Monday 23 February 2009

Η καινούρια Πλατεία Μοναστηρακίου


Εγώ που λέτε δεν είχα ιδέα ότι γινόταν ανάπλαση της πλατείας Μοναστηρακίου, και βεβαίως ούτε ότι τα έργα τελείωσαν και η πλατεία παραδόθηκε πριν τα Χριστούγεννα. Μόνο όταν αναφέρθηκα στο Μοναστηράκι σε πρόσφατες αναρτήσεις και με ρώτησαν κάποιοι πώς μου φάνηκε η πλατεία, άρχισα να αναρωτιέμαι τι εννοούσαν. Τελικά με κατατόπισε το σχόλιο του Βασίλη στο προηγούμενο ποστ.


Μπορεί να μην ήξερα για την αναβάθμιση, αλλά αυτά που είδα περαστική από την πλατεία μου άρεσαν αρκετά ώστε να βγάλω φωτογραφίες. Η καινούρια πλατεία είναι πραγματικά πολύ συμπαθητική, σχεδιασμένη στο ίδιο στυλ με την Ομόνοια - χωρίς πολλά φυτά και δενδρίλια, με καθίσματα σε στυλ ξύλινων πάγκων, μοντέρνα γλυπτά και κυρίως χωρίς τραπεζάκια έξω. Σημειωτέον ότι τα γλυπτά και οι πάγκοι είναι φτιαγμένοι έτσι ώστε να καλύπτουν τους αεραγωγούς του μετρό. Προσωπικά το στυλ αυτό μου αρέσει και το θεωρώ πολύ χρηστικό για κεντρική πλατεία. Όπως βλέπετε και από τις φωτογραφίες, παρ' όλη την κίνηση δεν έχεις την αίσθηση ότι πνίγεσαι γιατί ο χώρος είναι ανοιχτός και δεν υπάρχουν πολλοί μικροπωλητές, εκτός από τους κλασικούς μανάβηδες κοντά στην είσοδο του σταθμού. Επίσης είδα παρέες στα καθίσματα στη βόρεια πλευρά τις πλατείας και στον περίβολο του ναού της Παντάνασσας - πολύ σημαντικό για έναν χώρο που ευελπιστεί να γίνει κάτι παραπάνω από κέντρο διερχομένων.


Ψάχνοντας στο διαδίκτυο για πληροφορίες σχετικά με την καινούρια πλατεία, είδα ότι με τις εργασίες της ανάπλασης αναδείχθηκε ο υπόγειος αρχαιολογικός χώρος του Ηριδανού, που ήταν ένας από τους τρεις ποταμούς της αρχαίας Αθήνας (μαζί με τον Κηφισσό και τον Ιλισό). Η ανατολική κοίτη του ποταμού αποκαλύφθηκε σε βάθος 6 μ. τυχαία ύστερα από καθίζηση. Προσωπική μαρτυρία δεν έχω να καταθέσω, αλλά υπήρχαν κάποιες σκεπαστές τομές με κιγκλιδώματα στο νοτιο-ανατολικό άκρο της πλατείας και πολύς κόσμος κοιτούσε κάτω, οπότε εκεί πρέπει να είναι το σκάμμα του Ηριδανού. Αν ακούγεται το νερό που κυλάει δεν ξέρω, γιατί δεν πλησίασα αρκετά κοντά.


Εκείνο που μου άρεσε πιο πολύ απ' όλα ήταν το πολύχρωμο μωσαϊκό της πλατείας, το οποίο φωτογράφησα επί τούτου. Είναι εντυπωσιακό όχι μόνο γιατί δίνει χρώμα στην πλατεία, αλλά και γιατί οι γραμμές που σχηματίζουν οι ψηφίδες είναι καμπύλες, και από μακριά φαίνεται σαν νερό που ρέει.


Το μωσαϊκό συνεχίζεται μέχρι τις αρχές των δρόμων γύρω από την πλατεία. Εδώ βλέπετε πόσο προχωράει κατά μήκος της οδού Άρεως προς την Ακρόπολη. Για όσους δεν ξέρουν, το κόκκινο τρενάκι που φαίνεται στην φωτογραφία κάνει βόλτα τους τουρίστες.


Εκείνο που δεν μου άρεσε είναι ότι υπάρχουν ακόμα σπίτια σε άσχημη κατάσταση γύρω από την πλατεία, αλλά και το απαίσιο γκράφιτι στους διπλανούς δρόμους. Αυτές οι μουτζούρες να έλλειπαν μόνο, η Αθήνα θα ομόρφαινε απίστευτα. Αν διορθώναμε και τα πάμπολλα νεοκλασικά ερείπια, θα ήταν μια κούκλα.


