Monday 21 April 2008

Κι άλλες αγγλικές γιορτές


Φέτος δεν έκατσε να πάμε στις εκδηλώσεις του δήμου για την ημέρα του Αγίου Γεωργίου, αλλά μας έτυχε κάτι διαφορετικό και (ίσως) καλύτερο: μας κάλεσαν σε ένα street party :-)


Τα street parties ήταν πολύ συνηθισμένα μέχρι τη δεκαετία του 50 περίπου, αλλά στις μέρες μας σπανίζουν. Στην ουσία ήταν υπαίθρια γλέντια/φαγοπότια που τα έστηναν από κοινού άνθρωποι που έμεναν στον ίδιο δρόμο για να γιορτάσουν μαζί με τους γείτονές τους κάποιο σημαντικό γεγονός, π.χ. μια βασιλική στέψη ή μια εθνική γιορτή. Η παρακάτω φωτογραφία είναι από street party για το τέλος του 2ου παγκόσμιου πόλεμου.


Το street party που μας κάλεσαν δεν ήταν υπαίθριο (δεν βοηθάει και ο καιρός γμτ) αλλά έγινε σε παμπ. Περίπου 30-40 γείτονες έκλεισαν το μαγαζί, κάλεσαν και καμιά 10αριά κοντινούς φίλους και μαζεύτηκαν να γιορτάσουν τη μέρα του Αγίου Γεωργίου με σημαιάκια, καπελάκια, λαχειοφόρο αγορά και φυσικά κλασσικό αγγλικό μενού.

Ορεκτικά
Ντοματόσουπα
Πατέ κοτόπουλου
Σαλάτα με μοτσαρέλα, ντομάτα και σάλτσα πέστο
Καπνιστά ψάρια

Κυρίως πιάτα
Ψητό μοσχάρι με λαχανικά
Λουκάνικα με πουρέ πατάτας
Πάπια στη σχάρα με κόκκινο λάχανο
Ριζότο λεμονάτο

Επιδόρπια (εδώ πληρώνονται όλα)
Treacle tart
Bread and butter pudding
Baked custard tart
Τυρί και μπισκότα

Μερικά τα φωτογράφισα για την τέρψη των οφθαλμών σας.

Κατ' αρχήν, η σαλάτα με ντομάτα και μοτσαρέλα και τα καπνιστά ψάρια (το ροζ είναι σολωμός και το άσπρο ιππόγλωσσος).


Δύο κλασσικά πιάτα: το πρώτο λέγεται και Sunday roast (γιατί το τρώνε κυρίως Κυριακές και γιορτές). Το δεύτερο λέγεται bangers and mash (λουκάνικα και πουρές πατάτας). Ήταν και τα δύο εξαιρετικά - ούτε ψιχουλάκι δεν έμεινε στα πιάτα.


Τα επιδόρπια ήταν όλα τα λεφτά, ειδικά το treacle tart, το οποίο δοκίμασα από άλλον.


Kαι το bread and butter pudding που έφαγα εγώ ήταν πολύ καλό, παρόλο που ήταν φτιαγμένο με πορτοκάλι και όχι με σταφίδες που είναι το κανονικό.


Με διαβεβαίωσαν επίσης ότι το baked custard tart ήταν εξαιρετικά εύπεπτο.


Στο τέλος παίξαμε ένα κουίζ γνώσεων σχετικά με τη γιορτή του Αγίου Γεωργίου και την ιστορία της Αγγλίας, με έπαθλο ένα μπουκάλι σαμπάνια. Δυστυχώς αποτύχαμε παταγωδώς, αφού απαντήσαμε μόνο 15/20 σωστά.

Κερδίσαμε όμως στη λαχειοφόρο αφορά ένα κουτί σοκολατάκια Thorntons και έτσι δεν έχουμε παράπονο. Πάλι με τα χέρια γεμάτα φύγαμε :-)


Και του χρόνου να είμαστε καλά να ξαναγιορτάσουμε!

43 comments:

~~A~~ said...

Να πάλι κάτι που δεν ήξερα!Για αυτού του είδους πάρτι εννοώ!

