Wednesday 24 September 2008

Και πίνω μπύρες, πίνω μπύρες, πίνω μπύρες

(συνέχεια φοιτητικού οδηγού)

Στην Αγγλία δύο τρόποι υπάρχουν για να γνωρίσετε κόσμο και να κάνετε φίλους. Ο πρώτος είναι να γίνετε μέλος κάποιας λέσχης, συλλόγου ή σωματείου (στα αγγλικά όλα αυτά λέγονται clubs and societies). Ο δεύτερος είναι να πάτε για μπύρες. Αν επιλέξετε τον πρώτο τρόπο, έχετε υπόψην σας ότι μετά τη συνάντηση ή το μάθημα, κάποιος θα προτείνει να πάτε "for a quick one" ή "for a pint". Οπότε έτσι κι αλλιώς καταλήγετε στην παμπ. Είναι αυτό που λέμε, όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη.

Δεν έχει σημασία σε τι είδους λέσχη ή σύλλογο θα γραφτείτε. Μπορεί να είναι ποδοσφαιρική ομάδα, μαθήματα κοπτικής-ραπτικής ή λέσχη των φίλων της φώκιας Μονάχους-Μονάχους. Όλα τα πανεπιστήμια έχουν clubs & societies. Θα δείτε σχετικά πόστερ στους πίνακες ανακοινώσεων της σχολής σας ή στην εστία σας. Τα περισσότερα είναι δωρεάν. Μην κομπλάρετε με το σκεπτικό ότι δεν έχετε ασχοληθεί με το συγκεκριμένο αντικείμενο στο παρελθόν, γιατί όλα τα κλαμπ δέχονται αρχάριους. Το μόνο πράγμα για το οποίο έχω μετανιώσει είναι που δεν γράφτηκα στο σύλλογο ξιφασκίας του πανεπιστημίου μου. Δίστασα γιατί νόμιζα ότι θα ήμουν η μόνη αρχάρια. Εννοείται ότι έκτοτε δεν έχω μπορέσει να βρω κάτι ανάλογο σε βολική περιοχή και ώρα, και έτσι δεν έμαθα ποτέ ξιφασκία (κλαψ). Όπως και να 'χει, αξίζει να γραφτείτε σε κάποιο κλαμπ όχι μόνο για να μάθετε κάτι καινούριο αλλά και γιατί είναι ο πιο εύκολος τρόπος να κάνετε γνωριμίες, ειδικά με ξένους συμφοιτητές σας. Και θα έχετε παρέα για να πάτε στην παμπ.

Οι παμπ είναι σαν τα φαρμακεία στην Ελλάδα. Κάθε γειτονιά έχει από μία. Όχι μόνο αυτό, αλλά αποτελούν ορόσημα - όταν παίρνεις ταξί και ο ταξιτζής δεν ξέρει πού είναι ο δρόμος, μπορεί να το βρει αν του πεις την κοντινότερη παμπ (π.χ. it's near the Lion's Head). Έχουν παραδοσιακά ονόματα που έχουν βασιλικές ρίζες ή σχετίζονται με ιστορικές προσωπικότητες, ζώα ή γεγονότα. Π.χ. Prince of Wales, Marquis of Granby, The White Hart (το άσπρο ελάφι), Rose & Crown. Το όνομα συνήθως απεικονίζεται σε (συνήθως κρεμαστή) ταμπέλα. Αυτό είναι μια παλιά παράδοση με ρίζες στον Μεσαίωνα, τότε που ο περισσότερος κόσμος ήταν αγράμματος και οι πινακίδες με λέξεις δεν ήταν κατανοητές.


Οι περισσότερες παμπ ανοίγουν στις 11 το πρωί και μένουν ανοιχτές μέχρι λίγο πριν τα μεσάνυχτα, αλλά δεν σερβίρουν μετά τις 11 μμ. Αυτό λέγεται "last orders" και μάλιστα χτυπάνε ένα καμπανάκι για να ξέρουν οι θαμώνες ότι είναι ώρα να παραγγείλουν το τελευταίο τους ποτό. Εσωτετικά οι χώροι είναι διακοσμημένοι σε παραδοσιακό στυλ, με σκούρα χρώματα (π.χ. καφέ τοίχοι, πράσινες ταπετσαρίες, κλαρωτές μοκέτες, επένδυση ξύλου) και ξύλινα τραπέζια χωρίς τραπεζομάντηλα. Μερικές παμπ έχουν κήπους στο πίσω μέρος (beer gardens) όπου μπορείτε να κάτσετε αν ο καιρός είναι καλός, να θέλετε να καπνίσετε και αν έχετε μαζί σας ανήλικα παιδιά (το κάπνισμα και τα παιδιά απαγορεύονται μέσα στις παμπ).

