Sunday 13 May 2007

Τα παραλειπόμενα της Eurovision


Σήμερα είναι μια δύσκολη μέρα. Η μάζωξη για την Eurovision είχε πολύ σουξέ – φάγαμε (τον αγλέουρα), ήπιαμε (αρκετά), ακούσαμε με προσοχή όλα τα τραγούδια, ψηφίσαμε, αναλύσαμε τα αποτελέσματα, και το διαλύσαμε περασμένες 2. Μέχρι να βάλω σε τάξη το σαλόνι και την κουζίνα, πήγε καλές 4. Οπότε σήμερα, με 5 ώρες ύπνο, δεν είμαι και πολύ στα χάι μου. Δυστυχώς δεν βοηθάει κι ο καιρός. Τι το ’θελα και παραπονιόμουν ότι δεν θα έχουμε λουλούδια; Από τότε που μπήκε ο Μάιος βρέχει σχεδόν κάθε μέρα. Με τόσο πότισμα όχι μόνο λουλούδια θα δούμε, ζούγκλα θα γίνουμε.

Το europarty τελικά είχε πολύ πλάκα. Στην παρέα είχαμε πολλές διαφορετικές εθνικότητες, και όλοι (πλην του μπαλαντέρ) είναι ένθερμοι οπαδοί της Eurovision. Ο μπαλαντέρ τελικά δεν ήταν ο, αλλά η, και Αγγλίδα. Δεν ήταν η μόνη Αγγλίδα της παρέας, αλλά ήταν η μόνη μη-εξευρωπαϊσμένη.

Για να ξέρετε, τους Βρετανούς τους χωρίζει ένα χάσμα από την υπόλοιπη Ευρώπη, και δεν εννοώ μόνο την Μάγχη. Ίσως επειδή είναι νησί και στο βορειότερο άκρο, οπότε γεωγραφικά είναι αποκομμένοι. Πάντως και είναι και νιώθουν διαφορετικοί. Και δεν είναι μόνο το ότι οδηγούν "ανάποδα" ή έχουν διαφορετικές βρύσες και παράθυρα χωρίς πατζούρια, είναι ότι γενικά δεν πιάνουν τον σφυγμό των υπόλοιπων Ευρωπαίων. Άλλωστε εκ παραδόσεως οι Άγγλοι δεν αναφέρονται στην Ευρώπη, αλλά στην Ήπειρο (the Continent) με κεφαλαίο το πρώτο γράμμα, διαχωρίζοντας τον εαυτό τους από τους υπόλοιπους - χερσαίους - Ευρωπαίους. Βέβαια με τη διάδοση των αεροπορικών ταξιδιών και την εξάπλωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το χάσμα έχει μικρύνει. Παρ' όλα αυτά το πολιτιστικό κενό εξακολουθεί να είναι έντονο.

Κατά τη γνώμη μου υπάρχουν δύο σημαντικοί λόγοι γιατί συμβαίνει αυτό. Πρώτον, γιατί οι Βρετανοί έχουν πολύ δυνατή ποπ-κουλτούρα. Με τον όρο ποπ-κουλτούρα εννοώ συγγραφείς, μουσικούς, ηθοποιούς, καλλιτέχνες γενικότερα, και την παραγωγή τους. Με τον όρο δυνατή εννοώ δημοφιλή πέρα από τα σύνορά τους. Κάνουν λοιπόν μαζική εξαγωγή της πολιτιστικής τους κουλτούρας στην Ευρώπη, και κάνουν εισαγωγή σχεδόν μόνο από την Αμερική (της οποίας η κουλτούρα είναι πολύ παρεμφερής). Έτσι δεν έρχονται σχεδόν σε επαφή με την ποπ-κουλτούρα των άλλων ευρωπαίων και ειδικά αυτών στο νότιο-ανατολικό άκρο, που μέχρι πρότινος δεν ήταν καν στην ΕΕ.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η γλώσσα τους είναι η πιο δημοφιλής ανά τον κόσμο. Αυτό είναι μαζί και ευχή και κατάρα. Ευχή γιατί είναι πολύ σπουδαίο πράγμα να μην χρειάζεται να κουραστείς για να επικοινωνήσεις με τους βαρβάρους (η λέξη βάρβαρος στην αρχική της ετυμολογία σήμαινε αυτός που μιλούσε άλλη γλώσσα). Κατάρα γιατί όταν μαθαίνεις μια ξένη γλώσσα, αρχίζεις παράλληλα να γνωρίζεις και να κατανοείς έναν ξένο πολιτισμό. Κι αυτό το πλεονέκτημα οι Βρετανοί δεν το έχουν απέναντι στους ευρωπαίους. Κατανοούν καλύτερα πιο μακρινούς πολιτισμούς, όπως Ινδούς και Αφρικανούς, παρά τους γείτονές τους.

