Την περασμένη Κυριακή, έχοντας πρώτα ακούσει το δελτίο καιρού που μιλούσε για αραιές νεφώσεις χωρίς βροχές, ξεκινήσαμε να επισκεφτούμε την πόλη Hastings (προφ. Χέιστινγκς) που βρίσκεται στα νότια παράλια της Αγγλίας, 100 χλμ νότια του Λονδίνου και 50 χλμ ανατολικά του Brighton. Οι εξορμήσεις μας σε παραλιακές πόλεις είναι μετρημένες στα δάχτυλα, για δύο κυρίως λόγους. Πρώτον γιατί δεν είναι εύκολη η μετακίνηση: αν πας οδικώς πρέπει να ξεκινήσεις από το χάραμα για να μην βρεις κίνηση (η κίνηση στους εθνικούς δρόμους της Αγγλίας ένα απλό σαββατοκύριακο είναι όπως στην Ελλάδα όταν έχει έξοδο) και να έχεις το κοκκαλάκι της νυχτερίδας για να μην χρειαστεί να παρκάρεις στη διπλανή πόλη. Αν πας σιδηροδρομικώς πρέπει να έχεις την υπομονή να αλλάζεις τρένα, και χρήμα για τα εισιτήρια που δεν είναι καθόλου οικονομικά. Δεύτερον πρέπει να πετύχεις μέρα με καλοκαιρία. Αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί στην Αγγλία κάνει περισσότερο κρύο κοντά στη θάλασσα παρά στο εσωτερικό της χώρας. Μπορεί να σκάει ο τζίτζικας στο Λονδίνο (λέμε τώρα) και στα παράλια να θέλεις μπουφανάκι για να ξεμυτήσεις. Αυτό συμβαίνει επειδή στα παράλια και δη στα ανατολικά φυσάει δροσερό αεράκι από τον βόρειο πόλο χειμώνα-καλοκαίρι που κατεβάζει τη θερμοκρασία. Αν έχει λιακάδα τότε είναι καλά, αν δεν έχει λιακάδα, είναι καλύτερα να κάτσεις σπίτι σου.
Τέλος πάντων εμείς το ρισκάραμε, πήραμε βέβαια μαζί ζακετούλες και κασκώλ για καλό και για κακό, πήραμε και το τρένο (έναντι 25 λιρών έκαστος) και ξεκινήσαμε με ελαφρά πηδηματάκια. Η διαδρομή ήταν σχετικά εύκολη, με "μόνο" δύο αλλαγές, και μας πήρε συνολικά κάτι παραπάνω από δύο ώρες. Το καλό με το τρένο είναι πως έχεις το χρόνο να χαζεύεις, και η αγγλική εξοχή προσφέρεται για χάζεμα. Ειδικά η διαδρομή προς Hastings είναι πολύ όμορφη, γιατί διασχίζει το Kent, μια περιοχή που είναι γνωστή ως ο "κήπος της Αγγλίας" λόγω των μεγάλων εκτάσεων με καλλιέργειες και πρασινάδες. Εμείς λουλούδια δεν είδαμε, είδαμε όμως πολύ, πάρα πολύ πράσινο. Αυτές είναι οι φωτογραφίες που τράβηξα από το τρένο.
Ανεμογεννήτριες και ηλεκτρικοί πυλώνες (δεν είναι τόσο κοντά όσο φαίνονται) και φυσικά προβατάκια.
Μεγάλες καλλιέργειες ελαιοκράμβης, από την οποία παράγεται μαγειρικό λάδι και βιοντήζελ. Το χρώμα των λουλουδιών είναι έντονο κίτρινο, σχεδόν φωσφοριζέ, όπως φαίνεται στις φωτογραφίες.
Προβατάκια - σήμα κατατεθέν της περιοχής - βόσκουν αμέριμνα στα λιβάδια.
Μια γενική άποψη του τοπίου. Η φωτογραφία είναι πιο σκοτεινή γιατί περνούσε από πάνω μας ένα μαύρο σύννεφο. Όπως βλέπετε δεν υπάρχει βουνό πουθενά.
Στην επόμενη φωτογραφία ίσως διακρίνετε δύο κυκλικά κτήρια με κωνικές σκεπές. Αυτά είναι ξηραντήρια λυκίσκου (πατήστε πάνω στην φωτογραφία για να τα δείτε πιο καθαρά). Στο Kent υπήρχαν παλιότερα μεγάλες καλλιέργειες λυκίσκου, που χρησιμοποιείται στην παραγωγή μπύρας, και πολλά ζυθοποιεία, τα οποία είχαν τα δικά τους ξηραντήρια. Τα ξηραντήρια με τις κωνικές σκεπές απαντούνται σχεδόν αποκλειστικά στη νοτιοανατολική Αγγλία.