Μερικές παμπ σερβίρουν καφέ, αλλά οι περισσότερες μόνο αναψυκτικά, ποτά, κρασιά ή μπύρες. Ποτά δεν αξίζει να παραγγείλετε, γιατί τα μετράνε με μεζούρα (35 ml ακριβώς) και βασικά ό,τι ποτό και να παραγγείλετε θα χρειαστεί να το παραγγείλετε (και να το πληρώσετε) διπλό για να καταλάβετε ότι πίνετε αλκοόλ.

Μπύρες υπάρχουν πολλές και διαφορετικές, είτε εμφιαλωμένες (π.χ. Budweiser, Michelob, Becks) είτε χύμα. Η χύμα μπύρα σερβίρεται σε μεγάλα ποτήρια που λέγονται pints (πάιντς) ή σε κανονικά ποτήρια που λέγονται half pints ή halfs. Παραγγέλνετε λέγοντας "a pint of Carlsberg please" ή "a half of Carlsberg please" (δεν ξεχνάμε ποτέ το please, αν δεν το πείτε τσαντίζονται). Αν δεν τρελαίνεστε για μπύρα, δοκιμάστε shandy (σάντυ), που είναι γκαζόζα (αγγλιστί lemonade) με μπύρα. Το παραγγέλνετε λέγοντας "a half/pint of lager shandy please". Lager (λάγκερ) είναι αυτό που στην Ελλάδα λέμε μπύρα. Beer είναι γενική λέξη που περιλαμβάνει lagers και ales (έιλς). Τα ales είναι πιο σκουρόχρωμα και πιο γλυκά στη γεύση.


Συνήθως την μπύρα την πίνουν σκέτη ή παραγγέλνουν μαζί φυστίκια (nuts) ή πατατάκια (crisps). Τα πατατάκια υπάρχουν σε χίλιες δύο γεύσεις εκτός από αυτές που ξέρετε (π.χ. ρίγανη, φέτα και ελιά, πάπρικα). Στις παμπ οι πιο συνηθισμένες γεύσεις είναι οι: ready salted (σκέτα), cheese & onion, salt & vinegar. H salt & vinegar είναι η αγαπημένη μου.

Μερικές παμπ σερβίρουν φαγητό το μεσημέρι ή/και το βράδυ, σε συγκεκριμένες ώρες, συνήθως 12-2 μμ και 6-9 μμ. Αν πάτε στις 2 και 5 λεπτά ή στις 6 παρά 5, ατυχήσατε. Σε κάποιες μπορείτε να φάτε όλη μέρα κανονικό φαγητό ή έστω ένα σάντουιτς, αλλά αυτές είναι λίγες και συνήθως αλυσίδες (π.χ. Wetherspoon, Walkabout κ.λπ.). Οι ποιότητα του φαγητού διαφέρει από παμπ σε παμπ και κυμαίνεται από αδιάφορη έως πολύ καλή. Για το αγγλικό φαγητό έχω κάνει ειδικό ποστ παλιότερα. Κλασικά πιάτα που σερβίρονται στις παμπ είναι:

Scampi and chips (γαρίδες πανέ με πατάτες τηγανιτές)
Bangers and mash (λουκάνικα με πουρέ πατάτας)
Ploughman's lunch (ψωμί, τυρί, τουρσιά και σαλατικά)
Steak & kidney pie (κρεατόπιτα)
Fish & chips
Lasagne
Chili con carne
Burgers
Sunday roast (μόνο τις Κυριακές)
All day breakfast (αγγλικό πρωινό με αυγά, ζαμπόν, μανιτάρια κ.λπ.)
Curry (ινδικό κάρι με ρύζι)


