Καλή πρωτοχρονιά!

Σας εύχομαι να περάσετε μια λαμπερή πρωτοχρονιά με τους φίλους σας και τις οικογένειές σας.

Το 2010 ας φέρει μαζί του υγεία και ευημερία για όλους μας!

Χρόνια πολλά στη φίλη μου την Μπέττυ που γιορτάζει σήμερα, στον Βασίλη που έχει γενέθλια, και σε όλους όσους γιορτάζουν αύριο!

Α, και κάτι άλλο: τα μελομακάρονα και οι κουραμπιέδες που μας έστειλαν από την Ελλάδα δεν έχουν φτάσει ακόμα, γι' αυτό φάτε κανένα παραπάνω για μας. Εμείς θα βολευτούμε με μπαγιάτικα mince pies.

Καλά Χριστούγεννα!

Σας στέλνω πολλές ευχές για καλά χριστούγεννα και καλές γιορτές! Να περάσετε όμορφα με τους φίλους σας και τις οικογένειές σας. Να φάτε, να πιείτε (δεν είναι καιρός για δίαιτες τώρα), να βγείτε βόλτες, να βρείτε χρόνο για τους ανθρώπους που αγαπάτε και πάνω απ' όλα να χαμογελάστε πολύ!

Η φωτογραφία που συνοδεύει την ανάρτηση αυτή είναι σκαναρισμένη καρτ ποστάλ. Δείχνει τη φάτνη που στείνει κάθε χρόνο ο δήμαρχος του Λονδίνου στην κεντρική πλατεία της πόλης. Σημειώνω εδώ ότι η φάτνη και το δέντρο είναι τα μόνο στολίδια που βάζει ο δήμος. Τα υπόλοιπα τα έχουν αναλάβει οι κατά τόπο εμπορικοί σύλλογοι.

Η φάτνη μας όπως βλέπετε έχει μια νότα διαφορικότητας. Την έχει σχεδιάσει ο γιαπωνέζος γλύπτης Tomoaki Suzuki που σήμα κατατεθέν του είναι οι ξυλόγλυπτες φιγούρες. Αντικατέστησε μια πιο παραδοσιακή φάτνη που καταστράφηκε το 2003 κατά τη διάρκεια των μεθυσμένων πανηγυρισμών για την κατάκτηση του Παγκόσμιου Κυπέλου στο rugby από την εθνική ομάδα της Αγγλίας. Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε σε αυτή την παλιότερη ανάρτηση.

Winter Wonderland

Σήμερα το βράδυ πήγαμε στο Winter Wonderland, το μεγαλύτερο χριστουγεννιάτικο λούνα παρκ του Λονδίνου, που βρίσκεται μέσα στο Hyde Park. Φέτος έχει διπλασιαστεί σε μέγεθος σε σχέση με πέρσυ, οπότε είχαμε υψηλές προσδοκίες από την επίσκεψή μας, και ευτυχώς δεν διαψευστήκαμε.


Πρόκειται για υπερπαραγωγή: πάρα πολλές επιλογές διασκέδασης, πολλά μπαρ και καφέ, ένα ολόκληρο γερμανικό χωριό με ξύλινα σπιτάκια και πάρτυ τύπου Après-ski, πολλά μαγαζάκια με όμορφα δώρα, άφθονο γκλουβάιν και νοστιμότατα λουκάνικα.


Η ατμόσφαιρα ήταν γιορτινή με αυθεντικές γερμανικές πινελιές (πολύ σημαντικό καθότι η Γερμανία είναι η πατρίδα του καλού χριστουγεννιάτικου παζαριού). Ευτυχώς για μια φορά ο καιρός ήταν σύμμαχος, καθώς η παγωνιά που επικρατεί τις τελευταίες μέρες ταιριάζει με το κλίμα των Χριστουγέννων. Μπορεί να κυκλοφορούσαμε ντυμένοι σαν αστακοί (και να ξεπαγιάσαμε) αλλά το ευχαριστηθήκαμε!


Αντί να σας το περιγράφω αναλυτικά, θα αφήσω τις φωτογραφίες να μιλήσουν. Κάποιες φορές, τα πολλά λόγια περιττεύουν.


Τα ντόνατς δεν ήταν πολύ αυθεντικά, γι' αυτό μάλλον τους είχαν καρφώσει γερμανικές σημαίες.


Παρά το πολικό κρύο (η θερμοκρασία έπαιζε μεταξύ 0-1°C) είχε πάρα πολύ κόσμο, αλλά όχι τόσο που να νιώθεις αποπνιχτικά.


Αντί για Αγιοβασίλη, φέτος οι θαμώνες μπορούν να φωτογραφηθούν (με το αζημείωτο φυσικά) μέσα σε μια χιονομπάλα.


Μεγάλη ποικιλία από χριστουγεννιάτικα στολίδια γερμανικής προέλευσης (όχι made in China).


Φυσικά δεν θα μπορούσα να μην έχω και οπτικο-ακουστικό υλικό. Δείτε τι κάναμε για να ζεσταθούμε. La la la hey hey!



Εννοείται πως για όσους έρθουν στο Λονδίνο μέσα στις γιορτές, μια επίσκεψη στο Winter Wonderland είναι ΜUST. Σαν τη Γερμανία δεν είναι, αλλά είναι σίγουρα ό,τι καλύτερο θα βρείτε σε βρετανικό έδαφος.

Χιονίζει ξανά!

Μόλις ήμουν έτοιμη να πέσω για ύπνο, πήγα να κλείσω τις κουρτίνες (παντζούρια δεν έχουμε), κοίταξα έξω και είναι ΟΛΑ ΑΣΠΡΑ. Και όχι μόνο αυτό, αλλά χιονίζει κανονικά. Κάτι νιφάδες νααααα με το συμπάθειο. Δεν ξέρω αν θα συνεχίσει ως το πρωί, ελπίζω να μην αρχίσει να βρέχει και το λιώσει. Για παν ενδεχόμενο, τράβηξα μια φωτογραφία της αυλής μας, να έχουμε τουλάχιστον απόδειξη ότι άσπρισε.

Σήμερα το βράδυ πήγαμε με τη φίλη μου τη Lu να δούμε τη Νέα Σελήνη (το έργο, όχι τον πλανήτη). Στο σινεμά είχε χαλάσει η θέρμανση και έκανε κρύο, οπότε μετά από ένα μισάωρο διαφημίσεων και 10 λεπτά ταινία (οι πρωταγωνιστές δεν είχαν προλάβει ούτε να χωρίσουν) την κάναμε με ελαφρά πηδηματάκια. Ευτυχώς μας έδωσαν τα λεφτά μας πίσω, καθότι ήταν και 9 λίρες - 12 ευρώ περίπου - το άτομο.

Πάλι καλά, γιατί αν μέναμε ως το τέλος της ταινίας, μπορεί να ξεμέναμε στο σινεμά. Ως γνωστόν, όταν στο Λονδίνο χιονίζει, δεν κινείται τίποτα.

Είμαι τόσο ενθουσιασμένη που δεν μου κάνει καρδιά να πέσω για ύπνο. Λέω να το ξενυχτίσω :-)

Τζίφος

Χιόνισε, χιόνισε, αλλά δεν το έστρωσε. Ίσα-ίσα που άσπρισε λίγο το γρασίδι. Η μετεωρολογική υπηρεσία έχει κάνει πρόβλεψη για περισσότερο χιόνι σήμερα το βράδυ και αύριο, αλλά προς το παρόν έχουμε καταγάλανο ουρανό και ήλιο με δόντια.

Μπορείτε να δείτε μερικές φωτογραφίες της χθεσινής άσπρης (λέμε τώρα) μέρας στο Ημερολόγιο Αποδημίας.

