Αθήνα - δεύτερες εντυπώσεις συν και πλην

Τώρα που έκλεισα αισίως μία εβδομάδα στα πάτρια, έχω μερικές ακόμα εντυπώσεις να καταθέσω από αυτά που είδα και άκουσα τις τελευταίες μέρες.

Χθες ήρθε μια φίλη μου στο σπίτι και ανοίξαμε τηλεόραση (μέχρι τότε είχα δει μόνο DVD). Φρίκαρα με τις ειδήσεις, φρίκαρα με την χαζοβιόλα που και καλά λέει τον καιρό, φρίκαρα με την τρομολαγνεία και τις χαζομάρες που απασχολούν τους "δημοσιογράφους" π.χ. τι είδους μακιγιάζ ταιριάζει στις γυναίκες άνω των 35 και άλλα τέτοια. Γενικώς φρίκαρα. Πλην.

Προχθές περίμενα λεωφορείο στο Σύνταγμα, μπροστά στο Public, εκεί που κάνουν στάση το 155, το 057 και διάφορα τρόλλεϋ. Από πάντα στο σημείο αυτό σταματάνε ταξί για να πάρουν ή να κατεβάσουν κόσμο. Προχθές η αστυνομία αποφάσισε ότι τα ταξί εμποδίζουν την κυκλοφορία. Έβαλαν λοιπόν έναν αστυνομικό να ουρλιάζει στους ταξιτζήδες και να τους απειλεί ότι θα πάρουν κλήση. 20 λεπτά που ήμουν στη στάση, με έπιασε πονοκέφαλος από τις φωνές, αλλά δεν τον είδα να κόβει *ούτε μία* κλήση. Ίδια κατάσταση δηλαδή με τους αστυνομικούς που παίζουν κυνηγητό με τους μαύρους που πουλάνε τσαντικά στην Ερμού. Η αστυνομία αντί να αστυνομεύει παριστάνει τον μπαμπούλα. Πλην.

Γενικά στους δρόμους επικρατεί μια κακοφωνία. Μηχανάκια μαρσάρουν, οδηγοί κορνάρουν για ψύλλου πήδημα (άσχετα αν δε δίνει κανείς σημασία στα κορναρίσματα), κόσμος φωνάζει στα κινητά του. Η απόλυτη ζαλάδα. Πλην.

Λατρεύω το σύστημα με τη σειρά αναμονής στις τράπεζες και τα ταχυδρομεία. Πας, παίρνεις το χαρτάκι σου, τσεκάρεις τον χρόνο αναμονής και είτε φεύγεις να πας να κάνεις άλλες δουλίτσες μέχρι να έρθει η σειρά σου, είτε βρίσκεις μια καρέκλα και κάθεσαι να περιμένεις με την ησυχία σου. Πολιτισμός. Συν.

Βέβαια σιγά μην εκτιμήσει ο Έλληνας τέτοιες ευκολίες. Στο ταχυδρομείο χθες το πρωί ο μέσος όρος αναμονής ήταν 50 λεπτά. Στο μεσοδιάστημα πήγα στο φαρμακείο, πήγα στη Wind να ανανεώσω χρόνο ομιλίας στο κινητό, ψώνισα χαρτικά και πήγα και στον φούρνο. Οι υπόλοιποι 40 άνθρωποι που ήταν μαζί μου στο ταχυδρομείο προφανώς δεν είχαν τίποτα άλλο να κάνουν εκείνο το πρωί παρά μόνο να κάθονται και να παραπονιούνται για την καθυστέρηση. Και ενώ οι περισσότεροι είχαν να πληρώσουν λογαριασμούς, μόνο 1-2 είδα να χρησιμοποιούν το αυτόματο μηχάνημα. Μάλλον γιατί αν μπεις, πληρώσεις και βγεις στο πιτς φιτίλι, δεν θα έχεις τίποτα να γκρινιάξεις. Πλην.

Μου φαίνεται περίεργο που το λέω, αλλά συνάντησα πολλή ευγένεια, κυρίως στις ηλικίες κάτω των 50. Με έβλεπαν με τη φωτογραφική μηχανή στο χέρι και σταματούσαν χαμογελώντας για να μην με εμποδίζουν, υπάλληλοι σε μαγαζιά έλεγαν ευχαριστώ και παρακαλώ, όποιος με σκούντησε μου είπε συγγνώμη, όπου βρήκα ουρά στέκονταν όλοι στη σειρά τους, ακόμα και οι ταξιτζήδες ήταν ευγενικοί επί το πλείστον. Κάποιες στιγμές νόμιζα ότι είμαι σε άλλη χώρα. Σκοτεινές εξαιρέσεις η συμπεριφορά των Ούννων στο μετρό (θα κάνω ειδικό ποστ για αυτό) και η συμπεριφορά γενικότερα των άνω των 60. Αλλά είναι γνωστό πως κάθε κανόνας χρειάζεται τις εξαιρέσεις του. Συν.