Γκρινιάρης said...

Καλημέρα! Το post αυτό το πέρασα στα γρήγορα, ειδικά στα σημεία του μενού και των φωτογραφιών, γιατί μπήκε και Μεγάλη Εβδομάδα και θα μας κολάσεις!!! Όχι άλλα τέτοια πριν την Κυριακή, please! :)

Καλή Μεγάλη Εβδομάδα!

Dr Low said...

Σοκολατάκια ε; Γιατί βρε Σοφία μου το κάνεις αυτό; Τεσπα!
Καλό Πάσχα σου εύχομαι μέσα απο την καρδιά μου.
(Δε θα κατέβεις καθόλου Ελλάντα;)

Σοφία said...

@ ~~a~~: Φροντίζουμε για την ενημέρωσή σας ;-)

@ Γκρινιάρης: Μα να μην σας δείξω πώς περνάω; Κρίμα θα είναι :-p

@ El: Θα κατέβω αλλά για λίγο. Ίσα να πάρω μια ιδέα...

Καλημέρα και καλή Μ. Εβδομάδα σε όλους σας!

ΠΑΥΛΟΣ said...

Μου θύμησες τα παιδικά μου χρόνια, που τ'Αη Γιάννη που πηδάγαμε τις φωτιές, όλη η Μυτιλήνη ήταν ένα μεγάλο υπαίθριο τραπέζι.
Πάντως μια λιγούρα από τις φωτό την έχω!!!

alienlover said...

καλή μου δεν σε προλαβαίνω....

alienlover said...

καλά,τα φαγητά τέλεια,εγώ πάλι δεν νηστεύω, αλλά μια εγκράτεια την έχω αυτές τις μέρες, γιατί με περιμένουν διακοπές στο Βέλγιο και μου φαίνεται ότι ένα indulge θα το κάνω! χεχεχε!

An-Lu said...

Μου άνοιξες την όρεξη πάλι!!!!
Custard tart για μένα πληζ!

Σοφία said...

@ Pavlos: Κι εμείς πηδάγαμε φωτιές του Αη-Γιάννη του Ρηγανά, πάντως φαγοπότια δεν θυμάμαι. Βέβαια δεν ήμουν στη Μυτιλήνη ;-)

@ Alienlover: Εγκράτεια στο Βέλγιο δεν κάνει, είναι αμαρτία από τον Θεό!!

@ An-Lu: Έφτασεεεεεεε :-)

Meropi said...

Σοφία μου,
καλά περνάτε εσείς εκεί στην Αγγλία βλέπω, με τις συνεστιάσεις σας κλπ.
Λοιπόν ένα καλοκαίρι το πέρασα στην Οξφόρδη κοντά σ' ένα θείο μου που παντρεύτηκε Αγγλίδα. Τότε κατάλαβα ότι κι εκεί ήταν πολύ συνδεδεμένοι οι γείτονες μεταξύ τους.

cinderella said...

Αυτό που κάθε φορά που πεινάω εγώ περνάω από το blog σου είναι μέγα λάθος!! Μέγα λάθος!! Μου άρεσε πάρα πολύ το έθιμο των τραπεζιών του δρόμου και τα πιάτα φαίνονται πολύ πολύ λαχταριστά!! Ζήλεψα!!! :)))))
Φιλάκια!!

Natassa said...

όλα τα λεφτά αυτές οι γιορτές! πολύ θα ήθελα να βρεθώ σε μια τέτοια γιορτή... από τα φαγητά κεράστηκα "αγγλική" σαλάτα με μοτσαρέλα και πέστο... (χαμογελακι ) και ΟΟΟΟΛΑ τα επιδόρπια και επίσης να σου θυμίσω ότι εμείς ΕΔΩ νηστεύουμε και επειδή έχω να νηστεψω κάτι χρόνια και φέτος θα το κάνω μια που θα μείνω εδώ, παρακαλώ κράτησε όλες τις γκουρμεδιές για την Κυριακή!

(μαζί σου γκρινιάρη!!!)
φιλιά και καλή Μεγαλοβδομάδα !

Anonymous said...

