Wednesday 1 October 2008

Περί ιπποτών και λευκών αλόγων


Διαβάζω κατά καιρούς σε αρκετά ιστολόγια αναρτήσεις σχετικά με τις σχέσεις ανδρών-γυναικών, και κυρίως για τους λόγους που δεν ευδοκιμούν. Φυσικά οι γνώμες διίστανται, γιατί οι άντρες βλέπουν τη σκοπιά των αντρών, οι γυναίκες τη σκοπιά των γυναικών, και συνήθως στη μέση υπάρχει βάθος αμέτρητο, γιατί ως γνωστόν οι άντρες είναι από τον Άρη και οι γυναίκες από την Αφροδίτη. Γενικά αποφεύγω να τοποθετούμαι σε τέτοιες συζητήσεις, γιατί αφενός αυτά είναι προσωπικά θέματα του καθενός, και αφεταίρου κινδυνεύεις να παρεξηγηθείς ως ...φεμινίστρια αν πάρεις το μέρος των γυναικών, και ως ...προδότρα αν πάρεις το μέρος των ανδρών. Τις τελευταίες μέρες όμως έχει συμβεί ένα περιστατικό στη δουλειά που με έχει βάλει σε σκέψεις και αποφάσισα να σας το μεταφέρω (μαζί με τις σκέψεις μου).

Έχουμε λοιπόν στο γραφείο μια κοπέλα, γραμματέα, 26 χρονών, ψηλή, λεπτή, ομορφούλα, η οποία ψάχνει τον ιππότη με το λευκό άλογο. Όχι απλά έναν άντρα, αλλά τον τέλειο άντρα. Δεσμό έχει ήδη, με έναν ταξιτζή (ο οποίος ακούγεται καλό παιδί αλλά δεν τον έχουμε γνωρίσει για να έχουμε και γνώμη), παρόλα αυτά δεν τον βλέπει ως μακροπρόθεσμη περίπτωση και ζει με την ελπίδα ότι αργά ή γρήγορα θα βρει το 10 το καλό. Το πόσο εκτός πραγματικότητας είναι αποδεικνύεται από το γεγονός ότι κάθε φορά που εμείς οι "μεγαλύτερες" αναφερόμαστε στα έτερα ήμισυ κάνοντας μη κολακευτικά σχόλια (π.χ. ο δικός μου ροχαλίζει/πίνει πολύ/συνεχώς ξεχνάει τα γενέθλιά μου κ.λπ.) η κοπέλα φαίνεται να πέφτει από τα σύννεφα, ξανά και ξανά, σαν πεντάχρονο που μόλις συνειδητοποίησε ότι ο Αη-Βασίλης δεν υπάρχει. Και το βλέπεις από την έφρασή της ότι σκέφτεται "ας λένε αυτές ότι ο τέλειος άντρας υπάρχει μόνο στα ρομάντζα, εγώ ιππότη ψάχνω και ιππότη θα βρω".

Πρόσφατα μάθαμε ότι η Gemma (έτσι τη λένε) τα χάλασε με τον ταξιτζή και τα έφτιαξε με έναν συνάδελφο από άλλο τμήμα, 45άρη, παντρεμένο, με δύο παιδιά, που απ' ό,τι λένε οι καλές γλώσσες έχει στο παρελθόν συνουσιαστεί με άλλες συναδέλφισες, ενώ οι κακές γλώσσες μιλάνε και για θηλυκές γάτες. Εγώ που λέτε τίποτα δεν είχε πάρει είδηση μέχρι τη μέρα που το ανακοίνωσαν, μάλλον γιατί είμαι βλύττο (δεν εξηγείται αλλιώς). Το μόνο που είχα παρατηρήσει είναι ότι ο Michael ερχόταν στο τμήμα συχνά-πυκνά, ενώ παλιά τον βλέπαμε στη χάση και στη φέξη. Και μάλιστα μου είχε φανεί περίεργο, επειδή έχω ανοιχτούς λογαριασμούς μαζί του (αυστηρά επαγγελματικής φύσης, γιατί μου πέφτει και κοντός), που δεν είχε έρθει ποτέ να με βρει να συζητήσουμε - αλλά βέβαια τώρα ξέρω ότι δεν ερχόταν για να μας δει γενικώς απροσδιορίστως και επαγγελματικώς, αλλά για να *την* δει, ειδικώς και πολύ προσωπικώς. Η πρώτη φορά που ψυλλιάστηκα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά ήταν όταν τους είδα ένα βράδυ να βγαίνουν από μια παμπ κοντά στο γραφείο, και περπατούσαν ο ένας πίσω από τον άλλο σαν να μην γνωρίζονταν, ενώ θα περίμενε κανείς να μιλάνε και να χαζογελάνε όπως κάνουμε οι περισσότεροι όταν έχουμε βγει έξω κι έχουμε πιει λιγουλάκι παραπάνω. Τέλος πάντων όπως και να 'χει, μέχρι να βάλω κάτω 2+2, έγινε γνωστός ο δεσμός και μάλιστα μάθαμε ότι αυτή χώρισε με τον ταξιτζή, αυτός χώρισε με τη γυναίκα του, και τώρα ζουν μαζί.

