Επιτέλους Παρασκευή

Αυτή η εβδομάδα που μας πέρασε ήταν πολύ περίεργη. Κατ' αρχήν δεν είχα όρεξη για δουλειά. Έκανε κουφόβραση, και ήμουν συνέχεια σαν κοτόπουλο. Τη Δευτέρα το πρωί ξύπνησα και το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν μήπως ήταν καλύτερα να πάρω τηλέφωνο το αφεντικό και να κάνω την άρρωστη. Αυτό είναι πολύ, μα πάρα πολύ άσχημη ένδειξη. Τελικά έδειξα επαγγελματισμό και ανωτερότητα και πήγα στη δουλειά κανονικά. Η Δευτέρα και η Τρίτη πέρασαν σχετικά εύκολα. Η Τετάρτη ήταν ατελείωτη. Είχα μια πολύ σημαντική αναφορά να γράψω μέχρι την Παρασκευή. Σημαντική μεν, δυο ώρες δουλειάς δε. Θα μπορούσα να τη γράψω από την Τετάρτη και να ξεμπερδεύω. ΑΝ είχα όρεξη (που ΔΕΝ είχα). Ήρθε και το αφεντικό (που σπάνια βγαίνει από το γραφείο του) και με ρώτησε πώς πάει και αν θα την έχω έτοιμη νωρίτερα. Την δουλεύω ακόμα, του λέω. Τι να του πω, βαριέμαι να ασχοληθώ και χαζολογάω στο διαδίκτυο; Δεν λέγονται τέτοια πράγματα στο αφεντικό. Την Πέμπτη είχα δύο συνεδριάσεις που κανονικά θα κρατούσαν όλη μέρα. Αναβλήθηκαν και οι δύο λόγω των προβλημάτων με τις συγκοινωνίες, γιατί είχαμε πολύ κόσμο που θα ερχόταν από μακριά. Βρέθηκα με μια ακόμα πιο ατελείωτη μέρα μπροστά μου, αλλά η διάθεσή μου να ασχοληθώ με την αναφορά δεν μεγάλωσε. Το αφεντικό ξαναρώτησε. Την έχω σχεδόν έτοιμη, του λέω, αλλά θέλω να την τσεκάρω. Παρασκευή πρωί θα την έχεις σίγουρα. Δεν ξέρω αν με πίστεψε. Δεν φάνηκε ενθουσιασμένος, αλλά δεν είπε τίποτα. Έπαιξα 3 παρτίδες Tetris στο iPod, αλλά δεν κατάφερα να καταρρίψω το προηγούμενο ρεκόρ μου των 63844 πόντων. Έφτασα κοντά όμως (λίγο πάνω από 55000). Καλά είναι. Σήμερα σκίστηκα το πρωί να τελειώσω την αναφορά και την υπόλοιπη μέρα ασχολήθηκα με τα μικρά που είχαν μείνει στη μέση από τις προηγούμενες μέρες. Το μεσημέρι έκανα μεγάλο διάλειμμα και πήγα για ψώνια στην Oxford Street (πώς λέμε Ερμού αλλά στο πολλαπλάσιο). Στα Boots (βλ. Hondos Centre) είχε μια τεράστια ουρά από γυναίκες (και άντρες) που περίμεναν να αγοράσουν μια καινούρια θαυματουργή κρέμα προσώπου η οποία, λένε, κόβει πολλά χρόνια. Το κυνήγι της αιώνιας νεότητας σε όλο του το μεγαλείο. Κάνει ακόμα πολλή ζέστη. Από μέρες έλεγαν ότι σήμερα θα βρέξει, αλλά δεν είδαμε ούτε μια τόση δα σταγονίτσα. Ο καιρός θα χαλάσει από Δευτέρα, τουλάχιστον έτσι λένε οι ειδήσεις. Η οποία Δευτέρα είναι αργία. Είναι το δεύτερο τριήμερο του Μαΐου. Επιτέλους να κάνουμε λίγο ρηλάξ. Όλο αυτό το καθισιό σε ώρα εργασίας με έχει κουράσει. Έχω βάλει να ψήσω καλαμπόκια και το σπίτι μυρίζει σαν ελληνικό καλοκαίρι. Πίνω το δεύτερο ποτήρι Pimms κι έχω αρχίσει να γίνομαι λιώμα. Πίνω σπάνια και όταν πίνω με πιάνει. Γράφω μπουρδουκλωμένα γιατί το μυαλό μου έχει νερουλιάσει από το τζιν.

Είναι ωραία η αίσθηση της Παρασκευής όταν μπροστά σου απλώνεται τριήμερο :-)