Wednesday 27 May 2009

Παραλιακά - μέρος 1ο

Για την Πρωτομαγιά ξεκίνησα να σας λέω, αλλά μιας και βλέπω ότι υπάρχει ενδιαφέρον για το Hastings, είπα να του αφιερώσω μια ανάρτηση. To Hastings λοιπόν είναι μια πολύ γραφική παραλιακή κωμόπολη στα νότια παράλια της Αγγλίας, 100 χλμ νότια του Λονδίνου και 50 χλμ ανατολικά του Brighton. Παρόλο που για να πας σου βγαίνει λίγο η ψυχή, το μέρος είναι πραγματικά πολύ όμορφο και προσελκύει πολλούς τουρίστρες, κυρίως ντόπιους.


Θα έχετε ίσως ακούσει ότι "η Βρετανία δεν έχει παραλίες". Αυτή η εντύπωση είναι λανθασμένη. Φυσικά η Βρετανία έχει παραλίες, άλλωστε είναι νησί με ακτογραμμή μήκους 18.000 χλμ - πώς είναι δυνατόν να μην έχει παραλίες; Το πρόβλημα δεν είναι ούτε στην ποιότητα των παραλιών, όπως πιστεύουν πολλοί, έχοντας δει μόνο το Brighton. Το πρόβλημα είναι ότι κάνει κρύο, το νερό είναι παγάκι, φυσάει αέρας εκ βορείου πόλου και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έχουμε και το φαινόμενο της παλίρροιας, δηλαδή ανύψωση και πτώση της στάθμης της θάλασσας δύο φορές τη μέρα. Το οποίο σημαίνει ότι στις παραλίες με βότσαλο δημιουργούνται στοίβες με πέτρες και κοτρώνες, ενώ στις παραλίες με άμμο δημιουργείται λάσπη.

Προσθέστε ότι βρέχει συχνά, και συννεφιάζει συχνότερα, και θα καταλάβετε πρώτον γιατί οι Βρετανοί στις παραλίες τους χρειάζονται ανεμοφράχτες αντί για ομπρέλες, και δεύτερον γιατί προτιμούν τη Μεσόγειο για τις καλοκαιρινές τους διακοπές (άσχετα με το τι νομίζουν πολλοί, οι βόρειοι λαοί δεν έρχονται στην Ελλάδα για να θαυμάσουν τα αρχαία). Πάντως απ' ό,τι βλέπετε στην επόμενη φωτογραφία από το Woolacombe (η οποία δεν είναι δική μου), οι βρετανικές παραλίες μπορεί να υπολείπονται σε ευοίωνες καιρικές συνθήκες, έχουν όμως μέγεθος ναααααα με το συμπάθειο.


Τέλος πάντων, αυτές τις παραλίες έχουν, αυτές χαίρονται. Μάλιστα αυτό που βλέπεις συχνά στις αγγλικές παραλίες είναι ότι μεγάλοι και μικροί επιδίδονται σε θαλάσσια σπορ και κυρίως ιστιοσανίδα, για την οποία οι βρετανικές παραλίες προσφέρονται λόγω του αέρα που φυσάει 360 μέρες τον χρόνο.


Όμως δεν μπορείς να πας διακοπές και να είσαι συνέχεια πάνω σε μια ιστιοσανίδα. Για τους λιγότερο σπορτίφ, υπάρχουν διάφορες εναλλακτικές λύσεις. Κατ' αρχήν τα περίφημα amusement arcades, μεγάλα καταστήματα με ηλεκτρονικά και τυχερά παιχνίδια, που βρίσκονται συνήθως κατά μήκος της παραλίας. Μερικές οικογένειες περνάνε σχεδόν όλες τους τις διακοπές μέσα σε αυτά τα καταστήματα, ειδικά αν πέσουν σε περίοδο βροχών. Τα παιδιά φυσικά ξετρελαίνονται, γιατί ποιο παιδί δεν θέλει να κλειστεί σε μαγαζί με ηλεκτρονικά αντί να πλατσουρίζει μες το κρύο;


Μπορείτε να μαντέψετε τι κρατάνε στα χέρια οι τρεις νεαροί της επόμενης φωτογραφίας;


Συνήθως κοντά στα μαγαζιά με τα ηλεκτρονικά υπάρχουν μαγαζιά που πουλάνε ζαχαρωτά.