Και αναρωτιέμαι τώρα εγώ, αυτή ήταν που έψαχνε το πριγκηπόπουλο; Γιατί όπως και να το κάνουμε, ακόμα κι αν το πριγκηπόπουλο υπάρχει, είναι απίθανο να έχει μεταμορφωθεί σε έναν κοντό (γύρω στο 1,70 αλλά με τακούνι η Gemma είναι πιο ψηλή), συμπαθητικό μεν, συνηθισμένο δε, σαραντάρη με περίσσεια λίμπιντο που το μάτι του αποδεδειγμένα παίζει. Βέβαια δεν λέω, ο τύπος μπορεί να έχει (ψυχικά και άλλα) χαρίσματα που τον κάνουν να ξεχωρίζει, πάντως εγώ 4 χρόνια που δουλεύουμε μαζί δεν τα έχω προσέξει, αλλά ούτε και τον είχα καταλάβει για τέτοιο γκόμενο, οπότε ίσως να μου ξεφεύγει κάτι. Πάντως δεδομένου του ιστορικού του, αλλά και της χαζομάρας που μάλλον δέρνει την κοπέλα, δεν το βλέπω και πολύ αισιόδοξο το τέλος της ιστορίας.

Από όλα αυτά, εκείνο που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση είναι η αντιμετώπιση των γεγονότων από τους άλλους συναδέλφους. Σήμερα μετά τη δουλειά πήγαμε για μπύρες, μια συνάδελφος έγινε λίγο κουδούνι και λύθηκε η γλώσσα της. Από αυτήν έμαθα ότι η Gemma το κυνήγησε το παλικάρι, τουλάχιστον όσο κυνήγησε κι αυτός αυτήν. Η ερμηνεία της συναδέλφου όμως είναι πως η Gemma είναι η ξεδιάντροπη, η αντροχωρίστρα και γενικώς αυτή που φταίει για την οικογένεια που διαλύθηκε. Εγώ πάλι αυτό δεν μπορώ να το καταλάβω, γιατί η Gemma ήταν ελεύθερη κι ωραία (πλην του δεσμού με τον ταξιτζή) ενώ ο Michael είχε γυναίκα, παιδιά και έφεση στο τσιλιμπούρδισμα. Είναι δυνατόν να φορτώσουμε όλο το φταίξιμο στην κοπέλα; Ο άντρας ευθύνη καμία απέναντι στο στεφάνι του; Συν ότι αυτός είναι και 20 χρόνια μεγαλύτερός της, οπότε θα περίμενε κανείς να έχει λίγο μυαλό παραπάνω. Η συνάδελφος ήταν αμετακίνητη. Η μουσίτσα φταίει για όλα. Μα καλή μου, μα χρυσή μου, εδώ ο άνθρωπος είχε φτάσει να κάνει σχέση μέχρι και με υφιστάμενή του και έγιναν μαλλιά-κουβάρια (τελευταία πάλι τα έμαθα αλλά είχε γίνει μεγάλο σούσουρο λέει τότε), είναι δυνατόν να μην έχει ο ίδιος μερίδιο στην ευθύνη; Είναι, γιατί αυτή είναι που τον χώρισε. Είναι, γιατί γι' αυτήν έφυγε από το σπίτι. Είναι, γιατί αυτή τον πήρε από τα παιδιά του. Αυτός είναι άβουλο ον.

Ε λοιπόν, πώς τα καταφέρνουν οι άντρες και βγαίνουν από πάνω σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις, δεν θα το καταλάβω ποτέ. Όπως δεν θα καταλάβω και τις γυναίκες που ενώ ψάχνουν τον τέλειο άντρα, καταλήγουν στο τέλος με τους μεγαλύτερους σαβουρογάμηδες.

Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.

35 comments:

konstantinos said...