Σας θυμίζω ότι στις παμπ παραγγέλνετε στο μπαρ, δεν έρχεται σερβιτόρος στο τραπέζι. Αυτό ισχύει ακόμα κι αν στο τραπέζι υπάρχει κατάλογος. Τα ποτά τα παίρνετε οι ίδιοι επί τόπου, ενώ το φαγητό θα σας το φέρουν στο τραπέζι (θα δώσετε το νούμερο του τραπεζιού μαζί με την παραγγελία σας). Πληρώνετε επί τόπου και δεν αφήνετε πουρμπουάρ, ούτε στο μπαρ, ούτε στο τραπέζι σας φεύγοντας. Αν είσαστε μεγάλη παρέα συνηθίζεται να πληρώνει ένας για όλους, όχι ο καθένας τη μπύρα του. Αυτό λέγεται round. Όταν πιείτε τις πρώτες μπύρες, κάποιος άλλος θα πληρώσει το επόμενο round και ούτω καθεξής. Προφανώς, αν δεν θέλετε να φύγετε από την παμπ παραπατώντας, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να μην πηγαίνετε ποτέ με μεγάλη παρέα ή να μην πίνετε με Άγγλους (οπότε πληρώνετε ο καθένας το ποτό του και πίνετε όσο θέλετε).

Αν δείτε ποτέ την επιγραφή Take Courage πάνω σε τοίχο παμπ, μην τρομάξετε. Δεν σας κατάλαβαν ότι είστε ξένοι και προσπαθούν να σας ενθαρρύνουν, είναι απλά διαφημιστικό σλόγκαν για την μπύρα Courage (με σήμα τον πετεινό).

Cheers & bon appetit!

26 comments:

konstantinos said...

:-)
respect!
Έτσι μου 'ρχεται να σπουδάσω εκεί! Μόνο και μόνο γιατί θα είμαι καλά προετοιμασμένος για τα everyday stuff!

Πάντως, αυτό που μου είχε κάνει εντύπωση ήταν ότι έπρεπε να παραγγείλεις (και να πληρώσεις) τα ξηροκάρπια ή τα πατατάκια σου!

Το πιο απολαυστικό σαν εικόνα ήταν η σακούλα με τα πατατάκια ανοιγμένη διάπλατα πάνω στο τραπέζι σαν έναν τεράστιο πιάτο!

Καλό βράδυ!

Σοφία said...

Δεν το συζητώ, τα πατατάκια ανοιχτά στη μέση είναι all time classic :-)

Καλό ξημέρωμα!

brainwaves said...

Χμ... αυτό το blog πάντα μου ανοίγει την όρεξη :-)))

Τι κάνεις Σοφία;;!!

ΠΑΥΛΟΣ said...

Μμμμ και μένα τα ίδια πατατάκια μου αρέσουν!!!

Καλημερούδια

Nobody said...

Πατατάκια με ρίγανη όμως που μου αρέσουν, δεν έχουν :(

Anonymous said...

Θα προτιμήσω τη δεύτερη μέθοδο... Μπύρες, μπύρες και πάλι μπύρες, τι οποίες λατρεύω και αγαπώ!! Μ' αρέσει πολύ αυτή η αίσθηση ότι σε κάθε γειτονιά, όπου κι αν μένεις, υπάρχει από μία παμπ... Τσαντίζονται άμα δεν πεις "please", ε? Να το έχω υπόψιν μου άμα θέλω να σπάσω λονδρέζικα νεύρα!!

Anonymous said...

kalhmera sas!!phga x8es proth fora sto kainourio mou panepisthmio, sto Nottingham. 3 xronia eimai edo oute gia volta den etuxe na pao.prpei na po oti emeina me anoixto to stoma!!h polh fantastikh, esto kai apo to ligo pou katafera na do, kai to campus akoma pio teleio!!!tosa xronia sto Sheffield nomiza oti eixame to pio oraio panepisthmio, alla ekana la8os.eimai polu xaroumenh gia thn epilogh mou, ki as phgainoerxomai me to treno gia ta ma8hmata...

Παρατηρήτηριο Πυλαίας said...

brings back memories!
A pint of Guinness please!

m13 said...

@st

extra cold ;)

ZlatkoGR said...

