Στο φιόρδ με καραβάκι

Κυριακή πρωί πήραμε το καραβάκι που κάνει τη διαδρομή στο εσωτερικό φιόρδ του Όσλο. Το εσωτερικό φιόρδ είναι στην ουσία ένας κόλπος που εκτίνεται από το Όσλο μέχρι το σημείο που μια ομάδα μικρών νησιών δημιουργεί ένα στένωμα κοντά στην πόλη Ντρόμπακ. Παλιότερα, το εσωτερικό φιόρδ πάγωνε τελείως κατά τη διάρκεια του χειμώνα, και το Ντρόμπακ γινόταν το λιμάνι του Όσλο.


Η διαδρομή Όσλο-Ντρόμπακ είναι απίστευρα γραφική. Ξεκινάει από το Aker Brygge, μπροστά από το Δημαρχείο του Όσλο (το κτίριο με τους δύο πύργους και το ρολόι) και κρατάει περίπου 1.5 ώρα μαζί με τις στάσεις, που είναι πολλές και συχνές. Το καράβι σταματάει πότε στη μια πλευρά του φιόρδ και πότε στην άλλη, σε μεγάλα και μικρότερα λιμάνια. Μερικά είναι τόσο μικρά που δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια τόση δα προβλήτα κι ένα σπιτάκι. Όλα τους είναι πανέμορφα και οι τουρίστες φωτογραφίζουν ασταμάτητα.


Δεξιά και αριστερά υπάρχουν κατάφυτοι λόφοι. Το δάσος φτάνει μέχρι την άκρη της θάλασσας. Δεν υπάρχουν παραλίες, παρά μόνο μικρά κόκκινα, κίτρινα, άσπρα και γαλάζια ξύλινα σπιτάκια με σκαλίτσες που κατεβαίνουν μέχρι το νερό, και μαρίνες με πολλά (πάρα πολλά) πλοιάρια.


Μέσα στο δάσος ξεφυτρώνουν μικροί οικισμοί ή μοναχικά σπίτια. Αυτές είναι οι εξοχικές κατοικίες των Νορβηγών. Οι περισσότερες δεν έχουν ανέσεις όπως ηλεκτρικό και τρεχούμενο νερό, γιατί οι Νορβηγοί θέλουν όταν πηγαίνουν στην εξοχή να έρχονται σε επαφή με τη φύση, χωρίς τις ανέσεις της μοντέρνας ζωής. Γενικά είναι λαός που αγαπάει το "έξω" και το τιμάει χειμώνα-καλοκαίρι. Λένε μάλιστα ότι "δεν υπάρχει ακατάλληλος καιρός, μόνο ακατάλληλα ρούχα".


Εκείνο που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση είναι ο αριθμός των πλοίων που κινείται μέσα στο εσωτερικό φιόρδ. Ούτε στον Αργοσαρωνικό τόσα μικρά και μεγάλα καράβια, πλοία, ιστιοφόρα, βάρκες, βαρκούλες, ταχύπλοα, αλιευτικά, μεταγωγικά, φουσκωτά, κανό και ό,τι άλλο πλεούμενο μπορείτε να φανταστείτε. Σε κάποια σημεία έχεις την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε πλωτό αυτοκινητόδρομο, καθώς περνούν δίπλα-δίπλα καραβάκια σε μέγεθος καρυδότσουφλου και τεράστια κρουαζιερόπλοια που έρχονται από τη Γερμανία και τη Δανία.


Σταματήσαμε σε ένα-δυο σημεία της διαδρομής και φτάσαμε στο Ντρόμπακ το απογευματάκι. Το Ντρόμπακ είναι το όνειρο του φωτογράφου. Έχει τόσες όμορφες γωνιές, τόσες γραφικές όψεις, τόσες εντυπωσιακές εξοχές, που δεν ξέρεις τι να πρωτοφωτογραφίσεις. Μόνο για τις φωτογραφίες με τα λουλούδια πρέπει να κάνω ειδικό ποστ.


Δυστυχώς ο καιρός δεν μας έκανε τη χάρη. Αργά το απόγευμα συννέφιασε και αργότερα άρχισε να ψιλοβρέχει, αλλά προλάβαμε και είδαμε αρκετά ώστε να πειστούμε πως επιβάλεται να ξαναπάμε στο Ντρόμπακ με την πρώτη ευκαιρία.


Επιστρέψαμε στο Όσλο με βροχή και γκρίζα θάλασσα, και αφού ο καιρός δεν ήταν κατάλληλος για έξοδο (ή ίσως εμείς δεν είχαμε τα κατάλληλα ρούχα χεχε) πήγαμε κατευθείαν στο ξενοδοχείο για μπύρες, πίτσα και movies on demand. Κι ευτυχώς που προλάβαμε, γιατί έβρεξε για τα καλά εκείνο το βράδυ. Είναι η άλλη όψη του Σκανδιναβικού καλοκαιριού...