Πράγματι, το θέμα των σχέσεων είναι μεγάλο και μπερδεμένο!
Δυο τρία πράγματα θα πω, γιατί αλλιώς θα καταλήξει μεγαλύτερο κι από την ανάρτησή σου!!
Υπάρχουν κάποια στερεότυπα (ο άντρας κυνηγάει το σεξ, η γυναίκα επιδιώκει να κάνει οικογένεια και να ανοίξει σπίτι) τα οποία καταρρίπτονται σε πολλές περιπτώσεις πανηγυρικά και σε πολλές άλλες επαληθεύονται εξίσου πανηγυρικά!
Προφανώς, ο καθένας είναι ξεχωριστός και διαφορετικά αντιλαμβάνεται, επεξεργάζεται και αντιδρά στα διάφορα ερεθίσματα. Συχνά, διαφοροποιείται η συμπεριφορά του και με την πάροδο του χρόνου. Οπότε, θα έλεγα ότι τίποτα δεν μπορούμε να το δούμε με απολυτότητα, αλλά πάντα λαμβάνοντας υπόψη τις παρούσες συνθήκες και, σαφώς, και το background του καθενός.
Όλων αυτών λαμαβανομένων υπόψη και επιδιώκοντας πάντα την αμεροληψία και αντικειμενικότητα στην επαγωγή συμπερασμάτων, θα έλεγα το εξής: η Τζέμα δε θα καταφέρει να ευτυχήσει ποτέ γιατί αυτό που ψάχνει, απλώς, δεν υφίσταται και θα καταλήξει να κάνει συνεχώς λάθος επιλογές μέχρι που κάποια φορά δε θα μπορεί να αλλάξει αυτό που συνέβη και θα παντρευτεί εκείνον τον τυχόντα που την άφησε έγκυο! Ο Μιχαλάκης, από την άλλη, επίσης δε θα ευτυχήσει γιατί ήδη το πώς χειρίστηκε αρκετά πράγματα δείχνει ότι δε σκέφτεται με το μυαλό του, αλλά επιδιώκει την επιβεβαίωση συνάπτοντας σεξουαλικές σχέσεις ενώ είναι παντρεμένος και έχει και παιδιά. Και πες ότι τα βρίσκει με την Τζέμα. Θα παντρευτούν δηλαδή; Θα κάνει κι άλλα παιδιά; Και θα του φύγει η λίμπιντο και θα μείνει πιστός ή θα συνεχίσει τα ξενοπηδήματα γιατί η γυναίκα του θα αποδειχτεί κατώτερη των όποιων προσδοκιών μπορεί να είχε; Κι η Τζέμα (και να το κλείνω εδώ) θα αρκεστεί στο ότι έκανε παιδιά και θα τα μπλέξει κι αυτά στο μπέρδεμά της κι ο κύκλος θα δύναται να συνεχιστεί και η κόρη της να κάνει τα ίδια κι ο γιος να μιμείται τον πατέρα ή αντίστροφα ο γιος να ψάχνει την "μυλαίδη" με το άσπρο φόρεμα και την λευκή πουλάδα κι η κόρη να "ψάχνεται" με διάφορους. Ή ακόμη χειρότερα, ο γιος να περιμένει κι αυτός τον ιππότη με το άσπρο άλογο...

Δεν ξέρω πώς σου φάνηκαν αυτά που έγραψα. Είναι δύσκολο θέμα, είπαμε και δεν ξέρω αν το έπιασα σωστά. Να με συγχωρείς αν κάπου το έχασα!

Φιλιά!

konstantinos said...

Α, και όσον αφορά την τύπισσα με τις "νεωτεριστικές" απόψεις, είναι πολύ λάθος και τέτοιες φράσεις τις ακούω από άτομα που έχουν πάθει τα ίδια και για να μην καταρρεύσει η ζωή τους εκλογίκευσαν τις καταστάσεις και υιοθέτησαν έναν τρόπο σκέψης που θα τα κάνει να νιώθουν ασφαλείς μέσα σε σκηνικά που τους δυσκολεύουν...

Dr Low said...

Η Gemma και χώρισε πριν τα φτιάξει με τον κονδό και ελέυθερη ήταν και λογαριασμό σε κανέναν δεν έδινε και πολύ καλά έκανε. Η αρσενική πουτανίτσα που τα φορούσε στη γυναίκα του ΄μόνο αθώα δεν είναι. Ξέρεις τί με εκνευρίζει; Το γεγονός πως ο άντρας καλά τα έχει όλα καμωμένα και είναι ο σούπερ γ**άω ότι και να κάνει ενώ η γυναίκα είναι πάντα η πόρνη που τον παρασύρει. Ρε δεν το ήξερα πως οι άντρες δεν γίνονται ενήλικες ποτέ και όλο οι άλλες τους παρασύρουν!
Καλά έκανε το κοριτσάκι. Τον γούσταρε και τον πήρε για πάρτη της. Ας μην ήταν αυτός παρτάλι για να χαλάσει το σπίτι του. Το ότι είναι παντρεμένος είναι πρόβλημα δικό του και σε καμία περίπτωση δεν είναι πρόβλημα της κοπέλας.
Σόρρυ για το σχόλιο-σεντόνι αλλά τα παίρνω με κάτι τέτοια μεσαιωνικά. Καλημερούδια!

Laplace said...

καραγκιοζιλικια κ απο την πουτ...ιτσα κ απο τον γεροξεκουτη..
και οι 2 για κλωτσιες ειναι..
τοσο απλα..

Anonymous said...

οι σχέσεις των δύο φύλων μου θυμίζουν Ιταλική σεξοκωμωδία που γίνονται αρχαία Ελληνική τραγωδία όταν στραπατσάρονται ψυχές μικρών παιδιών, γι αυτό και τώρα που κοντεύω στα σαράντα βλέπω πολύ......Αγγελόπουλο :)

Anonymous said...

Ένας φίλος έχει να το κάνει με τη γυναίκα του από όταν γεννήθηκε η κόρη τους ή για την ακρίβεια από όταν έμεινε έγκυος αυτή. Πάνω από 18 μήνες. Απλά η γυναίκα δε θέλει και τον μουρμουρίζει συνέχεια. Το να κόβεις το σεξ από έναν άντρα είναι ένα από τα χειρότερα που μπορείς να του κάνεις για βιολογικούς λόγους και λόγους υγείας. Το άλλο είναι να είναι το σπίτι χάος και να φοβάται φεύγοντας ότι γυρίζοντας δε θα βρει τίποτε όρθιο.