Το κρύωμα αντί να καλυτερεύει χειροτερεύει. Σας ευχαριστώ όλους για τις ευχές και αντεύχομαι περαστικά σε όσους είναι κι αυτοί κρυωμένοι. Γκουχ γκουχ.

Χιονίζει!

Το ξέρω, έχω χαθεί, έχω μπλέξει με διάφορα, το κομπιούτερ είναι έτοιμο να κλατάρει (μία ανοίγει, μία όχι), έχω ένα κρύωμα σχεδόν 2 εβδομάδες τώρα, είναι και Χριστούγεννα και πάμε από μάζωξη σε μάζωξη, γενικώς υπάρχουν λόγοι που έχω εξαφανιστεί.

Δεν μπορούσα όμως να μην κάνω μια ανάρτηση για να σας πω ότι χιονίζει! Ναι, χιονίζει, στο Λονδίνο, μήνα Δεκέμβριο. Ανήκουστο κι όμως αληθινό. ΟΚ, όχι ακριβώς ανήκουστο, αλλά σίγουρα σπάνιο. Σπανιότατο.

Δεν χιονίζει πολύ, αλλά και το λίγο είναι κάτι. Όχι τίποτα άλλο, να δούμε κι εμείς άσπρη μέρα!

Σας αφήνω με ένα τραγουδάκι που μου έχει κολλήσει από χθες.



Φιλιά πολλά και κάντε καμιά ευχή να το στρώσει, ε;

Χριστούγεννα και Μουντιάλ

Την Παρασκευή πέρασα από πλατεία Τραφάλγκαρ στο κέντρο του Λονδίνου για να δω το πρόσφατα αναρτημένο χριστουγεννιάτικο δέντρο και την φάτνη, και να τα φωτογραφίσω για το ιστολόγιο.

Δυστυχώς δεν κατάφερα να βγάλω ακριβώς τις φωτογραφίες που είχα στο μυαλό μου γιατί στην πλατεία είχε στηθεί γιγαντο-οθόνη που μετέδιδε ζωντανά την ...κλήρωση για το Μουντιάλ του 2010! Έτσι αντί για τη φάτνη είδα την Charlize Theron. Τουλάχιστον μπόρεσα να φωτογραφίσω το δέντρο, έστω και από λάθος οπτική γωνία.


Το χριστουγεννιάτικο δέντρο του Λονδίνου είναι πραγματικό έλατο που δωρίζεται κάθε χρόνο από τη Νορβηγία ως αναγνώριση της βοήθειας που έλαβε η Νορβηγική κυβέρνηση από τους Βρετανούς κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Έχει ύψος πάνω από 20 μέτρα και στολίζεται με 500 λαμπιόνια (χαμηλής τάσης) που τοποθετούνται σε κάθετες γραμμές, όπως είναι η παράδοση στη Νορβηγία. Ο στολισμός είναι πάντα ο ίδιος και πάντα λιτός. Επίσης πάνω στην πλατεία δεν υπάρχει άλλος χριστουγεννιάτικος διάκοσμος, ούτε φώτα, ούτε μουσικές.

Η μετατροπή της πλατείας σε υπαίθρια τηλεόραση είναι, ελπίζω, προσωρινή...

Έρχονται Χριστούγεννα

Σήμερα το πρωί βγήκα από το διαμέρισμα και βρήκα την πόρτα των διπλανών στολισμένη. Δεν προλάβαινα να τη βγάλω φωτογραφία, γι' αυτό σας βάζω μια άλλη που τράβηξα σε μαγαζί στο κέντρο.

Μπήκε Δεκέμβριος, το καταλάβατε; Έρχονται Χριστούγεννα!

Λυκόφως

Αυτή η ανάρτηση είναι μόνο για όσους έχουν δει την ταινία Λυκόφως ή τουλάχιστον έχουν διαβάσει το ομώνυμο βιβλίο της Στέφενι Μέιερ.

Απολαύστε!

Χριστουγεννιάτικο Λονδίνο: μέρος δεύτερο

Στην ανάρτηση αυτή θα σας δώσω μερικές ιδέες για πράγματα που μπορείτε να κάνετε ή να δείτε στο Λονδίνο κατά τη διάρκεια της γιορτινής περιόδου, και ειδικά από τα μέσα Νοεμβρίου μέχρι την Πρωτοχρονιά.

Χριστουγεννιάτικα φώτα


Το Λονδίνο φημίζεται για τον στολισμό των δρόμων του. Όλοι οι δήμοι στολίζουν, αλλά τα φώτα στο κέντρο είναι τα πιο εντυπωσιακά. Οι δρόμοι και οι περιοχές που πρέπει να δείτε οπωσδήποτε είναι η Oxford Street, η Regent Street, η Carnaby Street, η Bond Street, η Marylebone, το Covent Garden και η περιοχή γύρω από τον καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου. Οι στολισμοί στις περιοχές αυτές είναι πολύ πρωτότυποι και αλλάζουν κάθε χρόνο.

Σήμερα άναψαν τα φώτα στην Marylebone High Street και αύριο ανάβουν στην Bond Street. Οι τελετές για το άναμα των φώτων συνήθως περιλαμβάνουν συναυλίες, παραστάσεις, ενίοτε πυροτεχνήματα και επίσημους καλεσμένους. Φέτος τα φώτα στην Oxford Street άναψε ο Jim Carrey, ενώ στην τελετή της Bond Street επίσημη καλεσμένη είναι η ηθοποιός Anna Friel.

Στολισμένες βιτρίνες


Οι βιτρίνες των περισσότερων μαγαζιών στολίζονται όχι μόνο με λαμπιόνια και αγιοβασίληδες, αλλά και με ειδικό στήσιμο των προϊόντων. Οι βιτρίνες των πολυκαταστημάτων του κέντρου (Debenhams, John Lewis, House of Fraser, Marks & Spencer) είναι εντυπωσιακές, αλλά οι καλύτερες είναι οι 27 βιτρίνες του Selfridges, για τις οποίες ο μόνος χαρακτηρισμός που ταιριάζει είναι "υπερπαραγωγές". Άλλες βιτρίνες που αξίζει να δείτε είναι αυτές του παιχνιδάδικου Hamleys στην Regent Street, που τα Χριστούγεννα έχει την τιμητική του.

Η καλύτερη ώρα να δείτε τα φώτα και τις βιτρίνες, ειδικά αν θέλετε να βγάλετε φωτογραφίες, είναι μετά τις 8-9 το βράδυ που κλείνουν τα μαγαζιά και κυκλοφορεί λιγότερος κόσμος.

Ψώνια, ψώνια, ψώνια


Φέτος η κίνηση στην αγορά είναι αυξημένη, οπότε δεν προβλέπεται να έχουμε πρόωρες εκπτώσεις (όπως πέρσυ που τα μαγαζιά μείωσαν τις τιμές πριν τα Χριστούγεννα για να προσελκύσουν αγοραστές). Παρόλα αυτά υπάρχουν αρκετές προσφορές, όπως "3 for 2" σε είδη δώρων. Δεδομένου ότι αυτή την εποχή η λίρα και το ευρώ έχουν μια πολύ καλή (υπέρ του ευρώ) ισοτιμία, οι τιμές είναι ιδιαίτερα ελκυστικές για όσους έρχονται από την ευρωζώνη.

Τα περισσότερα πολυκαταστήματα έχουν ειδικά Christmas shops, δηλαδή ολόκληρα τμήματα που πουλάνε μόνο χριστουγεννιάτικα στολίδια. Τα Christmas shops του Selfridges και του Harrods αξίζουν σίγουρα μια επίσκεψη. Αν έρθετε πριν τον Αύγουστο ή μετά τον Δεκέμβριο, μπορείτε να βρείτε χριστουγεννιάτικα σε ένα μικρό μαγαζί κοντά στον σταθμό του London Bridge που λέγεται (ναι, το βρήκατε) The Christmas Shop και είναι ανοιχτό όλο το χρόνο.

