Sunday 20 May 2007

Ελβετίας αποτέλειωμα

Για όσους ενδιαφέρονται ακόμα, μερικά τελευταία σχόλια και φωτογραφίες από την Ζυρίχη.

Για όσους βαρέθηκαν να διαβάζουν και να βλέπουν Ελβετία, σας υπόσχομαι ότι αυτές είναι οι τελευταίες.


Η πρώτη φωτογραφία που έβγαλα φτάνοντας στη Ζυρίχη. Είναι τα παρκαρισμένα ποδήλατα έξω από τον σιδηροδρομικό σταθμό. Εκείνο που μου τράβηξε την προσοχή δεν ήταν μόνο ο μεγάλος αριθμός των ποδηλάτων (στην Αγγλία, όπως και στην Ελλάδα, δεν κυκλοφορούν πολλά ποδήλατα, οπότε μου κάνουν εντύπωση όταν τα βλέπω σε άλλες χώρες) αλλά και το μπουκάλι της μπύρας που ήταν πεταμένο στο δρόμο. Τσκ τσκ τσκ. Μάλιστα όταν περάσαμε από το ίδιο σημείο 2-3 ώρες αργότερα, το μπουκάλι ήταν ακόμα εκεί. Διπλό τσκ τσκ τσκ.

Ένα από τα πιο τουριστικά σημεία της Ζυρίχης, η παλιά πόλη με τα πολύχρωμα σπίτια και τα πλακόστρωτα δρομάκια. Αν προσέξετε το ζευγάρι στα αριστερά (ο ένας κρατάει την ομπρέλα, η άλλη τραβάει την φωτογραφία) κάπως έτσι είμασταν κι εμείς. Αν δεν έβρεχε τόσο πολύ θα είχα τραβήξει πολύ περισσότερες και καλύτερες φωτογραφίες, γιατί η περιοχή αυτή είναι πάρα πολύ όμορφη.

Τα πάντα ρει, και στην Ζυρίχη! Πού να ήξερε ο Ηράκλειτος ότι θα γινόταν μπουτίκ στις όχθες του ποταμού Limmat...

Δύο φωτογραφίες από μαγαζί με σουβενίρ. Ρολόγια-κούκοι, αγελαδίτσες και αυτά τα περίεργα πλαστικά κουκλάκια που βρίσκεις στα τουριστικά μαγαζιά όλων των γερμανόφωνων χωρών ντυμένα με τις παραδοσιακές φορεσιές της περιοχής. Στο βάθος αριστερά διακρίνονται τα κουκλάκια Χάιντι και Πήτερ (με τα πράσινα καπελάκια), τα οποία με απογοήτευσαν λίγο γιατί η Χάιντι ήταν ξανθιά και μακρυμαλλούσα, όχι καστανή με κοντά μαλλιά, όπως την έβλεπα μικρή στα κινούμενα σχέδια. Δεν αγόρασα ρολόγια, ούτε κουκλάκια. Γενικώς σπάνια αγοράζω σουβενίρ, εκτός αν κάτι μου αρέσει ιδιαίτερα. Από το κάθε μέρος που πάω παίρνω καρτ-ποστάλ και 1 σφηνακοπότηρο για τη συλλογή μου, και τα υπόλοιπα σουβενίρ απλά τα φωτογραφίζω ως ενθύμιο.

Η βιτρίνα ενός μαγαζιού στην περιοχή Niederdorf (αυτή με τα πλακόστρωτα που λέγαμε) που πουλάει ελαιόλαδο και άλλες Μεσογειακές σπεσιαλιτέ, όπως ελιές, ιταλικά κριτσίνια, λιαστές ντομάτες κ.λπ. Στην βιτρίνα βλέπετε αντικατοπτρισμό από ένα τραπεζάκι και 2 καρέκλες που έχουν απέξω, τον ποταμό Limmat και την απέναντι όχθη στο βάθος.

Ελαφάκια στο Rapperswil, στο πάρκο πίσω από το κάστρο.