Είσαι φοβερή! Είχαμε και φωτογραφίες και γευστική περιγραφή των πιάτων. Αχ τι μου κάνεις τέτοια ώρα.
Στο έχω ξαναγράψει, το βράδυ λέω να φάω ελαφρά αλλά μετά από τέτοιο ποστ και τέτοιες περιγραφές τρέχω στο ψυγείο!!!

Σοφία said...

@ Meropi: Έτσι είναι :-)

@ Cinderella: Όντως είναι λάθος γιατί όπως ξέρεις το ιστολόγιο αυτό αγαπά το καλό φαγητό! Να είσαι πιο προσεκτική στο μέλλον ;-)

@ Νatassa: Η σαλάτα με την μοτσαρέλα και την ντομάτα είναι εντελώς classic. Ποιοι Ιταλοί και πράσινα άλογα... :-p

Σοφία said...

@ Lemonita: Ωωωωχ! Κι εσένα ζημιά σου έκανα, ε;

Anonymous said...

San na peinasa... :P KALH ANASTASH SOFAKI! :)

Σοφία said...

Επίσης, Doremi! Καλές μάσες ;-)

kat. said...

αυτό το πάπια στη σχάρα με πιπερια.. μου έκανε κάτι!

τέλεια!

bidibis said...

Είναι αλήθεια ότι στου Αγιού Πατρικίου, προστάτη της Ιρλανδίας, καίτοι Βρετανικής καταγωγής γίνονται πιο τρελά γλέντια από ό,τι του Αγιού Γεωργίου, του πραγματικού πάτρωνα της Αγγλίας;

Με τον Άγιο Γεώργιο νόμιζα ότι ασχολούνται πλέον μόνο κάτι παππούδες -μέλη του National Trust.

Σοφία said...

@ Kat: Έλα να φάμε!

@ Bidibis: Ναι, η μέρα της Ιρλανδίας γιορτάζεται πιο έντονα - όχι από τους Άγγλους, αλλά από τους Ιρλανδούς.

Τι σχέση έχει το National Trust;

KitsosMitsos said...

Για street party μια χαρά φαίνεται! Πάντα τέτοια!!!

Anonymous said...

τι μου θυμισες τωρα, καναμε κι εμεις παρτυ στην κρητη παλια, ολοιοι γειτονες μαζι!αλλα τετοια φαγητα δεν ειχαμε, ειχαμε τα κλασικα, μπριζολες στα καρβουνα, πατατες τηγανιτες σαλατες και σαλτσες και λοιπα και λοιπα!!

αγαπημενος μου ο αγιος γεωργιος!

Σοφία said...

@ Kitsosmitsos: Να 'σαι καλά!

@ Lifewhispers: Εντάξει, εμείς είμασταν σε μαγαζί οπότε όσο να 'ναι το μενού ήταν πιο ...εκλεπτισμένο. Όχι ότι δεν θα τσάκιζα το τρίπτυχο μπριζόλα-πατάτες-σαλάτα αν το είχα μπροστά μου αυτή τη στιγμή :-)

patsiouri said...

Σοφάκι μου Καλό Πάσχα!!!!!!!!
Θα μείνεις εκεί τώρα να υποθέσω, φιλιά πολλά!!

Σοφία said...

Επίσης! Θα έρθω Ελλάδα για λίγες μέρες - δεν μπορώ να αφήσω τα βαφτιστήρια παραπονεμένα ;-)

Laplace said...

και του χρονου και του χρονου!!

plz στις αναρτησεις που περιεχεις επικινδυνες για νυστικους φωτο,βαλε προειδοποιητικό με κόκκινο..χαχαχα

Σοφία said...

Θα βάζω spoiler alert χιχι ;-)

dr.SeenG said...

Καλές γιορτές Σοφία και καλή Ανάσταση :)

Dream_Rider said...

Μας λίγωσες βρε Σοφία, και είναι και περίοδος νηστείας...

Καλήμέρα!!

Σοφία said...

Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση!

Για τη νηστεία πραγματικά δεν το είχα σκεφτεί, μιας που εδώ δεν ισχύει. Αλλιώς θα έβαζα έστω ένα σπόιλερ ;-)

fpboy said...