Αν είσαστε εδώ μετά τις 26 Δεκεμβρίου που θα αρχίσουν οι εκπτώσεις, δεν θα πιστεύετε πόσο φτηνά θα είναι όλα, ειδικά οι συσκευασίες δώρων, των οποίων οι τιμές μειώνονται στο μισό αμέσως μετά τα Χριστούγεννα. Γι' αυτό ελάτε προετοιμασμένοι και κυρίως με άδειες βαλίτσες.

Χριστουγεννιάτικα παζάρια


Τα χριστουγεννιάτικα παζάρια είναι μια παράδοση από την κεντρική Ευρώπη και ιδιαίτερα από τη Γερμανία και την Αυστρία, που τα τελευταία χρόνια αρχίζει να εξαπλώνεται και στην Αγγλία. Τα αγγλικά παζάρια είναι κάπως σαν πανηγύρια, αλλά με χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα. Περιλαμβάνουν υπαίθριες αγορές κυρίως με χριστουγεννιάτικα είδη, καντίνες που πουλάνε λουκάνικα, κρέπες και ζεστό αρωματισμένο κρασί, και ένα μικρό ή μεγαλύτερο λούνα παρκ.

Το μεγαλύτερο λονδρέζικο παζάρι γίνεται στο Hyde Park και λέγεται Winter Wonderland. Δεν μοιάζει και πολύ με τα γερμανικά παζάρια αλλά έχει ωραία ατμόσφαιρα, και το κυριότερο ξεκινάει από τις 21 Νοεμβρίου και λειτουργεί μέχρι τις 3 Ιανουαρίου, από τις 10 το πρωί ως τις 10 το βράδυ. Κλείνει μόνο ανήμερα τα Χριστούγεννα.


Το πιο αυθεντικό χριστουγεννιάτικο παζάρι θεωρείται το Παζάρι της Κολωνίας στo Southbank Centre, το οποίο λειτουργεί με πιο γερμανικό ωράριο από τις 11 το πρωί ως τις 8 το βράδυ, από τις 20 Νοεμβρίου ως τις 23 Δεκεμβρίου. Δεν έχει τύχει να πάω, οπότε δεν μπορώ να πω με σιγουριά πόσο αυθεντικό είναι ή αν μοιάζει με το πραγματικό παζάρι της Κολωνίας, πάντως μπορείτε να διαβάσετε εδώ την περιγραφή του Γκρινιάρη, που το επισκέφτηκε πέρσυ τέτοιο καιρό.

Για πρώτη φορά φέτος θα λειτουργήσει Christmas Fair στον εκθεσιακό χώρο 02 (πρώην Millennium Dome) κοντά στο Greenwich. Από τις περιγραφές φαίνεται ενδιαφέρον για όσους λατρεύουν τα λούνα παρκ τύπου Allou. Το 02 βρίσκεται στις όχθες του Τάμεση και αν αποφασίσετε να πάτε, ο πιο εύκολος τρόπος είναι με καράβι της εταιρίας Thames Clippers, που μπορείτε να πάρετε από το κέντρο της πόλης (Westminster, Waterloo, Tower Bridge κ.λπ.). Στο 02 θα βρείτε επίσης εστιατόρια, μπαρ και σινεμά, όλα κάτω από την ίδια στέγη.

Εκτός από τα χριστουγεννιάτικα παζάρια, αξίζει να επισκευτείτε τουλάχιστον μία από τις 20 υπαίθριες αγορές που υπάρχουν στο κεντρικό Λονδίνο. Κάποιες που θεωρείται ότι αξίζουν ιδιαίτερα την περίοδο των γιορτών είναι το Portobello, το Spitalfields, το Camden και το Covent Garden. Πριν πάτε, ελέγξτε πότε λειτουργεί η κάθε μία, γιατί μερικές ανοίγουν μόνο συγκεκριμένες μέρες.

Υπάρχουν επίσης κάποια πιο παραδοσιακά Christmas fairs, τα οποία στήνονται μόνο για 1-2 μέρες και πουλάνε κυρίως εποχιακά είδη και χειροτεχνήματα. Αν είσαστε στο Λονδίνο στις 28 ή 29 Νοεμβρίου, αξίζει να επισκευτείτε το Christmas fair στο Chelsea Physic Garden και παράλληλα να δείτε έναν από τους πιο όμορφους κήπους του Λονδίνου.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις χριστουγεννιάτικες αγορές και τα διάφορα παζάρια σας παραπέμπω στα σχετικά άρθρα του London Town και του Time Out.

Πατινάζ


Μια άλλη χριστουγεννιάτικη συνήθεια είναι το πατινάζ, ειδικά τα βράδυα. Από τα μέσα Νοεμβρίου στήνονται διάφορες υπαίθριες πίστες σε όλο το Λονδίνο και λειτουργούν συνήθως μέχρι το τέλος του χειμώνα. Μια από τις πιο εντυπωσιακές είναι η πίστα στο Somerset House, μόλις 10 λεπτά περπάτημα από την Trafalgar Square, που μένει ανοιχτή ως τις 24 Ιανουαρίου. Αν δεν έχετε κάνει ποτέ πατινάζ, στις περισσότερες πίστες υπάρχουν ειδικοί δάσκαλοι που μπορούν να σας δείξουν τα βασικά.

Έχω την εντύπωση ότι φέτος λειτουργούν λιγότερες πίστες απ' ό,τι συνήθως, ίσως γιατί η ΕΜΥ έχει προβλέψει χειμώνα σχετικά ζεστό και βροχερό. Ας ελπίσουμε να έχουν κάνει λάθος ώστε τουλάχιστον οι πίστες που λειτουργούν να πάνε καλά και να μην κάνουμε πατινάζ κρατώντας ομπρέλα!

Χριστουγεννιάτικο Λονδίνο: μέρος πρώτο

Τα Χριστούγεννα είναι η μεγαλύτερη γιορτή του χρόνου στην Αγγλία και (ευτυχώς για τον τουρίστα) οι ετοιμασίες ξεκινούν από πολύ νωρίς, οπότε μπορείτε να πάρετε μια γεύση Χριστουγγένων ακόμα κι αν έρθετε στο Λονδίνο ...τον Αύγουστο. Για να ξέρετε τι θα δείτε αναλόγως με την εποχή, έχω ετοιμάσει μια λίστα με τις σημαντικές ημερομηνίες της περιόδου.

Μέσα Αυγούστου: Ανοίγουν τα χριστουγεννιάτικα τμήματα στα πολυκαταστήματα Harrods και Selfridges.

Αρχές/μέσα Σεπτεμβρίου: Τα μαγαζιά αρχίζουν να πουλάνε τα πρώτα χριστουγεννιάτικα είδη, κυρίως κάρτες και στολίδια.

Μέσα Οκτωβρίου: Στολίζονται οι πρώτες χριστουγεννιάτικες βιτρίνες.

Αρχές Νοεμβρίου: Ανάβουν τα χριστουγεννιάτικα φώτα στους δύο κεντρικούς δρόμους του Λονδίνου, την Oxford Street και την Regent Street, εν μέσω εορτασμών.

Μέσα Νοεμβρίου: Ανάβουν τα φώτα στην Marylebone High Street, την Bond Street και σε άλλους δρόμους και περιοχές (π.χ. Carnaby Street, Covent Garden). Επίσης στήνονται οι πρώτες πίστες πατινάζ.

Τέλη Νοεμβρίου: Ξεκινάνε τα χριστουγεννιάτικα παζάρια (αντιγραφές των αντίστοιχων Γερμανικών) στο South Bank, το Hyde Park και αλλού.