Βράδυ δεν πέρασα από την πλατεία, αλλά αν είναι όπως το φαντάζομαι, το Μοναστηράκι έχει τα φόντα να γίνει η νέα Ομόνοια - αν δεν έχει γίνει ήδη. Εννοώ φυσικά την Ομόνοια όπως ήταν τη δεκαετία του 90, που είχε συνέχεια κόσμο, που όλοι έδιναν εκεί ραντεβού, που πηγαίναμε για μεταμεσονύχτια τσιμπούσια στο Νέον ή για να πάρουμε εφημερίδες στις 3 η ώρα το πρωί. Όχι την Ομόνοια όπως είναι τώρα που έχει εγκαταληφθεί στην τύχη της. Παρεμπιπτόντως, νομίζω ότι το λάθος που έγινε με την ανάπλαση της Ομόνοιας είναι ότι άνοιξε υπερβολικά ο χώρος, δυσανάλογα ως προς τον αριθμό των επισκεπτών, με αποτέλεσμα ο πεζός να αισθάνεται εκτεθειμένος. Θα μπορούσαν να την είχαν σώσει βάζοντας περισσότερα δέντρα και καφετέριες πάνω στην πλατεία, αντί να τη σχεδιάσουν σαν ένα νέο Πεδίο του Άρεως αλλά με τσιμέντο αντί για πρασινάδες. Τέλος πάντων, εγώ αρχιτέκτονας δεν είμαι, αλλά αυτή τη γνώμη έχω ως παιδί της πόλης. Την είπα και ξαλάφρωσα.


Αντί επιλόγου, μερικά στοιχεία για την διαμόρφωση της πλατείας Μοναστηρακίου.

Το έργο υλοποιήθηκε από την ΕΑΧΑ Α.Ε. (Ενωποίηση Αρχαιολογικών Χώρων Αθήνας A.E.). Η συνολική δαπάνη ήταν κάτι παραπάνω από 3 εκατομμύρια ευρώ. Το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων (80%) δόθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η πλατεία Μοναστηρακίου ήταν από παλιά συγκοινωνιακός κόμβος. Ο σταθμός του τρένου χτίστηκε μεταξύ 1888-1895, όταν αποφασίστηκε η επέκταση της γραμμής Αθηνών-Πειραιώς από το Θησείο ως την Ομόνοια.

Για το Τζαμί Τζισταράκη τα είπαμε εδώ.

Ο ναός της Παντάνασσας (Κοιμήσεως της Θεοτόκου) είναι βυζαντινός ναός του 10ου αιώνα. Το 1678 δωρίστηκε στη Μονή Καισαριανής και γνώρισε μεγάλη άνθιση ως κέντρο υφαντικής, ενώ παράλληλα εξασφάλιζε πόρους από την εκμίσθωση μικρών μαγαζιών. Ήταν γνωστό ως "μέγα μοναστήριον", αλλά μετά την απελευθέρωση παρήκμασε, οπότε υποβιβάστηκε λεκτικά στο "Μοναστηράκι" των ημερών μας.

Τώρα ξέρετε από πού πήρε το όνομά της η πλατεία :-)

29 comments:

apos said...

Σοφία μου, συμφωνώ ότι είναι ωραία η πλατεία και μάλιστα τώρα γίνεται και μια προσπάθεια να καλλωπιστούν και τα γύρω κτίρια.
Το θέμα όμως είναι το γνωστό: ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ. Να μην αφεθεί στην τύχη της, όπως τόσα και τόσα, μετά από 5-10 χρόνια.

Γκρινιάρης said...

Ωραία έγινε! Την θυμάμαι πολύ καιρό με έργα. Άξιζε τον κόπο φαίνεται.

Besixdouze said...

αν κρίνω από τις φωτογραφίες πρέπει να είναι πανέμορφη!Έχω χρόνια να πάω και δεν ήξερα πως έκαναν έργα στην περιοχή! με έψησες τώρα και θέλω να πάω σύντομα!

NdN said...

Οταν πήγα τελευταία φορά ούτε καν είχαν αρχίσει τα έργα που αναφέρεις οπότε καταλαβαίνεις!