Το πιο γνωστό ζαχαρωτό λέγεται rock (βράχος) και είναι γλυφιτζούρι σε σχήμα μεγάλου ραβδιού. Αναλόγως με την περιοχή λέγεται Brighton Rock, Hastings Rock κ.λπ.


Πολλά παραλιακά μέρη έχουν pier, δηλαδή μια μεγάλη εξέδρα στην προκυμαία που μπαίνει μέχρι μέσα στη θάλασσα. Πάνω στην εξέδρα αυτή υπάρχουν μαγαζιά, λούνα παρκ, ξαπλώστρες για όσους θέλουν να χαλαρώσουν στον ήλιο, εστιατόρια κ.λπ. Η εξέδρα του Brighton είναι από τις πιο γνωστές. To Hastings είχε εξέδρα (φαίνεται και στην πρώτη φωτογραφία) αλλά τα τελευταία χρόνια δεν λειτουργεί λόγω τεχνικών προβλημάτων. Υπάρχει όμως λούνα παρκ πάνω στην παραλία, καθώς και μίνι τρενάκι για τα παιδιά και για όσους αισθάνονται παιδιά.


Στα λούνα παρκ εκτός από παιχνίδια βρίσκεις τα απαραίτητα μαγαζιά που πουλάνε λιχουδιές όπως παγωτά, μαλλί της γριάς, ποπ κορν και λουκουμάδες.


Φυσικά υπάρχει και μουσείο, που στεγάζεται σε μια πρώην εκκλησία και έχει ναυτικό θέμα.


Τα στεφάνια που ίσως προσέξατε πάνω στην πινακίδα του μουσείου ήταν για την Πρωτομαγιά.


Τα μαύρα κτήρια λέγονται Hastings Net Shops και ήταν παλιές αποθήκες όπου οι ψαράδες άπλωναν τα δίχτυα τους για να τα προφυλλάξουν από τη βροχή και τη θάλασσα. Είναι ξύλινα και καλυμμένα με στρώμα πίσσας εξ ου το μαύρο χρώμα. Τα είχαν χτίσει μακρόστενα και κολλητά το ένα στο άλλο, για να είναι πιο ανθεκτικά στον αέρα και μην παρασύρονται εύκολα από τα κύμματα της θάλασσας. Τώρα έχουν μετατραπεί κυρίως σε μαγαζιά που πουλάνε (τι άλλο) fish and chips.


Από τσιπάδικα βέβαια γίνεται χαμός. Υπάρχουν επίσης και μαγαζιά που πουλάνε την παραδοσιακή λιχουδιά jellied eels, κοινώς πηχτή με χέλια. Μην με ρωτήσετε αν είναι καλή, δεν έχω φάει ποτέ και δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι!


Όπως σε όλες τις παραθαλάσσιες και παραποτάμιες πόλεις, βλέπεις παντού καλοθρεμμένους γλάρους...


...αλλά και τις συνέπειές τους (κάντε κλικ στη φωτογραφία για να καταλάβετε τι εννοώ - εστιάστε στο παρμπρίζ του Μίνι Κούπερ).


Αν αναρωτηθήκατε όταν σας έλεγα πιο πάνω για τα net shops, πώς είναι δυνατόν τα κύμματα να παρασύρουν ολόκληρες αποθήκες, δείτε αυτή τη φωτογραφία, μάλλον από τη δεκαετία του 60, που είδαμε στη βιτρίνα ενός σούπερ μάρκετ. Ο υπότιτλος λέει "storm at Hastings" δηλ. καταιγίδα στο Χέιστινγκς.


Συνεχίζεται στο επόμενο...

Σημείωση: Οι πρώτες δύο φωτογραφίες δεν είναι δικές μου, αν και πολύ θα το ήθελα!

16 comments:

Les and The City said...