Αρχές Δεκεμβρίου: Στήνονται το χριστουγεννιάτικο δέντρο και η φάτνη στην κεντρική πλατεία του Λονδίνου, την Trafalgar Square. Από τη στιγμή που θα στηθεί το χριστουγεννιάτικο δέντρο, περνάμε επισήμως στην περίοδο προετοιμασίας για τα Χριστούγεννα, η οποία ονομάζεται Advent και διαρκεί 4 εβδομάδες, μέχρι τις 24 Δεκεμβρίου. Αυτή είναι και η καλύτερη εποχή για να επισκευτείτε το χριστουγεννιάτικο Λονδίνο, αφού όλα είναι στη θέση τους και η ατμόσφαιρα είναι ιδιαίτερα γιορτινή.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου γίνονται διάφορες συναυλίες με κάλαντα και ειδικές χριστουγεννιάτικες παραστάσεις που λέγονται pantomimes.

Το πρώτο Σάββατο του Δεκεμβρίου διοργανώνεται μια μεγάλη εκδήλωση στο κέντρο που λέγεται Oxford Street Traffic Free Day. Τη μέρα αυτή ο κεντρικός εμπορικός δρόμος του Λονδίνου πεζοδρομείται. Κατά μήκος του δρόμου και μέσα στα μαγαζιά γίνονται γιορτινές παραστάσεις και συναυλίες.

Την ημέρα των Χριστουγέννων (που σημειωτέον είναι η μόνη μέρα του χρόνου που η πόλη αδειάζει) ξεκινάνε οι Twelve Days of Christmas, δηλαδή οι δώδεκα μέρες των εορτασμών. Σύμφωνα με την παράδοση, τη δωδέκατη μέρα πρέπει να κατέβουν όλα τα στολίδια, και πραγματικά αν έρθετε στο Λονδίνο στις 6 Ιανουαρίου, θα είναι σαν να μην γιορτάσαμε καθόλου Χριστούγεννα - ούτε δέντρο, ούτε φάτνη, ούτε φώτα στους δρόμους. Τα μαγαζιά συνήθως ξεστολίζουν από πιο νωρίς, από τις 27 Δεκεμβρίου που ξεκινάνε οι χειμερινές εκπτώσεις. Οι Αγιοβασίληδες εξαφανίζονται ως δια μαγείας την επόμενη μέρα των Χριστουγέννων.

Η Πρωτοχρονιά στο Λονδίνο δεν γιορτάζεται ιδιαίτερα, παρά μόνο με πάρτυ, χορούς (μασκέ και όχι μόνο), κλάμπιν και πυροτεχνήματα που κρατάνε περίπου 15 λεπτά από τη στιγμή που το Big Ben θα κτυπήσει μεσάνυχτα. Το πιο γνωστό πάρτυ είναι αυτό που διοργανώνει το Ministry of Sound.

Επίσης την πρώτη μέρα του χρόνου γίνεται στο κέντρο μια μεγάλη παρέλαση στην οποία συμμετέχουν γκρουπ από 20 διαφορετικές χώρες.

Η Πρωτοχρονιά αντιθέτως γιορτάζεται πάρα πολύ στη Σκωτία, όπου είναι επίσημη αργία όχι μόνο η 1η Ιανουαρίου αλλά και η 2η - μάλλον για να έχουν χρόνο να συνέλθουν από τους εορτασμούς (βλ. μπύρα και ουίσκι) της Πρωτοχρονιάς.

Η ανάρτηση αυτή είχε σκοπό να σας δώσει μια γενική ιδέα του πώς γιορτάζονται τα Χριστούγεννα στο Λονδίνο. Έχω κάνει παραπομπές σε παλιότερες αναρτήσεις για πιο αναλυτικές περιγραφές με φωτογραφίες. Αν σκεφτόσαστε να κάνετε ένα ταξίδι πριν τα Χριστούγεννα αλλά δεν έχετε αποφασίσει πού να πάτε, θα βρείτε αναρτήσεις σχετικά με τους εορτασμούς στο Λονδίνο, την Αθήνα, τη Γερμανία και την Αυστρία κάτω από το label "Χριστούγεννα".

Η φωτογραφία δείχνει μία από τις 27 βιτρίνες του πολυκαταστήματος Selfridges, στολισμένη για τα Χριστούγεννα. Το φετινό θέμα είναι τα παιδικά παραμύθια - στη συγκεκριμένη βιτρίνα βλέπετε τη μητριά της Χιονάτης.

Πρώτο ταξίδι στο Λονδίνο

Πριν γράψω την ανάρτηση για το χριστουγεννιάτικο Λονδίνο σκέφτηκα να γράψω λίγα λόγια για όσους σκέφτονται κάποια στιγμή να κάνουν το πρώτο τους ταξίδι προς τα μέρη μας. Νομίζω ότι για τους περισσότερους πρωτάρηδες τρία είναι τα βασικά θέματα που τους απασχολούν: πότε να έρθουν, πόσο να μείνουν και τι ρούχα να πάρουν, οπότε θα ξεκινήσω με αυτά.

Πότε να έρθετε

Κατά τη γνώμη μου η καλύτερη εποχή για την πρώτη επίσκεψη στο Λονδίνο είναι τέλη Οκτωβρίου με αρχές Νοεμβρίου. Το δεύτερο, τρίτο κ.λπ. ταξίδι δεν έχει τόση σημασία πότε θα το κάνετε. Έτσι κι αλλιώς μετά την πρώτη φορά ή θα έχετε ξετρελαθεί με την πόλη ή θα έχετε φάει την κρυάδα (οπότε στα επόμενα ταξίδια θα ξέρετε τουλάχιστον τι να περιμένετε).

Δεν προτείνω για πρώτο ταξίδι τους καλοκαιρινούς μήνες γιατί υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να σας απογοητεύσει ο καιρός, δηλαδή να φύγετε από την Ελλαδίτσα με 25-30 βαθμούς και ήλιο, και να βρείτε το Λονδίνο με 15 βαθμούς και ατέλειωτη βροχή. Ή με 20 βαθμούς και απίστευτη υγρασία. Όσο και να σας αρέσει η βροχή, το να προσπαθείς να δεις μια πόλη για πρώτη φορά με την ομπρέλα στο χέρι, δεν έχει πλάκα. Ούτε να μπαινοβγαίνεις σε μαγαζιά και μουσεία με βρεγμένα ρούχα και ομπρέλες που στάζουν. Τη δεύτερη και τρίτη φορά που δεν σε νοιάζει να περπατήσεις την πόλη, η κακοκαιρία δεν επηρεάζει τόσο πολύ τα σχέδια.

Γενικότερα από Μάρτιο ως Σεπτέμβριο, το πιθανότερο είναι ο καιρός που θα βρείτε στο Λονδίνο να είναι χειρότερος από τον καιρό της Ελλάδας. Ένα μικρό αβαντάζ έχουν οι καλοκαιρινοί μήνες - τότε τουλάχιστον ο ήλιος αργεί να δύσει, οπότε ακόμα κι αν πετύχετε τις λαχειοφόρες μέρες (αυτές με την ατέλειωτη βροχή) έχετε μια ελπίδα να σταματήσει να βρέχει κάποιες ώρες της ημέρας ώστε να κάνετε μια βόλτα με την ησυχία σας. Οι χειρότεροι μήνες είναι ο Ιανουάριος και ο Φεβρουάριος. Και οι μέρες είναι μικρές, και ο καιρός χάλια.