Καλημέρα! Μια χαρά τα ''street party'' ! Να είσαι καλά να μας τα μαθαίνεις ! Καλή βδομάδα !

Marina said...

Εντάξει μωρέ σας παραχάϊδεψαν. Το φαγητό φαινόταν απο τις φωτογραφίες πολύ καλό. Εχουν αλλάξει οι Εγγλέζοι διατροφικά, που να τους έβλεπες στη δεκαετία του '80!!.
Τα σοκολατάκια..αχ! Τρελλαίνομαι για τα συγκεκριμμένα.
Καλή Ανάσταση!

Anonymous said...

στρητ παρτις......ζω στη ίδια πολυκατοικία εδώ και 24 χρόνια και δεν γνωρίζω κανένα......αλλά ούτε και θέλω να μάθω! αλλά ένα στριτ πάρτυ είναι πολύ καλή ιδέα, αν όχι για να κάνεις νέες γνωριμίες τουλάχιστο να χλαπακιάσεις :P

doctor said...

Και εδώ στην υποτίθεται μη ξενέρωτη ΑΘήνα, στην πολυκατοικία που μένω (30 διαμερίσματα) μετά βίας μου λένε γεια οι μισοί, και στις συνελεύσεις γίνεται μία χάβρα, και ένα ρεσιτάλ καφρίλας και νεοελληνικής διανοητικής ένδειας...

Πολύ μου άρεσε αυτό το αγγλικό έθιμο!

doctor

mmexer said...

ω ρε κόλαση οι φώτο..... :)

Σοφία said...

@ Fpboy: Ευχαριστώ! Κι εσείς να είσαστε καλά να διαβάζετε και να σχολιάζετε :-)

@ Marina: Καλά, μη νομίζεις ότι έχουν αλλάξει τόσο πολύ. Στο Λονδίνο και στο νότο γενικά είναι πολύ καλά, αλλά όσο πας προς βορρά τόσο πιο basic είναι τα φαγητά τους.

@ Ηλιογράφος & Doctor: Παντού λίγο-πολύ ίδιες είναι οι γειτονιές, γιατί και οι άνθρωποι κατά βάθος παντού είναι ίδιοι.

Το έθιμο είναι όντως πολύ ωραίο και είναι κρίμα που δε γίνεται πιο συχνά.

@ Mmexer: Άσε, εδώ κολάζομαι ακόμα κι εγώ όταν τις κοιτάω ;-)

Anonymous said...

"...μαζεύτηκαν να γιορτάσουν τη μέρα του Αγίου Γεωργίου.'

Μάλλον ζούμε σε διαφορετική χώρα ή η γειτονιά σου είναι διαφορετική. Τι Αγιος Γεώργιος και πράσινα άλογα μου λες;

St Who? England's national day a non-event for most!

http://afp.google.com/article/ALeqM5g7FP9dZO7yuE25jWrcV84Du5YUzg

Σοφία said...

Τώρα τι να σου πω... λες να μην μένω στην Αγγλία;

Και τότε πού μένωωωωωωωωωω; Ο-ε-ο;

marionettie said...

Καλά πια με τις γιορτές εκεί στην Αγγλία! Άπειρες είναι! Ουάου! Να περνάτε καλά! Μάκια πολλά, καλή Ανάσταση!

Σοφία said...

Πες το ψέμματα... Από τα Χριστούγεννα και μετά δεν έχουμε σταματήσει καθόλου. Η μία γιορτή πίσω από την άλλη!

Anonymous said...

ΟΚ

Heliotypon said...

Τα φαγητά "ακούγονται" (και φαίνονται) νόστιμα αλλά αυτές οι γιορτές, βρε παιδί μου, είναι για κείνα τα μέρη. Δεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν εδώ. Και θα ήταν και ξενέρωτες αν γίνονταν ή θα εκτρέπονταν σε γνήσιες Ελληνικές, με κανά κασετόφωνο να παίζει ελαφρολαϊκά...

Σοφία said...

Εντάξει, ο καθένας με τις συνήθειές του...