Τι ωραία εκδρομή μας πήγες πάλι ρε Σοφία, μπράβο, ωραίες εικόνες και κατατοπιστική ξενάγηση, φιλιά, να μας πηγαίνεις πάντα πολλές εκδρομές που θα περνάς καλά και μείς θα σε συντροφεύουμε νοερά!

kiki said...

Τι μου έκανε εντύπωση:
εξκιούζ μι... αυτά στη 2η φωτο τι είναι; Σκηνούλες ας πούμε για τον ήλιο; Πωωωω....χάλι φαίνεται έτσι όλες μαζί.
Καλα...μαγαζιά με ηλεκτρονικά στις παραλίες; Άλλο και τούτο! Θα μου πεις...άμα φυσάει ολημερίς και ε΄ναι παγάκι η θάλασσα, τι να κάνεις;
Αυτό με το χέλι, ούτε εγώ θα είχα την περιέργεια να δοκιμάσω...μπλιαχ...

Σοφία said...

@ Axinos: Χαίρομαι που σας άρεσε, γιατί έχει και συνέχεια :-)

@ Kiki: Τα πλακέ με τα παλούκια είναι ανεμοφράκτες. Τα στρογγυλά που μοιάζουν με αντίσκηνα, είναι ακριβώς αυτό - αντίσκηνα που τα έχουν για κάμπινγκ αλλά τα φέρνουν μαζί τους στην παραλία όποτε κάνει ψωφόκρυο.

Ηλεκτρονικά βρίσκεις και στις δικές μας παραλίες, ειδικά στη βόρεια Ελλάδα για κάποιο λόγο, αλλά φυσικά δεν είναι τόσο διαδεδομένα όσο στην Αγγλία, ούτε τα μαγαζιά τόσο μεγάλα.

NdN said...

Πολύ όμορφο και το Hastings από το οποίο δεν έχω περάσει ομολογώ. Ωστόσο είμαι θαμώνας του Brighton όπου εχω καλούς φίλους. Σε ότι ανέφερες για τις παραλίες...εγώ τα ήξερα! :p

Πάντα τέτοια Σοφία, αλλά δυστυχώς το επομενο 3ήμερο είναι σε 3 μήνες. Ευτυχώς θα μεσολαβήσει και το καλοκαιρινό break στην Ελλάδα για να απολαύσουμε κανονικές παραλίες!

Σοφία said...

Εντάξει, από εσένα δεν περίμενα να μην τα ξέρεις ;-)

Πέρνα από το Hastings κάποια στιγμή, είναι πραγματικά πολύ όμορφο μέρος. Όσο για τις ελληνικές παραλίες, νομίζω πως καλούν το όνομά μου!

Anonymous said...

τα υπερβόρεια θέρετρα όπως τα βλέπω από τις φωτογραφίες μου φαίνονται λίγο μελαγχολικά αλλά είναι πολύ όμορφα, εντύπωση πάντως μου προκαλεί η καθαριότητα και οι δρόμοι που δεν έχουν ούτε μια λακκούβα! ούτε μια σακουλίτσα!

Σοφία said...

Μελαγχολικά σου φαίνονται λόγω του καιρού μάλλον. Λακούβες στους δρόμους είναι αλήθεια ότι δεν έχουμε, και γενικά είναι καθαρά. Το σωστό να λέγεται :-)

Ε.Α. said...

Fantastikes fwtografies!!!
Kai i ksenagisi poly wraia, na se kanei na thes na pas! :-)

Xaroumeno PouSouKou Sofia & guests! :-)

Natassa said...

take away mezes ...πολύ μ αρεσε αυτό!
λοιπόν έτσι όπως φαίνεται η πόλη από την πρώτη φώτο μ αρέσει πάρα πολύ!
Αυτοι μήπως κρατάνε fish & chips, για να τρώνε παίζοντας ηλεκτρονικά???
πολύ θα θελα να πάω διακοπές σε ένα τέτοιο μέρος (μην με ρωτήσεις γιατί?... δεν ξέρω...ειναι από τα αναξήγητα με μένα) με εξασφαλισμένο όμως τον καλό καιρό την παντελή ελλειψει αέρα (δεν τον αντέχω ....με κουράζει πάρα πολυ...και δεν κάνω και σερφινγκ)
αναμένω την συνέχεια ....(παντως επειδή έχω πάθει ένα τεράστιο κόλλημα να πάω στο Oregon -άσχετο- και επειδή είμαστε και τρεις, λέω να αρχίσω τις οικονομίες σιγά σιγά ....)
(μόλις επανέλθω στο blogging θα σας πάω στο oregon )

Σοφία said...