Τα πλεονεκτήματα της περιόδου από τέλη Οκτωβρίου έως αρχές Νοεμβρίου είναι τα εξής:

Ο καιρός είναι φθινοπωρινός, αλλά όχι σημαντικά χειρότερος από τον καιρό της Ελλάδας, και σίγουρα ανάλογος της εποχής. Άλλο να κατεβάσετε τα χειμωνιάτικα Ιούνιο μήνα για να πάτε ταξίδι, κι άλλο να τα κατεβάσετε 1-2 βδομάδες νωρίτερα τον Οκτώβριο. Επίσης ο καιρός είναι πιο σταθερός, ενώ από τον Απρίλιο και μετά μπορεί να πετύχετε μεγαλύτερες εναλλαγές: τη μία μέρα κοντομάνικα, την άλλη μπουφάν, την παράλλη ζακέτα. Τον Οκτώβριο στάνταρ μπουφάν και ξεμπερδέψατε.

Τα φύλλα των δέντρων έχουν κιτρινίσει και έχουν αρχίσει να πέφτουν, δημιουργώντας μια όμορφη, ρομαντική και ασυνήθιστη για τον μέσο Έλληνα εικόνα, αλλά δεν έχει αρχίσει ακόμα να βρέχει ώστε τα πεσμένα φύλλα να γίνουν λάσπη, ούτε να φυσάει ώστε να μην μείνει τίποτα πάνω στα κλαδιά. Εννοείται μην περιμένετε να έρθετε Χριστούγεννα και να βρείτε φύλλα στα δέντρα.

Η διάρκεια της μέρας είναι σε αποδεκτά επίπεδα - σχεδόν 10 ώρες μέρα στην Αγγλία, 11 ώρες μέρα στην Ελλάδα, μικρή διαφορά. Τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο η μέρα μικραίνει αισθητά, αφού ο ήλιος δύει πριν τις 4 μμ.

Επειδή από τον Νοέμβριο και μετά ο τουρισμός μειώνεται, συνήθως γίνονται πολλές προσφορές σε τουριστικές υπηρεσίες, τα ξενοδοχεία είναι πιο φτηνά και οι ουρές στα δημοφιλή μουσεία και αξιοθέατα εξαφανίζονται.

Τέλος, την εποχή αυτή υπάρχουν πολλές τοπικές γιορτές και εκδηλώσεις, οπότε θα δείτε σίγουρα κάτι διαφορετικό: μέρα της παπαρούνας, μασκαράδες, πυροτεχνήματα κ.λπ. Επίσης έχουν ήδη αρχίσει οι ετοιμασίες και οι στολισμοί για τα Χριστούγεννα, έτσι θα απολαύσετε χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα.

Άλλες εποχές κατά τις οποίες υπάρχει κάτι διαφορετικό να δείτε είναι η περίοδος των Χριστουγέννων, η Κινέζικη Πρωτοχρονιά (κινητή γιορτή που φέτος θα εορταστεί στις 14 Φεβρουαρίου 2010), και το δεύτερο σαββατοκύριακο του Μαΐου με το φεστιβάλ παραδοσιακών χορών Morris dancing.

Οι χειμερινές εκπτώσεις ξεκινάνε στις 27 Δεκεμβρίου και λήγουν γύρω στις 20 Ιανουαρίου. Οι καλύτερες προσφορές γίνονται συνήθως τη δεύτερη εβδομάδα του Ιανουαρίου, αλλά βέβαια τότε δεν υπάρχει μεγάλη ποικιλία.

Άσχετα με το τι λέω εγώ, λογικό είναι ότι θα έρθετε όποτε βολεύει λόγω άδειας ή τα εισιτήρια είναι φθηνά. Αλίμονο αν περιμένετε την τέλεια εποχή. Άλλωστε ο καιρός μας είναι τόσο απρόβλεπτος που μπορεί να πετύχετε περισσότερη ζέστη τον Απρίλιο απ' ότι τον Ιούλιο, και περισσότερη βροχή τον Ιούνιο απ' ό,τι τον Δεκέμβριο. Το καλό είναι πως στο Λονδίνο πάντα θα υπάρχει κάτι να δείτε, ακόμα και όταν ο καιρός είναι άσχημος. Δεδομένου ότι έχετε να διαλέξετε ανάμεσα σε περισσότερα από 300 μουσεία και πινακοθήκες, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα βαρεθείτε.

Παραδοσιακά τα φτηνότερα εισιτήρια διατίθενται τον Νοέμβριο και τον Φεβρουάριο, αλλά φυσικά προσφορές υπάρχουν καθ'όλη τη διάρκεια του χρόνου, αρκεί να κλείσετε αρκετά νωρίς.

Πόσο να μείνετε

Όσο περισσότερο μπορείτε και σίγουρα περισσότερο από τέσσερις μέρες. Φυσικά δεν θα μπορέσετε να δείτε τα πάντα στο πρώτο ταξίδι, αλλά νομίζω ότι πέντε μέρες φτάνουν για να δείτε 2 μουσεία, να ψωνίσετε σε 2-3 μεγάλα μαγαζιά, να δείτε τα αξιοθέατα του κέντρου, να περπατήσετε σε ένα πάρκο, να κάνετε μια βόλτα με εκδρομικό λεωφορείο και ίσως και μια μίνι κρουαζιέρα στον Τάμεση.

Υπολογίζετε πάντα ότι τα μεγάλα μουσεία (π.χ. το Βρετανικό ή ο Πύργος του Λονδίνου) θέλουν στο νερό 3-4 ώρες, τα σαββατοκύριακα πολλές γραμμές του μετρό δεν λειτουργούν οπότε οι μετακινήσεις είναι πιο χρονοβόρες και οι μέρες που φτάνετε και αναχωρείτε είναι μισές λόγω των μετακινήσεων από και προς το αεροδρόμιο.

Αν έρθετε χειμώνα υπολογίστε ότι η διάρκεια της μέρας είναι μικρότερη (8 ώρες μέρα τον Ιανουάριο, 16 ώρες μέρα τον Ιούνιο) και άρα λιγότερα αυτά που μπορείτε να δείτε πριν νυχτώσει.

Τι ρούχα να φέρετε

Από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Μάιο, μπουφάν και ζακέτα ή φλις. Αν κάνει ζέστη, μπορεί να κυκλοφορήσετε μόνο με τη ζακέτα. Αν κάνει κρύο, φοράτε την ζακέτα κάτω από το μπουφάν. Αντί για χοντρά πουλόβερ προτιμήστε ρούχα που μπορούν να φορεθούν το ένα πάνω από το άλλο, γιατί στους εσωτερικούς χώρους έχει ζέστη και μπορείτε να μείνετε και με ένα μακώ μόνο. Επίσης τα πουλόβερ πιάνουν πολύ χώρο στη βαλίτσα, που καλύτερα να μείνει διαθέσιμος για τα ψώνια σας.

Τους χειμερινούς μήνες, όσο πιο μακρύ είναι το μπουφάν, τόσο καλύτερα. Αν μπορείτε να φέρετε παλτό ως το γόνατο, θα είσαστε πολύ πιο άνετοι απ' ό,τι με κοντό μπουφάν. Μην φέρετε δερμάτινο, θα ξεπαγιάσετε.

Τους καλοκαιρινούς μήνες, κοντομάνικα κυρίως, αλλά όχι τιραντάκια, παντελόνες, αέρινα φορέματα κ.λπ. Τζην μπουφάν απαραιτήτως, αλλιώς ζακέτα ή και φλις. Ομπρέλα οπωσδήποτε και αχρείαστη να είναι. Παπούτσια κλειστά και άνετα γιατί οι αποστάσεις είναι μεγάλες και σίγουρα θα περπατήσετε πολύ.

Μην φέρετε κυριλέ ρούχα, δεν χρειάζονται. Με τζην παντελόνι πας παντού εκτός ίσως από τα πάρα πολύ κυριλέ ξενοδοχεία.