Τώρα θα μου πείτε, πού κολλάει αυτό με το χθεσινό europarty. Κολλάει γιατί η μπαλαντέρ που λέγαμε βρέθηκε ξαφνικά σε μια παρέα όχι βέρων Άγγλων, αλλά ευρωπαίων και δη Βαλκανιο-εκπαιδευμένων. Είμαστε λοιπόν μαζεμένοι όλοι μαζί και παρακολουθούμε την Eurovision στην τηλεόραση. Την τηλεοπτική κάλυψη στην Αγγλία κάνει ένας Ιρλανδός παρουσιαστής που λέγεται Terry Wogan και ο οποίος φημίζεται για τα σαρκαστικά σχόλια που κάνει κατά τη διάρκεια της μετάδοσης, ενίοτε για Βρετανούς και Ιρλανδούς, αλλά κυρίως για όλους τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, και ειδικά για τους ανατολικούς (Βαλτικούς και Βαλκάνιους) οι οποίοι είναι νέο φρούτο και για τον μέσο Βρετανό φαντάζουν πολύ exotic. O Terry λοιπόν φημίζεται για τα καυστικά σχόλιά του, αλλά όχι και για τις γνώσεις του περί Ευρώπης, και λέει διάφορες μπαρούφες, π.χ. αν δώσει 8 βαθμούς η Ουγγαρία στην Αλβανία το σχόλιο του Terry μπορεί να είναι: "νάτοι πάλι οι Βαλκάνιοι, ψηφίζουν ο ένας τον άλλο". Ο μέσος Άγγλος δεν βλέπει τίποτα παράξενο σε αυτό τον σχολιασμό, γιατί φυσικά ούτε πού είναι η Αλβανία ξέρει, ούτε πού είναι η Ουγγαρία, ούτε ποια είναι τα Βαλκάνια. Αφού το λέει ο Terry, θα είναι και σωστό.

Επίσης ο Terry ως καλός Βρετανός (έχει πολιτογραφηθεί και έχει διπλή υπηκοότητα Ιρλανδική και Βρετανική, μάλιστα έχει γίνει και Sir) δεν έχει καμία συναίσθηση του τι αρέσει στους ανατολικούς λαούς και γιατί. Η Αγγλίδα-μπαλαντέρ ήταν το ίδιο. Παράδειγμα χθεσινό: αφού ακούσαμε προσεκτικά την Βουλγαρία, συμφωνήσαμε όλοι ότι ήταν πολύ καλή κι εγώ είπα, ως άλλος προφήτης: “να δείτε ότι αυτό θα είναι το δωδεκάρι της Ελλάδας φέτος”. "Ναι, ναι" συμφωνούν οι υπόλοιποι. Η μπαλαντέρ άφωνη. Μπορούσες σχεδόν να διαβάσεις την σκέψη της ("πάνε καλά αυτοί ή μου κάνουν πλάκα;"). Όταν εμφανίστηκε η Βρετανία με τους κουνιστούς αεροσυνοδούς, λέει η μπαλαντέρ: "χαχαχα ωραίοι οι Scooch, θα πάρουμε βαθμούς φέτος". Οι υπόλοιποι άφωνοι. Χαίρε βάθος αμέτρητο.