Θυμάμαι πάντως ότι σχεδόν κάθε φορά περνούσα από εκεί. Είτε για έναν καφέ, είτε για φαγητό το βράδυ. Τώρα (καλά όχι και αύριο) που θα ξανακατέβω θα περάσω να δω και πως έχει γίνει.

Σοφία said...

Ωραία φαίνεται η ανάπλαση, αν και εγώ αυτά τα παρακολουθώ από μακριά.
Καλό βράδυ Σοφία μου!

Σοφία said...

@ Apos: Συμφωνώ, αλλά ας μην τη γρουσουζέψουμε από τώρα!

@ Γκρινιάρης: Δεν πρέπει να ήταν πολύ καιρό τα έργα, σίγουρα λιγότερο από 2 χρόνια, γιατί έχω φωτογραφίες από τον Ιούνιο του 2006 που δεν φαίνεται ούτε μια τόση δα σκαλωσιά.

@ B612: Να πας, να πας. Ετοιμάζω και ανάρτηση γενικότερα για το Μοναστηράκι για να σε ψήσω ακόμα περισσότερο. Χεχε :-)

@ NdN: Αύριο ίσως όχι, αλλά σε ένα-δυο μήνες σε βλέπω να κατεβαίνεις σίγουρα!

@ Σοφία: Κανένα ταξιδάκι δεν παίζει;

Vassilis said...

Πως τον λεν, πως τον λεν τον ποταμό; Ηριδανό, Ηριδανό!
(και όχι Ιλισό που είχα γράψει στο σχόλιο)

Σοφία said...

Δεν πειράζει, τη βρήκαμε την άκρη. Εγώ δεν ήξερα καν ότι εκεί υπάρχει ποταμός ;-)

Natassa said...

πως φαίνεται ο καλός ο blogger, με την φωτ. μηχανή στο χερί!
Φαίνεται πολύ όμορφη και περιποιημένη η πλατεία, ...μόλις συνηδειτοποιώ ότι έχω να περάσω χρόνια ... :(

Giannis said...

και το νερό ακούγεται, και αμα κοιτάξεις βλέπεις κιολας την κοιτη του ποταμού με το νερό. Ειδικά το βράδυ με τους φωτισμούς είναι τέλεια.

Δεν ξέρω για σένα, αλλά πλέον όταν είμαι στην Αθήνα, τα ραντεβού μου στο κέντρο γίνονται πάντα στο Μονασηράκι, βολεύει, Θησίο κοντά, Ψυρρή, κ στην επόμενη στάση του μετρό είναι το Γκάζι. perfect :):):)

Ταχυδρόμος! said...

Σαφώς ανώτερη από το πρόσφατο παρελθόν..

Σοφία said...

@ Natassa: Έτσι είναι, ή το 'χεις ή δεν το 'χεις ;-)

Μήπως είναι καιρός να κάνεις κανένα ταξιδάκι; Χεχε!

@ Giannis: Τέλεια! Την επόμενη φορά που θα είμαι Αθήνα θα πάω σίγουρα να δω πώς είναι το βράδυ. Τα δικά μου ραντεβού είναι συνήθως στο Σύνταγμα, λόγω που χρησιμοποιώ περισσότερο την κόκκινη γραμμή. Από το Μοναστηράκι περνάω περισσότερο σαν τουρίστρια.

Αν σου πω ότι στο Γκάζι έχω να πάω 15 χρόνια, τι έχεις να πεις;

@ Ταχυδρόμος: Και από το απώτερο νομίζω!

KitsosMitsos said...

Έπρεπε να πλησιάσεις να δεις την κοίτη. Φαίνεται υπέροχα και έχουν κάνει ανάπλαση. Και το νερό κυλάει!
Καλύτερα την βλέπεις αν πας και κάτω στο μετρό, όπου ολόκληρο κομμάτι έχει διασωθεί όπως παλιά. Τελικά το μετρό έκανε μεγάλο καλό!
Όσο για την πλατεία η μόνη μου διαφωνία ήταν η παντελής έλλειψη δέντρων. Θα μπορούσαν συμβολικά πχ στο κέντρο να είχανε βάλει μια ελιά - το σύμβολο της πόλης.
Εμπεριστατωμένη η ανάλυσή σου, πάντως!

deadendmind said...