Φυσικά είδαμε πολλά ακόμα προβατάκια και πολλά σύννεφα που έριχναν σκιές στο τοπίο. Μάλιστα όσο πλησιάζαμε στο Hastings, τόσο πύκνωναν τα σύννεφα και ο ουρανός γκριζάριζε. Φαντάζεστε τη διάθεσή μας μέσα στο τρένο, βλέποντας τον καλό καιρό να μένει πίσω και μπροστά μας να υπάρχει μόνο σύννεφο!
Τι βρήκαμε στο Hastings θα σας πω στην επόμενη ανάρτηση. Προς το παρόν, ελπίζω να απολαύσατε τη διαδρομή.
27 comments:
Ταξιδάκια με το τρένο πολύ δύσκολα με πείθει κανείς να κάνω. Το σιχαίνομαι το τρένο. Και αυτό έχει να κάνει με τα άθλια τρένα της Ελλάδας και οι ατελείωτες ώρες που έκανα για να φτάσω στον προορισμό μου όταν ήμουν φαντάρος.
Νικόλα, στο εξωτερικό όμως τα τρένα δεν είναι καθόλου όπως στην Ελλάδα και είναι το πιο βολικό μέσον να πας κάπου όπως είπε και η Σοφία! Μακάρι να υπήρχαν και εδώ τρένα που να ενώνουν κοντινές περιοχές, αλλά δυστυχώς...
Σοφία, ωραία απόδραση κάνατε! Κάτι μου λέει ότι ο καιρός στο Hastings δεν ήταν τόσο τραγικός όσο στη διαδρομή! Η αποκάλυψη στο επόμενο ποστ όμως χεχε! :)
@ Snikolas: Κι εγώ δεν το είχα σε εκτίμηση όταν ήμουν στην Ελλάδα, αλλά στο εξωτερικό είναι αλλιώς. Ειδικά τα γρήγορα τρένα σε Γαλλία-Γερμανία που κάνουν 300 χλμ την ώρα, απλά δεν συγκρίνονται με το αυτοκίνητο.
@ Δανάη: Ναι, θα ήταν ωραία να είχαμε ένα αξιοπρεπές σιδηροδρομικό δίκτυο στην Ελλάδα, αλλά με τόσα βουνά στη μέση, χλωμό το βλέπω...
Για το Hastings θα τα πούμε στο επόμενο ποστ ;-)
εγώ τα λατρεύω τα τρένα αλλά δυστυχώς στην Ελλάδα θα συμφωνήσω το σιδηροδρομικό δίκτυο είναι ελλιπές και δυστυχώς με τέτοια γεωμορφολογία προβλέπεται να μείνει ελλιπές.
Μας ταξίδεψες πάλι. :)
Λίγο μόνο... ίσα που βγήκαμε από την πόλη ;-)
Η φύση της Αγγλίας, ειδικά με καλό καιρό, είναι πολύ όμορφη και απολαυστική. Τα λιβάδια, με τις εναλλαγές των χρωμάτων, είναι χάρμα οφθαλμών.
Λατρεύω το ταξίδι με αεροπλάνο, μου αρέσει να οδηγώ με τις ώρες, αλλά το τρένο έχει άλλη θέση στο μυαλό μου! Μου θυμίζει ταξίδια που κάναμε όταν ήμασταν παιδιά και μου αρέσει και η άνεση που σου προσφέρει. Βέβαια στην Ελλάδα πλέον μπορείς να ταξιδεύεις μόνο με intercity, ο καρβουνιάρης είναι απαράδεκτος! Στην Ευρώπη όμως έχω κάνει πολύ ωραίες διαδρομές.
Πολύ όμορφες εικόνες Σοφάκι, καλό βράδυ!
@ Anastasios: Πραγματικά απολαυστική!
@ Σοφία: Κι εγώ λατρεύω το αεροπλάνο, και το αυτοκίνητο, αλλά μου αρέσει πολύ και το τρένο, γιατί είναι εύκολο, γρήγορο και ξέγνιαστο. Βέβαια κυρίως εκτός Ελλάδας γιατί εντός μόνο το intercity αξίζει κάπως.
Αυτό με την γεωμορφολογία της Ελλάδος δεν το δέχομαι με τίποτα ότι είναι ο λόγος που δεν έχουμε καλό σιδηροδρομικό δίκτυο! Και στο εξωτερικό υπάρχουν βουνά, αλλά κάνουν τούνελ και έχεις εύκολη πρόσβαση! Το πρόβλημα είναι ότι στην Ελλάδα όλοι ανεξαιρέτως θέλουν να "φάνε", να τα οικονομήσουν, και αυτό αποβαίνει σε βάρος της χώρας και της εξυπηρέτησης των πολιτών.