Το καλύτερο στην Αγγλία μετά την Eurovision είναι οι αναλύσεις. Ποιος πήρε τι και γιατί. Εδώ δεν έχουμε τον φανατισμό που επικρατεί στην Ελλάδα, με τους ειδικούς, τα παράθυρα, τον Κωστέτσο κ.λπ. και τα ΜΜΕ είναι ζήτημα να αφιερώσουν 5 λεπτά στο θέμα της Eurovision. Αλλά οι συζητήσεις και οι αναλύσεις δίνουν και παίρνουν στο διαδίκτυο - σε chat rooms, forums και ιστολόγια. Κανένας δεν μπορεί να καταλάβει τι το σπουδαίο είχε η Σερβία και πώς έφτασε τόσο ψηλά η Βουλγαρία. Η μόνη εξήγηση που μπορούν να δώσουν είναι ότι ψηφίζουν όλοι τους φίλους και γείτονές τους, ανεξάρτητα από την ποιότητα του τραγουδιού (το οποίο εξηγεί, κατά τη γνώμη τους, το 12άρι της Ελλάδας προς την Βουλγαρία, αλλά κατά περίεργο τρόπο και το 12άρι της Αυστρίας προς την Σερβία, το 10άρι της Μάλτας προς την Λευκορωσία κ.λπ.). Το ότι στους λαούς των Βαλκανίων μπορεί να αρέσει το βλαχο-ροκ/ethno-electric της Βουλγαρίας, ούτε καν που τους περνάει από το μυαλό. Παρομοίως, η μόνη εξήγηση για το ότι η Γαλλία πήγε άπατη, είναι επειδή οι ανατολικοί ψηφίζουν "μόνο τους δικούς τους". Καμία σχέση με την ηλίθια παρουσίαση του τραγουδιού.

Και αν τυχόν αναρωτιέστε, η βασική εξήγηση για την αξιοζήλευτη θέση που κατέλαβε η Βρετανική αποστολή (δεύτερη από το τέλος!) είναι επειδή όλη η Ευρώπη "μας" μισεί λόγω του πολέμου στο Ιράκ. Μερικοί το τραβάνε ακόμα περισσότερο – πιστεύουν ότι οφείλεται στο ότι οι Ευρωπαίοι "μας" ζηλεύουν, είτε γιατί είμαστε υπερδύναμη, είτε γιατί το Λονδίνο είναι η καλύτερη πόλη του κόσμου (ναι, το άκουσα *και* αυτό). Το ότι το τραγούδι ήταν χαζομαρούλα και η χορογραφία για κλάμματα, το βλέπουν μόνο οι μισοί. Οι υπόλοιποι θεωρούν ότι "μας" άξιζε τουλάχιστον μια θέση στη δεκάδα.

Αααααχ και πάλι αααααχ.

Πάντως περάσαμε καλά, όπως θα δείτε από το φωτογραφικό πειστήριο που ακολουθεί. Άντε, και του χρόνου στο Βελιγράδι!

27 comments:

Klearchos said...

Είναι τρελοί αυτοί οι Βρετανοί!! Χαχαχα. Γέλασα πολύ με το ποστ σου αυτό!!

Klearchos said...

"χαχαχα ωραίοι οι Scooch, θα πάρουμε βαθμούς φέτος"

lazinio said...

den fagate polu pantws. ola meinane :P

ADERGHIL said...

:-) glafiri perigrafi and everything you say is soooo true :p eidika ta peri eurwpis vs uk.

Tf said...

πείνασα :P

Ωραίο το ευροπάρτυ σου! Κι εδώ είχαμε σχετική σύναξη αλλά με υπαίθρια συνέχεια μιας και μας κάνει τρελές ζέστες.

Πολύ γέλιο η μπαλαντέρ. "Ωραίοι οι Scooch, θα πάρουμε βαθμούς φέτος"... χαχχαχα

Μακάρι του χρόνου να είμαστε Βελιγράδι... ε, φανταστικέ Θεούλη;;!!

Σοφία said...

Καλημέρα σας :-)

@ Klearchos: Είδες, όλο αυτά τα ανέκδοτα ακούω τελευταία. Ελπίζω οι συνάδελφοί μου να είναι λίγο πιο συνειδητοποιημένοι, και να μην ακούσω τα ίδια και σήμερα, γιατί δεν θα το αντέξω!

@ Lazinio: Είναι επειδή τελειώσαμε τα πρώτα και βγάλαμε και δεύτερα. Αυτά είναι τα μισοφαγωμένα που βλέπεις στην δεύτερη φωτογραφία.

@ BathTub Ιs/land: Το έχεις παρατηρήσει κι εσύ, ε;

@ ΤF: Εμάς εδώ το έχει ξαναγυρίσει στον χειμώνα, οπότε είμασταν μέσα :-( H μπαλαντέρ τρελό γέλιο, άλλο να σου λέω κι άλλο να στο περιγράφω. Για Βελιγράδι το σκέφτομαι κι εγώ του χρόνου. Λες να;

Nobody said...

