Sunday, 11 February 2007

Love is all around

Τρεις μέρες έμειναν για τη μεγάλη γιορτή των ανθοπωλών και σοκολατοπαραγωγών ανά τον κόσμο.

Δεν θα σας ζαλίσω με σκέψεις για την εμπορική εκμετάλλευση των ερωτευμένων, γιατί εμένα μ' αρέσει η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου και τη γιορτάζω ανελλιπώς, είτε έχω σχέση είτε όχι, είτε είμαι ερωτευμένη είτε όχι. Μόνο που τη γιορτάζω ανορθόδοξα, χωρίς αρκουδάκια, καρδούλες, μπαλόνια και κυρίως χωρίς τετ-α-τετ εξόδους σε ρομαντικά εστιατόρια. Πολλές φορές δεν τη γιορτάζω καν στις 14 Φεβρουαρίου.

Είμαι τυχερή γιατί οι φίλες μου είναι της ίδιας άποψης. Έτσι τα τελευταία χρόνια έχουμε μετονομάσει τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου σε Ημέρα Αγάπης και Φιλίας και τη γιορτάζουμε ομαδικώς. Συνήθως μαζευόμαστε 4-5 ζευγάρια (και κανένας ελεύθερος αν τύχει, δεν κάνουμε διακρίσεις). Βάζουμε όλοι χρήματα κι από το κοινό ταμείο παίρνουμε λουλούδια για το σπίτι της οικοδέσποινας ή του οικοδεσπότη, σοκολατάκια σε σχήμα καρδιάς, φαγητό απέξω, τούρτα, σαμπάνια και γενικώς ό,τι χρειάζεται ένας σύγχρονος νέος για να γιορτάσει τη μέρα των ερωτευμένων. Αφού φάμε, χωριζόμαστε σε ομάδες και παίζουμε επιτραπέζια παιχνίδια, άντρες εναντίον γυναικών.

Πέρσυ πήγαμε στη φίλη μου τη Lu, που είναι δεινή μαγείρισα και επουδενί δε δεχόταν να φέρει catering. Είχε φτιάξει με τα χεράκια της σπανακόπιτα, γεμιστά (μες το καταχείμωνο - είναι τρελοί αυτοί οι Άγγλοι), πατάτες γιαχνί, χωριάτικη σαλάτα και μπακλαβά, με αρκετή επιτυχία μπορώ να πω, αν σκεφτείς ότι στην Ελλάδα έχει πάει όλες κι όλες δυο φορές. Μετά παίξαμε ένα περίεργο παιχνίδι γνώσεων που το είχε διαλέξει ο φίλος της με την ελπίδα να φέρει τη νίκη στην ανδρική ομάδα, αλλά εις μάτην... πάλι οι γυναίκες νίκησαν.

Τον περασμένο χρόνο είχαμε παίξει Taboo και είχαμε νικήσει 6-1. Φέτος προβλέπω να φέρνουν subuteo.

5 comments:

George said...

Καλά μιλάμε περνάτε ωραία εκεί! Μα πάντως αυτό μεταξύ ανδρών και γυναικών ακούστηκε σαν να γίνεται πόλεμος. Άσε δε το ότι τους κερδίζετε συνέχεια σίγουρα γίνεται είτε γιατί τους "κλέβετε" χωρίς να το αντιλαμβάνονται, είτε ότι σας αφήνουν να νικήσετε για να μην σας στεναχωρήσουν. Αλλιώς δεν βλέπω άλλη εξήγηση. ;-)

Φαίδρα said...

Ξέχασες το πιό σημαντικό. Ισως οι άντρες είναι τόσο σίγουροι για την ανωτερότητά τους, που δεν προσπαθούν αρκετά!

ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ said...

Μπράβο & ξανά Μπράβο σας!!! Αυτό είναι η ουσία της ζωής μας: το να καταλάβουμε πως μόνο οι όμορφες στιγμές διασκέδασης έχουν αξία & να τις επιδιώκουμε! Να περάσετε & φέτος τέλεια κουκλίτσα! Και να είσαι ερωτευμένη πάντα αν είναι δυνατόν μ΄αυτόν που είναι & ο ίδιος ερωτευμένος μαζί σου! Τότε όλα αλλάζουν, όλα μοιάζουν μαγικά...

Σοφία said...

@ george: Όντως περνάμε καλά, δεν έχουμε παράπονο ;-)
Ο χωρισμός σε ομάδες ανδρών-γυναικών ήταν ιδέα των αρσενικών της παρέας (μάλλον για να αποδείξουν την ανωτερότητα του είδους, όπως λέει η Φαίδρα). Οι κοπέλες θέλαμε να παίξουμε ζευγάρια, αλλά η πρότασή μας απορρίφθηκε.
Στην αρχή ξεκινήσαμε με Ζωγραφομαχίες, όπου το σκορ ήταν 50-50. Μετά πιάσαμε το Taboo όπου τους κατατροπώσαμε, πράγμα όχι ιδιαίτερα περίεργο μιας που το Taboo είναι παιχνίδι λέξεων, συνειρμών και γρήγορης σκέψης, και συνεπώς ευνοεί τις γυναίκες. Γι' αυτό την επόμενη φορά έφεραν ένα τελείως "αντρικό" παιχνίδι γνώσεων και τζόγου (αν δεν ήξερες την απάντηση μάντευες και πόνταρες στους άλλους) αλλά κι εκεί βγήκαμε ασπροπρόσωπες με μια τοσοδούλα διαφορά 2 πόντων χε χε (ας είναι καλά η Pauline, που μάλλον πρέπει ν' αφήσει τα τουριστικά και να ασχοληθεί με το poker).
Όσο για το αν μας αφήνουν να νικήσουμε, έπρεπε να δεις πώς έκαναν τη 1 & μοναδική φορά που νίκησαν στο Taboo!

Σοφία said...

@ Φαίδρα: Πολύ μ'αρέσει το νέο εικονίδιο κοριτσάκι!

@ Ηλιαχτίδα: Ευχαριστώ για τις ευχές και ανταποδίδω :-)