

@ Matrix: Το πρώτο πιάτο μοιάζει με ελληνικό μόνο εμφανισιακά, αλλά όχι γευστικά. Εκτός ίσως από τα τηγανιτά λαχανικά, αυτά κάπως φέρνουν.

@ Kiki: Ετοιμάζεις κανένα ταξιδάκι προς Λονδίνο; Χεχε.

@ Μαρία: Δεν έχω δει Ταϊλανδό να τρώει παστίτσιο, έχει όμως δει Κορεάτη να τρώει λουκουμά, και έχω να πω ότι δεν ενθουσιάστηκε ιδιαίτερα.

Για το Hell's Kitchen θα σε γελάσω, γιατί δεν βλέπω τηλεόραση, πάντως ο Marco Pierre White είναι μεγάλη φίρμα με αρκετά τρομακτικό λουκ.

ikor said...

Κι εγώ λάτρης της ελληνικής (κρητικής) κουζίνας είμαι. Αλλά τα καυτερά μ' αρέσουν!

Ελπίζω να δοκιμάσω ταϋλανδέζικο, έχει ενδιαφέρον που λες ότι είναι αρωματική και καυτερή κουζίνα.

Υ.Γ.: Το χρώμα της γραβάτας του κυρίου στην 3η φωτογραφία παρέμεινε άθικτο μετά το μαυροζούμι;

Σοφία said...

Πριν δοκιμάσεις, να σου επισημάνω ότι η έννοια του καυτερού για τους Ταϊλανδούς είναι εντελώς άλλη από την έννοια που έχουμε εμείς στο μυαλό μας ;-)

Όσο για τη γραβάτα, δεν απέκτησε ούτε έναν τόσο δα λεκέ! Απίστευτο;

Σοφία said...

Μου αρέσει τόσο πολύ να δοκιμάζω νέες γεύσεις και δεν έχω φάει ποτέ ταϊλανδέζικο! Ζηλεύω... Και το μαυροζούμι!!!
Καλό βράδυ!

Σοφία said...

*Και* το μαυροζούμι;;; Χωρίς αμφιβολία η περίπτωσή σου είναι πάρα πολύ σοβαρή ;-)

Anonymous said...

πεντανόστιμα φαίνονται (αν εξαιρέσουμε το τελευταίο, που μου κάνει κάτι σε νερομπλουμ χιχι). Μου αρέσει και το ξύλινο τραπεζάκι

DRAMA QUEEN said...

no comment

(Εϊμαι σε δίαιτα!)

Marina said...

Πεινάω, πεινάω, πεινάω..
Στην Αθήνα πάντως τα κινέζικα εστιατόρια εκλείπουν..ο Ελληνας δεν τρώει τέτοια..πόσο μάλλον τα ταϊλανδέζικα.. :-((

Jiannakis said...

Απλά μια διόρθωση. Άλλο το Λεμονόχορτο που χρησιμοποιούν στην ινδονησιακή, ταιλενδέζικη κτλ κτλ... κουζίνα και άλλο η Λουίζα.

Λεμονόχορτο: http://www.wingleehong.co.uk/products/prodpics/veg2/lemongrass.jpg

Λουίζα: http://3lyk-n-filad.att.sch.gr/secret/botana/3Fyta/kLouiza/Louisa_triphylla_3.jpg




Σημείωση: Tη Λουίζα σε μερικές περιοχές της Ελλάδας τη λένε και λεμονόχορτο, αλλά το λεμονόχορτο (lemongrass) δεν το λένε Λουίζα.

fieryfairy said...

Λατρεύω την Ταιλανδέζικη κουζίνα, αν και τα καυτερά τα τρώω με μέτρο. Έχουν μια μεγάλη φιλοσοφία πίσω από το μαγείρεμα όπου κάθε πιάτο πρέπει να παντρεύει και τις 5 βασικές γεύσεις.