Βρήκα πολύ ενοχλητικούς όλους αυτούς τους πλανόδιους που πουλάνε χαζομάρες στις καφετέριες και τα μαγαζιά. Κάτσαμε μια μέρα στον πεζόδρομο Κοραή και μέσα σε μία ώρα είχαν περάσει 9 πωλητές από το τραπέζι μας (8 διαφορετικοί γιατί ο ένας πέρασε 2 φορές). Όσο για τις τιμές, πρόσεξα ότι ήταν προσαυξημένες για την ευκολία που σου προσφέρουν: ένα πλαστικό μπρελόκ 3 ευρώ (1000 δραχμές - πάμε καλά;)!! Πλην.

Το αθηναϊκό φως δεν συγκρίνεται με κανένα. Ακόμα και τις μουντές μέρες έχεις συναίσθηση ότι εκεί έξω υπάρχει ήλιος. Τις δε μέρες που έχει ηλιοφάνεια, το φως είναι ανάλογο του αγγλικού καλοκαιριού. Μερικά πράγματα δεν αγοράζονται (ούτε με Mastercard). Συν.

Ξέρω ότι πολλοί διαφωνούν, αλλά εμένα η καινούρια Ομόνοια μου αρέσει πολύ περισσότερο από την παλιά στρογγυλή πλατεία με το συντριβάνι. Και ναι, ο κόσμος δεν δίνει πια ραντεβού στον Μπακάκο, αλλά αυτά είναι μόδες. Παλιά δεν πλησίαζε κανείς στο Μοναστηράκι. Και ναι, το ξέρω ότι στην Ομόνοια μαζεύονται όλο μαυριδεροί, αλλά είμαι σίγουρη πως δεν δαγκώνουν. Συν.

Δεν μου αρέσει καθόλου μα καθόλου το ατέλειωτο γκράφιτι σε πολυκατοικίες, αυτοκίνητα, μάντρες, πλατείες, σκουπιδοτενεκέδες και όπου αλλού υπάρχει ελεύθερη επιφάνεια. Γιατί εντάξει, στα στόρια των μαγαζιών στο Μοναστηράκι είναι γραφικό, αλλά φάτσα-κάρτα στον τοίχο μιας άσχετης πολυκατοικίας είναι βρωμιά. Όπως και να το κάνουμε, άλλο ο Banksy και άλλο ο κάθε ανεγκέφαλος που πιάνει ένα σπρέυ στο χέρι και γεμίζει 10 πολυκατοικίες με συνθήματα. Και δεν έχω καταλάβει, τι ακριβώς επιτυγχάνουμε όταν γράφουμε ΠΑΟ ΟΛΕ ή ΘΥΡΑ 7 ή FUCK THE POLICE σε έναν κάδο σκουπιδιών; Πλην.

Γιατί άραγε υπάρχουν τόσες λακούβες στους αθηναϊκούς δρόμους και τα πεζοδρόμια; Προφανώς οι δημοτικοί φόροι δεν πάνε στην βελτίωση των οδών. Ίσως γι' αυτό τόσοι Αθηναίοι χρειάζονται 4x4 για να κυκλοφορήσουν (την πιθανότητα να πηγαίνουν κάθε σαββατοκύριακο στο Καλοχώρι Ευρυτανίας την αποκλείω). Πλην.

Για τις τιμές στα σούπερ μάρκετ πρόσεξα το εξής σε σύγκριση με την Αγγλία: τα καλλυντικά και τα περισσότερα "πακεταρισμένα" προϊόντα είναι στις ίδιες τιμές με το Λονδίνο, άρα ακριβά. Τα χύμα (κρέας, ψωμί, τυριά, λαχανικά, φρούτα) είναι πολύ φτηνότερα. Συν-πλην.

Τρελαίνομαι που μπορώ να παίρνω ταξί κάθε μέρα όταν βαριέμαι να περπατήσω 10 λεπτά από την στάση του μετρό και μου κοστίζει το ίδιο με ένα εισιτήριο λεωφορείου στο Λονδίνο. Επίσης είναι καταπληκτική ιδέα το ενιαίο εισιτήριο και η μετεπιβίβαση, πράγματα άγνωστα στην Αγγλετέρα. Συν.

Οι τυρόπιτες είναι πιο φτηνές και από τα σουβλάκια. Συν.