Όποια εποχή του χρόνου και να έρθετε, το πιθανότερο είναι να κρυώσετε, παρά να ζεσταθείτε. Από τον Οκτώβριο μέχρι τον Απρίλιο, να φέρετε απαραίτητα κασκώλ ή πασμίνα, και αν είστε κρυουλιάρηδες καπελάκι, γάντια και ισοθερμικές κάλτσες.

Όποιος έχει κάτι να προσθέσει ή να ρωτήσει, τα σχόλια είναι στη διάθεσή σας!

Η φωτογραφία που συνοδεύει την ανάρτηση αυτή είναι καρτ ποστάλ.

Επιστροφή

Μετά από λίγες μέρες απουσίας επέστρεψα πάλι στο διαδύκτιο! Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας στην προηγούμενη ανάρτηση και ζητώ συγγνώμη για την καθυστέρηση να απαντήσω στα ημέιλ. Το διάλειμμα ήταν γενικό και ουσιαστικό, γι' αυτό δεν είχα τσεκάρει ούτε σχόλια ούτε μυνήματα.

Τώρα ετοιμάζω μια ανάρτηση για το χριστουγεννιάτικο Λονδίνο, αφού ξέρω ότι αρκετοί σκέφτεστε να μας επισκευτείτε μέσα στον επόμενο μήνα. Αν έχετε κάποια συγκεκριμένη απορία ή κάποιο θέμα στο οποίο θέλετε να αναφερθώ, αφήστε σχόλιο και θα δω τι μπορώ να κάνω!

Ένα μικρό διάλειμμα

Για μερικές μέρες θα μείνω μακριά από τον υπολογιστή λόγω ειλημμένων υποχρεώσεων. Νιώθω έτσι κι αλλιώς ότι μου χρειάζεται ένα διάλειμμα από το διαδίκτυο. Θα επιστρέψω με τις αναρτήσεις που σας έχω υποσχεθεί, για τη Φρανκφούρτη και για Χριστουγεννιάτικα ταξίδια στο Λονδίνο και διάφορα άλλα που έχω στο μυαλό μου αλλά δεν μπορώ αυτή τη στιγμή να γράψω. Να περνάτε καλά και θα τα πούμε σύντομα!

Να το πάρει ο Μάιν;

Η φωτογραφία του κουίζ ήταν από την Φρανκφούρτη της Γερμανίας.

Όπως σωστά μαντέψατε πολλοί, πρόκειται για στίχο παρμένο από την Οδύσσεια, που μεταφράζεται στα νέα ελληνικά ως εξής:

Πλέοντας μέσ' το μελανό πέλαγος σ' αλλόγλωσσους ανθρώπους

Η επιγραφή βρίσκεται πάνω στην παλιά σιδερένια πεζογέφυρα (Eiserner Steg) της Φρανκφούρτης, που διασχίζει τον ποταμό Μάιν (παραπόταμο του Ρήνου) και χτίστηκε για να συνδέσει το κέντρο της πόλης με την περιοχή Sachsenhausen. Οι κάτοικοι της περιοχής αυτής ήταν σαξονικής προέλευσης και μιλούσαν διαφορετική διάλεκτο.

Η γέφυρα έχει μια ιδιαίτερη ιστορία. Οι κάτοικοι της Φρανκφούρτης είχαν ζητήσει να τοποθετηθεί πέρασμα στο σημείο αυτό από παλιά, αλλά οι συζητήσεις για την κατασκευή της γέφυρας συνεχίζονταν επί 50 χρόνια χωρίς αποτέλεσμα. Στο τέλος οι κάτοικοι απελπισμένοι με την ολιγωρία του κράτους, ανέλαβαν οι ίδιοι την κατασκευή της, που ολοκληρώθηκε το 1869. Για την αποπληρωμή του κόστους κατασκευής, αρχικά όσοι χρησιμοποιούσαν τη γέφυρα πλήρωναν διόδια!


Το 1945 οι ίδιοι οι Γερμανοί ανατίναξαν τη γέφυρα για να εμποδίσουν τα στρατεύματα των Σύμμαχων να διασχίσουν την πόλη. Την ξαναέκτισαν βάσει του αρχικού σχέδιου το 1993. Αργότερα προστέθηκε η Ομηρική ρήση, που συμβολίζει τον ρόλο της γέφυρας στην ένωση των δύο διαφορετικών περιοχών της Φρανκφούρτης πάνω από τα σκούρα νερά του Μάιν. Η επιγραφή είναι έργο του καλλιτέχνη Hagen Bonifer.

Συγχαρητήρια στη Νατάσσα που απάντησε πρώτη σωστά στο κουίζ χωρίς να έχει πάει η ίδια και χωρίς να ανατρέξει στο Google. Πώς το βρήκε; Eίχε δει φωτογραφία της επιγραφής σε άλλο μπλογκ - απόδειξη ότι η ανάγνωση ιστολογίων δεν είναι χάσιμο χρόνου, για να μην σας πω ότι μπορεί να θεωρηθεί και εκπαιδευτική απασχόληση!

Συγχαρητήρια επίσης επίσης στον Civil που έκανε τον πιο ολοκληρωμένο συλλογισμό ως εξής:

Eκδρομή από Λονδίνο, βορειοευρωπαϊκό τοπίο, ουρανος κεντρικής ευρώπης, γερμανικό αρχιτεκτονικό στυλ, γέφυρα προφανώς σε ποτάμι (λόγω μήκους), μπυραρία. Mάλλον ψάχνουμε γερμανική πόλη με ποτάμι... πολλές είναι!

Είχε απόλυτο δίκιο σε όλα - ήταν γερμανική πόλη με ποτάμι, αλλά δύσκολο να πεις πoια γιατί είναι όντως πολλές.

Ευχαριστώ θερμά όλους όσους ήξεραν την απάντηση επειδή έχουν πάει και έχουν δει την επιγραφή ιδίοις όμμασι, ή επειδή έχουν πάει και δεν την έχουν δει αλλά τους το έχουν πει (βλ. Apos), όπως επίσης και όσους δεν άντεξαν και το γκούγκλαραν, που δεν αποκάλυψαν το όνομα της πόλης!

Περισσότερα για τη Φρανκφούρτη θα σας πω στις αναρτήσεις που θα ακολουθήσουν. Όσοι ξέρετε καλά γερμανικά, μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για τη γέφυρα και την ιστορία της εδώ.

Μαντέψτε πού!

Μιας και έχει περάσει καιρός από το τελευταίο κουίζ, είπα να σας βάλω μια φωτογραφία για να μαντέψτε πού ήμουν το περασμένο σαββατοκύριακο.


Όποιοι έχουν πάει (και όποιοι ξέρουν πού πήγα γιατί τους το είπα) καλούνται να μην παίξουν γιατί έχουν αβαντάζ. Ή τουλάχιστον να περιμένουν να μαντέψουν όσοι δεν ξέρουν πρώτα, και μετά να το αποκαλύψουν.

Όσοι χρησιμοποιήσουν Google, Wikipedia ή Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα για να βρουν την απάντηση θα απορριφθούν από τον διαγωνισμό και από όλους τους μελλοντικούς διαγωνισμούς γιατί χαλάνε την πιάτσα.

Ευχαριστώ τον Γιάννη και τη Δανάη που έριξαν την ιδέα για το κουίζ :-)

Άντρες που μισούν τις γυναίκες

Män som hatar kvinnor (Άντρες που μισούν τις γυναίκες) είναι ο πρωτότυπος τίτλος του βιβλίου του Σουηδού Στιγκ Λάρσον που έχει μεταφραστεί ως Το κορίτσι με το τατουάζ (The Girl with the Dragon Tattoo στα αγγλικά) και αποτελεί το πρώτο μέρος της τριλογίας Millennium. Η ομώνυμη ταινία είναι μεταφορά του βιβλίου στη μεγάλη οθόνη.