Μου έλλειψε αυτή η φάση της Αγλλίας που κάθεσαι και βλέπεις Eurovision με ένα σωρό ξένους.

Πολύ ωραίο ποστ πραγματικά. Όσα λες είναι πολύ σωστά!

Lupa said...

Τουλάχιστον εδώ όλος ο κόσμος ξέρει ότι η Γηραιά Αλβιών καρασνομπάρει το θέμα Eurovision γι'αυτό και στέλνει πραγματικά ό,τι να ναι τραγούδια που σου δίνουν την αίσθηση ότι πρέπει να σπάνε πολύ πλάκα οι Βρετανοί με το Euroπανηγύρι. Κάτι είχε ακουστεί ότι ο Morrissey επιθυμούσε να εκπροσωπήσει τη χώρα του στο διαγωνισμό αλλά ευτυχώς μας γλύτωσε η μοίρα από αυτό το στραβοπάτημα του...

Epikouros said...

θα συμφωνήσω με τον nobody.. Μου έχει λείψει η φάση αυτή.. άσε που φέτος δεν είδα eurovision μετά από δεκα και βάλε χρόνια! Μου έλειψαν οι πολυεθνικές μαζώξεις μετά μεζέδων, tapas ή όπως αλλιώς θες να το πεις.. και μου έλειψε και ο Terry Wogan εννοείται.. θυμάμαι επί φοιτητικών χρόνων τι βρίσιμο του ρίχναμε όταν κακολογούσε την ανταλλαγή δωδεκαριών μεταξύ Ελλάδας-Κύπρου.. "And Cyprus' 12 points gooo tooo... oh yes.. let me guess... To GREECE! What a surprise!".. τι ωραία!

Anonymous said...

Mε συγχωρείτε κιόλας, αλλά έχω μια απορία. Καλά οι άγγλοι δεν καταλαβαίνουν τα πολιτιστικά χαρακτηριστικά των υπόλοιπων Ευρωπαίων. Άντε δεν καταλαβαίνουν και τα γούστα των άλλων σχετικά με την eurovision. Αυτά τα δύο πού ακουμπάνε μεταξύ τους; Τι σχέση έχει με τον πολιτισμό αυτό το πράγμα; Η eurovision δεν είναι ούτε καν έλλειψη πολιτισμού, σας παρακαλώ πολύ. Και αν ρωτατε αν το είδα, βεβαίως είδα την βαθμολογία κάτι που μου αρέσει παιδιόθεν. Την ώρα των τραγουδιών προτίμησα Μπομπ Σφουγγαράκη και άλλα τινά. :-)))

ΥΓ. Βάρβαρος είναι ηχοποίητη λέξη (βαρ βαρ), όπως ακούγονταν στα αυτιά των αρχαίων οι ξένες γλώσσες (κάτι σαν το μπούρου μπούρου που λέμε)

Σοφία said...

@ Nobody: Είναι όντως πολύ καλή φάση. Όχι τόσο όσο να πας να το δεις live, αλλά από το ολότελα...

@ Lupa: Καλά κάνουν και το σνομπάρουν, δικαίωμά τους άλλωστε. Αλλά να μην τραβάνε ζόρι μετά όταν παίρνουν τον (βαθμολογικό) πούλο. Τώρα τους φταίει που την Σερβία την ψήφισαν οι γείτονές της, και αποδίδουν την παταγώδη αποτυχία τους στο ότι δεν έχουν γείτονες να τους ψηφίσουν. Γιατί αν είχαν γείτονες, στους Scooch θα έριχναν την ψήφο :-p

Στην τελική, αν δεν γουστάρουν να λάβουν μέρος, ας ακολουθήσουν το παράδειγμα της Ιταλίας, της Σλοβακίας, του Μονακό κ.λπ. κι ας μην στείλουν τραγούδι, να γλιτώσουν κι αυτοί κι εμείς.

@ Epikouros: Καλά, τον Terry είναι να μην τον πιάσω στο στόμα μου, γιατί δεν θα τον ξεπλένει ούτε το Σηκουάνας.

