Τριήμερο

Το περασμένο σαββατοκύριακο ήταν τριήμερο, δηλαδή σήμερα ήταν αργία. Δεν γιορτάζαμε κάτι, απλά στην Αγγλία η πρώτη και η τελευταία Δευτέρα του Μαΐου είναι πάντα αργίες. Οι περισσότεροι Άγγλοι τιμούν τα τριήμερα είτε με μαστορέματα, είτε με ταξίδια. Την Παρασκευή το βράδυ, λέει, όλοι οι δρόμοι ήταν εντελώς φρακαρισμένοι στην έξοδο, καθώς οι Λονδρέζοι επιχειρούσαν να αποδράσουν από το άστυ (όχι το κλεινόν). Εμείς φέτος για πρώτη φορά μείναμε εντός των τειχών και περάσαμε ένα σαββατοκύριακο με πολλές βόλτες, πολλές δουλειές στο σπίτι, ένα γάμο και μια συναυλία.


Ο καιρός ήταν πολύ καλός μέχρι την Δευτέρα το απόγευμα. Οι γείτονες βγήκαν στον κήπο, αλλά μπάμπεκιου που το συζητούσαμε από καιρό δεν αξιωθήκαμε να διοργανώσουμε. Πάντως έφτιαξα κοτόπουλο λεμονάτο ακολουθώντας μια συνταγή από την Μικρή Κουζίνα της Κικής και έγινε τέλειο. Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα.

Τη Δευτέρα το βράδυ έβρεξε, όχι πολύ, αλλά αρκετά για να βγάλουμε ομπρέλες. Είναι παράδοση να βρέχει τα τριήμερα, έτσι για να σπαζόμαστε. Τουλάχιστον αυτή τη φορά είχε ζέστη.

Ο γάμος είχε πολύ πλάκα. Παντρεύτηκε ένας συνάδελφος Ιρλανδός με μια Τουρκάλα. Σύμφωνα με τις τοπικές συνήθειες, ο γάμος έγινε μεσημέρι σε κλειστό οικογενειακό και φιλικό κύκλο, ακολούθησε καθιστό γεύμα, και το απόγευμα πάρτυ με χορό για τους πιο έξω (γνωστούς, συνάδελφους κ.λπ.). Εμείς είμασταν καλεσμένοι στο απογευματινό πάρτυ που ξεκινούσε στις 7 μμ. Την ώρα που φτάσαμε, ο γαμπρός ήταν ολίγον λιώμα. Μέχρι τις 11 μμ που φύγαμε η νύφη ήταν λιώμα, ενώ ο γαμπρός και οι λοιποί Ιρλανδοί αλλού πατούσαν και αλλού βρίσκονταν.


Πάντως το γλεντήσαμε. Είχαν ό,τι μουσική μπορείτε να φανταστείτε, μέχρι και ελληνικά τσιφτετέλια και μια μισόγυμνη χορεύτρια που χόρευε τον χορό της κοιλιάς για να ξεσηκώνονται οι καλεσμένοι στην πίστα. Τόσο πολύ γλεντήσαμε όλοι γενικώς που δεν σκέφτηκε κανείς να κόψει την τούρτα. Την είδε ο γαμπρός σε μια αναλαμπή λίγο πριν λήξει το γλέντι, μάζεψε τη νύφη, την έκοψαν όπως όπως, ήρθαν τα γκαρσόνια, την μάζεψαν και δεν την ξαναείδαμε. Πρώτη φορά μου έχει τύχει να πάω σε γάμο και να μην φάω τούρτα. Τουλάχιστον τη φωτογράφισα και θα τη θυμάμαι.


Κατά τ' άλλα, οι μέρες συνεχίζουν να μεγαλώνουν. Δείτε μια φωτογραφία που τράβηξα στις 10 παρά 5 το βράδυ για να καταλάβετε τι εννοώ.


Φιλιά και καλή εβδομάδα!