Πως θα σταματήσω να κρατάω σημειώσεις και να κρατάω τα post σου στον reader, αν γράφεις συνέχεια τέτοια; :-)

Κρίμα που θα πάω Εδιμβούργο και όχι Λονδίνο!

Anonymous said...

Η θερμοκρασία της μπύρας πού κυμαίνεται; Γιατί έχω ακούσει κάτι για ζεστή σούπα. Ισχύει ή είναι δυσφήμιση;;;

fvasileiou said...

Φοιτητής δεν είμαι, αλλά τον οδηγό επιβίωσης τον διάβασα με ένα πελώωωριο χαμόγελο! Για να μην σου πω ότι ώρες-ώρες γέλαγα και ο συνεργάτης μου με κοιτούσε απορημένος ("μα πού βρίσκει το χιούμορ στον Σιμοκάττη???")

Alitovios said...

Ωραία η μπύρα δεν λέω αλλά μετά πρέπει να κατουράς με τις ώρες. Η δε ειρωνία είναι πως οι άγγλοι βρίσκονται δίπλα στη χώρα με τα καλύτερα ουίσκι στον κόσμο και τα έχουν υποτιμημένα. Σκατοφάρα :)

Meropi said...

Σοφάκι μου,
πάντα ωραία και ενημερωτικά τα ποστ σου. Όσες φορές έχω βρεθεί στην Αγγλία έχω επισκεφθεί και μερικές παμπ, παρόλο που δεν πίνω. Μου αρέσει το περιβάλλον.

Giannis said...

Σοφία μια απορεία, στην Αγγλία φτιάνουνε κυρίως ales, και όχι μπύρες ? επιπλεόν διάσημες είναι οι βέλγικες μπύρες?

και κατι επιπλεόν, ισχύει οτι πάνε πρωι στα παμπς τρώνε το περίφημο british breakfast with pint of Guiness ή είναι μύθευμα?

cheers mate (το λένε σε γυναίκα?)!!!

Σοφία said...

@ Brainwaves: Δεν φταίω εγώ, αλλά τα θέματα που διαλέγω ;-)

@ Pavlos: Πιάσε κόκκινο!

@ Nobody: Όντως, ριγανο-πατατάκια δεν έχω δει. Υπάρχουν όμως τόοοοοοσα άλλα.

@ Unclescrooge: Μην προσπαθήσεις, τα νεύρα τους δεν σπάζουν με τίποτα. Το πολύ-πολύ να σε περάσουν για άξεστο Ελληνάρα.

(Έχω βάσιμες υποψίες ότι στο νερό αντί για φθόριο βάζουν Atarax).

@ Rena: Καλή αρχή! Στο Nottingham σπούδασαν δύο φίλες μου και ήταν πολύ ευχαριστημένες από το πανεπιστήμιο.

@ _ST_ & M13: Cheers!

Σοφία said...

@ Zlatkogr: Δεν πειράζει, αυτά που γράφω για το Λονδίνο λίγο-πολύ ισχύουν και για τη Σκωτία. Η μόνη διαφορά είναι ότι στη Σκωτία πίνουν ακόμα περισσότερο και μετά παίζουν ξύλο :-p

@ Μανώλης: Οι bitter, οι real ales και μερικές stouts σερβίρονται σε θερμοκρασία δωματίου. Οι lager και οι cider σερβίρονται cold ή extra cold. Στην Ελλάδα πίνουμε μόνο lagers σχεδόν πάντα extra cold, γι' αυτό οι αγγλικές μπύρες μας φαίνονται ζεστές.

@ FVasileiou: Χαχα! Να 'σαι καλά. Ποιος είναι ο Σιμοκάττης;;;

@ Alitovios: Χμμμμ έχω πιει ουίσκι μόνο μια φορά στη ζωή μου και ποτέ όσες φορές έχω πάει Σκωτία. Μάλλον γι' αυτό ταιριάζω τόσο πολύ με τα Αγγλάκια :-p

@ Meropi: Εμένα γενικά το περιβάλλον τους δεν μου αρέσει, προτιμώ τις μοντέρνες παμπ που μοιάζουν πιο πολύ με μπαρ, αλλά είπαμε, when in Rome... ;-)