Με το παραπάνω θέλω να πω ότι δεν ξέρετε τι σχέση είχε ο μάγκας με τη γυναίκα του κι αν απλά την είχε αυτός στο φτύσιμο ή αν τον είχε αυτή στο φτύσιμο. Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση διαμορφώνει και τη γνώμη μου γι αυτόν. Βασικά πάντως ισχύει ότι κανένας άντρας δε φεύγει αν δεν του έχουν σπάσει τα ούμπαλα.

Για την κοπέλα θα πω κι εγώ το εξής. Συνήθως οι κοπέλες αυτές δεν πετυχαίνουν αυτό που θέλουν.

Anonymous said...

Σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις θα έλεγα ότι μερίδιο ευθύνης φέρουν και οι δύο εξίσου. Η κοπέλα γιατί έμπλεξε με παντρεμένο, ο τύπος επειδή είχε οικογένεια. Περί ορέξεως, βέβαια, ό,τι θέλει κάνει ο καθένας. Αλλά από την άλλη, οι αντιλήψεις σε μερικούς αλλάζουν με συχνότητα δευτερολέπτων: δεν μου φαίνεται και πολύ νορμάλ να θες τον πρόγκηπα και μετά να τον αλλάζεις για κάτι λιγότερο. Α, να μην το ξεχάσω, να βελτιώσεις τους πληροφοριοδότες σου εκεί μέσα, ώστε να μην τα μαθαίνεις όλα τελευταία!! Καλημέρα!!

Σοφία said...

@ Konstantinos: Έχεις δίκιο ότι το θέμα είναι δύσκολο και σίγουρα υπάρχουν διαφόρων ειδών λόγοι που ο καθένας συμπεριφέρεται όπως συμπεριφέρεται. Ούτε κι εγώ πιστεύω ότι η σχέση θα ευδοκιμήσει, ακριβώς για τους λόγους που αναφέρεις, αν και βέβαια ποτέ δεν ξέρεις - γίνονται και θαύματα...

Για την άλλη συνάδελφο πιστεύω πως έχεις απόλυτο δίκιο, είναι ξεκάθαρη περίπτωση εκλογίκευσης και γενικότερα κοινωνικής επιρροής. Μας βολεύει καλύτερα, ως κοινωνία, να γενικεύουμε και να κατηγορούμε, παρά να αναλύουμε την κάθε περίπτωση για να δούμε ποιος ή τι φταίει.

@ El: Καταλαβαίνω απόλυτα την άποψή σου και γενικά συμφωνώ. Κρατάω μια πισινή ως προς τον ρόλο που έπαιξε η κοπέλα, γιατί θα μπορούσε να είχε το τσαγανό να μην ανακατευτεί με παντρεμένο. Αλλά στην τελική ανάλυση, αυτός ήταν παντρεμένος, όχι αυτή, και το να τα ρίχνουμε όλα στην πουτανίτσα είναι απλά η πιο βολική λύση.

@ Laplace78: Για κλωτσιές δεν ξέρω αν είναι, αλλά για γέλια σίγουρα. Από την άποψη ότι αυτοί ζουν τον μεγάλο έρωτα κι εμείς οι υπόλοιποι περιμένουμε πότε θα ξυπνήσουν...

@ Ηλιογράφος: Αν ο συγκεκριμένος δεν ήταν τέρας ηθοποιίας, η κατάσταση για τα παιδιά στο σπίτι μπορεί να είναι και καλύτερη τώρα που έφυγε. Γιατί οι ψυχές δεν στραπατσάρονται μόνο με τους χωρισμούς, αλλά και με τα παρελκόμενα.

@ Anonymous: Κοίτα, γιατρός δεν είμαι, αλλά δεν γνωρίζω τι λόγοι υγείας μπορεί να υπάρχουν αν κόψεις το σεξ - εκτός αν είσαι και κουλός. Στην προκειμένη περίπτωση μπορεί να μην ξέρουμε τι προβλήματα είχε ο Μιχαλάκης στο σπίτι (αν είχε), αλλά τα προβλήματα δεν τα λύνεις κυνηγώντας τον ποδόγυρο στη δουλειά, ούτε τρέχοντας πίσω από τις μικρούλες. Άσε που για να το έμαθα μέχρι κι εγώ για τις συναδέλφους που έχουν περάσει από το κρεβάτι του, σίγουρα θα το ξέρει και η γυναίκα του. Αν είχε χωρίσει, ωραία και καλά, και μετά έψαχνε για γκόμενα (ή γκόμενες) δεν θα σχολίαζα καν τη συμπεριφορά του. Θα έλεγα, κοίτα ο κοντός που μας προέκυψε επιβήτορας και θα το άφηνα εκεί. Αλλά να σαβουρογαμείς ενώ παντρεμένος και να νομίζεις ότι θα βρεις την ευτυχία με ένα κοριτσάκι που ένας θεός ξέρει τι ψυχικά κουβαλάει για να στην πέφτει, είναι εντελώς γελοίο.

@ Unclescrooge: Άσε, δεν λέει, γιατί όσο πιο πολλά ξέρεις τόσο περισσότερο συγχίζεσαι. Μερικές φορές είναι καλύτερα να ζεις στην άγνοιά σου...

ΠΑΥΛΟΣ said...

Δεν υπάρχει συνταγή στις σχέσεις είναι το μόνο σίγουρο. Όσο για το συγκεκριμένο ζευγαράκι μάλλον έχουν τις ίδιες ευθύνες.