Δεν ξέρω αν φταίει *μόνο* η τάση μας για κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος που δεν έχουμε σιδηρόδρομους. Αν ίσχυε αυτό, θα έπρεπε και οι εθνικές οδοί να είναι χωματόδρομοι. Νομίζω ότι η αλήθεια είναι κάπου στη μέση, γιατί αν κοιτάξεις στην Ευρώπη, όσο πιο επίπεδη είναι μια χώρα, τόσο καλύτερο σιδηροδρομικό δίκτυο έχει. Φαντάζομαι επίσης ότι την εποχή που άλλες χώρες έφτιαχναν σιδηροδρομικό δίκτυο (το 1800-τόσο) εμείς δεν είχαμε ούτε χρόνο, ούτε χρήμα, ούτε διάθεση να κάνουμε το ίδιο.
Το ταξίδι με τρένο έίχε κάποτε μια άλλη αίγλη και πάντα θα θυμίζει με νοσταλγία εποχές για τις οποίες ακούγαμε αλλά δεν είχαμε την ευκαιρία να δούμε. Πραγματικά ένα ταξίδι με το Orient Express ή τον Υπερσυβιρικό θα πρέπει να ήταν εμπειρία ζωής- σήμερα και τα δύο έχουν μετατραπεί σε must κ δεν αξίζει. Όσο για το ελληνικό σιδηροδρομικό δίκτυο, μπορεί να μην λειτουργεί στα πλαίσια που θα θέλαμε αλλά αξίζει κάποιος να εξερευνήσει τους μικρούς σιδηροδρομκικούς σταθμούς σε Πελοπόννησο- Θεσσαλία...
Η αγγλική εξοχή είναι πολύ όμορφη πράγματι αλλά είναι και λίγο...αστείο να τη βλέπεις τόσο επίπεδη. Αν συναντήσεις στο τοπίο έναν λόφο μοιάζει ολόκληρο βουνό.
Πολύ ωραίες οι φωτογραφίες αλλά μας κρατάς σε αγωνία για την εξέλιξη της εκδρομής όταν φτάσατε στον προορισμό σας :)
Λατρεύω τα ταξιδάκια με τρένο.
Είναι τόσο ξεκούραστα και χαλαρά !
Γεια σου Σοφία και καλά να περνάς.
Φανταστική ανάρτηση! Φανταστική διαδρομή! Τελικά η Αγγλική εξοχή μοιάζει με την κεντρική και Βόρεια Ιταλία, αν εξαιρέσεις τα ξηραντήρια. Κατά τα άλλα κι εμείς είμαστε μέσα στο πράσινο και... πήζουμε στο προβατάκι και στην αγελαδίτσα!
Πολλά φιλιά! Περιμένουμε τον προορισμό!
Διαβάζοντας για τρένο με διαπέρασαν τα ίδια ρίγη με το Νικόλα...αλλά μάλλον επειδή κι'εγώ έχω φάει τρελά στη μάπα τα τρένα της Ελλάδας...
Δεν αμφιβάλλω πως αλλού μπορείς να κάνεις τα ωραιότερα ταξίδια, φιλάκια!
Αυτό το κίτρινο λιβάδι, πολύ μου αρεσε!
και με τρένο ....μ αρέσει να ταξιδεύω...:)
ωραία η διαδρομή για 2 ωρες μετά θα μπορούσε να γίνει μονότονη, αναμένω Hastings!
Σοφία όντως είναι πολύ ωραίες οι διαδρομές με το τρένο στην Αγγλία.
Είχαμε πάει με την Άσπα Newcastle - Edinburgh και είχαμε δει και εμείς προβατάκια και πράσινα λιβάδια παντού. Πολύ όμορφες εικόνες.
Τώρα για το ότι δεν υπήρχε βουνό πουθενά ...
http://www.youtube.com/watch?v=9kP8IRXBymE
αν το τρένο δεν είναι "καρβουνιάρης" να έχει το ταξίδι ένα σασπενς βρε παιδί μου (όχι μόνο για το πότε αλλά και για το που και το αν θα φτάσεις) δεν αξίζει! Το ταξίδι πρέπει να είναι μικρή Οδύσσεια (μεγάλη μη σου πω) να κάνεις 2 φορές τον κύκλο της Αγγλίας πριν φτάσεις (σκέψου το παραπάνω υλικό που θα είχες φωτογραφίσει) !
Αυτή η Αγγλική ύπαιθρος δεν παίζεται. Θα προτιμούσα πάντως με αυτοκίνητο για να σταματάω όπου γουστάρω.
Λατρεύω τα εγγλέζικα τρένα παρόλλο που τα βρίσκω αρκετά ακριβά. Κάθεσαι και απολαμβάνεις..κάτασπρα αρνάκια (τα δικά μας είναι βρώμικα γιατί ο θεούλης δεν βρέχει), πράσινους λοφους, περιποιημένα σπιτάκια, χρώματα..