@ Manolis: Aν σου έλεγα ότι κατάλαβα τι πας να πεις για την Eurovision, τον πολιτισμό και γενικώς, θα έλεγα ψέμματα. Επιπλέον δεν ξέρω και ποιος είναι αυτός ο Σφουγγαράκης?
Πάντως έχεις δίκιο για την λέξη βάρβαρος. Προέρχεται από το "μπαρ-μπαρ" που στους αρχαίους χρόνους γραφόταν βαρ-βαρ, γιατί το β προφερόταν μπ.

seaina said...

Έχω την εντύπωση πως οι Άγγλοι ζουν στο δικό τους κόσμο. Είναι πίσω από ένα φίλτρο προστατευμένοι (που ένας Θεός ξέρει τι αποκόπτει και τι όχι) και θεωρούν τη χώρα τους ως το κέντρο του κόσμου.
Δεν λέω και εμείς έχουμε ένα ψώνιο με τη χώρα μας, αλλά αν μη τι άλλο μιλάμε πάμπολλές ξένες γλώσσες (και δουλειά δε βρίσκουμε), ερχόμαστε σε επαφή με πολλούς πολιτισμούς (άσχετο αν δε μιμούμαστε τίποτα καλό) και ξέρουμε ότι αυτός ο κόσμος αποτελείται από 5 ηπείρους και πολλές χώρες!
Και να φανταστείς ότι αυτοί (όπως και οι φίλοι τους στην απέναντι όχθη) που δεν ξέρουν κανέναν εκτός των συνόρων τους, κάνουν πολέμους για να "σώσουν" λαούς που δεν γνωρίζουν!!
Τι ειρωνεία Θεέ μου!!

Klearchos said...

Σοφία, το τραγούδι των Boney M "Yes Sir I can Boogie" το ξέρεις; Αυτό μου θύμησε η απάντηση σου στο "So, you think you can dance?"

Ασκαρδαμυκτί said...

Πολύ στην καλοπέραση το έριξε τελευταία Σοφούλα!
Για ανέβα σε καμιά ζυγαριά, να δούμε...

Σοφία said...

Seaina, οι Άγγλοι ζουν στον δικό τους κόσμο, όπως κι εμείς ζούμε στον δικό μας (εσείς δηλαδή, γιατί εγώ ζω στον δικό τους). Οι κόσμοι είναι διαφορετικοί εκ των πραγμάτων, και κακά τα ψέμματα, ένα από τα καθοριστικά στοιχεία που επηρεάζει το πώς είμαστε είναι η γεωγραφία. Είναι άλλο πράγμα να ζεις σε νησί και ο κοντινότερός σου (χερσαίος) γείτονας να είναι 1 και μοναδικός, κι άλλο να έχεις δίπλα σου 5-6 μικρές χώρες που έρχονται στα όπλα και μέσα σε μερικά χρόνια γίνονται άλλες τόσες. Για τους Αμερικάνους δεν ξέρω, πάντως οι Βρετανοί έχουν επαφή με πολλούς λαούς και πολιτισμούς και είναι αρκετά ενημερωμένοι για τις διεθνείς εξελίξεις, απλά όχι απαραίτητα για τις ίδιες εξελίξεις με εμάς.

Kλέαρχε, όχι δεν το ξέρω, αλλιώς μπορεί να στο απάνταγα ;-)

Άσκαρ, ζηλεύεις;

Anonymous said...

Τόσα χρόνια νόμιζα ότι είναι των Boney M, αλλά τελικά ψάχνοντας σήμερα ανακάλυψα ότι είναι των Baccara...

Σοφία said...

Τώρα μου βάζεις δύσκολα. Τους Boney M τουλάχιστον τους ήξερα...

Γκρινιάρης said...

Πολύ εμπεριστατωμένη ανάλυση της άποψης των Βρετανών περί των υπολοίπων, που από τη σύντομη εμπειρία μου εδώ θα με βρει σύμφωνο σε μεγάλο βαθμό.

Τόσο καιρό που είμαι εδώ και συναναστρέφομαι με Άγγλους (ή Αγγλοαναθρεμένους), ελάχιστα γίνεται αναφορά σε άλλες χώρες πλην Αμερικής, ή και στην Ευρώπη ως οντότητα. Δεν μπορώ να πω οτι παρακολουθώ τηλεόραση, οπότε δεν ξέρω τι γίνεται εκεί, αλλά στις συζητήσεις τους δεν αναφέρονται ποτέ εκεί. Απλά δεν υπάρχει. Ίσως μόνο η Γαλλία, σε κανένα σχόλιο a la Blackadder! Χαχα!