Καλημέρα από την βροχερά λονδρέζικη Αθήνα.

Σοφία said...

Συμφωνώ και στα δύο σημεία! Καλημέρα από το αθηναϊκά ηλιόλουστο Λονδίνο :-)

Alitovios said...

Οι άντρες βγαίνουμε από πάνω γιατί οι γυναίκες είστε σφόδρα ανταγωνιστικές μεταξύ σας.

Σοφία said...

Χαχαχα δεν έχεις άδικο! Είναι σαν την πολιτική: οι δεξιοί βγαίνουν από πάνω γιατί οι αριστεροί τρώγονται μεταξύ τους ;-)

Koan said...

όπα .. μισό λεπτό .. δηλαδή κριτικάρης την Gemma που έψαχνε το τέλειο όπως αυτή το είχε στο μυαλό της ?? γιατί?? 2. κάπου ανέφερες ότι μουρμουρίζετε τους άντρες σας (που ροχαλίζουν, ξεχνάνε τα γενέθλια κλπ κλπ).. είναι σοβαρό τώρα αυτό ?? ακόμα και έτσι να είναι επιτρέπετε να γίνετε αυτό ακόμα και σε στυλ πλάκας .. "τα εν οίκο μη εν δήμο"..
3.δε θεωρώ καθόλου ηθική την στάση και των δυο είναι ισάξια ένοχοι απέναντι στα παιδιά του κυρίου και στη γυναίκα του ΙΣΑΞΙΑ ..

PN said...

Η αιώνια συζήτηση των σχέσεων. Όπως έχω γράψει κάμποσες φορές στο blog μου, άδικα περιμένετε τον πρίγκιπα πάνω στο άλογο. Οι γυναίκες μεγάλωσαν με το χειρότερο παραμύθι ever, αυτό της Σταχτοπούτας. Και πες ότι θα έρθει ο πρίγκιπας. Αφού θα έρθει κοπελιά και θα έχει περάσει Θεούς και Δαίμονες για να σε βρει, το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είανι να το βουλώσεις και να κάνεις ό,τι σου λέει. Μόνο αν δικδικήσεις τον ανθρωπό σου έχεις δικαίωμα και γνώμη πάνω του.

Όσο για την συναδελφό σου, καλό τσουλάκι και εκείνη. Sorry για την έκφραση, αλλά αυτό ήταν. Όσο για τον άλλο, ωραίος μαλάκας που πήγε και διέλυσε το σπίτι του. Και οι δύο έχουν ευθύνη. Δεν ξέρω ποιος έχει μεγαλύτερη. Μάλλον αυτός που έχει να χάσει περισσότερα, που στην εν λόγω περίπτωση είναι ο τυπάς.

Κορίτσια, βουρ στον πατσά και μην ακούω για πρίγκιπες και βλακείες!!!

VAD said...

Σοφία ,εδώ χωράει το "πράσσειν αλόγως" απ'όπου και η έκφραση "πράσινα άλογα"!Οταν η νεαρά καταλάβει ότι οι ιππότες και οι πρίγκιπες επιβιώνουν πια μόνο στα παραμύθια,θάχει πετάξει το πουλάκι!
Μα κι ο άλλος;Πού πας ,ρε Καραμήτρο;Με την κόρη σου;
Καλό μήνα...

vatraxokoritso said...

Απλώς η συνάδελφο σου είδε μέσα στον βάτραχο τον πρίγκιπα.
Φταίει, γιατί είναι όμορφη και νέα...
;-)

Anonymous said...

Εγώ θα δώ τα εξής θετικά: α. Η γραμματεύς ξεπέρασε το θέμα του ιππότη και μάλιστα με τον μόνο τρόπο που μπορεί αυτό να συμβεί. Όχι με την λογική που μεταχειριζόσαστε στις σχετικές συζητήσεις σας στο γραφείο, αλλά δια του έρωτος! Και τέζα...
β. Ο τύπος καλώς ή κακώς χώρισε αντί να την κοροϊδεύει ότι κάποτε θα το κάνει... Πολλοί καλοπερνάνε έτσι με διάφορες χαζοβιόλες. Τι να κάνουμε κακά τα ψέμματα, χειρότερη η αλήθεια, μόλις είπε ο Τζιμάκος στο ραδιόφωνο :-))

VagSiok said...

Η ιστορία που περιγραφεις ενα λιγο πολυ ιδια με πολλες αλλες που εχω ακουσει κατα καιρους..
Η ουσια ειναι οτι η κοπέλα εψαχνε όντως πριγκιπόπουλο αλλα η εικονα που έχει καποια για τον τελειο αντρα πολλες φορες διαφερει..
Για καποιες ο τελειος αντρας φαινεται στην τσέπη, για αλλες στην καρδιά, για αλλες στο παντελόνι και παει λεγοντας..
Η ευθύνη για μένα μοιράζεται και στους δύο εξισου.. αφενός στον αντρα που δειχνει ποσο ανευθυνος ειναι διαλύοντας μια οικογένεια και αφετέρου στην κοπέλα που κυνήγησε εναν παντρεμένο (ανεξάρτητα αν αυτος ενέδωσε με ευκολία)..
Βεβαια ο καθενας μπορει να κανει οτι θέλει.. οποτε ας κοιταξουμε να μην κανουμε κι εμεις τα ίδια με αυτα που σχολιάζουμε..
Καλημέρες..