Δεν έχει τύχει να πάω στο Hastings, αναμένω τις απόψεις σου με ενδιαφέρον. Στο Brighton που είχα πάει (πάνε 10 χρόνια), κάναμε 4 ώρες να φθάσουμε και ..τι καταλάβαμε, έβρεχε με το τουλούμι. Βρήκαμε ομως ένα εστιατόριο με μαντεμένια τσουκάλα και φάγαμε ζεστη σούπα ΟΝΕΙΡΟ. Μετά πήραμε κάτι μεγάλα γλειφιτζούρια που τα λένε rock φημίζονται στη περιοχή..και γυρίσαμε μετα απο άλλες 4 ώρες..
@ Haris: Δεν ξέρω αν το Orient Express είναι must, πάντως για μένα αξίζει μόνο το ICE και το TGV: 320 χλμ την ώρα και οι αποστάσεις μηδενίζονται!
@ Διόνα: Τώρα που επέστρεψα θα συνεχίσουμε από εκεί που είχαμε μείνει :-)
@ Fpboy: Κι εμένα γι' αυτό μου αρέσουν!
@ Hellenic Potion: Εντάξει, ας μην είμαστε αχάριστοι, εμείς έχουμε απείρως καλύτερα ορεινά τοπία.
@ Patsiouri: Η αλήθεια είναι ότι άμα έχεις ταξιδέψει με τρένα του ΟΣΕ, ένα ρίγος σε πιάνει και δικαιολογημένα.
@ Kiki: Εδώ πάνω έχει πολλά τέτοια λιβάδια γιατί η ελαικράμβη είναι της μόδας. Μυρίζει άσχημα όμως.
@ Natassa: Χαχα μην ταξιδέψεις στη Γερμανία ή στη Γαλλία, μπορεί να είναι έτσι για πολλέεεες ώρες.
@ Vassilis: Newcastle-Edinburgh πιστεύω πως είναι από τις πιο ωραίες διαδρομές στη Βρετανία. Ειδικά το κομμάτι στα σύνορα της Αγγλίας είναι τέλειο!!
@ Τουρνέ στα νησιά: Aπό μία άποψη έχεις δίκιο, αν και προσωπικά προτιμώ την ήρεμη ζωή ;-)
@ Alexandros: Μερικές διαδρομές παίρνουν υπερβολικά πολύ χρόνο με το αυτοκίνητο σε σύγκριση με το τρένο, άσε που συνήθως οι σιδηροδρομικές γραμμές είναι πιο ψηλά από τους αυτοκινητόδρομους και έτσι έχεις καλύτερη θέα από το τρένο. Αλλά για να σταματάς όπου θες, το αυτοκίνητο σίγουρα βολεύει περισσότερο.
@ Marina: Δεν το είχα σκεφτεί ότι γι' αυτό είναι τόσο άσπρα τα αρνάκια εδώ, αλλά φυσικά έχεις δίκιο!! Για το Hastings θα τα πούμε σε επόμενη ανάρτηση :-)
Και που να πάς στην Ιρλανδία να δείς πράσινο και κάτασπρο αρνάκι..Σμαραγδένια χρώματα με χιονάτες βούλες (τα πρόβατα)
Ιρλανδία φοβάμαι να πάω. Σκέφτομαι ότι μπορεί να βρέχει συνέχεια και τρελαίνομαι!!!
Εμείς είχαμε πάει τέλη Μαϊου-ένα τριήμερο του Αγ. Πνεύματος και δεν έβρεχε τόσο συχνά, όπως μου είπαν, μόνο 2 φορές την ημέρακαι για 5 λεπτά της ώρας μόνο. Ειχε και ήλιο, καθαρό ουρανό και σχετική ζέστη, 16 βαθμούς περίπου χωρίς αέρα. Είχαμε περάσει απίθανα θυμάμαι με πολύ φρέσκια μπύρα Guiness, black pudding, τοπικές γεύσεις + τρία κιλά,ένα την ημέρα. Μας πηγαν σε ένα μέρος που το έλεγαν Αvoca που είχε αργαλειούς με απίστευτα χειροποίητα ρούχα και κουβέρτες καθώς και στη μεριά του Ατλαντικού, στη Connemara. Βρέχει ξε βρέχει, να πάς. Ενα βήμα είσαι!
Δεν ξέρω... πολύ φοβάμαι ότι με την γκαντεμιά που με δέρνει θα βρέχει όλη μέρα κάθε μέρα αν πάω στην Ιρλανδία. Όχι πώς θέλει και πολύ.
Εδώ πήγα 5 μέρες κεντρική Ευρώπη και έβρεχε συνέχεια *μόνο* στην κεντρική Ευρώπη, στον βορρά και το νότο είχε ξηρασία. Μιλάμε για γκαντεμιά, όχι αστεία.
Post a Comment