@ The Espressionist: Ευχαριστώ και επίσης!

@ Natassa: Το βρήκες :-) Fish and chips κρατάνε ή στη χειρότερη περίπτωση μόνο chips.

Δυστυχώς εξασφαλισμένο καιρό *και* χωρίς αέρα δεν γίνεται να σου εγγυηθούμε. Αν γινόταν, δεν θα έρχονταν τόσοι Άγγλοι διακοπές στα μέρη σας ;-)

konstantinos said...

Εγώ θέλω λουκουμάδες!!
Μια ακόμη τέλεια ταξιδιωτική περιγραφή! Είσαι απολαυστική στις περιγραφές!

Αυτό με τις αποβάθρες είναι ένα ζήτημα που θα με απασχολήσει για καιρό! Τον Αύγουστο θα περπατήσω στην -επίσης- γνωστή pier του Bangor και ενδεχομένως βουτήξω για να χαθώ για πάντα στα λασπόνερα...Θα ανεβάσω κι εγώ φωτογραφίες!

Σοφία said...

Ευχαριστώ και ελπίζω να σας αρέσει και η συνέχεια (που αυτή τη στιγμή ετοιμάζεται).

Τον Αύγουστο οι μέρες θα είναι πολύ πιο μικρές, αλλά σου εύχομαι καλό καιρό με ήλιο και ζέστη για να απολαύσεις την αποβάθρα σου :-)

Marina said...

Φανταστική ήταν η περιγραφή της εκδρομής, είχατε και το λαγοπόδαρο που σας έκανε καλή μέρα..
Τα παγωτά έχουν άλλη γεύση στο Brighton, είναι πιο απαλά..γιατί άραγε; Μία ερώτηση μόνο: Αφού υπάρχει παλίρροια-άμπωτη γιατί κατασκηνώνουν στη παραλία μές τις λάσπες;Και ξεβράκωτοι..θα πουντιάσουν!
Είδα τα rocks στη φωτογραφία και ταράχτηκα. Τότε που είχαμε πάει εξαιτίας τους είχα ρίξει ένα καυγά τρικούβετο, γιατί ήθελα να πάρω 3 απο το κάθε είδος που σημαίνει βάρος ασήκωτο..Τελικά τα πήρα,μαζί με τα κρεμασμένα μούτρα του πρώτου συζύγου που τα κουβάλαγε..

Σοφία said...

Χαχαχα και με το δίκιο του ο άνθρωπος!!! Άκου 3 από το κάθε είδος! Την πρώτη φορά που πήγα στο Hastings 1 πήρα μόνο και το αμόρε μούτρωσε (τι τις θες αυτές τις αηδίες κ.λπ.).

Στην παραλία δεν κατασκηνώνουν με την κλασική έννοια (δηλ. για διανυχτέρευση). Τις σκηνές τις στήνουν για να προφυλάσονται από τον ήλιο και κυρίως από τον άνεμο.

Anonymous said...

Ασχετο αλλά εκεί έγινε η ομώνυμη μάχη?

Την πηχτή με τα χέλια την έχω δει σε εκπομπή του Travel channel. Την είχε δοκιμάσει ο παρουσιαστής και από ό,τι έδιξε μια... αηδία την έδειξε!

Δέσποινα said...

Αχ, μου θύμισες τα φοιτητικά μου χρόνια στο Brighton... Τι ωραία που περασαμε με τα brighton rocks, τα candy floss και τα hot dogs στη μαρίνα. Ευτυχισμένες εποχές.

Να'σαι καλά Σοφάκι.

Καλώς σε βρήκα.