Anonymous said...

Αν είναι να λέτε σε έναν άνθρωπο με τον οποίο έχετε σχέση να χρησιμοποιήσει τα χέρια του τότε δεν υπάρχει λόγος να είναι μαζί σας εκτός από τα παιδιά αν υπάρχουν και για τα οποία ίσως να έκανε υπομονή ο τύπος μέχρι που δεν πήγαινε άλλο και τη χώρισε. Λέμε τώρα, δεν ξέρουμε τους λόγους.

Όσο για το φίλο μου που τον φτύνει η δικιά του κάνει κι αυτός υπομονή. Για πόσο όμως? Όταν εξαντληθεί θα περάσει σε πρώτη φάση στο κέρατο, δεν το έχει κάνει ακόμη, και μετά στο διαζύγιο.

Dream_Rider said...

Δεν νομίζω οτι μπορούν να υπάρξουν στερεότυπα στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Το άσπρο το δικό μου μπορεί να είναι το μαύρο κάποιου άλλου και αντίστροφα. Αντίστοιχα, ο "πρίγκηπας" της μιας γυναίκας μπορεί να είναι ο "κουασιμόδος" της άλλης (ή και των περισσοτέρων αλλά αυτό τί σηαμσία έχει;)
Επί του προκειμένου πάντως, πιστεύω οτι δεν υπάρχει δικαολογία για κανέναν από τους δύο. Ρε φίλος, υπάρχουν και παιδία στη μέση. Κανένας σεβασμός πλεόν...;;;

brainwaves said...

Πριν μερικά χρόνια οι σχέσεις δεν ήταν τόσο δύσκολες. Δεν ήμασταν τόσο απαιτητικοί. Τί έχει αλλάξει;
Αν απαντήσουμε ίσως μπορέσουμε να δώσουμε και ρεαλιστικές λύσεις...

fvasileiou said...

Αυτές οι ιστορίες έχουν κάτι το μοναδικά γελοίο ή το τραγικό -εξαρτάται από την οπτική γωνία που το κοιτάζει κανείς- κι ας είναι συνηθισμένες σε τελική ανάλυση.

NdN said...

Τι να πρωτοσχολιάσω τωρα;

Λοιπόν για την κοπελιά και τα όνειρα της για ιππότες δεν μπορώ να πω τίποτα. Ας έβρισκε κάποιον με άσπρο Corsa (το δικό μου είνια μπλε για να μην περεξηγιόμαστε). Εχει όχι ένα, αλλά 75 άλογα! Και τι άλογα...

Τι σε έφταιξε ο άνθρωπος που είναι κοντός; Επίσης ποιος σου είπε ότι οι κοντοί δεν...; Από ότι βλέπεις πρέπει να αναθωρήσεις. Οχι μόνο...αλλά με 25 χρόνια μικρότερες τους!! Πρέπει να κοντύνω λίγο τελικά!!

Πάμε στα σοβαρά τώρα. Παιδιά εγώ δεν θα κατηγορήσω κανέναν. Στον καθένα μας μία ζωή πέφτει, ο καθένας μας με διαφορετικά πράγματα είναι ευτυχισμένος και αυτοί οι δύο αυτό διάλεξαν. Δεν έχω κατηγορήσει ποτέ κανέναν στις προσωπικές επιλογές του. Τείνω όμως να συμφωνήσω με τον ανώνυμο στο ότι δεν ξέραμε τι γινόταν σπίτι του και τον έκανε να «ψάχνεται». Οπως και επίσης δεν ξέρουμε τι έχει η κοπελιά στο μυαλό της και αν απλά ήθελε μία ακόμα εμπειρία πριν βρει τον έναν και μοναδικό ιππότη!

Anonymous said...

terastioooo 8ema anoi3ate, alla 8a po mono oti o ka8enas einai upeu8unos gia tis pra3eis tou!ego thn kopela lupamai, pou molis perasei h kapsa tou 40arh 8a thn kanei me elafra phdhmatakia..

Anonymous said...

Συμφωνώ στο ότι ο τύπος είναι χειρότερος στην συγκεκριμένη, διότι είχε οικογένεια και τη διέλυσε (βέβαια, δεν μπορώ να γνωρίζω τον αστάθμητο παράγοντα, του τι κόλπα ήξερε η γραμματέας :P)

Αυτό που πάντα με προβλημάτιζε, το έθιξες κι εσύ, και δεν έχω βρει απάντηση: Το να ροχαλίζει κανείς, αν και δεν το επιδιώκει, είναι ενοχλητικό, εν τάξει. Το να πίνει πολύ βλακεία, κι ακόμη πιο ενοχλητικό. Αυτό το κόλλημα με τα γενέθλια, που δεν επιτρέπεται να τα ξεχάσουμε (όπως και τις διάφορες επετείους), μπορείς να το εξηγήσεις λίγο; :P

alienlover said...

αχ βρε Σοφία, τι ασχολείσαι; Άβυσσος η ψυχή των ανθρώπων..

Σοφία said...