@ Giannis: Φτιάχνουν και ales, και lagers, και stouts, και ciders και δεν γενικώς ό,τι έχει 4% αλκοόλ και αφρίζει. Οι βελγικές μπύρες (lagers) είναι διάσημες, αλλά όχι ιδιαίτερα δημοφιλείς στη Βρετανία. Διάβαζα κάπου ότι το 95% της μπύρας που καταναλώνεται εδώ είναι εγχώριας παραγωγής, αν και βρίσκεις αρκετές ξένες (μέχρι και πολωνέζικες Tyskie/Lech). Μάρκες που βρίσκεις αρκετά συχνά είναι: Fosters, Carlsberg, Carling, Murphy's, Caffrey's, Stella, Guinness, Spitfire, London Pride, Kronenbourg, Leffe, Boddingtons, Directors, Tetleys, Becks, Budwiser, Michelob, Hoegaarden White, Grolsch, Harp, Holsten Pils, Tennent's κ.λπ. κ.λπ. Τώρα τελευταία βρίσκεις και Amstel :-)

Φαντάζομαι ότι κάποιοι ίσως το κάνουν, αλλά εγώ δεν το έχω συναντήσει ποτέ. Άλλωστε οι περισσότερες παμπ δεν ανοίγουν πριν τις 11 και δεν σερβίρουν πριν τις 12. Λίγο μύθος μου φαίνεται...

Cheers mate λέει άνετα άντρας σε γυναίκα, αρκεί να είναι φίλη του και όχι φιλενάδα του (τότε λέει cheers love ή cheers honey ή κάτι ανάλογο).

kiki said...

Αχ...όλους αυτούς τους οδηγούς θα τους πασάρω στην κόρη μου, η οποία ονειρεύεται να κάνει κανένα μεταπτυχιακό εκεί... (ακόμα μαθήτρια λυκείου δε...)
Salt and vinegar for me as well please!!! Αγαπημένα μου κι εμένα (τρέχουν σάλια)!

ADERGHIL said...

mou thimises ta foititika mou xronia klaps klaps...

i was captain of the table tennis men's team and i also took salsa classes with a friend because we wanted to meet this hot portuguese girl who was in our year :p

Ottimista said...

Σοφία τι μας κάνεις ; Ζηλεύουμε........

Ιάκωβος said...

να ρωτησω κατι;
τον φοιτητικο αυτο οδηγο θα τον εκδώσεις και σε εντυπη μορφή, έτσι;
θα γίνει μια εγκυκλοπαίδεια νααααααααααααααααααααααααα!
μέχρι να τον διαβάσουν οι αναγνώστες η Αγγλία θα έχει βυθιστεί απ' το φαινόμενο του λιωσίματος των πάγων!
χεχε
Φιλιά απο Ελσίνκι!

Anonymous said...

Πρώτα Murphy's, μετά Guinness και στην συνέχεια tetleys (κατά σειρά προτίμησης!

Εβίβα και καλό σκ!

Σοφία said...

@ Kiki: Salt & vinegar 4 eva!

@ BathTub is/land: Well, did it work??

@ Ottimista: Εγώ μια ενημέρωση κάνω μόνο...

@ Ιάκωβος: Πιστεύω οι αναγνώστες του ιστολογίου να μπορούν να διαβάσουν περισσότερες από 10 λέξεις το λεπτό, οπότε δεν έχουν ανάγκη, η Βρετανία θα είναι ακόμα εδώ :-p

Όλα καλά στο Ελσίνκι;

@ Penny: Αν σου πω ότι δεν έχω πιει καμία από αυτές, τι θα πεις;;;

Καλό σ/κ!

~~A~~ said...

Αναλυτικότατη!!!Μπράβο πολύ καλή η προσπάθεια σου και πολύ χρήσιμη!

ΣΑΥΡΑ said...

οι παμπς ειναι το καλυτερο πραγμα που υπαρχει σε αυτα τα νησια (εκτος απο την θαυμασια φυση τους) και αυτο ηταν ενα θαυμασιο ποστ για αυτες.

Σοφία said...

@ ~~A~~: Ευχαριστώ :-)

@ Σαύρα: Να σου πω... εγώ τις παμπ τις θεωρώ αναγκαίο κακό - σκέψου δηλαδή να τις συμπαθούσα τι θα έγραφα. Για τη φύση με βρίσκεις απολύτως σύμφωνη!