*** Για όσους έχουν διαβάσει το βιβλίο (χωρίς σπόιλερ)
Οι συστάσεις είναι περιττές. Αν σας άρεσε το βιβλίο, η ταινία είναι must. Έχουν αφαιρεθεί οι λεπτομέρειες που αναφέρονται στο σκάνδαλο Wennerström, και έχουν απλουστευθεί οι ερωτικές σχέσεις των πρωταγωνιστών και κάποιοι από τους δευτερεύοντες ρόλους, χωρίς όμως να χάνεται η ουσία της ιστορίας. Καμία σχέση με άλλες ταινίες που αναρωτιέσαι αν όντως έκαναν ταινία το ίδιο βιβλίο που διάβασες ή κάποιο άλλο που του έμοιαζε.

Το σενάριο είναι προσεγμένο και οι ερμηνείες πάρα πολύ καλές. Ειδικά η Naomi Rapace στο ρόλο της Λίσμπεθ Σαλάντερ είναι εξαιρετική. Η σκηνοθεσία του Δανού Niels Arden Oplev είναι δεμένη και γρήγορη, τόσο που 2.5 ώρες περνάνε χωρίς να το καταλάβεις. Πολύ καλή η μουσική υπόκρουση - την πρόσεξα παρόλο που σπάνια δίνω σημασία στη μουσική.

Με λίγα λόγια, δείτε την οπωσδήποτε.

*** Για όσους δεν έχουν διαβάσει το βιβλίο
Η περίληψη της ελληνικής έκδοσης παρουσιάζει το βιβλίο ως εξής:

H Χάριετ Βάνιερ εξαφανίστηκε πριν από τριάντα έξι χρόνια κατά τη διάρκεια ενός φεστιβάλ στο σουηδικό θέρετρο Χέντεμπι. Παρά τις έρευνες της αστυνομίας, δε βρέθηκε ποτέ κανένα ίχνος της δεκαεξάχρονης κοπέλας. Το έσκασε; Έπεσε θύμα απαγωγής; Ή θύμα δολοφονίας; Κανείς δε γνωρίζει - η υπόθεση έκλεισε, όλοι ξέχασαν τις λεπτομέρειες. Όλοι, εκτός από το θείο της Χάριετ, Χένρικ Βάνιερ, έναν ηλικιωμένο βιομήχανο, που έχει βάλει σκοπό της ζωής του να λύσει το μυστήριο προτού πεθάνει.

Φυσικά, αυτή είναι μόνο η αρχή. Στην πορεία μπλέκονται σκάνδαλα, σεξουαλικές διαστροφές, ερωτικά τρίγωνα, εγκλήματα, οικονομικές απάτες και το ναζιστικό παρελθόν της Σουηδίας. Όπως μαρτυρά ο πρωτότυπος τίτλος, κεντρικό θέμα είναι η βία απέναντι στις γυναίκες, η οποία παρουσιάζεται από διάφορες πλευρές, άμεσα με την εξαφάνιση της Χάριετ και έμμεσα μέσα από την ιστορία της πρωταγωνίστριας Λίσμπεθ Σαλάντερ (το "κορίτσι με το τατουάζ" που μνημονεύει ο ελληνικός τίτλος).

Η ταινία είναι ένα πολιτικο-οικονομικό και ερωτικό θρίλερ, που απευθύνεται σε γερές κράσεις. Η μόνη λέξη που δεν μπορεί να την χαρακτηρίσει είναι "εύπεπτη". Σας προτείνω να τη δείτε όχι μόνο γιατί ξεφεύγει από τα αμερικάνικα στερεότυπα, αλλά γιατί κρατάει το ενδιαφέρον του θεατή ως το τέλος, παρά τη δυσκολία των θεμάτων που πραγματεύεται και της ξένης γλώσσας.

Καλύτερα να την αποφύγετε αν προτιμάτε τις κλασικές αστυνομικές ταινίες με τα ανθρωποκυνηγητά, τα εντυπωσιακά εφέ και τα απλά νοήματα. Τέτοια δεν έχει.

*** Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο δημοσιογράφος και πολιτικός αναλυτής Stieg Larsson είχε γίνει γνωστός για τον αγώνα του κατά του ρατσισμού και του ακροδεξιού εξτρεμισμού. Ήταν ιδρυτικό μέλος του Expo ενός οργανισμού με σκοπό την αποκάλυψη νεο-Ναζιστικών κινημάτων που δρουν στη Σουηδία, και αρχισυντάκτης του ομώνυμου πολιτικού περιοδικού. Εικάζεται πως το βιβλίο περιλαμβάνει αυτοβιογραφικά στοιχεία, πράγμα που δεν μπορεί πλέον να επιβεβαιωθεί, αφού ο Larsson πέθανε ξαφνικά σε ηλικία 50 χρονών το 2004 - πριν κυκλοφορήσει η τριλογία Millennium.

*** Λίγα λόγια για το βιβλίο
Είναι ένα από τα πιο συναρπαστικά βιβλία που διάβασα φέτος και σας το προτείνω ανεπιφύλακτα. Το μόνο αρνητικό που έχω να σχολιάσω είναι πως η επιμέλεια της έκδοσης φαίνεται να ήταν ιδιαίτερα χαλαρή, ίσως γιατί ο συγγραφέας δεν ήταν εν ζωή. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να γίνεται εκτενέστατη αναφορά σε δευτερεύουσες ιστορίες (π.χ. οικονομικό σκάνδαλο Wennerström) που δεν προσφέρουν κάτι σημαντικό στην βασική πλοκή (εξαφάνιση της Χάριετ Βάνιερ, εξιχνίαση παλιών εγκλημάτων, σχέση Μπλόμκβιστ-Σαλάντερ κ.λπ.).

Αν δεν τρελλαίνεστε να διαβάσετε όλες τις λεπτομέρειες για τα οικονομικά του Wennerström, μπορείτε κάλλιστα να περάσετε τις σχετικές παραγράφους στα γρήγορα, χωρίς να χάσετε κάτι από τη δράση της ιστορίας. Υπολογίζω ότι έτσι θα γλιτώσετε γύρω στις 80 σελίδες βαρεμάρας. Όταν άρχισα να διαβάζω το βιβλίο, σχεδόν το παράτησα στη μέση γιατί πελάγωσα στις άχρηστες πληροφορίες. Από τη στιγμή όμως που η πλοκή επικεντρώθηκε στην εξαφάνιση της Χάριετ Βάνιερ, το διάβασα σχεδόν μονορούφι.

Τα άλλα δύο βιβλία της τριλογίας είναι Το κορίτσι που έπαιζε με τη φωτιά (The Girl Who Played with Fire) και The Girl Who Kicked the Hornets' Nest, το οποίο δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα στα ελληνικά (πιθανός τίτλος: Παλάτια στον ουρανό). Το τρίτο βιβλίο δεν το έχω διαβάσει, αλλά το δεύτερο είναι πολύ καλό, ίσως και καλύτερο από το πρώτο.

Λίγα λόγια για την Κορνουάλη

Μιας που το γλυκό καλοκαιράκι αρχίζει να μας αποχαιρετά (δηλ. εμάς μας αποχαιρέτησε εδώ και μέρες αλλά προσποιούμαστε ότι δεν) νομίζω ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να σας πω λίγα λόγια ακόμα για την Κορνουάλη, στην οποία είχα αναφερθεί σε παλαιότερη ανάρτηση. Όχι τίποτ' άλλο, να μην ξεχνάμε πώς είναι το καλοκαίρι.