Ενδιαφέρουσες όλες οι απόψεις και δεν θα απαντήσω στην καθεμία χωριστά, άλλωστε ξεκαθαρίσαμε από την αρχή ότι οι γνώμες διίστανται, ότι ο καθένας έχει την προσωπική του άποψη και κοσμοθεωρία, και την δική μου την ανέλυσα στο ποστ (με μόλις 897 λέξεις - πολύ συνοπτικά). Σας ευχαριστώ όλους που κάνατε τον κόπο να απαντήσετε!

@ Koan: 1. Δεν κριτικάρω κανέναν, απλά σχολιάζω κάποια πράγματα που δεν κατανοώ. Για μένα δεν υπάρχει τέλειο, και συνεπώς αυτούς που κυνηγάνε το τέλειο τους θεωρώ τουλάχιστον αφελείς. Πέραν αυτού καμία κριτική, ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι θέλει με τη ζωή του. Αλλά πραγματικά δεν καταλαβαίνω πώς κάποιος που υποτίθεται ότι ψάχνει το τέλειο, επιλέγει κάποιον που αντικειμενικά είναι κάτω του μέτριου. 2. Από την εμπειρία μου μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι οι περισσότερες γυναίκες και πολλοί άντρες μιλάνε ανοιχτά για τα καλά και τα κακά των συντρόφων τους (αυτό που εσύ λες μουρμούρισμα). Το κάνουμε γιατί είναι αγχολυτικό, έχει πλάκα και γενικώς περνάει η ώρα στο γραφείο. Στην προκειμμένη περίπτωση, αν δεν ενοχλεί τον δικό μου σύντροφο, νομίζω πως μπορώ να συνεχίσω ακάθεκτη :-)

@ Μανώλης: Αυτό είναι ίσως το πιο αστείο σχόλιο που έχεις κάνει ως τώρα! Και επίσης αυτό με το οποίο συμφωνώ περισσότερο!!

@ Brainwaves: Νομίζω πως αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι πλέον μπορούμε να είμαστε όσο απαιτητικοί θέλουμε. Και επειδή μπορούμε, είμαστε, άλλοι περισσότερο, κι άλλοι λιγότερο. Παλιότερα η μόνη απαίτηση που είχες ως γυναίκα ήταν να βγάζει τα προς το ζειν και να μην σε βαράει, και ως άντρας να μαγειρεύει καλά και να μην χρειάζεται να την βιάζεις κάθε φορά που έχεις όρεξη για σεξ. Τώρα τον ή την σύντροφο τον/την θέλουμε εμφανίσιμο/η, με καλή δουλειά, με καλή ψυχή, με καλό μυαλό, με περιουσιακά στοιχεία, φανταστικό εραστή, να είμαστε στο ίδιο μήκος κύμματος, να ταιριάζουν τα γούστα μας, να έχουμε τα ίδια χόμπυ, να... να... Αν τυχόν ξεφύγει κάτι από αυτό που θεωρούμε ως τέλειο, παίρνουμε το δισάκι μας στον ώμο και πάμε για άλλα.

@ NdN: Δεν μου έφταιξε σε τίποτα που είναι κοντός, το ανέφερα μόνο επειδή δεν είναι κανένας παιδαράς να πω ότι τον είδε και έπαθε πλάκα.

@ Deninho: Δεν έχω καμία εξήγηση για το θέμα των γενεθλίων. Προσωπικά μου έχει συμβεί να ξεχάσω και τα δικά μου, πόσο περισσότερο των άλλων. Μια φορά όμως ξέχασα τα γενέθλια της κολλητής μου και μόνο που δεν μου έκοψε την καλημέρα. Πού να τολμήσω να τα ξαναξεχάσω τώρα!!

apos said...

like u said, άβυσσος η ψυχή. Επίσης, αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί μαζί μας, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα (και για την Gemma).
Μάλλον έπρεπε στον τίτλο του post να βάλεις και ένα Ι. Θα υπάρξει και ΙΙ, και ΙΙΙ και όσο θέλεις...

Δ. Τζ. said...

Όταν μιλάμε για σχέσεις πρέπει να έχουμε κατά νου ότι δεν υπάρχει "άσπρο" - "μαύρο", αλλά αφενός όλα είναι σχετικά (υποκειμενικά) και αφετέρου πρέπει να κρίνουμε κατά περίπτωση.

Μιλώντας γενικά νομίζω ότι η ευθύνη πρέπει να μοιράζεται και στους δυο σε περιπτώσεις σαν και αυτή. (Σχεδόν) ποτέ δεν είναι υπεύθυνος μόνο ένας σε μια σχέση, για πράξεις ή παραλείψεις. Εν προκειμένω έχει "ευθύνες" και η κοπέλα, αλλά σαφέστατα και ο κύριος δεν είναι κανένα παιδάκι και είναι υπεύθυνος των πράξεων του...

brainwaves said...

Ακριβώς έτσι Σοφία...

Anonymous said...