Eurovision δεν είδα φέτος, και στενοχωρήθηκα κρίμα, γιατί θα ήθελα να δω τον παρουσιαστή που ανέφερες!

Από το BBC radio πάντως που άκουσα τα τραγούδια, της Αγγλίας ήταν στην καλύτερη περίπτωση αδιάφορο.

Γκρινιάρης said...

Το σχόλιο σου για το συνεχιζόμενο πότισμα από την Πρωτομαγία και μετά, απλά με δικαιώνει! Κι όλα αυτά ενώ στην Ελλάδα άρχισαν τα μπάνια...

Ε ρε τι με περιμένει!

Σοφία said...

Αδιάφορο μόνο το κουνιστό χαζοτράγουδο? Αισχρό θα έλεγα εγώ. Η κακογουστιά σε όλο της το μεγαλείο. Σαν εφιαλτική επιστροφή στα 80's ένα πράγμα.

Ο καιρός είναι μια άλλη πολύ πονεμένη ιστορία. Ειδικά μετά από έναν υπέροχο Απρίλιο. Κλαψ!

civil said...

Φανταζόμουν ότι κάπως έτσι βλέπουν οι άγγλοι τα πράγματα αλλά τόσο ακραία δεν το περίμενα!

Σοφία said...

Σίγουρα κι εμείς για κάποιους θα φαντάζουμε ακραίοι (όλα είναι σχετικά). Πάντως το θέμα Eurovision αρχίζει να γίνεται τραγελαφικό, καθώς 4 βουλευτές κατέθεσαν χθες εισήγηση στην βουλή για να ζητήσουν από την κρατική τηλεόραση να διαμαρτυρηθεί στην ΕΒU για τον τρόπο που γίνεται η ψηφοφορία ή να αποσυρθεί από τη Eurovision.

Τώρα που το σκέφτομαι, αυτή η κίνηση δεν απέχει και πολύ από κάποιους παραλογισμούς δικών μας πολιτικών...

Stavros Katsaris said...

Δεν μου κάνει εντύπωση τι λένε οι Άγγλοι!
Τις ίδιες μπαρούφες τις λένε και εδώ τα δικά μας τα σαίνια!!!!

Φοβερή περιγραφή!

Τουλάχιστον περάσατε καλα!
Άντε και του χρόνου!

Anarchist said...

Το ποστ σου ήταν διαφωτιστικότατο και μου άλλαξε την όλη εικόνα που είχα.Νόμιζα πως οι Άγγλοι τον είχαν τελείως χεσμένο τον διαγωνισμό τα τελευταία χρόνια, λόγω των αηδιών που έστελναν για τραγούδια.

'Ωραίοι οι Scooch, θα πάρουμε βαθμούς φέτος'

Αυτά τα γραφικά παπαράκια που ήταν λες και ξεπετάχτηκαν από ταινία του '80 scooch λεγόταν?

Λολ

Αθηναϊς said...

ααααααααχχχχχ τι μου θύμισες βρε Σοφία μου...!Τα ίδια κάναμε κι εμείς πριν δύο χρόνια!40 ευρω κάρτα είχα ξοδέψει να ψηφίζω την Παπαρίζου..!

Σοφία said...

@ Stavros Katsaris: Μάλλον έχεις δίκιο, αν κρίνω από αυτά που έσερναν πέρσυ τέτοιο καιρό στη Βίσση όλοι οι "ειδικοί" της Eurovision...

@ Anarchist: Γραμμένο τον έχουν βεβαίως (πώς νομίζεις ότι επιλέγονται τα ηλίθια τραγουδάκια?) αλλά παράλληλα μια θεσούλα στην 10άδα νομίζουν ότι την δικαιούνται. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο ;-)

@ Αθηναϊς: Κι εγώ το 2005 με την Παπαρίζου ψήφισα πρώτη φορά φανατικά Ελλάδα (και πάλι φέτος με τον Σαρμπέλ, γιατί πέρσυ ήμουν Αθήνα).

Καλώς ήρθατε στις Κόκκινες Νύχτες :-)

Klearchos said...

Καλά, όσες φορές και να το διαβάσω πεθαίνω στα γέλια... "ωραίοι οι Scooch"!!