Η Κορνουάλη είναι αγγλική κομητεία που βρίσκεται στο νοτιοδυτικό άκρο της χώρας, δίπλα στην κομητεία του Devon. Σε μέγεθος είναι περίπου όσο η Αττική, αλλά έχει μόνο μισό εκατομμύριο κατοίκους. Είναι μία από τις 6 περιοχές όπου έχουν ζήσει Κέλτες και οι οποίες διατηρούν ως σήμερα έντονα κελτικά στοιχεία και ιδιαίτερη διάλεκτο (οι άλλες πέντε είναι η Ιρλανδία, η Σκωτία, η Ουαλία, η Νήσος του Μαν και η Βρετάννη της Γαλλίας). Το όνομά της δεν έχει σχέση με καλαμπόκια (corn) αλλά προέρχεται από την κέλτικη λέξη cern που σημαίνει κέρατο ή χερσόνησος, προφανώς λόγω του σχήματός της. Πρωτεύουσα είναι το Truro (προφ. Τρούρο) ενώ γνωστές πόλεις είναι η Penzance (Πενζάνς) και το St Ives (Σεντ Άιβς).


Η Κορνουάλη φημίζεται, και μπορεί να την έχετε ακούσει σε σχέση με:

1. Την ακτογραμμή της, που περιλαμβάνει αμμουδερές παραλίες αλλά και εντυπωσιακούς βράχους.

2. Το κλίμα της, που είναι ήπιο (έως και ζεστό θα έλεγε κανείς) αλλά αρκετά βροχερό, λόγω της επίδρασης του ρεύματος του κόλπου του Μεξικού.

3. Τα Cornish pasties (Κόρνις πάστις), ατομικές πιτούλες με γέμιση πατάτες, κρέας και/ή λαχανικά που εμφανισιακά μοιάζουν με καλτσόνε.

4. Τα βιβλία της Δάφνης ντι Μωριέ και της Ρόζαμουντ Πίλτσερ, ειδικά το Ψάχνοντας για κοχύλια.


Η Κορνουάλη είναι επίσης γνωστή για την αρχαιολογική της κληρονομιά και τον ορυκτό της πλούτο (έχει μεταλλεία κασσίτερου, χαλκού, μολύβδου, ουρανίου κ.λπ.). Παρ' όλα αυτά, η κύρια πηγή εισοδήματος είναι ο τουρισμός. Υπολογίζεται ότι 6 εκατ. τουρίστες την επισκέπτονται κάθε χρόνο, αριθμός πολλαπλάσιος του πληθυσμού της και ακόμα πιο εντυπωσιακός δεδομένου πως η πρόσβαση δεν είναι ιδιαίτερα εύκολη: το τραίνο από το Λονδίνο μέχρι την Πενζάνς κάνει 5-5,5 ώρες, ενώ με αυτοκίνητο θέλεις τουλάχιστον 6 ώρες. Ακόμα και με αεροπλάνο να πας, οι περισσότερες πτήσεις κάνουν δύο ώρες, γιατί περιλαμβάνουν ενδιάμεση στάση στο Plymouth. Προφανώς η Κορνουάλη δεν προσφέρεται ως προορισμός σαββατοκύριακου.


Το άκρο της Κορνουάλης λέγεται Land's End, που σημαίνει το "τέλος της γης" και πραγματικά η περιοχή σου δίνει την αίσθηση ότι βρίσκεσαι στην άκρη του κόσμου. Η φωτογραφία είναι από την Wikipedia.


Λόγω του εύκρατου κλίματός της, στην Κορνουάλη συναντούνται πολλά υποτροπικά φυτά. Κοντά στην πόλη St Austell (Σεντ Ώστελ) υπάρχει ένας τεράστιος βοτανικός κήπος με το μεγαλύτερο θερμοκήπιο του κόσμου, που λέγεται Eden Project (πρόγραμμα Εδέμ). Στο θερμοκήπιο αυτό καλλιεργούνται όλα τα είδη φυτών της γης σε τεχνητές συνθήκες ανάλογες με το φυσικό τους περιβάλλον.


Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν αυτή την ανάρτηση (εκτός από αυτή του Land's End) είναι από το St Ives, ένα γραφικό ψαροχώρι στη βόρεια ακτή της Κορνουάλης. Τις τράβηξα σε εποχές Π.Ψ. (είναι φωτογραφικές αντίκες) το 1995, ένα από θερμότερα και πιο ηλιόλουστα βρετανικά καλοκαίρια του 20ου αιώνα.

Στο St Ives ζουν πολλοί ζωγράφοι, γλύπτες και άλλοι καλλιτέχνες. Μάλιστα το καλλιτεχνικό στοιχείο είναι τόσο έντονο, ώστε υπάρχει μέχρι και παράρτημα της γνωστής πινακοθήκης Tate. Πληροφορίες για τη συλλογή και τις προσωρινές εκθέσεις της (στα ελληνικά παρακαλώ) μπορείτε να βρείτε εδώ.

Μαύρη γάτα

Μέχρι πριν λίγο που διάβασα το ποστ της Αγάπης, δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι σήμερα είναι Τρίτη και 13. Θυμήθηκα όμως ένα ανεκδοτάκι:

- Είναι κακό να δεις στο δρόμο σου μαύρη γάτα;
- Εξαρτάται αν είσαι άνθρωπος ή ποντίκι.

Βέβαια στη Βρετανία και την Ιρλανδία, οι μαύρες γάτες θεωρούνται γουρλίδικες, γι' αυτό πολλές φορές χρησιμοποιούνται σε κάρτες με ευχές για καλή τύχη.


Επίσης γρουσούζικη μέρα θεωρείται η Παρασκευή και γρουσούζικη ημερομηνία η Παρασκευή που ο μήνας έχει 13. Οι Τρίτες δεν ενοχλούν κανένα.

Μερικοί αποφεύγουν να βγαίνουν από το σπίτι όταν είναι Παρασκευή και 13. Ο παθολογικός αυτός φόβος ονομάζεται στα αγγλικά paraskevidekatriaphobia. Τον όρο-σιδηρόδρομο επινόησε ο Αμερικανός ψυχοθεραπευτής Donald E. Dossey στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. Λένε ότι Dossey είχε πει στους ασθενείς του ότι όταν μάθουν να προφέρουν τη λέξη, θα θεραπευτούν από τη φοβία τους!

Παλιότερος όρος, των αρχών του 20ου αιώνα, είναι η λέξη triskaidekaphobia, δηλαδή η φοβία που σχετίζεται με τον αριθμό 13.

Στην Κίνα, ο γρουσούζικος αριθμός είναι το 4. Άσχετο.

Το τελευταίο μπάνιο

Το τελευταίο μπάνιο της χρονιάς είναι γεγονός. Ήρθε πια η ώρα να βάλουμε στην άκρη τα μαγιώ και να βγάλουμε τα πουλόβερ.

Παρακαλώ πολύ προσέξτε το χειμερινό μωβ νυχάκι. Για άλλο καιρό είχα ετοιμαστεί, αλλά ο Οκτώβρης έκανε την έκπληξη. Άντε τώρα να επιστρέψεις στη χώρα του μεγάλου σύννεφου (και των 15 βαθμών μέρα μεσημέρι) και να μην σου φανεί κάπως. Αχ βαχ.

Υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες κατέγραψε το δίκτυο αυτόματων μετεωρολογικών σταθμών του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών το Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2009. Πιο αναλυτικά, η μέγιστη θερμοκρασία έφτασε στο Γκάζι (Αθήνα) και τη Νεμέα τους 30.2, στο Ψυχικό τους 30, στη Σπάρτη τους 29.9, στο Λευκοχώρι Φθιώτιδας τους 29.8, ενώ ξεπέρασε τους 29 βαθμούς στη Λιβαδειά, τα Τρίκαλα και το Αγρίνιο.
Πηγή: http://www.meteo.gr/