Χαίρομαι πολύ που τελείωσαν επιτέλους τα έργα στο Μοναστηράκι. Θυμάμαι πόσες φορές εχω πάει βόλτα εκεί τα τελευταία χρόνια και ήταν ένα χάλι.
1 σχόλιο μόνο για τη νέα πλατεία. Το γυαλιστερό μωσαϊκό γλιστράει (ήμουν εκεί μια μέρα που έβρεχε μέσα στις γιορτές)

Σοφία said...

@ Kitsosmitsos: Θα πλησίαζα αν ήξερα ότι εκεί ήταν ποτάμι, αλλά όταν βρέθηκα στην πλατεία δεν είχα ιδέα! Την επόμενη φορά θα πάω σίγουρα να το δω. Όσο για δέντρα, υπάρχουν κάποια μικρά (1-2 φαίνονται και στις φωτογραφίες αν προσέξεις). Πιστεύω ότι μεγαλώνοντας θα φαίνονται πιο έντονα.

@ Deadendmind: Ευτυχώς που στην Αθήνα έχει συνήθως ξηρασία ;-)

mermyblue said...

Πιστεύω ότι έχεις κάνει πολύ καλή δουλειά με τις φωτογραφίες και το κείμενο!

Σχεδόν εξωράισες στα μάτια μου μια πλατεία που μου φαίνεται μάλλον αδιάφορη. Σαφώς καλύτερη από ότι ήταν, αλλά πάλι όχι όπως θα την ηθελα.
Συμφωνώ απόλυτα με τον ΚίτσοΜήτσο: θα ήθελα περισσότερα δέντρα! Σε μια πόλη που το πράσινο είναι εξαίρεση, οποιοδήποτε νέο έργο θα έπρεπε να κινείται προς την καλυψη αυτού του κενού.
Πάντως όντως, έχει μια ζωντάνια μοναδική το Μοναστηράκι.
Για το Γκάζι μη βιαστείς να πας ή αν πας, ΜΟΝΟ καθημερινή.
:)

24 February 2009 14:15

Γιάννης Καραμήτρος said...

Μου κίνησες το ενδιαφέρον να την επισκευτώ, άλλωστε δουλεύω κοντά.

Δεν ήξερα ότι υπήρχε το ποτάμι Ηριδανός.

Μιας και αναφέρεις την Ομόνοια να σου πω μία ιστορία: Πριν από κάποια χρόνια πέρασε ο Σημίτης, ενώ ήταν πρωθυπουργός, βλέπει την πλατεία από το παράθυρο και λέει σε ένα σύμβουλό του: Καλά ακόμα να τελειώσει η ανάπλαση; Και ο σύμβουλος του απαντάει: Μα έχει τελειώσει κύριε πρωθυπουργέ :)

Σοφία said...

@ Mermyblue: Κοίτα, γούστα είναι αυτά ;-) Εμένα η πλατεία μου άρεσε όταν την είδα, και μάλιστα χωρίς να ξέρω ότι έχει γίνει ανάπλαση. Τα δέντρα δεν τα συμπαθώ γιατί θεωρώ ότι ενοχλούν - θέλουν περιποίηση, μαζεύουν πουλιά, μπλοκάρουν τη ροή του κόσμου κ.λπ. Επιπλέον, όπου έχει πολλά δέντρα στην Αθήνα δεν πατάει κανείς. Και στον Εθνικό Κήπο και στο πάρκο γύρω από το Θησείο, ζήτημα να είδα 5-10 άτομα όταν πέρασα. Άρα, τι τα θέλουμε περισσότερα δέντρα; Για να ερημώσουν κι άλλοι χώροι;

@ ΙωάννηςΚ: Χαχαχα! Δεν ξέρω αν είναι αληθινή η ιστορία, αλλά μου φαίνεται πολύ πιστευτή. Κι εγώ για πολύ καιρό νόμιζα ότι τα έργα στην Ομόνοια συνεχίζονταν, μέχρι που μου είπε κάποιος ότι είχαν τελειώσει...

Shadowface said...

Τόσο κοντά και όμως τόσο μακριά
έχω να πάω κέντρο καιρό και την βλέπω από εσένα πρώτα!!!

mermyblue said...

Είναι γεγονός ότι ο Εθνικός Κήπος είναι αναξιοποίητος. Αλλά δεν παύει να είναι παράδεισος στην Αθήνα.
Πολλές φορές έχει τύχει να πάω (με παρέα πάντα για να αποφύγω τους επιδειξίες-είναι κομμάτι του κήπου κ αυτό :D) και έχω γαληνέψει.