στα λόγια ερωτεύομαι την σαρλίζ αλλά στην πράξη ξέρω ότι στην καρδιά μου χωράει η τσόκλη (μην τα πάρεις κυριολεκτικά τα ονόματα)

Τώρα για τις σχέσεις νομίζω ότι καθαρά υποκειμενικές οι καταστάσεις, ότι κατά βάση είμαστε ανειλικρινείς με τους εαυτούς μας.
Όσο για τους διαχωρισμούς στους τρόπους συμπεριφοράς των δύο φύλων νομίζω ότι ακόμη ο σεξισμός καλά κρατεί (και στα δύο φύλα).

Ειδικά οι μύθοι ότι οι γυναίκες είναι παντοτε πιο ώριμες και οι άνδρες ανώριμοι ευνουχίζουν και μειώνουν την συμπεριφορά του κάθε φύλου. Στις γυναίκες στο να είναι πιο αύθόρμητες και στους άνδρες να αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις πιο σοβαρά (βασικά να παίρνουν τον εαυτό τους πιο σοβαρά).
Και ως άνδρας το θεωρώ υποτιμητικό να θεωρούμαι πιο ευάλωτος στο σεξ (ότι δεν μπορώ να με ελέγξω). Όπως υποτιμητικό (για εκείνη) θεωρώ ότι μια γυναίκα θεωρεί το σεξ υποχρέωση της κι όχι απόλαυση (ευτυχώς έχουν ελαττωθεί το ποσοστό τους).

Αν το σκεφτείς μοιάζει και με το στερεότυπο ότι η χαζή γκόμενα φαίνεται συμπαθητική, λες και η βλακεία είναι σύμφυτη της γυναικείας συμπεριφοράς και απαραίτητο προσόν της.

Σοφία said...

@ Apos: Κι εγώ νομίζω ότι θα έχουμε συνέχεια...

@ Cortlinux: Οι μύθοι και τα στερεότυπα δεν βοηθάνε κανένα και πολύ λιγότερο (νομίζω) τους άντρες. Δυστυχώς πολλοί (άντρες και γυναίκες) δεν φαίνεται να το καταλαβαίνουν, και αντί να τους συντρίβουν τους διαιωνίζουν.

CitizenMac said...

Η κοπελιά που πετάει στα σύννεφα και ξαφνικά προσγειώνεται και συμβιβάζεται δεν είναι κάτι καινούριο πάντως, αν μη τι άλλο μπορεί να της κάνει και καλό (γαμώτο και πάντα μου άρεσε το όνομα Gemma :P) ή τέλος πάντων να βγει και μια πετυχημένη σχέση (ψιλοαμφιβάλλω, αλλά ε, ποιος ξέρει) από αυτή την υπόθεση, γιατί οι προηγούμενές τους προφανώς μόνο καλά δεν πήγαιναν, για λόγους που μόνο οι ίδιοι ξέρουν.

Κατά τα άλλα είμαι υπέρ του "μην κρίνεις για να μην κριθείς", γιατί οι μεταβλητές στη ζωή του κάθε ανθρώπου είναι τόσες πολλές που είναι εύκολο να πέφτεις από τα σύννεφα από πράγματα που κάνουν οι άνθρωποι ή κι εσύ ο ίδιος ενίοτε.

Το γενικότερο θέμα των σχέσεων δε θα το πιάσω καν! :P

Alexandros said...

Γεια σου Σοφία.

Μία πρώτη παρατήρηση που μπορώ να κάνω είναι ότι έχεις πρόβλημα με τους κοντούς! (πλάκα κάνω βέβαια , όλα είναι θέμα γούστου...)

Μία δεύτερη είναι, ότι πολλοί σχολιαστές σου , και χωρίς να θέλω να γίνω κακός , επιδεικνύουν μία άκρως επικριτική στάση για τα δύο αυτά άτομα αφενός χωρίς να τα γνωρίζουν ούτε καν εξ όψεως και αφετέρου χωρίς να γνωρίζουν καν όλες τις πτυχές της ζωής τους. Μία κριτική στάση, εξ αποστάσεως, και εντελώς ακατανόητη.

Είναι χιλιάδες οι περιπτώσεις τέτοιων καταστάσεων. Όλοι μα όλοι έχουμε να διηγηθούμε και από μία.

Μέχρι και για κλοτσιές διάβασα ότι χρειάζονται...
Διάβασα για πουτανίτσες , μαλάκες και ένα σωρό άλλα. Τι να πω... Στην κοινωνική κατακραυγή είμαστε όλοι πρώτοι. Μέχρι να κάνουμε και εμείς τα ίδια.

Τα χαιρετίσματα μου!

Σοφία said...

@ Citizenmac & Alexandros: Ο καθένας κρίνει ανάλογα με τα standards του και την κοσμοθεωρία του, και αυτό που φαίνεται ανόητο για τον ένα, μπορεί να φαίνεται αφελές για τον άλλο ή ανεπίτρεπτο για τον τρίτο. Ας αποφασίσει ο καθένας μόνος του τι κριτήρια χρησιμοποιεί και αν είναι σωστά. Προσωπικά εκείνο που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση και με ώθησε να κάνω την ανάρτηση αυτή ήταν η μονομερής κριτική της συναδέλφου, που ασυζητητί φόρτωσε όλη την ευθύνη για το δεσμό και τα παρελκόμενα στην Gemma, ενώ ο Μιχαλάκης την έβγαλε λάδι. Αυτό (και μόνο αυτό) δεν το χωράει ο νους μου!!