Ένα από τα ζωγραφιστά σπίτια στο Rapperswil. Τέτοια σπίτια με νωπογραφίες υπάρχουν σε όλη την περιοχή και μερικά από τα πιο ωραία είναι στην Λουκέρνη (Luzern), μία ώρα με τρένο από την Ζυρίχη. Παρεπιπτόντως, αν σας κάτσει κανένα ταξιδάκι προς Λουκέρνη, μην πείτε όχι. Κατά τη γνώμη μου είναι η πιο εντυπωσιακή πόλη της Ελβετίας.

Κάτι που ξέχασα να σας πω στο μαραθώνιο ποστ περί Ελβετίας είναι ότι υπάρχουν παντού σημαίες. Στα λεωφορεία, στους δρόμους, στα δημόσια κτίρια, στα μαγαζιά. 365 μέρες 25η Μαρτίου ένα πράγμα. Με τόσες φυλές και γλώσσες ανακατεμένες, ίσως φοβούνται μήπως ξεχάσουν ποιοί είναι. Μέχρι και τα αυτοκίνητα έχουν μικρές σημαιούλες του καντονιού πάνω στις πινακίδες τους. Η σημαία του καντονιού της Ζυρίχης είναι χωρισμένη διαγωνίως σε δύο μέρη - το ένα είναι άσπρο και το άλλο μπλε ραφ. Στην φωτογραφία αυτή ίσως διακρίνετε τα σημαιάκια στο τραμ (αριστερά από το 7) και τις σημαίες έξω από το κτίριο του σιδηροδρομικού σταθμού στο βάθος. Κάντε κλίκ για να μεγαλώσει η φωτογραφία, γιατί στο μικρό μέγεθος μάλλον δεν θα δείτε τίποτα.

Μέσα στον σιδηροδρομικό σταθμό, ο "Φύλακας Άγγελος" είναι έργο της Γαλλίδας γλύπτριας Νiki de Saint Phalle. Όσοι έχετε πάει στο Beaubourg στο Παρίσι, θα αναγνωρίσετε το στυλ της, καθώς η ίδια έχει φτιάξει πολλά από τα αγάλματα στο συντριβάνι Stravinsky έξω από το Κέντρο Pompidou.

Τεράστια και πολύ εντυπωσιακή διαφήμιση του ΙΚΕΑ μέσα στον σιδηροδρομικό σταθμό. Τα πανιά αυτά είναι όλα τα διαφορετικά υφάσματα που μπορεί να βρει κανείς στο ΙΚΕΑ. Ή κάνεις διαφήμιση ή δεν κάνεις.

Δεν μπορούσα να μην απαθανατίσω τις βιτρίνες των ζαχαροπλαστείων. Το συγκεκριμένο λέγεται Sprüngli, και είναι από τις πιο γνωστές αλυσίδες στην Ζυρίχη. Φημίζεται δε για κάτι γλυκάκια που λέγονται Luxemburgerli και τα οποία δεν πρέπει να έχουν καμία σχέση με Λουξεμβούργο (αλλά στο Λουξεμβούργο δεν με έχει φέρει ο δρόμος, οπότε δεν μπορώ να αποφανθώ μετά βεβαιότητας).

Και τέλος, σοκολάτες! Συγκεκριμένα, η βιτρίνα του σοκολατοποιίου Merkur, μια άλλη μεγάλη αλυσίδα σοκολατο-ζαχαροπλαστείων που ξεκίνησε από την Βέρνη και έχει επεκταθεί σε ολόκληρη την Ελβετία. Φημίζονται για τις πλακέτες σοκολάτας που βλέπετε στην φωτογραφία, πάντως εμείς αγοράσαμε κάτι γλυκάκια-μπουκίτσες που τα λένε Dobolini, τα οποία είναι καινούριο προϊόν - τόσο καινούριο που το είχαν σε ταψάκια και μπορούσες να πάρεις όσα ήθελες για να δοκιμάσεις. Περιττό να σας πω ότι γύρω από τα ταψάκια ήταν μαζεμένοι καμιά 10αριά (κυρίως) τουρίστες (αλλά) και ντόπιοι και έτρωγαν dobolin-άκια το ένα πίσω από το άλλο. Με 6 διαφορετικές γεύσεις, προφανώς επιβάλλεται να φας τουλάχιστον 12 (δύο φορές την κάθε γεύση) για να αποφασίσεις ποια να αγοράσεις ;-)

