Εμμονές

Με προσκάλεσε ο Αντώνιος να συμμετάσχω στο πιο πρόσφατο μπλογκοπαίχνιδο με θέμα τις εμμονές κι επειδή δεν χαλάω χατήρια, σας γράφω δυο λόγια για τις εμμονές μου.

Δεν έχω πολλές εμμονές - λίγες και καλές. Παλιά είχα πολύ περισσότερες, αλλά με τα χρόνια τις έχω περιορίσει και οι παρακάτω είναι οι μόνες που απομένουν.

Εμμονή πρώτη και συνηθισμένη

Όταν αγοράζω βιβλία ή περιοδικά θέλω να είναι σε άριστη κατάσταση, σαν να έχουν μόλις βγει από το τυπογραφείο. Συνήθως έτσι είναι και αφού τα διαβάσω.

Δεν μου αρέσει να δανείζω τα βιβλία μου σε άλλους. Προτιμώ να τους τα χαρίσω (αν δεν με ενδιαφέρει να τα κρατήσω) ή να τους αγοράσω καινούρια. Θέλω τα βιβλία μου να είναι ευπαρουσίαστα, και ό,τι δανείσεις επιστρέφεται στραπατσαρισμένο.

Εμμονή δεύτερη και βασική

Δεν θέλω να μου αλλάζουν θέση στα πράγματά μου. Παρότι είμαι ακατάστατη ξέρω ακριβώς πού είναι το κάθε αντικείμενο στο γραφείο ή στο σπίτι μου, γιατί έχω φωτογραφική μνήμη. Αν μου "τακτοποιήσουν" τα πράγματά μου, μετά δεν βρίσκω τίποτα. Επίσης δεν μου αρέσει να αλλάζουν τη θέση των επίπλων, των μπιμπελό κ.λπ. Όταν έμενα με τους γονείς μου είχα πρόβλημα, γιατί στη μητέρα μου αρέσει να αλλάζει διακόσμηση κάθε τρεις και λίγο, π.χ. θέση στα κάδρα ή στα έπιπλα. Πολύ εκνευριστικό να βλέπεις τα καδράκια μια εδώ και μια εκεί!

Εμμονή τρίτη και τελευταία

Δεν θέλω να με "βοηθάνε" όταν μαγειρεύω. Δεν έχω πρόβλημα να μαγειρέψει άλλος στην κουζίνα μου (με τις ευχές μου και μην ξεχάσει να πλύνει και τα πιάτα) αλλά όταν μαγειρεύω εγώ δεν θέλω να ανακατεύεται δεύτερο άτομο. Ακόμα καλύτερα να μην είναι καν στην κουζίνα. Το ποτό σας και στο σαλόνι παρακαλώ!

Εμμονή τέταρτη (που τη θυμήθηκα μετά)

Θέλω να είναι πάντα κλειστά τα συρτάρια και οι πόρτες των ντουλαπιών. Ειδικά στο δωμάτιό μου, δεν μπορώ να πέσω για ύπνο αν κάποιο συρτάρι δεν είναι καλά κλεισμένο ή τα φύλλα της ντουλάπας μισάνοιχτα.

Προσκαλώ με τη σειρά μου τον Εξύμνο, τον Νίκο και τον VK να μας πουν ποιες είναι οι δικές τους εμμονές. Όποιος άλλος θέλει να παίξει μπορεί να αυτοπροσκαλεσθεί εκ μέρους μου :-)