Πάντως αυτό για το άρθρο σου το εννοούσα θετικά! Ότι δλδ μου άρεσαν πολύ οι φώτος κ η προσέγγιση του θέματος

Α, ναι, ξέχασα να πω (για να μην τα ισοπεδώνω όλα) ότι κ εμένα με ενθουσίασε το πλακόστρωτο και η κοίτη!

Meropi said...

Δεν θα το πιστέψεις Σοφία μου. Από σένα έμαθα ότι τέλειωσαν τα έργα στην πλατεία. Ελπίζω να διατηρηθούν σε καλή κατάσταση.

Σοφία said...

@ Shadowface: Και πού 'σαι ακόμα... Έχουμε μέλλον μπροστά μας ;-)

@ Mermyblue: Ναι, το καταλάβα πως το έλεγες θετικά. Ευχαριστώ :-)

Στον Εθνικό Κήπο έχεις πάει αφού έκαναν τις αλλαγές; Πήγα πέρσυ για πρώτη φορά μετά από χρόνια και ξετρελάθηκα!

@ Meropi: Σε πιστεύω, γιατί κι εγώ πριν 2 μέρες το έμαθα - και ούτε που ήξερα ότι γίνονταν έργα...

maria λεμονατη! said...

ανυπομονω να παω να δω το πολυχρωμο μωσαικο!

ikor said...

Ναι, έχει γίνει πολύ ωραία δουλειά.

Η ανάδειξη του Ηριδανού είναι εντυπωσιακή ΚΑΤΩ από την πλατεία. Πηγαίνοντας προς τη στάση του μετρό. Την άλλη φορά αξίζει να τη δεις.

Anonymous said...

Σοφία επειδή το έχω ζήσει το έργο από κοντά δεν φαντάζεσαι τι τράβηξαν τα παιδιά που έκαναν την αρχιτεκτονική μελέτη προκειμένου να φτιαχτεί έστω κι αυτό που φτιάχτηκε. Αλλαγές, ακυρώσεις, κόψιμο πόρων, επιτροπές, παρα-επιτροπές, συμβούλια, αντιδράσεις, χρόοοοονια ολόκληρα. Αν θυμάμαι καλά η ιστορία της μελέτης αυτής κράτησε πάνω από 10 χρόνια.

Ιδιαίτερη εντύπωση πάντως παρουσιάζει η περίπτωση του Ιριδανού. Ένα αρχαίο ποτάμι που ξεκινάει από τον Λυκαβητό και θάφτηκε κάτω από το τσιμέντο και την άσφαλτο εξακολουθεί εκατοντάδες χρόνια μετά και κυλάει υπογείως! Επειδή έχω κατεβεί και στην κοίτη του η ποσότητα του νερού που τρέχει δεν είναι καθόλου αμελητέα!

varometro

Aspa said...

Δεν την έχω δει από κοντά, αλλά από τις φωτογραφίες η ανάπλαση φαίνεται αξιόλογη. Το μωσαϊκό μου άρεσε κι εμένα πολύ.

Σοφία said...

@ Maria Λεμονάτη: Μην σε απογοητεύσω, δεν είναι τόσο έντονο όσο φαίνεται στην φωτογραφία (εκτός αν έχει βρέξει φυσικά). Πάντως είναι ωραίο και διαφορετικό.

@ Ikor: Την επόμενη φορά θα πάω σίγουρα!

@ Varometro: Φαντάζομαι ότι όλα τα έργα στην Αθήνα είναι έτσι, λόγω του ότι γίνονται με επιδοτήσεις και φυσικά όσο πιο πολλοί πληρώνουν τόσο πιο πολλές επιτροπές έχεις να αντιμετωπίσεις. Χώρια που κάθε φορά που σκάβεις μια τρύπα, βρίσκεις αρχαία... μέχρι στιγμής είχαμε μόνο το αγάλματα, τώρα έχουμε και τα ποτάμια!!

@ Aspa: Μα καλά, μόνο εγώ την έχω δει από κοντά;;;

Roadartist said...

Εμείς περνάμε συχνότερα από εκεί και κανείς δεν αξιώθηκε (και εγώ μαζί ..) να το κάνουμε ανάρτηση.. Για γκρίνιες πρώτοι είμαστε ;).. να επιτέλους κάτι θετικό :)

Σοφία said...

Έλα ντε... περιμένω κι εγώ να μάθω πέντε πράγματα για την Αθήνα από τα ιστολόγιά σας, και τελικά τα ανακαλύπτω μόνη μου ;-)