Αυτές είναι όλες οι πιο αξιόλογες (και μερικές όχι τόσο αξιόλογες) φωτογραφίες που τράβηξα στην Ζυρίχη. Όποιος θέλει να δει κι άλλες, σας συστήνω την ιστοσελίδα Trekearth.com, η οποία αυτή τη στιγμή δεν μου φορτώνει, αλλά θα σας βάλω τον υπερσύνδεσμο σε χωριστό ποστ με την πρώτη ευκαιρία.

13 comments:

Γκρινιάρης said...

Πολύ όμορφες φωτογραφίες! Έχεις ταλέντο, ε;

Μου άρεσε ιδιαίτερα αυτή με τη βιτρίνα που αντικατοπτρίζεται ο ποταμός!

Μου αρέσει που βάζεις Αγγλία και Ελλάδα σχεδόν στην ίδια κατηγορία για την κυκλοφορία ποδηλάτων! Ε όχι δα! :) Στην Ελλάδα δε βλέπεις ούτε για δείγμα!

Μετά τα post σου έχω άλλον έναν λόγο να θέλω να επισκεφτώ την Ελβετία.

Καλημέρα!

George said...

Ευχαριστώ και για την συνέχεια του ταξιδιού.

Epikouros said...

μμμμ... εικόνες, χρώματα, γεύσεις και μυρωδιές.. ταξιδιάρικο post.. για σήμερα θα είμαι λίγο φευγάτος.. :-)

Tf said...

Τέλειες! Αυτές μου άρεσαν πιο πολύ!

Σίγουρα θα μου έκανε εντύπωση ο μεγάλος αριθμός ποδηλάτων αλλά όχι το παραπεταμένο μπουκάλι... κι εδώ δυστυχώς μια απ'τα ίδια.

Η φώτο με τα ελαφάκια στο πάρκο αγαπημένη μου... αλλά και οι σοκολάτες! Τι μου κάνεις μεσημεριάτικα! ;)

Εντυπωσιακή η διαφήμιση του ΙΚΕΑ, όπως και ο "άγγελος". Σωστή προώθηση της ελβετικής δημιουργικότητας.

cheerio!

seaina said...

Τελικά η Ελβετία σε σημάδεψε εεε;
Δεν πρέπει να έχεις άδικο .. φαίνεται πολύ όμορφη χώρα!
Πάντα τέτοια!

Σοφία said...

@ Γκρινιάρης: Καλησπέρα κι ευχαριστώ :-) Η αλήθεια είναι ότι δεν βλέπω μεγάλη διαφορά μεταξύ Ελλάδας & Αγγλίας στο θέμα των ποδηλάτων, ίσως γιατί μεγάλωσα στην επαρχία πάνω σε ένα ποδήλατο και μου φαίνεται αρκετά συνηθισμένο. Στο Λονδίνο έχει σίγουρα περισσότερα ποδήλατα απ' ό,τι στην Αθήνα, αλλά σε γενικές γραμμές νομίζω ότι παίζουμε στο ίδιο ταμπλώ.

@ George-Rose: Η ευχαρίστηση είναι δικιά μου :-)

@ Epikouros: Δεν έχεις παράπονο, σε κάλυψα πάντοθεν ;-)

@ TF: Και να σκεφτείς ότι αυτές τις φωτογραφίες τις είχα για πιο ...παρακατιανές. Αλλά τώρα που τις βλέπω δημοσιευμένες, μάλλον έχεις δίκιο.

@ Seaina: Πολύ όμορφη και πολύ βαρετή. Σα να μένεις σε κουκλόσπιτο ένα πράγμα. Όμως είμαι της άποψης ότι όπου και να πας θα περάσεις καλά, αρκεί να έχεις καλή διάθεση. Απόδειξη τα μύρια κι ένα ποστ για την Ελβετία...

Nobody said...

Ίσως στο Λονδίνο που είσαι να μην χρησιμοποιούν πολύ τα ποδήλατα αλλά σε πιο μικρές πόλεις της Αγγλίας τα χρησιμοποιούν πολύ, κυρίως οι φοιτητές και οι ξένοι.

Αχ οι τελευταίες φώτο με τα γλυκά!! Και είπαμε να τα κόψουμε πριν το καλοκαίρι.

Θεραπευτής said...

Χωρις να τρελαινομαι και τοσο για τις σοκολατες, βλεποντας αυτες τις λαχταριστες πλακες με τους ξηρους καρπους, ε , οσο να ναι μια υπογλυκαιμια την επαθα...!

Σοφία said...

@ Nobody: Mα και στο Λονδίνο τα χρησιμοποιούν αρκετά, σίγουρα περισσότερο από την Αθήνα, αλλά καμία σχέση με Ολλανδία, Βέλγιο κ.λπ. Από την άλλη και στην Ελλάδα κυκλοφορεί πολύ ποδήλατο στις επαρχιακές πόλεις - ακόμα θυμάμαι το σοκ που έπαθα την πρώτη φορά που πήγα στην Καρδίτσα και είδα τους δρόμους τίγκα στα ποδήλατα. Στην αρχή νόμιζα ότι γινόταν καμιά εκδήλωση!!
Όσο για τα γλυκά, να θυμάσαι ότι τα φωτογραφισμένα έχουν 0 θερμίδες ;-)

@ The Therapist: Πού να δεις εγώ, που τρελαίνομαι για σοκολάτες *και* για ξηρούς καρπούς. Αααααχ!

philos said...

Πολύ καλό το όλο ρεπορτάζ.
Και φωτό και κείμενα.
Και είμαι σίγουρος ότι θα είχες πολλά ακόμα να πεις. Αλλά δεν θα χωράγανε εδώ.
Όσο για ποδήλατα, η κατ'εξοχήν πόλη στην Ελλάδα που ακόμη κυκλοφορούν είναι ο Βόλος.
Κάποτε ήταν και ο Παράδεισος Αμαρουσίου με το Πολύδροσο, αλλά πλέον δεν κυκλοφορεί τίποτα!

philos said...

άσε που την συμπάθησα περισσότερο τώρα την Ελβετία!

Σοφία said...

Χαίρομαι που πιάσαν τόπο οι ιστορίες μου ;-)
Πιστεύω ότι όλες οι χώρες είναι ενδιαφέρουσες, αρκεί να τις ψάξεις λίγο. Στην Ελβετία πρωτοπήγα από σπόντα. Έτυχε να έχω φίλους εκεί που είχαν τη διάθεση να με φιλοξενήσουν τότε που δεν είχα την οικονομική άνεση να πληρώνω ξενοδοχεία. Δεν είναι μια χώρα που θα διάλεγα να επισκευτώ, αλλά σίγουρα έχω κερδίσει που την γνώρισα.

Anonymous said...

Ελβετίαααα!! :D Ζυρίχηηη!!! Θέλω να ξαναπάω. Είχα πάει το Νοέμβριο, και την είχα ερωτευτεί, παρ'ότι δεν είδα ούτε τα μισά από εσένα (μιας και η μία αδερφή μου με τράβαγε στα μαγαζιά, και η άλλη δούλευε οπότε δεν μπορούσε να κάνει πολλές ξεναγήσεις)

Βασικά δε θέλω να ξαναπάω. Ψάχνω να δω το πότε θα ξαναπάω :P

ΥΓ Δεν είδα καμιά αναφορά στο υπέροχο truffles cake του Spruengli. Κακώς.. να ξαναπάς, να δοκιμάσεις, και να μας πεις εντυπώσεις :D